Ik kan dus waarschijnlijk een promotietraject gaan doen aansluitend op mijn huidige onderzoeksbaan. Nu even duimen dat er geld voor gevonden wordt haha. Ik moet nu alleen zelf mijn onderwerp bedenken en een voorstel schrijven, en vind het zo lastig. Ik wil het niet te breed, maar ook niet te smal. Zijn er hier meer die zelf een onderzoeksvoorstel hebben geschreven? Hoe strikt was dat, kon je bijvoorbeeld nog wat zijstraatjes nemen?
Moet je een voorstel schrijven voor jouw phd plan of om het onderzoek dat je wil gaan doen gefinancierd te krijgen?
In het geval van het laatste, is mijn ervaring dat je wel wat mag afwijken van het plan, maar wel bv moet onderbouwen waarom.
@Biscotti in mijn ervaring is er nog best wat ruimte om af te wijken of dingen te veranderen, het is slechts een voorstel en je zit er van tevoren nooit 100% in natuurlijk. Denk wel dat het per vakgebied verschilt; een vriend gaat nu een biomedische PhD doen en hij weet al precies wat voor experimenten hij gaat doen en hoe, in ieder geval hij heeft een duidelijker plan dan ik had.
Aaaaaaaargh dit is echt weer zoân week dat ik denk fuck it, wat een kutbaan, ik wil ermee kappen en yogalessen gaan geven, ik ben hier te dom voor, bladiebla. Ik moet echt dringend interviews gaan doen maar ik zit zo aan te hikken tegen wat ik precies wil gaan vragen. Ga bepaalde professionals een soort casussen voorleggen, die staan redelijk, en heb daarnaast wat algemene topics op een lijstje, maar ben bang dat het veel te algemeen of theoretisch is. Heb er al wel een keer feedback over gehad van mijn promotoren, ga het vrijdag nog met iemand bespreken die dezelfde professionals heeft geĂŻnterviewd, en probeer komende twee weken nog van een of twee mensen feedback te krijgen maar ja maar ja dan moet ik het gewoon gaan doen en ik ben zo bang dat ik mijn interviews verpest door de verkeerde dingen te vragen 
Oh ja en ik weet dat pilot-interviews worden aangeraden maar die kan ik niet echt doen: heb speciale toestemming moeten krijgen om deze mensen te interviewen dus ieder interview dat ik heb is eigenlijk belangrijk voor de inhoud. Ga wel na mijn eerste interview een weekje pauze inlassen om eventueel nog aanpassingen te doen, maar liever niet natuurlijk.
Heb dit inplannen ook eindeloos voor me uitgeschoven maar nu MOET het echt dus ga ik lekker interviews afnemen in een periode dat ik ook kapot veel onderwijs geef. Dit hele traject confronteert me zo met mijn zwakke punten (dingen voor me uitschuiven, slecht kunnen plannen, moeilijk knopen kunnen doorhakken). Echt om te janken. Slaap en eet er ook weer slecht van, zit zo in mijn hoofd de hele tijd. En wil niet weer naar mijn begeleiders, die hebben altijd alles zo op orde. En heb al twee keer eerder ontzettend zitten janken bij ze, niet vanwege mijn onderzoek maar vanwege privéomstandigheden. Maar als iemand / zij nu over mijn onderzoek beginnen ga ik gegarandeerd huilen. Bah wat een kutweek.
Ik doe een biomedisch PhD-traject dus heel anders dan jij, dus vind het lastig om je inhoudelijk te adviseren over interviews afnemen. Maar hierover wil ik wel zeggen dat letterlijk iedere PhD-student die ik ken dit heeft. Ik denk dat je het niet moet zien als jouw zwakke punten waarmee je nu geconfronteerd wordt, maar met het feit dat dit heel intrinsiek is aan het doen van PhD, meer dan met andere banen. Het is natuurlijk heel project gebaseerd en JIJ bent degene die het voort moet stuwen. Als jij een dagje niks doet voel je dat gelijk. Het is in die zin misschien wel vergelijkbaar met ZZPer zijn: doe je niks, dan is er ook niks. Tuurlijk zitten hier en daar teameffort dingen, maar het meeste ben je op jezelf gewezen. Dus dan is het ook wel logisch dat je jezelf tegenkomt op vlakken als dingen voor je uit schuiven of geen knopen door hakken.
Maar je bent een MENS! Je hoeft niet altijd maar alles op orde te hebben en perfect te doen. Je leeft hier op aarde om het zoveel mogelijk naar je zin te hebben (als het lukt) en als werk daarbij helpt, top. Als werk daarbij dwars zit, dan is het ook gewoon maar werk. Ik merk dat ik het lastig vind om echt onder woorden te brengen, maar je bent gewoon nog steeds een goed en waardevol mens als het op werk eventjes niet lekker gaat.
Verder super balen dat alles nu tegelijkertijd valt, en je het zo razend druk heb. Misschien doe je het ook al, maar probeer het anders ook even op te schrijven op een to-do lijstje/planner etc. Dan is het iig je hoofd uit en ben je misschien wat minder aan het malen.
Heb je anders een fijne collega bij wie je even uit kan razen? En bij ons op de uni is er ook een psycholoog speciaal voor PhD studenten en post-docs, is dat bij jullie ook? Zou dat anders eenmalig even een optie zijn om te spuien?
5 likes
Dit, en wat elke PhD kandidaat óók heeft is dat ze dit horen en denken âja dat zal wel maar ik kan het Ă©cht nietâ.
4 likes
Ik snap het heel goed! Wat spannend! Je zou kunnen overwegen een pilot interview te doen met een collega, gewoon om even uit te proberen of je topic list werkt of je de vragen makkelijk verwoord krijgt en de pilot collega het goed begrijpt, dan ga je wellicht met een lekkerder gevoel maar je eerste interview. Dit soort empirisch werk is echt teamwork, dus koppel vooral regelmatig terug naar je supervisors wat je gevonden hebt en doe je analyse parallel aan je interviews zodat je niet aan het einde denkt verdorie had ik dat nou maar gevraagd.
Wees je er ook van bewust dat als je alles al wist (of je supervisors scherp hadden wat eruit moet komen), je dan het onderzoek niet echt meer hoeft te doen, dus die onzekerheid en spannendheid is goed! Laat zien dat je een goede wetenschappelijke houding hebt en bezig bent met iets dat er toe doet (in ieder geval voor jou)! Succes! Hopelijk krijg je na een paar interviews de smaak te pakken en wordt het heel leuk!
1 like
Iemand tips om de beginfase van je PhD door te komen? Ik dacht dat ik zou omkomen in het werk, maar het is eigenlijk het omgekeerde. Ik moet mijn project echt vanaf 0 opbouwen, en ik vind dat zo lastig. Ik ben het meest productief als er meer dan genoeg werk is, maar nu moet ik elke dag bedenken: goh, wat zal ik vandaag eens gaan doen? En dan wil ik bijvoorbeeld A doen, maar daarvoor heb ik weer B nodig, en daar gaat persoon Y over, maar die wil dan eerst weer wachten op Z⊠enzovoorts. Ik merk dat ik hierdoor echt mijn drive verlies en tijd ga verspillen aan nutteloze dingen. Tegelijkertijd heb ik nu al stress dat ik nu zo onproductief ben en het straks vast niet op tijd af ga krijgen en zo. Ik wil gewoon aan de slag 
Hoe zijn jullie deze tijd doorgekomen en hoe lang duurde dit bij jullie?
1 like
Ik zit in de sociale wetenschappen. Ik heb eigenlijk ook geen idee of deze fase universeel is voor alle vakgebieden 
Ik kom vanuit de sociale wetenschappen en zit nu in de medische hoek, maar het project wat ik doe past goed bij beide velden. Maar bij mij was de subsidieaanvraag al gehonoreerd en het plan lag al klaar dus dat is wel echt een andere situatie dan die van jou. Wat je nu misschien wel kan doen is een lange termijn en korte termijn planning maken zodat je zoveel mogelijk kan voorkomen dat je moet wachten op anderen en dat jouw werk dan stil ligt want je hebt dan al overzicht in wat je wanneer in gang moet zetten zodat het op tijd geregeld is. Aangezien ik met allerlei partijen werk, herken ik de frustratie van moeten wachten wel haha Eventueel zou je misschien al wat cursussen kunnen volgen of kijken of je iets kan doen in onderwijs als je het nu relatief rustig hebt.
Edit: hier is er ook een cursus voor promovendi die gaat over het ontwerpen van je PhD project, misschien is zoân cursus er bij jou ook!
1 like
Herkenbaar! Zit ook in de sociale wetenschappen. Ik vond het begin ook lastig, ik wist nog niet zo goed wat ik moest gaan doen en had nog geen data. Heb vooral heel veel literatuur verzameld, gelezen, en aantekeningen gemaakt. Soms raakte ik de weg kwijt in al die literatuur omdat ik mijn onderwerp vaag en moeilijk vond (heb een project âgekregenâ van mijn begeleiders). In die periode heb ik ook veel cursussen gedaan (statistiek enz.) en toen ik eenmaal wat data had kon ik daarmee aan de slag en kreeg ik meer het idee waar het heen ging.
Kun je alvast een globaal (lees/literatuur)plan maken? Of nadenken over hoe je je project gaat vormgeven en wie/wat je per onderdeel daarvoor nodig hebt?
Veel promovendi die ik heb gesproken hadden hier trouwens last van hoor, in het eerste jaar! En dan vooral degenen met een project zonder veel praktische werkzaamheden. Hoe lang ben je nu bezig?
1 like
Vind ik goed advies en @NoyraSoturi zou ook aanraden om je literatuur op een goede manier op te slaan, bijv met een reference manager (ik gebruik zelf EndNote) waarbij je aantekeningen kan maken, pdf kan opslaan met markeringen erin etc zodat je niet vergeet wat je al hebt gedaan en dat makkelijk terug kan zoeken 
spreek uit ervaring haha.
Had zelf mijn plan ook al min of meer liggen dus dat scheelt veel. Maar idd als je cursussen moet volgen zelf is nu een goed moment, later krijg je het nog druk genoeg. En ik mocht meteen mee gaan schrijven met een project van mijn begeleiders, was ook fijn want zo ben je al met iets bezig, voel je je productief, en word je ook gedwongen de tijd die je nog vrij hebt wat effectiever in te plannen. Persoonlijk zou ik zelf onderwijs geven zo lang mogelijk uitstellen, vind het super leuk maar als men eenmaal doorheeft dat je beschikbaar bent, een cursus al een keer hebt gegeven etc heeft dat echt een aanzuigende werking 
en het kost wel echt fucking veel tijd.
2 likes
Ja herken het wel heel erg! Maar heel veel mensen hebben mij gerustgesteld en verteld dat het erbij hoort en dat je er ook een beetje van moet genieten dat er nog niet zoveel druk op ligt. Het kost gewoon tijd om te lezen en een idee te vormen en dataverzameling op te starten.
Wat ik heb gedaan/doe is een paar âdeelonderwerpenâ formuleren en daar literatuur over gaan lezen. Hoeft nog niet zo specifiek, maar gewoon een paar invalshoeken van waaruit je literatuur kan gaan zoeken (ook bv over methoden als je al iets weet over wat voor analysetechniek je waarschijnlijk gaat gebruiken). En aandacht besteden aan hoe je de literatuur opslaat en bijhoudt wat je al hebt gelezen (ik gebruik zotero en vind ik super fijn werken).
Verder kan je een hele grove lange termijn planning maken (maar vond ik nog heel lastig omdat het project nog niet helemaal is uitgedacht en ik dat nu ook nog niet kan weten). Maar je kan bv wel je opleidingsplan maken voor de cursussen die je wilt volgen. En verder is mân tip om niet heel lang te wachten met het formuleren van wat de focus van je eerste paper gaat worden, zodat je gerichter kan gaan lezen en bv al kan nadenken over theoretisch kader.
2 likes
Mijn eerste jaar (geesteswetenschappen) was een drama. Ik had geen idee waar ik mee bezig was, kon eigenlijk alleen maar literatuur verzamelen en lezen en daar verzoop ik dan weer in, ik kon mijn draai totaal niet vinden. Mijn enige advies is, blijf ook als je âniksâ kunt doen lezen en schrijven, meld je aan voor congressen waar je dan iig je onderzoekplan kunt presenteren met een goede stok achter de deur, en maak je niet teveel zorgen om je âonproductiviteitâ want het is idd echt zo dat voor heeeeel veel mensen dat eerste jaar ruk is.
1 like
Heel erg bedankt voor jullie reacties @ScrantonStrangler @anon44014442 @Opperhoofd @quarterlife @grace 
(En sorry dat ik nu pas reageer, ik zat er de afgelopen week echt even doorheen en wilde dit topic even niet openen, haha). Alleen al horen dat ik niet de enige ben, zorgt dat ik me wat beter voel.
Dit zijn inderdaad goede ideeën, ga ik doen! Ik weet gelukkig al wel wat voor artikelen ik ga schrijven en ga proberen om per artikel een lijstje te maken van dingen die ik sowieso altijd kan doen, zodat ik ook vooruit kan als ik ergens op moet wachten.
Ik ben sinds begin december bezig en werk maar 3 dagen in de week aan mijn PhD, dus heel veel tijd om echt werk te verzetten heb ik ook nog niet gehad. Dat ik hier parttime aan werk (en nog een andere baan ernaast heb) is voor nu wel welkom trouwens haha, anders zou ik me denk ik nog minder productief voelen.
Dit is echt een goede tip, dankjewel! Ik ga vandaag gelijk kijken of ik dit kan gebruiken. Ik heb inderdaad al zo veel gelezen wat totaal niet is blijven hangen en nu ergens in een mapje met nog 100 andere artikelen staat 
Ik zit een beetje in een gekke situatie, ik ben buitenpromovendus en hoef daarom binnen mijn PhD geen onderwijs te geven. Maar ik werk naast/los van mijn PhD wel als docent op de uni. Dus ik heb geen controle over wanneer ik onderwijs geef, helaas. Gelukkig wordt dat nu eindelijk (voor even) wat rustiger!
Dankjewel! Ik had altijd een beetje weerstand tegen âcongressen doen om het congressen doenâ, sta je daar weer naast zoân poster die niemand boeit je af te vragen of dit nou ânetwerkenâ is Maar je hebt wel een goed punt dat het ook als een stok achter de deur kan dienen. Ik ga eens kijken of er mogelijkheden zijn, if nothing else heb ik dan in ieder geval iets om naartoe te werken 
2 likes
Hoe gaat het bij jullie? Kunnen jullie in de huidige situatie je onderzoek nog doen of lopen jullie vertraging op? Bij mij gaat het nu nog wel prima, beter dan wanneer ik op locatie werk eigenlijk, maar deze situatie gaat me wel problemen/uitloop opleveren vrees ik
2 likes
De eerste week of twee moest ik echt wennen, maar nu gaat het ok. Ik heb al mijn data al dus kan eigenlijk prima thuis werken, maar vind het zo erg voor mensen voor wie dat niet zo is (veldwerk, labwerk etc.). Het is wel echt goed voor mijn werk dat er geen afleiding is van collegaâs, seminars, lesgeven enzovoort, dus ik grap wel eens dat dit het beste is wat mijn PhD kon overkomen
2 likes
Wat fijn! Dat het beter gaat zonder afleiding van collegaâs merk ik ook, echt zo chill. Ik zou zelf in juni beginnen met data verzamelen, en het onderwijs dat ik geef gaat gewoon door helaas Maar verder eigenlijk niks te klagen. Ik meende me te herinneren dat er wel een aantal mensen hier labwerk doen, ben benieuwd of dat nu allemaal stil ligt?
Ja he! Maar daar komt voor mij nu de afleiding van het nieuws in de plaats. Probeer ook echt maar 1 of 2 keer per dag te kijken⊠Moet je nu online lesgeven? En kan je op een alternatieve manier data verzamelen?
1 like
Yep! Was even omschakelen maar het gaat nu best goed, de studenten zijn ook echt onwijs flexibel en begripvol, wat heel fijn is. Ik ben van plan mijn dataverzameling te beginnen met kwalitatieve interviews, zou in theorie ook telefonisch kunnen, maar ik zie dat toch niet zo heel erg zitten⊠Maar we zullen zien hoe het loopt.
1 like
Ik ben nu maar een review aan het schrijven (zoals 90% van academisch Nederland gok ik). Ik kan me nu nog wel een paar weken vermaken, maar daarna wordt het echt lastig. Ik was ook pas 1,5 maand bezig, dus had nog nauwelijks data, en ik ben wel echt afhankelijk van labwerk. Er wordt bij ons nu wel een schema gemaakt waardoor we verspreid wel een paar uurtjes naar het lab mogen, maar dat zet ook niet echt zoden aan de dijk. Mis nu ook een cursus die niet door gaat, die ik nodig heb om andere experimenten te mogen doen, dus dat is best ruk voor mân verdere planning. Vrees best wel voor vertraging en de gevolgen daar van, maar ik probeer me er niet echt druk om te maken want kan er nu toch niet veel aan doen helaas.
Oh en ik ben extra onderwijs aan het geven nu, bijgesprongen bij werkgroepen van een vak waar ze de groepen wat kleiner wilden maken vanwege het digitale onderwijs. Dus dat vind ik wel fijne afwisseling van alleen literatuuronderzoek doen.
Ik mis mân collegaâs en (sommige) seminars juist ook wel hoor! @Futomaki Maar misschien is dat omdat ik pas net begonnen was haha. Merk wel net als jij dat ik heel erg afgeleid raak van het nieuws (want ik zit nu ook al het wetenschappelijke coronanieuws te volgen ongeveer onder het mom van âwerkâ maar das bullshit, ik ben niet eens viroloog :")).