@Opperhoofd lijkt mij ook leuk om te joinen!
1 like
Ahh niks mis met kwalitatieve data! Ja, ik vind dat eigenlijk nog best een prima alternatief haha, soms kan ik zo vasthouden aan de oplossing die ik zelf in gedachten heb dat ik er helemaal niet bij stil sta dat het ook gewoon anders kan 
Dankjewel!
1 like
Ik wil ook wel aansluiten!
1 like
Hebben jullie ook wel eens dat je de feedback van je begeleider aan het verwerken bent en dat ze opmerkt dat er nog wel een bepaald statistiekje bij mag en dat je dan denkt âgoed idee ik ga het meteen uitrekenenâ maar dat je het dan niet kunt vinden in de documentatie van het R package dat je gebruikt en dat je gaat googelen en dat je een nieuw package nodig blijkt te hebben maar het installeren van die package met deze versie van R lukt niet dus je update R maar dan blijkt dat je versie van R juist te nieuw was dus die package is useless je gaat verder googelen en vindt een ander pakket en het installeren daarvan lukt en dan probeer je de analyse te draaien maar door het opnieuw installeren van R zijn al je andere packages gedeĂŻnstalleerd maar het automatisch herinstalleren duurt letterlijk een kwartier wat niet zou moeten dus je annuleert het waardoor R crasht dus je start RStudio opnieuw op en je gaat alle pakketten handmatig installeren en je vindt de bottleneck en je lost het op en dan zijn al je pakketten goed geĂŻnstalleerd (maw: je bent nu terug waar je begon) en dan doe je de analyse en dan lukt het eindelijk na uren en je voelt je helemaal accomplished maar dan ga je naar je resultatensectie en dan kan je door al je harde werk letterlijk maar 1 getalletje invullen dus dan doet je humeur een 180 en denk je omg hoe krijg ik ooit deze papers ooit af als dit al uren moet duren
16 likes
Ja⊠zoiets heb ik ook wel eens (ik moest er een beetje om lachen, maar gelukkig is het uiteindelijk gelukt). Gebruik je packrat?
1 like
of wanneer je begeleider twee woorden aan een zin toevoegt in een stuk en er dan âbron toevoegenâ achter zet en je ongeveer 3 jaar bezig bent om een bron te vinden waar dat precieze dingetje in staat.
14 likes
Nee maar heb het even opgezocht en klinkt wel bruikbaar haha! Thanks!
1 like
Is dit nog steeds een plan? Ik ben vorige week begonnen met een PhD en lijkt me leuk me aan te sluiten!
1 like
Dit is echt zoooo herkenbaar hahaha.
1 like
Hahaha dit had ik letterlijk gister ook! echt fantastisch.
1 like
Zeker! Er is een appgroepje aangemaakt, als je het leuk vindt om toegevoegd te worden stuur me maar een nummer met je pb 
Heb je een PB gestuurd als het goed is!
Pfff ik heb echt even een corona-gerelateerde motivatiedip hoor, ik heb gewoon zo weinig experimenten gedaan sinds februari en het irriteert me echt. Eerst was er natuurlijk de lockdown, toen mochten we langzaamaan het lab weer in dus heb ik wel een tijdje redelijk wat kunnen doen. Toen overleed een familielid dus heb ik om die redenen niet zoveel kunnen doen (waar ik heel dankbaar voor was hoor, dat ik niet een baan had waarbij ik per se in die periode hele dagen moest werken). Had ik nu weer allemaal plannen gemaakt voor de komende weken, was ook echt mega-gemotiveerd vorige week, zit ik nu weer thuis omdat een vriendin die ik dit weekend gezien heb op corona getest wordt en ik niet mag in het lab mag komen tot zij een negatieve uitslag heeft.
Weet ook gewoon echt niet zo goed wat ik nog kan doen thuis, ik heb gewoon nog bijna geen data waar ik mee aan de slag kan. Literatuur lezen kan natuurlijk altijd wel maar ik krijg mân dagen daar ook gewoon niet mee gevuld. En sowieso vervelend dat mân planning helemaal in de soep loopt van mân wat langer-lopende experimenten. Goed lekkere dagboekpost dit maar ik moest het even ergens kwijt. :")
als iemand nog iets gedaan heeft tijdens het thuiswerken waarvan je denkt âdat was echt nuttig en zou ik iedereen aanradenâ laat het weten plz!
Oh wauw, ik check dit topic niet vaak genoeg, maar vrijwel dezelfde situatie hier. Ik heb een inhoudelijk lastig traject gehad met een dramatische begeleiding en nog wat persoonlijke tegenslagen, en daarbij dan dat ik alleen naar het buitenland was verhuisd hiervoor en eigenlijk al jaren in een soort sociaal isolement leefde (en leef). In mijn laatste jaar, zeer kort voor mijn contract afliep, hebben collegaâs me min of meer gedwongen om te stoppen. Het ging al langer niet zo lekker maar heb het veel te lang door laten gaan, toch een soort zelfontkenning. Ik ben nu al anderhalf jaar (!) uit de running vanwege serieuze depressie, slik er ook al maanden medicatie voor en ben in therapie. Mijn contract is afgelopen dus ik leef nu op een ziekte-uitkering (BelgiĂ«) die elk moment stopgezet kan worden dus die stress komt erbij. Ik werk nu in mân vrije tijd door aan mân proefschrift (de publicaties/hoofdstukken zijn er, het is vooral het bundelen en âaan elkaar schrijvenâ wat moet maar dat is nou net in mijn geval lastig, want verschillende onderwerpen) en door de Coronacrisis is dit extra zwaar. Het gaat langzaam vooruit maar er zijn dagen/weken waarin ik niks voor elkaar krijg en dan voel ik me zĂł schuldig en kan ik mezelf helemaal gek piekeren. Soms echt overspoeld door een gevoel van paniek/angst (ook dat de depressie terug zou komen, want ik ben heel bang dat ik dan alsnog zou moeten stoppen in de eindfase, na al die jaren, en dat wil ik niet!) maar gelukkig ga ik door de therapie wel stapje voor stapje vooruit en kan ik er steeds wat beter mee omgaan, ook al is de situatie onzeker.
Sorry, wilde deze reactie absoluut niet plaatsen omdat ik hier het slachtoffer wil uithangen, maar herkende me gewoon even heel erg in wat je schreef! Knap dat jij het met nieuw werk kan combineren, hoe doe je dat?
Er zijn echt veel te veel PhD-studenten die te lang met dit soort (soms ernstige) klachten rondlopen, had ik dit geweten was ik er niet aan begonnen, dan had ik mezelf dit bespaard⊠maar gelukkig gaat het bij een groot deel van de mensen ook gewoon goed! Goede begeleiding is echt zo, zo belangrijk.
2 likes
Oh wow, wat rot en herkenbaar! Echt vreselijk dat het zulke gevolgen heeft gehad voor je gezondheid. Fijn dat de therapie helpt, maar jeetje wat heeft dit allemaal een negatieve uitwerking op je gehad 
. Dat is niet niks en helemaal niet gek dat je daarvan moet herstellen. Je bent zeker niet de enige, ik ken nog een paar mensen die op een gelijkaardige manier nog jaren na hun contract vol angst doorsukkelen. Ik lig er ook soms nog wakker van, ik wil echt niet opgeven maar het lijkt zo eindeloos ver weg om dat stomme proefschrift af te krijgen!
Geen goede adviezen hier helaas, in de praktijk betekent het combineren van (freelance) werk en het proefschrift en herstellen van een hele zware periode dat er weinig aan het proefschrift gebeurt. Maar toen mijn contract afliep wist ik zeker dat ik niet in een uitkering verder wilde schrijven, ik had echt verandering nodig. Ik zat zo vast in die paniekerige PhD-modus, ik moest daar uit. Ik heb gewoon maar geaccepteerd dat de verdediging nog wel even zal duren en wil ondertussen een afwisselender (werk)leven zonder al die zware druk. Maar het gevoel van falen en het gevoel dat ik alles anders had moeten doen kan me alsnog heel erg bekruipen. Ik wou dat ik goede tips voor je had! Ik voel in elk geval heel erg met je mee.
Bedankt voor je superlieve reactie! 
Ik snap de beslissing die je hebt gemaakt wel. Ik heb mijn leven veel te lang on hold gezet voor het proefschrift achteraf, inderdaad een paniekerige modus, obsessief zelfs.
Maar kan me ook voorstellen dat het behoorlijk heftig is om na zoân zware periode naast je proefschrift aan het werk te gaan! Doe ik je niet na.
Ik hoop dat het ook met jou gewoon helemaal goed komt. We can do it. Dan maar met wat omwegenâŠ
Ik was wat aan het opzoeken in de Thorax BMJ en keek onder het kopje meest geciteerde artikelen van de afgelopen en mijn artikel als eerste auteur staat gewoon in de top 
. Ik weet niet waar ik het kwijt moet dus maar hier, haha
28 likes
Nice! Dat is wel een flinke schouderklop waard!
1 like
Wat tof!!
1 like