cynthia niet! hehe
6 likes
Eigenlijk zouden we jaarlijks een trofee moeten uitreiken aan de meest dode cavia van FF.
Ja het helpt niet om het eindeloos af te wegen. Maar ook perfectionistische studenten kunnen goede beoordelingen krijgen natuurlijk, ik was er zelf ook een. Het maakt het proces alleen voor jezelf zo vervelend en dat is echt niet nodig.
2 likes
Oh ik had een lul van een vader die extreem hoge eisen aan mij stelde, al mijn issues zijn te verklaren door een eerstejaars student psychologie.
2 likes
Ik vraag mij trouwens af of het hebben van een vast contract de perfectionist een beetje kan temperen. Of dat een beetje meer zekerheid in het leven daar nauwelijks invloed op heeft op de werkvloer.
1 like
Het gaat nu trouwens vooral over ‘officiele’ prestaties, waar je cijfers voor krijgt enzo. Maar er zijn nog zo veel meer mogelijkheden om je leven te verzieken mensen! Als je een beetje je best doet kun je wel driehonderd keer op een dag boos op jezelf worden omdat het niet goed genoeg is! Even een beetje een grapje erbij hoor als aanvullend copingmechanisme.
5 likes
Sommige stukken zijn herkenbaar! Wel heftig dat je er op die manier hebt mee leren omgaan. Sterk van je!
1 like
Ja dat laatste heb ik ook. Ik weet nog dat ik (biecht) Desiderata een keer las ergens toen ik 21 was en keihard moest janken (?) over het ‘you have a right to be here’ stukje.
Als heel jong kind kon ik al nachten wakker liggen om dingen die ik nog moest doen en wat allemaal nog niet goed was. Ik was een heel intens kind (hard voor mezelf) en mijn ouders begrepen dat allemaal niet zo goed. Dat kan denk ik niet alleen aan een vervelende vader liggen. Ik vind het nog steeds heeeeeeeel moeilijk om dingen vanuit zelfliefde ipv afstraffing/negatieve motivaties te doen. Als ik besluit een positieve verandering te maken is het niet ‘ah wat goed je gaat iets goeds voor jezelf doen’ maar ‘stomme trut waarom deed je dat tot nu toe dan niet, dit heeft geen zin meer’. Echt zo vermoeiend.
11 likes
Dit herken ik wel ja.
Ik doe liever iets goed en als dat niet lukt doe ik het liever niet.
Zo begin ik wel vaak met iets bijvoorbeeld een samenvatting tijdens hebt studeren. Dat doe ik dan met een goede kleurcoordinatie juiste pennen, alles moet er duidelijk in etc. want natuurlijk allemaal veel tijd kost. Dan kom ik erachter dat dat allemaal veel te lang duurt en dat nooit allemaal ga redden en dan stop ik er het liefste helemaal mee. En dan rafel ik het af of raak ik een beetje in paniek en zie ik het niet meer zitten.
Maar het is gelukkig allemaal niet zo ernstig 
Laat jij veel dingen zitten die je eigenlijk graag zou willen doen hierdoor?
2 likes
Herkenbaar.
Ik ben dwangmatisch perfectionistisch. Mijn leven kan weken verziekt zijn door een kras die ik op het aanrechtblad maak. Serieus waar. Daar komen geen studies of cijfers bij kijken.
(Dit betekent echter niet dat ik een schoonmaakmania heb, dat is in mijn ogen weer wat anders).
2 likes
ja zo herkenbaar! Super netjes beginnen en dat niet volhouden, want als er dan 1 ding minder mooi is dan de bedoeling was is het gelijk verpest. Ik had er op het werk heel erg last van, dan liet ik dingen net zo lang liggen tot ik niet anders kon dan het afraffelen, was ik ongelukkig met het resultaat en zei ik tegen mijzelf: zie je wel dat je het niet kan (heerlijke vicieuze cirkel dit…). Prive stop ik ook vaak met dingen, omdat ik het liever niet doe dan half.
Ik herken datgene wat hier over huis schoonmaken wordt gezegd ook enorm. Alles, echt alles, moet perfect. Elk plintje, elk handvat, alles moet schoon en netjes. Als ik er rationeel naar kijk slaat het nergens op maar gevoelsmatig kan ik het niet loslaten.
3 likes
Sinds ik de quote ‘perfectionisme is verkapte onzekerheid’ ergens las ben ik wel beter met omgaan met mijn drang tot perfectie die ik soms heb. Ik probeer dan die onzekerheid los te laten in plaats van alles perfect te maken.
1 like
Dat wilde ik ook zeggen! Het kan zich natuurlijk op verschillende vlakken uiten. Mijn huishouden is bijvoorbeeld ook nooit onderwerp geweest van mijn perfectionisme
1 like
Dit herken ik wel. Bij mij is de oorzaak vooral de angst voor afkeuring en afwijzing. Ik heb mijn hele leven het gevoel gehad dat ik niets goed kon doen omdat ik best vaak bekritiseert werd door mijn omgeving. Ik ben vroeger ook een tijdje gepest. Daarbij gaven sommigen mij ook het gevoel dat ik er niet bij hoorde. Naast een sociale fobie heb ik mede daardoor ook perfectionisme ontwikkelt. Want als je perfect bent en alles foutloos doet word je niet afgewezen. (Is natuurlijk niet logisch. Dat weet ik en dat wist ik. Maar gevoelsmatig werkte het voor mij wel zo). Ik ben te streng voor mijzelf en ik vond het voor mijzelf niet goed genoeg en het kon altijd beter. Inmiddels heb ik in therapie ook wel geleerd dit een beetje los te laten.
2 likes
Ik ben absoluut niet perfectionistisch, dus ik pas njet in de strekking van dit topic, maar ik ben het wel met je eens @Nescio dat de betekenis verschoven is, ik merk dat zowat iedereen zich perfectionist noemt omdat ze een hoog niveau nastreven.
Ik streef ook een hoog niveau na in mijn werk, maar ik weet heel duidelijk wanneer mijn werk goed is en dan ben ik tevreden, het hoeft niet beter dan dat. Ik kan ook niet geobserdeerd raken door een bepaald niveau halen, heb er nooit stress over en als het niet lukt dan is het jammer. Goed genoeg is wat ik nastreef.
Ik zie perfectionisme ook eerder als een belemmering, en dus niet “een hoog niveau nastreven”, iets dat erg samenhangt met onzekerheid en een laag zelfbeeld of het moeilijk op waarde kunnen schatten van jezelf/je werk.
6 likes
nou, ironisch genoeg ben ik niet ontevreden over mijn perfectionismetopic. maar dat is dankzij jullie 
10 likes
Wow ja dat stuk over afstraffen. Dat is ook een thema in mijn leven. Alles is ‘nog niet goed genoeg’, ik kan nooit op mijn lauweren rusten zeg maar. Het kan altijd nog beter en dat verdient een afstraffing.
Ja, ik herken dit wel. Ik ben perfectionistisch in mijn hele leven en ik heb het nooit goed genoeg gedaan. Ik was te lui op mijn werk, ik heb niet genoeg in huis gedaan, ik heb weer niets laten horen aan mijn vrienden, ik had meer moeten sporten, ik heb te slecht gegeten, waarom heb ik die was nog steeds niet opgevouwen, etc. Het gaat de hele dag door en het is heel belemmerend.
Overigens herken ik helemaal niet wat je zegt over naar anderen perfect over willen komen. Ik weet dat ik verre van perfect ben en ik denk dat iedereen dat ziet. Mijn perfectionisme gaat meer over dat ik het niet goed doe en waardeloos ben en niet aan de normen voldoe dan dat het gaat over het nastreven van perfectie. De opmerking van @grace over dat perfectionisme samenhangt met de gedachte dat je gewoon beter bent en dat het samengaat met een relatief groot ego vond ik ook echt heel naar. Dat is juist wat ik absoluut wil voorkomen.
3 likes
Wat wil je voorkomen, een groot ego hebben? Vervelend dat je mijn post naar vond maar het lijkt me duidelijk dat ik het over niemand in het bijzonder had en gewoon een idee opperde over hoe perfectionisme soms misschien een oorsprong zou hebben op basis van wat ik bij sommige studenten zie gebeuren. Hoef je je verder niet door aangesproken te voelen als dat niet voor jouw problemen opgaat toch?
3 likes
Ik bedoelde het niet aanvallend en voelde me ook niet aangesproken, maar het raakte me wel.