Wat oneerlijk… Moest even een traantje laten
Jeetje, bizar. Ik keek vorige week nog op zijn Instagram om te kijken hoe het met hem ging…
Het raakt me ontzettend merk ik. Kreeg echt een steek in m’n lichaam en moest echt even huilen.
Freaky dit, ik zag gisteren iemand die me enorm aan hem deed denken en bedacht dat ik eens op moest zoeken hoe het met hem gaat. En nu lees ik dit
Ja dat idee had ik ook, door alle mooie foto’s op ig.
ben er stil van.
Was ook echt even van slag toen ik het vanmiddag las… Zo zonde en had hem nog zoveel langer en beter gegund. Lijkt me ook verschrikkelijk moeilijk voor zijn vriendin en familie allemaal, want je weet dat dit moment ooit gaat komen en opeens is het daar (terwijl het ook zo lang nog wél goed is gegaan). Pff
Vind het ook zo vreselijk voor zijn moeder, eerst je man verliezen aan deze ziekte en dan je zoon. Afschuwelijk
Woo. Ik vond hem overkomen als zo’n mooi en oprecht mens. Daardoor raakt het extra ofzo. Ook al ken je hem helemaal niet persoonlijk.
En zo heftig voor die moeder ook, eerst je man en dan je zoon met exact hetzelfde.
Ahh Jeroen hij heeft wel echt geleefd voor 10 gelukkig in zijn laatste jaren.
Ik kreeg ook flink kippenvel toen ik het las. Ik vond het zo’n bijzondere man die zo volop in het leven leek te staan. Wat verdrietig…
Reünie met nabestaanden en Alex!
Heel erg bedankt dat je dit deelt.
Jezus wat mis ik haar, mijn lieve lieve Lotte
Jeetje, wat weer emotioneel. Maar zo mooi ook wat Jeroen zijn moeder zegt. Nog zo in haar rouw en emoties, maar zo warm en liefdevol naar Alex toe
O jongens die mama van Jeroen en Alex en zijn vrouw. Zeven minuten maar dikke tranen.
Die vrouw van Alex is zo lief met die kaarsjes
Ja echt janken op dat moment
Nou, echt bewonderingswaardig. Dikke tranen hier.
Ook voor Alex, zo dubbel. Je bent de enige die nog leeft…