Wow wat heftig en naar. Wat bezielt mensen om dit soort dingen te doen?
Ooh ja die gym. Wat een hel.
Een keertje had een meisje iedereen op lopen stoken mij als laatste te kiezen.
Superflauw.
Jaren later is ze pabo gaan doen en werkt ze dus als juf.
Karma want ik heb na 2 jaar een vast contract gekregen en zij heeft zeker 4/5 jaar ingevallen. Ha ha ha.
Oh en dat is wel de reden dat ik nooit zo groepjes laat maken voor de gym. Hoe hard de kinderen ook smeken.
14 likes
Ik heb speciaal een nieuw account aangemaakt, omdat ik niet anoniem ben op die andere en bang ben dat mensen me anders hierop pakken. En dan denk ik ook meteen: hoe erg dat ik dat meteen denk.
Maar goed, ik vind het echt naar dat mensen dat soort opmerkingen naar jullie hebben gemaakt, maar aan de andere kant ben ik ook opgelucht dat ik niet de enige ben. Want als dit vaker gebeurt, dan betekent het misschien dat ik niet echt lelijk ben en dat mensen het zeggen, omdat ze kut zijn (die gedachte is ook niet heel fijn, maar minder erg dan de gedachte dat ze gelijk hebben) en niet omdat het waar is.
Op de basisschool was ik nooit echt bezig met mijn uiterlijk, was niet in me opgekomen dat ik lelijk was ofzo. Toen kwam ik op de middelbare school en raakte ik bevriend met S. Die vertelde dat een vriendin van haar, M., mij niet aardig vond. Ik dacht: boeiend. Maar later bleek dat het niet was dat zij mij niet aardig vond (overigens had ik haar nog nooit gesproken ofzo), maar lelijk. Ik weet nog dat ik door de gangen liep op school en dat zij en vriendinnen de hele tijd ‘lelijk, lelijk’ naar me riepen.
Ook zat ik een keer in een msngesprek met M., waarin ze zei dat ik haar wel aardig leek en dat ze best vriendinnen met me zou kunnen worden, maar ze vond me gewoon lelijk. En dat mocht ze toch gewoon zeggen, want dat was toch gewoon zo?
Na de eerste is ze geëmigreerd en daar ben ik heeeeeeeeeeeel erg blij mee, want ik weet niet wat er anders gebeurd was.
Sindsdien had ik vaker dat mensen mij lelijk noemden. Gewoon als ik aan het fietsen was (blijkbaar ziet mijn gezicht er heel lelijk uit als ik fiets???), ik ben een keer de kleedkamer van de sportschool ingelopen en toen riep een meisje ‘Zo, die is lelijk!’ en jongens uit mijn klas. Ik moest een keer huilen in de klas vanwege iets naars in mijn familie en toen vroegen mensen waarom ik moest huilen. Jongen uit mijn klas: ‘Die heeft zeker in de spiegel gekeken’.
Ik heb toen wel eens aan een jongen gevraagd of hij me lelijk vond en toen zei hij ‘nou, je bent geen supermodel’ en een paar jaar geleden (ik weet het dom, maar ja) ook aan een jongen gevraagd en die zei hetzelfde. En dat is ook zo kut, want hallo, ik vraag niet of ik een supermodel ben, ik vraag of ik lelijk ben.
Inmiddels heb ik het al een paar jaar niet meer gehoord, maar ik vind het soms heel erg voor mensen dat ze naar mij moeten kijken, omdat ik het idee heb dat ik afzichtelijk ben. Bij vrienden denk ik dan: ja, als je iemand vaker ziet, dan ga je diegene mooier vinden (psychologische shit) of ze zijn eraan gewend geraakt ofzo.
Als een date via Tinder heb, ben ik altijd bang dat ze me gaan afwijzen, omdat ik natuurlijk alleen de beste foto’s erop zet en ik in het echt lelijker ben.
Als ik op de fiets ben en langs groepjes fiets (of loop), dan ben ik altijd bang dat ze me lelijk gaan noemen.
Ik kan ook echt niet tegen het woord ‘lelijk’ om te lezen of te zeggen, dat brengt al zo’n nare reactie naar boven (dus deze post is best wel lastig voor me).
Ik heb het hier wel over gehad in therapie enzo, maar ik denk dat ik er niet meer echt vanaf kom. Zijn er mensen die hier wel goede ervaringen mee hebben? Of die tips hebben ofzo?
Veel van jullie verhalen zit ik met verbazing te lezen. Want waar is de school op zulke momenten? Doen die daar dan echt zo weinig aan?! Daar kan ik echt niet bij.
Ik ben zelf juf en weet dat het erg lastig kan zijn om vat op dit soort dingen te krijgen, maar als ik op de hoogte ben van pesterijen haal ik wel echt alles uit de kast om het in de kiem te smoren. En in hoop ontzettend dat er een dag komt dat dit voor al mijn collega’s geldt, want dit kan gewoon echt niet!
1 like
Mijn hart breekt echt van dit verhaal.
3 likes
Ik ook!
Heel herkenbaar. Mag ik je misschien een privéberichtje sturen?
Ja natuurlijk!
Ik had dat zelfs nog in de 6e van het middelbaar, dus was er wel aan gewend dat ik niet gekozen werd. De 2 groepen gingen áltijd discussiëren waarom ik in hun groep moest, na een kwartier stopten ze er gewoon mee en wilden ze mij allebei niet. De leraar koos de eerste paar jaar een groep voor mij maar na een tijd moest ik gewoon de hele tijd op de bank zitten want anders zouden mijn klasgenoten stoppen met gym
Een keer heb ik ook gehad dat ik over was en een klasgenootje keihard door de gymzaal riep: IK WIL DAT KANKERWIJF ECHT NIET, DENK JE DAT IK GEK BEN OFZO?
Echt wauw, dat is dan 6vwo hè
Eh, wat?! Jij moet op de bank omdat zij anders stoppen met gym? Wie is hier nou degene die het voor het zeggen heeft?! Mijn god, waar was op dat moment het verstand van die leraar.
8 likes
Echt bizar alle verhalen
1 like
Hadden ze niet op die school
Alle goede leraren (op 3 of 4 na) werden ontslagen of weggepest
Dus dan hou je dit over :’)
1 like
Ik lees jullie verhalen met verbazing en ik weet niet of ik er meer boos of verdrietig van word. Wat afschuwelijk dat jullie dit mee (hebben) moeten maken. Ik hoop dat jullie genoeg lieve mensen in jullie omgeving hebben die regelmatig bevestigen dat jullie wél de moeite waard zijn 
3 likes
Een of andere buurman van mijn tante (die ik nauwelijks ken) vond het wel even leuk om te laten weten dat ik erg dik was geworden, mensen kunnen zo bot zijn… Toen kon ik vrijwel niets uitbrengen maar nu weet ik wel wat ik zou terug zou zeggen 
Ik vind dit echt heel erg. En ook herkenbaar dat je elk jaar stiekem hoopt op een roos maar deze nooit krijgt. Wat een zielige figuren die jou dit aandoen
1 like
Ik wil jullie ook even een hart onder de riem steken. Jullie zijn collectief zo’n lieve, mooie, intelligente, grappige groep vrouwen. Ik hoop vooral dat jullie beseffen dat die opmerkingen niks over jullie zeggen, en des te meer over de persoon die het gezegd heeft.
15 likes
Dit doet mij denken aan een verjaardag waar ik laatst was. Ik ben een aantal jaar geleden 45 kilo afgevallen, maar door mijn eigen zwakheid (lekker eten, snoepen etc) ben ik helaas weer 20 kilo aangekomen. Baal ik zelf enorm van. Tuurlijk zien anderen het ook, maar om daar wat van te zeggen vind ik onnodig.
Op de verjaardag waar ik was sprak ik iemand die ik maar eens per jaar (op de verjaardagen) spreek. Hij zei: “Hee zonde zeg je was zo goed bezig joh!” Haha ik kan daar niet eens op reageren omdat ik het zo bizar vind dat iemand dit durft te zeggen. Bovendien betekent het niet dat ik direct niet meer goed bezig ben… Er zijn nog zoveel andere dingen in 't leven.
Maar goed, het kwetst me ergens natuurlijk ook wel omdat ik er zelf ook van baal dat ik ben aangekomen, maar de brutaliteit die veel mensen in zich hebben vind ik echt absurd.
1 like
volgens mij bedoelen mensen dat altijd semi-motiverend. mn vriendje zei t ook wel eens maar hij zegt dan dat ie het niet ZO bedoelt maar hij weet ook niet precies hoe dan wel haha
Maar zegt jouw vriendje dat tegen jou of tegen anderen? Het is natuurlijk nooit tof om zoiets te zeggen, maar tegen je partner snap ik beter dan tegen iemand die je amper ziet. Ik hoor dit soort opmerkingen ook vaak om me heen en vraag me altijd af wat mensen ermee willen bereiken? Je begrijpt toch dat het kwetsend is of kan zijn?
ja tegen mij, als ik ff een tijdje niet sport bijv. dan wil hij me graag motiveren en zegtie dus “maar je was zo goed bezig”. ik snap dus wel watie ermee bedoelt, tegen anderen zegtie het niet hoor