Ik krijg altijd kippenvel na de krans voor de slachtoffers in Azië, dan gaat het muziekje dat ze na elke krans doen ineens net ietsje anders met Indonesische (?) invloeden en dat vind ik zo mooi.
9 likes
Zo’n gek idee ook dat er over een tijdje niemand meer leeft die dit allemaal meegemaakt heeft. Alleen nog de kinderen van…
3 likes
Ja!!! Dat is ook mijn lievelings
1 like
Ik heb geen kinderen maar anders zou ik ze dwingen maandelijks Band of Brothers te kijken.
9 likes
Ja dit is wat mijn opa heeft gedaan gelukkig, zo mooi. Hij heeft het bombardement meegemaakt.
Hij is nu overleden maar hij heeft na zijn pensioen als vrijwilliger in het oorlogsmuseum jarenlang zijn verhaal verteld aan schoolkinderen.
En ook heel veel dingen geschonken aan dat museum, hij had als puber allemaal dingen gejat/bewaard van de nazi’s en die liggen daar nu nog steeds.
14 likes
Die toespraak van André van Duin 
3 likes
De scène dat ze bij een concentratiekamp aankomen en de mensen moeten bevelen terug in de barakken te gaan en ze niet meteen te eten kunnen geven is echt zo hartverscheurend.
Snap ik, maar je bent nog jong dus niet raar dat je het bent vergeten. Hebben ze eventueel nog levende broers of zussen?
Mijn oma was al 15 in 1940 dus zij heeft heel veel herrineringen, al was haar leven tot de hongerwinter redelijk normaal als niet-jood in een redelijk welgesteld gezin. Maar alsnog geeft het wel veel inzicht.
1 like
Ja volgens mij is dat fragment ook wat ik in mijn hoofd heb!
Sinds mijn oma is overleden spreek mijn opa er heel veel over. Echt wat een verhalen. O.a. dat zijn vader is meegenomen door de Duitsers en NSB’er is geworden en een Duitse vrouw had ineens. En na de oorlog kwam hij weer terug naar zijn ex-vrouw (opa’s moeder) en toen heeft zij hem weggestuurd.
7 likes
M’n oma was er de laatste tijd ook heel erg mee bezig. Ze vertelde dat ze m’n neefje en nichtje van (ik denk) 6 o.i.d. nu ook veel vertelde en boeken gaf 
Zij heeft zelf ook ondergedoken gezeten omdat haar vader in het verzet zat en verraden was, waar ze net op tijd achter kwamen
8 likes
Ik vind sowieso dat dit verplicht moet worden voor IEDEREEN.
3 likes
Ik denk dat ik Der Untergang en Saving Private Ryan wel 100x heb gezien op school. Maar Band of Brothers is idd nr. 1
1 like
Heftig! Maar wel fijn dat het er toch nog uitkomt zeg maar.
Als ie dat wil kan je het opnemen, heb ik ook deels gedaan. Verhaal in eigen woorden is toch krachtiger en op die manier blijft het in je familie (of daarbuiten) bestaan/kan je het in de toekomst eventueel aan je kinderen laten horen.
4 likes
Ik was een paar jaar geleden in Polen en heb toen ook een bezoek gebracht aan Auschwitz. Tijdens de rondleiding kom je natuurlijk ook bij de gaskamers. Er zat een oude dame in ons groepje die bij het naar buiten lopen compleet instortte en vertelde dat zij de enige van haar familie was die levend uit de gaskamer/een kamp is gekomen. Ik heb nog nooit zo hard gehuild als op dat moment.
7 likes
Nee geen contact met de familie van oma/opa, wel jammer. Maar op zich weet mijn pa er wel wat van dus volgende keer neem ik een notitieboekje mee 
Hier waren ze ook 20-25 tijdens de oorlog, maar ze zijn al beiden een 10+ jaar overleden. Als puber denk je daar ook niet heel erg aan, naar herinneringen vragen. (Had wel het hele verhaal gehoord hoe oma opa had leren kennen, ook zo leuk om te weten, maar ik weet nog maar flarden daarvan).
1 like
Dat is wel een mooi idee inderdaad. Door deze situatie is hij tot zijn 18 wel 15 keer verhuisd. Niemand die een gescheiden vrouw een huis gunde. Ook niet als het van een NSB’er was.
3 likes
Mijn andere opa (moederskant) had trouwens een boekje over zeilen gedateerd tijdens de oorlog en noemde mijn oma tegen mijn tantes blijkbaar dat Jodenmeisje (stiefmoederkant).
Het was ook een moment toen mijn nicht er tijdens een verjaardag (toen zaten ze al in een verzorgingshuis) achter kwam dat haar vader bij de waffenSS gezeten had 🥲
De ouders van mijn vader hadden onderduikers, sjieke Joodse meisjes uit Amsterdam die niet zo aardig waren.
1 like
Kan geen toeval zijn dat er werd ingezoomd op Rutte terwijl Van Duin zei “een land waar men kan doen en laten wat hij wil” 
9 likes
Mijn oma was Duitse, woonde als meisje in Berlijn en is in haar eentje naar NL gevlucht toen Oost Berlijn in de handen van Rusland viel. Ook heftige verhalen van gehoord over de bombardementen in Berlijn en hoe zij hier haar leven heeft opgebouwd. Eeuwige spijt dat ik het niet heb opgenomen idd, gelukkig zijn er wel veel andere verhalen opgeschreven. Ik heb wel veel documenten gelukkig zoals aanvraag voor verblijfsvergunning. Zij is mijn heldin!
7 likes