Wat afschuwelijk. Dit verklaart waarom ik vorig jaar plots te horen kreeg dat ik ruimte moest maken voor nieuwe patiënten. En dat ik dus geen recht meer had op een nieuwe therapie, terwijl mij kort daarvoor juist was geadviseerd die therapie te volgen. Mijn behandelaren waren het daar niet mee eens en hebben ervoor gezorgd dat ik toch met de nieuwe therapie kon starten. Inmiddels zijn beide behandelaren vertrokken bij PsyQ. Dat begrijp ik nu heel goed. Op deze manier kun je toch niet werken?!
Mijn therapie is nu afgelopen. Voor mijn gevoel niet (volledig) met succes, maar er wordt heel erg aangestuurd op vertrek. De nadruk ligt op de doelen die ik behaald heb, maar er zijn minstens zoveel doelen die ik niet behaald heb. En toch ga ik mee in hun ‘het gaat echt veel beter met je-verhaal’. Ik voel me sowieso al te veel, dus je hoeft maar één keer iets te zeggen over wachtlijsten en ik loop al richting de deur. En natuurlijk wil ik ook ruimte maken voor nieuwe patiënten, maar ik maak me ook een beetje zorgen om mezelf.