Pft, wat een kortzichtige tweet. Armoede is geen luiheid, maar structureel aan het kortste eind trekken op diverse vlakken en moeten afwegen waar je dan wel je euro’s aan kan besteden zodat iedereen toch wat heeft. Het toont ook weer hoe je armoede pas begrijpt als je er dicht bij staat of erin hebt geleefd of erin leeft. Ze is niet de eerste die zo blatant reageert.
Ik vind het niet eens zo heftig dat we arm waren. Waarin ook meespeelt de we nu allemaal aanzienlijk meer geld hebben. Ik vind het vooral heftig dat mensen in dit land niet arm hoeven zijn en er een heel lobby apparaat kinderarmoede is dat precies niks verandert aan de armoede zelf. Want superlief boterhammetjes smeren, gratis sport. Maar doe iets aan de basis. Daarnaast vind ik het vooral lastig wat armoede psychisch met gezinnen doet. Dat je af en toe niet warm eet klinkt heel schrijnend, maar daar kan je op leven. Op jarenlange stress, angst en heel veel verdriet en verkeerde beslissingen niet.
Ben mij nu beetje aan het inlezen en ik zie dat je geeneens spaargeld mag hebben om in aanmerking te komen voor voedselhulp althans niet meer dan 1500 euro voor 2 persoonshuishouden en alleenstaand 750 euro. Wat zijn dat voor scheve regels
Ik vind het wel vreemd dan dat de voedselbank vorig jaar die donatie (moest) weiger(d)en omdat ze genoeg hadden, maar er dus helemaal niet genoeg is voor iedereen. Zag in een tweet ook dat wanneer je 40 euro overhield per week mocht je naar de voedselbank en bij 42 euro had je al te veel inkomen. Lijkt me echt kut wanneer je net boven de grens zit en je ziet de voedselbank dat aanbod afslaan, terwijl jij dat heel goed had kunnen gebruiken.
Gaaf Nederland! Lijden moet je, voor je hulp mag.
Ik begrijp het ook vanuit kapitalistisch/vvd oogpunt niet eens, wanneer je iets sneller en beter hulp bied heb je minder mensen in armoede überhaupt, minder stress meer geluk meer inkomen = minder toeslagen en uitkeringen moeten verzorgen. Plus minder verwaarloosde kinderen minder verwarde mensen op straat minder criminaliteit = ook allemaal financieel aantrekkelijk. Ik sta zo versteld van de onlogica, echt met geen ander woord te omschrijven dan absurd inderdaad.
“Ik moest tijdens mijn studie ook altijd de laatste 3 dagen van de maand op spaghetti met ketchup leven tot mn stufi er weer was”
Hartverscheurend!! Dus ja waar zeiken die mensen nou over?
Het is geen onlogica. In een kapitalistisch systeem heb je armoede nodig. Je kan alleen maar heel rijk worden als er mensen bereid zijn om voor heel weinig heel veel voor jou te doen. En de risico’s van criminaliteit, verwaarloosde kindjes etc wegen allemaal op tegen die extreme rijkdom.
zoiets lees ik inderdaad ook in veel reacties; als je afhankelijk bent (in financiële of andere zin) gaan anderen ook ineens bepalen wie je mag zijn en welke plek je in de maatschappij mag innemen, en mag iedereen van alles over jou en je leven zeggen.
als je geld en/of bezit hebt wordt je vaak met egards behandeld en bagatelliseren mensen wat je doet ‘ach die werkt zo hard’ (?? alsof armoede betekent dat je niet hard werkt??) terwijl er over elke keuze, euro, kledingstuk, huisdier, magazine-abonnement, muzieksmaak, bewegingspatroon, lichaamspostuur en consumptie in die tweets gediscussieerd wordt. alsof de situatie compleet samenvalt met wie je als persoon bent en vooral wie je mag zijn. echt schaamteloos.
Dit is denk ik ook het probleem: Als je niet in armoede leeft is het geen enkel probleem als je elke dag sigaretten rokend en met al je honden en je nieuwe kunstnagels naar de McDonalds gaan maar zodra je enige vorm van hulp ontvangt, al is het maar tijdelijk (die brief van iemand die zei ‘nooit aanspraak gemaakt te hebben op Jeugdzorg of UWV’) dan wordt jouw leven een soort publiek bezit waarvan sommige mensen heel graag de regie overnemen.
Overigens wordt dat ook genormaliseerd door politici en zie je hetzelfde in integratiedebatten ‘asielzoekers ‘krijgen alles’ dus hoe kunnen ze nou ongelukkig zijn met hun baan aan de lopende band en waarom kunnen ze nog geen Nederlands’
Wat ziekelijk
Ik hou van het internet:
eigenlijk heb je al antwoord van @Shaaar maar zo was ongeveer ook mijn persoonlijke thuissituatie. ouders die alle diensten werkten die ze konden en wij als kinderen op onszelf het dagelijkse leven overleven. we waren echt heel arm, indd regelmatig geen eten of kleding en dat kwam met name door de schulden die mijn ouders aan het afbetalen waren met het weinige geld dat ze binnen kregen. op een gegeven moment kwamen we terecht bij de stadsbank waar we van 50 gulden per week van leefden met een 5+ gezin. dat was echt heel moeilijk en weinig, maar zij hebben mijn ouders geholpen met de financiën. alhoewel ik ze ook wel vaak onmenselijk vond er was ook echt totaal geen instantie betrokken bij ons, dat is in deze tijd wel anders.
elektriciteit is regelmatig afgesloten geweest, dan kwamen buren met eten en kaarsen en jawel mensen dit allemaal gewoon in Nederland hoor! zo heb ik ook weleens gedeeld dat de deurwaarder de brieven OP de voordeur plakten en onze lieve buurvrouw deze altijd meteen eraf trok en in onze brievenbus deed. er heerste (en nog steeds imo) nog zó veel onbegrip over armoede.
wij als kinderen werden ook totaal niet opgemerkt op school want we waren echt topleerlingen met supergoede resultaten, ja dan zijn er meteen maar geen zorgen. zo werkte het toen eenmaal en imo nog steeds.
terwijl we bijv. vaak geen lunch of gymkleren mee hadden of de directeur vaak in de klas kwam om, waar iedereen bij zat, mee te delen dat mijn ouders het schoolreisje weer niet hadden betaald en of wij wel mee gingen echt van die dingen waar ik me als kind zo rot voor schaamde… achteraf besef ik gewoon het onbegrip wat er is over armoede.
Zo herkenbaar. Alsof ik mijn jeugd lees. Persoonlijk vind ik zelf nu het ergste dat ik pas als ik er nu weer over nadenk besef hoe normaal ik sommige echt onmenselijke dingen toen vond. Ook omdat er geen enkele professional zijn best deed om eens verder te kijken. Dat lees ik nu ook weer zo in jouw verhaal terug. Dat we even geen tv, gas, licht hadden omdat de boel was afgesloten en er bij zo’n bedrijf blijkbaar geen lampje gaat branden dat dat eigenlijk niet kan met kinderen in huis… Schoolleiders die als het schoolkamp al maanden niet betaald werd maar bleven zeiken op dat het betaald werd, maar nooit even stilstonden bij dat als deze 60 euro al niet betaald wordt, wat is er dan nog meer niet in huis is. Deurwaarders die dondersgoed zagen dat ik altijd alleen was en toch bleven komen om enveloppen met doodenge teksten door de bus te doen. En nooit eens dachten: deze ouder heeft kinderen, ze gaat het nooit terug kunnen betalen.
Heeft die gast nou zijn jedi pak aan
Echt waar slaat dit op. Wat win je hiermee, ik snap dit echt niet. Waarom zou je zijn/haar schrijven, fuck off echt. En frontvrouw!? Wanneer is dat woord ooit gebruikt en nu gebruik je het om een trans man te beschrijven. Beneden alle peil.
Ik heb echt zin om een boze mail te sturen.
edit: ik heb hem gedmd
Even los van het taalgebruik in het artikel, want echt belachelijk is, zie ik dit woord best vaak gebruikt worden! Buiten deze situatie geen gekke bewoording vind ik.
ja ik kan hier gewoon niets aan toevoegen, exact mijn ervaring dus ook en mijn pijnpunt ook wel, nu nog steeds. hoe veel mensen niet verder hebben gekeken. echt triest, niet normaal! triest dat jij en ik en duizenden andere kinderen dit hebben moeten meemaken, dat doet me echt pijn.
vandaar ook wel mijn keuzes in het werk dat ik heb gedaan hiervoor, ik ben blij met de huidige ontwikkeling hierin maar ook nu vind ik dat er nog te weinig begrip en oog voor zulke schrijnende situaties is. het is gewoon moeilijk te bevatten als je het zelf niet hebt meegemaakt lijk wel.