Maar wat je schetst is niet echt realistisch in mijn ogen. Je kan van een docent die zich waarschijnlijk goed bewust is van de machtsstructuren niet verwachten dat die zich uitspreekt over de ongelijkheid en misstanden in het systeem als je daar zelf ook “slachtoffer” van bent. Het probleem is niet dat er geen bewustzijn van het probleem is of dat er niet genoeg signalen worden gegeven. Er worden overal posters opgehangen dat je je kan melden bij vertrouwenspersonen als je misstanden constateert etc. Alleen het probleem is dat als je dat doet er nauwelijks werk van wordt gemaakt en er niet daadwerkelijk iets veranderd, behalve dat het voor jezelf een opluchting kan zijn. En dit komt omdat de mensen om wie het draait en die de problemen veroorzaken niet worden aangepakt.
Iedereen binnen de academische wereld weet wat er speelt of wat er kan spelen, het is geen verborgen probleem. Het grootste probleem is dat als je er echt werk van wilt maken de realiteit is dat je je carriere in de wetenschap kunt vergeten als je er echt werk van wilt maken (wat dus meer moet zijn dan een klacht indienen/iets melden bij een vertrouwenspersoon). En omdat er in de wetenschap veel mensen werken die ongelooflijk veel motivatie en passie hebben voor de wetenschap is het voor hen altijd kiezen tussen twee kwaden. De mensen in de machtsposities moeten hun gedrag en hun acties veranderen. Dit is geen probleem wat je bottom-up kan aanpakken en kan oplossen door studenten of anderen binnen de academische wereld bewust te maken.
Sorry heel verhaal haha.
