Deze vraag toont naar mijn idee nog een laag van het probleem aan: bepalen voor een ander (e groep) hoe zij hun eigen problemen mogen beleven naar jouw maatstaven.
Ik denk dat iedereen in dit debat zeker maar ook in het algemeen moet afstappen van die strikte rollen maar moet durven zeggen ‘dit kan niet, nooit niet, door niemand, dit moet niemand meemaken, dit moet niemand uitvoeren, dit moeten we niet tolereren, wie of wat we ook zijn want dit willen wij niet zijn als land/samenleving/bestuur/ouders/mp/lijsttrekker/koning/forumleden’. Want anders kom je in precies de situatie die er nu was, en dan maakt ‘het systeem’ de mensen mondood en hun situatie zo erbarmelijk dat ze zich niet meer uit kunnen en durven spreken. En dan moeten wij niet wachten tot ze zich uitspreken zoals jij nu suggereert, maar dan moeten wij daar bijspringen. Ook al zijn we er niet direct bij betrokken.
Ik zeg wij, maar laat ik voor mezelf spreken, want ik wil niet in een samenleving leven waarin mensen vanuit meritocratisch oogpunt zich maar harder moeten invechten en anders hebben ze pech gehad.
