Het ging er volgens mij vooral om dat de poster 230 likes had gekregen, waarbij een like voor mij impliceert dat je het een goede biecht vindt.
Komt nog steeds op hetzelfde neer toch? Namelijk opmerkelijk dat die post zoveel steun kreeg terwijl er hier zoveel ophef over is.
Oohja sorry je hebt gelijk, ik had alleen op jou gereageerd en niet gelezen waar jij op reageerde.
Volgens mij moet je dan heel erg het gevoel hebben dat jou âiets wordt afgepaktâ. Let dan ook op iets, niemand weet wat precies maar je wordt er zelf in ieder geval minder van.
Maar goed, ik kan het zo wel makkelijk vertellen maar ik heb zelf ook zoân situatie in mijn omgeving. Persoon ontvangt bijstand, want werkloos, maar heeft nu al enkele maanden een lucratieve eigen business waarmee tot nu toe al duizenden euroâs zijn omgezet. De business is trouwens verder legaal en onschuldig en op niveau âuit de hand gelopen hobbyâ. Afijn, deze situatie steekt mij ook terwijl mij in feite niks tekort wordt gedaan. Zou ik het melden? Dat gaat me te ver, het zet meer op het spel dan me lief is - en kijk naar die bedragen. Deze persoon zou er niet beter van worden.
Ik denk dat veel mensen zo iemand kennen als ik of het vermoeden hebben omdat er zogenaamd Ferrero Rocher op tafel staat voor de gasten of er - in extremere gevallen - een gloednieuwe BMW voor de deur staat. Misschien is dat wel de reden dat er zo veel vooroordelen zijn over mensen uit de bijstand. Ik ben niet helemaal vrij van die vooroordelen in ieder geval en die persoon in mijn omgeving bekrachtigt deels ten onrechte het beeld.
Onderliggende is denk ik dat het makkelijk is om je ontevredenheid op de verkeerde te richten. Even verklikken, dan zijn we weer allemaal gelijk. Want wat ik niet heb, mag een ander al helemaal niet onterecht hebben. Amper twee procent van de uitkeringsgerechtigden fraudeert. Op het totaalbedrag is het niks. Ik denk dat een groot deel van het âstekerige gevoelâ voort komt uit groeiende vermogensongelijkheid. Dat we allemaal beseffen dat we met werk (dat vaak niet eens genoeg voldoening geeft) allang niet meer kunnen realiseren wat we in de basis vinden dat we verdienen. We willen allemaal dat punt bereiken dat je niet meer gelukkig wordt van een extra verdiende euro, omdat je ruim in basisbehoefte kan voorzien en beseffen dat dat niet kan. Dat punt is voor het grootste deel van Nederland steeds verder weg. En in plaats van dat we consequent en collectief onze woede richten op de personen die de verdeling van welvaart schever en schever maken, voelen we liever woede voor die kleine groep mensen die amper 10.000 euro per persoon per jaar onterecht uit de staatskas haalt.
Ja, dat is dan een gevoel dat ik totaal niet ken. Ik voel wel eens een bepaalde jaloersheid om iets wat iemand heeft bereikt, maar ik voel niet de afgunst dat ik dan wil dat het van diegene wordt afgenomen? Integendeel voel ik dan meer een drive om zelf ook zoiets te doen.
Mijn vriend reed een tijdje in de (dure) auto van zijn vader. De nieuwsgierigheid en vragen die we toen kregen van buren was ongekend. Je merkte gewoon dat mensen zich afvroegen waar we dat van deden. Pas toen ze hun nieuwsgierigheid niet konden bedwingen en er letterlijk naar vroegen, leken ze gerustgesteld als mijn vriend dan gewoon zei dat het niet zijn auto was. Dan zag je een soort geruststelling van âoh gelukkig, ze hebben niet meer geld dan wijâ.
Dat zeg je netjes, ik kan daar niks aan toevoegen nu en het geeft stof tot nadenken.
Met het idee dat we allemaal iemand kennen zoals ik hierboven beschreef vind ik twee procent erg laag overkomen. Ik kan me voorstellen dat dat beeld toch anders is als je dat gaat bevragen onder Nederlanders.
Haha, oh Nederland. Ik hoor daar ook bij natuurlijk. Ik vind dit deel van onze identiteit nu net niet iets om trots op te zijn. Je beschrijft het goed trouwens. Ook de manier waarop we met familie omgaan is al zo lang een doorn in het oog voor me. Maar goed dan dwaal ik af.
@midheavenmoon Ah ja, dat idee had ik maar is misschien onterecht inderdaad. (Edit @trivia) Geniet nou maar van je chocolaatjes (maar zet ze niet in het zicht van je buren )
Ik denk dat het een aanname is dat âwe allemaal zo iemand kennenâ. Daarnaast, hoeveel mensen ken jij in totaal en hoeveel daarvan hebben een uitkering die dan ook aantoonbaar frauderen? 2% lijkt weinig maar ik denk dat we onderschatten hoeveel mensen we âkennenâ en vooral ook hoe weinig we van hun weten.
Edit: ik schrijf âjijâ als in hoeveel mensen je kent maar het is natuurlijk niet persoonlijk gericht, het is meer een vraag hoeveel mensen âmenâ kent.
Kennelijk! Geef die paar euroâs terug!
Het is overigens waarschijnlijk nog lager. Er wordt jaarlijks rond de 0.2 procent van het totaal uitgekeerde bedrag aan fraude ontdekt.
Maar kennen we allemaal zo iemand? Ik ken echt niemand waarvan ik met zekerheid durf te zeggen dat er wordt gefraudeerd. Ik ken best mensen die leven op een niveau waarvan ik denk: dat zou met jouw inkomen niet moeten kunnen (want ik kan het ook niet). Maar die mensen kunnen dus ook enorm boven de stand leven, niet sparen, andere prioriteiten hebben, veel opscheppen, ferrero rocher in huis halen puur omdat er mensen langskomen of omdat het die ene luxe snack is die ze zichzelf af en toe veroorloven. De kans dat de lucratieve sidebusiness van de persoon die jij kent echt fraude is is klein. Waarschijnlijker is dat die persoon niet verwachtte dat het zoân succes zou worden en straks onder de eindstreep de boel terug betaalt.
Het gaat niet eens alleen om de fraudeurs, zelfs de mensen die âterechtâ 10.000 euro uit de staatskas halen worden vaak met scheve ogen aangekeken. Ik denk dat het calvinistische arbeidsethos dat nog steeds ontzettend sterk verankerd is in onze cultuur ook veel doet voor het âstekerigeâ gevoel. Hard werken moet je en voor niks gaat de zon op, en als ik hard gewerkt heb voor mijn geld dan moet jij dat ook. En als je dat niet kunt of wilt dan moet je je kapotverantwoorden waarom dan wel niet.
Zelfs in dit topic word je onbewust geĂŻnfluenced met Ferrero.
Maar waar betaal jij dat van?!
Ik ga een sugar daddy fixen.
Dit plaatje laat goed zien hoe uit verhouding de aandacht voor uitkeringsfraude is t.o.v. andere vormen van fraude. Is overigens uit 2012 dus recentere cijfers zullen vast iets afwijken, maar ik denk dat het wel vergelijkbaar is.
We zouden voor de grap eigenlijk ook een grafiek ernaast moeten hebben met de totaalbedragen waar het om gaat.
Wat is kruimelfraude?
Ik zou willen zeggen wat bizar dat die aandacht zo uit verhouding is maar ik begrijp heel goed wat hier wordt gezegd, dus zo bizar is het dan ineens niet meer.
Maar hoe past onze publieke verontwaardiging over dat eerste nieuwsbericht vervolgens in dit plaatje?
Fraude van waarbij het om kleine bedragen gaat, meestal op fiscaal gebied. Dus kleinschalige belastingfraude.
Op welk precieze bericht doel je met âhet eerste berichtâ, die van die boodschappentas en âŹ7000?
Ja, die!
We kijken onze buren de Ferrero Rochers van de salontafel omdat we willen weten hoe ze het kunnen betalen, snitchen de boel eventueel bij een inlichtingendienst, maar zijn verontwaardigd als de buren in kwestie dan daadwerkelijk ineens 10.000 euro moeten terugbetalen aan de staatskas.