Ja dat is natuurlijk totaal anders, ik reageerde omdat je zei ‘als het al mogelijk is’.
Is dus wel mogelijk maar het wordt (in NL) niet gedaan voor een voorkeur inderdaad.
5 likes
Heel erg bedankt voor je uitleg! 
Dat is ook wat ik bedoel. Vrouwen met een gender voorkeur worden al snel afgebrand hierom terwijl het mijn inziens beter zou zijn om een veilige omgeving te creëren waar ze dit dus wel kunnen delen zodat je het gesprek aan kunt gaan.
2 likes
Kan je bij adoptie eigenlijk een voorkeur uitspreken voor geslacht?
Snap niet waarom mensen dan niet een van de duizenden kinderen adopteren die wachten op een familie Ipv doorfokken tot je zelf je favoriete geslacht hebt gebaard.
6 likes
Tuurlijk zijn er altijd uitzonderingen. Maar grootste deel wil toch echt een meisje of jongen om bepaalde redenen zoals ik zag mezelf altijd tutten of altijd lego’en of als een meisjesmoeder of jongensmoeder (wat dat ook moge zijn). Of ze zien zich gewoon met een meisje met twee staartjes of een jongen met kort haar.
En ach, misschien is 1 van je dochters later meer genderfluid richting de masculine trekken, of zou je zoon later juist meer feminine zijn - en ziet hij er net zo uit als jullie dochters maar dan net iets anders.
Het beeld wat je in je hoofd hebt van je hypothethische zoon heeft waarschijnlijk ook stereotypes (kort haar, een baardje misschien, brede schouders als hij groot is?) waar hij wellicht niet aan zou kunnen voldoen. Het beeld wat jij in je hoofd hebt van hoe je benieuwd bent dat je zoon er uit ziet, is waarschijnlijk geen jongen met fabulous lang haar en eyeliner.
13 likes
Jammer dat je het al zo invult, niet echt een open houding in een gesprek zoals dit.
(Mijn voorstelling van een hypothethische zoon ziet er overigens ongeveer uit zoals de kinderfoto’s van mijn man, en nee die had geen fabulous lang haar en eyeliner. Heeft weinig met gender-verwachtingen te maken en meer met dat ik geen blanco kind voor kan stellen in mijn hoofd)
Punt is, mag er ruimte zijn voor een bepaalde hoop/evt teleurstelling, zonder dat dit per direct wordt afgedaan als verwerpelijk ‘want gender stereotypes’?
9 likes
Het heeft toch niks met ‘mogen’ te maken. Kan zijn dat je een voorkeur hebt, maar kan dus ook zijn dat mensen daar weer wat van vinden omdat die voorkeur in de meeste gevallen komt door maatschappelijke verwachtingen die we aan gender koppelen. @Ovenschaal heeft dat al heel netjes uitgelege in haar eerdere post, dat heeft niks met een open houding te maken.
8 likes
Ik bedoel het niet aanvallend hoor! Als ik mijn hypothetische zoon in mijn hoofd voor me zie, zie ik zelf ook geen jochie voor me die eruit ziet als bijv de songfestival winnaars van Italië.
Ik denk dat dat niet erg is om te zeggen, want biases bestaan gewoon en alleen door je er bewust van te zijn en/of erover te praten, kan je daar stappen in zetten.
Er hoeft ook helemaal geen blanco kind voorgesteld te worden, het heeft nou eenmaal een geslacht. Maar een zoon kan ook lijken op de foto’s van de moeder vroeger met lang haar en een jurkje omdat hij dat graag wil, terwijl de dochter veel op de vroegere foto’s van de vader lijkt zowel qua gezicht als qua haarlengte en voorkeuren. Ik ga er tenminste vanuit dat die foto’s niet van enkel de geslachtsdelen zijn, haha.
Tuurlijk mag er ruimte zijn voor voorkeuren maar ook voor een discussie waarom die voorkeuren er zijn. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn (gelukkig denk ik) die gewoon heel graag elke dag een piemel of vulva willen zien bij hun kind. Het heeft toch vaak (veel onbewust) te maken met de dingen eromheen en niet alleen hun geslachtsdeel.
10 likes
Ik snap je punt helemaal, maar ik kan mij in het geval van grotere gezinnen (zoals @justhereforthefun) wel voorstellen dat je de voorkeur hebt voor een gemengd gezin.
Misschien een rare hersenkronkel, maar in het onderwijs zijn we ook afgestapt van de gesplitste meisjes - jongens scholen en kunnen we stellen dat de dynamiek in gemengde klassen anders in dan homogene klassen. Kan mij best voorstellen dat iemand, buiten alle gender hokjes om, een groot gezin met die meer wisselende dynamiek wenst. En uiteraard kan je in een gezin van drie meiden ook de situatie hebben waarbij de ene meer masculien en de ander meer feminiene is bijvoorbeeld, maar denk dat de mix van meiden - jongens de kans op een andere dynamiek wel vergroot. Dus dat die wens er -ook vanuit die voorkeur- kan zijn.
2 likes
Deze hele discussie doet me denken aan mensen die het zielig vonden voor mijn vader dat ik ook weer een meisje bleek te zijn 
(3 dochters).
Want dan had hij nooit iemand om mee naar voetbal te gaan etc 
3 likes
Hahaaha en, was dat zo? Mijn vader had het volgens mij wel erg leuk gevonden om naar voetbalwedstrijden te gaan (ipv de danswedstrijden waar ik aan mee deed hahah), maar z’n dochters kunnen nou eenmaal niet voetballen, helaas voor hem.
Maar deze dochter vind het wel heel leuk om met haar vader naar voetbalwedstrijden te gaan, terwijl bv mijn vriend dat helemaal niet leuk vindt. Heeft dus echt 0 met geslacht te maken. Mensen denken soms echt teveel in hokjes.
Hoor wel eens dat mensen het mooi vinden als de familienaam wordt doorgegeven, wat toch vaker gebeurd bij mannen dan bij vrouwen. Al heb je daar zelf ook invloed op natuurlijk (als het je eigen kind betreft dan).
2 likes
Nee haha 2 van de 3 zijn sportgek en de ander is juist weer heel handig met klussen et cetera.
Mijn vader is qua ‘jongens’interesses dus niks tekort gekomen.
2 likes
Oh ja herkenbaar, ik ben de jongste van vier meisjes en dat vinden mensen ook altijd heel zielig voor mijn vader. Ook vanwege dat soort stereotypen: niemand om mee te gaan voetballen, de enige man in huis, etc. Mooiste is, mijn moeder heeft een seizoenskaart van NEC en mijn vader haat voetbal 
Gelukkig waren mijn ouders zelf wel blij met mij, ze hadden zelfs geen jongensnaam meer bedacht voor me dus maar goed dat ik ook een meisje was!
6 likes
Ik denk ook dat het hebben van een voorkeur helemaal niet zo raar is. En die is dan zeker gebaseerd op bepaalde stereotypes. Maar in de wereld waarin we leven is de kans ook wel gewoon groot dat die stereotypes redelijk ‘uitkomen’. Als ouder kan je je kinderen genderneutraal proberen op te voeden, maar op alle andere plaatsen in de samenleving krijgt je kind toch te maken met vooroordelen die invloed hebben op hoe een kind zich ontwikkeld.
9 likes
Toen wij een jongetje kregen werd er gezegd dat opa nu eindelijk kon voetballen. Onze zussen hebben allebei twee dochters. Mijn vader heeft een pesthekel aan voetbal, mijn zoon vindt het niet boeiend. Dochters van schoonzus voetballen wel allebei.
Over voor geslacht kunnen kiezen, inderdaad alleen bij geslachtsgebonden aandoeningen. Mensen denken vaak dat wij PGD hebben gedaan omdat we een perfect kind wilden. Alsof je een soort optielijst hebt.
7 likes
Ik denk dat geslacht/gender daar niet zoveel mee te maken heeft hoor! Dat hangt meer af van de persoonlijkheden van je kinderen.
4 likes
Ik kom ook uit een gezin met alleen meisjes en dan werd/wordt er altijd gezegd tegen m’n vader: ‘ach, de jongens komen vanzelf’. Eh ja, of de meisjes, of ze blijven single?
3 likes
Tuurlijk krijgt een kind er mee te maken, maar er is wel een verschil tussen een meisje die 5 jaar is en zelf beslist dat ze graag een prinsenssenjurk wil, of als je voor de geboorte al bepaalde ideeën hebt over hoe jouw dochter haar persoonlijkheid moet zijn, hoe ze eruit moet zien, en wat haar voorkeuren moeten worden (en haar dus niet zelf de kans geeft om haar voorkeuren te ontdekken).
3 likes
Natuurlijk ligt dat aan de persoonlijkheden van je kinderen, maar (waarschijnlijk niet zo’n populaire mening hier) denk ik dat gender er toch ook een rol in speelt.
Wij hebben op onze school ook pure meidenklassen (geen enkele jongen, onze genderpercentages zijn scheef) en die ervaar ik qua dynamiek toch anders dan de heterogene klassen. Kan mij voorstellen dat dit in grotere gezinnen ook zo werkt.
Maar misschien is die vergelijking ver gezocht.
7 likes
Omdat er bij adoptie een heleboel andere zaken komen kijken, daarom niet.
3 likes