Welke beslissing in jouw leven was het moeilijkste, hardste om te nemen? Of werd hij voor je genomen? Kan van alles zijn. En laten we niet het spel mijn cavia is dooier spelen.
De mijne: weggaan bij mijn ex (met nare stalkingsperikelen erna), ontslag nemen bij werk en kiezen voor mijzelf als in; nu echt die kilo’s eraf. Dus 50+ kilo afgevallen.
Vertel!
Contact verbreken met mijn moeder
Als ik hierover nadenk besef ik me dat ik echt een geprivilegieerd leven heb gehad, maar dan denk ik toch het uitmaken met mijn ex.
Precies mijn gedachte… Ik denk dat mijn moeilijkste beslissingen nog moeten komen.
Edit: Hieronder gaat het om het in laten slapen van een huisdier. Dat heb ik twee keer moeten beslissen en dat was wel echt zwaar. Ik hecht altijd heel erg aan dieren.
Mn zus 6 maanden geleden laten vallen na al haar gezeik. Inmiddels hebben we weer contact maar gaat moeizaam.
Heb ooit besloten dat het niet erg is dat mensen me niet aardig vinden zolang ik mezelf maar aardig vind. Komt bij veel mensen vreemd over maar heb een paar vrienden waar ik enorm blij mee ben en de rest doet er voor mij niet toe .
Ontslag nemen. Was echt een dieptepunt om in te moeten zien dat ik te ziek ben om te kunnen werken.
Het in laten slapen van mijn hond was denk ik wel de hardste beslissing ooit tot nu toe. Dat spookt ook nog regelmatig door mijn hoofd
Mijn moeilijkste beslissing was om toe te geven dat ik niet gelukkig word van mijn huidige baan in deze branche. Ik heb dus besloten om dit jaar te beginnen met een nieuwe opleiding.
Ik besef me nu eigenlijk ook dat ik een gezegend mens ben en gelukkig mag zijn dat dit mijn moeilijkste beslissing (tot nu toe) is.
Aangeven tegen mijn vader (ouders gescheiden) en de rest van mijn naasten dat ik niet meer naar mijn moeder wilde en het contact met haar wilde verbreken.
Hmmmm
Ik denk toch het aanvaarden van professionele hulp bij mijn eetstoornis. Ondanks dat ik nu nog niet perfect er van genezen ben, ben ik nu wel uit de gevaarlijke zone (erge ondergewicht) en is er op dit moment vertrouwen in mij dat ik het volhoud 
En ook zeker de relatie met mijn ex uitmaken. Wat was dat een moeilijke periode zeg pfff. Ben er nu wel 1000% overheen maar die tijd was écht zwaar
Op m’n 15e contact met vader verbreken, vorig jaar met moeder.
De maagverkleining die mij m’n leven teruggaf.
Uitmaken met m’n ex omdat hij achterbleef in ontwikkeling en ik juist keihard ontwikkelde.
M’n prachtige huis daarvoor moeten opzeggen en naar m’n moeder terwijl zij mij mishandelde.
Bij nieuwe vriend intrekken na 1,5e maand relatie.
Stoppen met mijn allereerste opleiding. Beste beslissing ooit, maar ogh wat voelde het als falen.
Ontslag genomen terwijl ik nog geen nieuwe baan had. Maar ik zat echt tegen een burnout aan.
Het contact met jongste zusje verbreken
hier zit ik nu in 
. en ik hoop dat het goedkomt, wat een stressperiode…
Ik kan heel goed begrijpen dat je er veel stress van hebt. Voor mij was het echt een hele goede beslissing. Uiteindelijk ben ik 1 maand werkloos geweest, waarin ik wel iets zuiniger moest leven. Maar het viel mee omdat ik nog veel vakantie uren uitbetaald kreeg. Op het moment dat ik een nieuwe baan had gevonden kwam ik helemaal tot rust. Toen had ik nog 2 weken vrij om echt even goed op te laden.
Veel sterkte met deze situatie!
klinkt ‘goed’ en veelbelovend… hopelijk gaat het bij mij ook vlot
maar ik hoop vooral dat het een goede beslissing is geweest…
dankjewel! lief
Contact met een ouder verbreken en alle momenten daarna steeds weer het dilemma tussen voor mezelf kiezen of haar toelaten.
Wat een heftige beslissingen hebben een hoop van jullie moeite nemen! Heel veel knuffels naar jullie allemaal 
Mijn moeilijkste beslissing was het stoppen met mijn studie. Voelde alsof ik 2 jaar van mijn leven had weggegooid maar het is een van de betere beslissingen ooit geweest.
Definitief besluiten dat mijn zusje niet welkom was op onze bruiloft (verslaafd & zwaar psychotisch en weigert medicatie daarvoor. Toen zat ze al maandenlang in psychose).
Voor mezelf toegeven/accepteren dat ik het niet alleen zou kunnen oplossen en hulp zoeken voor mijn sociale angststoornis