Boeken vond ik afschuwelijk moeilijk, maar het is me gelukt om van twee volledig gevulde boekenkasten te gaan naar een stuk of twintig boeken (waaronder Harry Potter).
Met eten had ik ook moeite, ik wou altijd een enorme voorraadkast en ik kocht maar dingen bij in plaats van iets op te maken. Dit academiejaar gaat het veel beter en eet ik vaak dagen na elkaar zonder dat ik iets nieuws moet kopen (behalve verse groenten). Ook gerelateerd is dat ik me eindelijk niet meer de hele dag voel alsof ik meer wil eten, in plaats daarvan eet ik nu echt gezonde en voedende maaltijden. Ergens is dat ook een vorm van minimalisme in mijn hoofd omdat je toch een zekere gulzigheid tegengaat.
Het irritantste vind ik dat mensen nu al 3 jaar denken dat ik overal spijt ga krijgen. Vriendinnen die me willen dwingen om bepaalde goedkope armbanden te houden omdat die ze zo aan mij doen denken. Dat vind ik zo vervelend, want ik hecht daar dus zelf geen waarde aan. Heb ze toen maar gezegd dat zij ze zelf maar bij moeten houden. Voor de rest zijn ze wel blij met alle spullen die ze krijgen
Een laatste dingetje (sorry voor het lange bericht) is dat ik op kot zit en dus ook nog een kamer thuis heb. Mijn kamer thuis is echt mijn minimalistische perfectie, maar op kot heb ik veel meer dingen liggen omdat dat moet dienen als slaapkamer, woonkamer, bureau en halve badkamer in een keer. Ik kijk er echt heel erg naar uit om op mezelf te gaan wonen en dan echt goed te kunnen inschatten of ik nog te veel spullen heb of niet!