Ja mijn Newton
Ik had achteraf mijn katten GRAAG laten verzekeren. We hebben ze een jaar of zes en zijn echt duizenden euro’s aan ze kwijt geweest door operaties, huidziektes, oogziektes, enz. Telkens als je denkt ‘nu komt er niks meer bij’, was er weer iets anders aan de hand. En een eenvoudig da bezoekje is sowieso al snel vijftig euro.
Ik heb ‘m gisteren toch maar verzekerd! Ondanks dat we wel een spaarpotje hebben vind ik het wel een fijn gevoel dat het gewoon goed geregeld is en we niet voor onvoorziene kosten komen te staan. Beetje net zoals je eigen zorgverzekering, je hebt het eigenlijk niet nodig maar het is handig om te hebben voor het geval dat… Wellicht dat we het in de toekomst weer opzeggen als mijn vriend klaar is met studeren, maar dat zien we dan wel.
Ik heb net een afspraak gemaakt voor het castreren van mijn twee kittens. Is het heel idioot als ik dat toch best spannend vind, twee van zulke kleine beestjes (zijn een halfjaar hoor) onder narcose?
Nee ik vind dat niet idioot hoor! Ik had dat ook. Helemaal toen ik hem die dag weg ging brengen, moest ik echt uitkijken dat ik niet zou gaan huilen Ik denk dat we niet de enige zijn hoor!
Nee hoor. Je bent gewoon bezorgd en wilt dat alles goed verloopt.
Hahahaha ik denk ook dat ik daar straks sta en tegen de tranen mag vechten hoor:cry:.
Maar gelukkig ben ik niet de enige!
Ik vond het ook heel spannend, en ik heb ook heel hard gehuild toen ik dr zag na dr castratie, voelde me zo schuldig hoe ze met dat rompertje liep dat ik in tranen uitbarste en me schuldig voelde
Een van mijn katten bijft naast de kattenbak plassen
Die van mij is over een maandje aan de beurt en ik vind het ook nu al spannend! Gelukkig heeft hij nog geen idee wat er gaat gebeuren
Ah joh, dat bewijst alleen maar dat je van ze houdt!
Ik moet laatst huilen toen ik zag hoe erg de buik van mijn katje heen en weer golfde tijdens het poepen (ze had diarree en wordt nu behandeld). Ik vond dat zo zielig.
Je leeft gewoon enorm mee want het zijn je lievelingen. Komt vast goed
Ah nee joh! Zou gek zijn als het je niets zou doen, zijn toch je baby’s. Onze kat moet in november gecastreerd worden en stiekem hoop ik dat ie daarna nog een beetje loom is van de narcose en de hele dag wil knuffelen.
Heel fijn om te lezen dat ik absoluut niet de enige ben! Voelde me echt even zo’n veel te betrokken poezenmoeder🙈…
De dierenarts was heel blij om te horen dat ze samen zouden komen. Blijkbaar doet ze dat heel erg goed. Ze mogen dan ook gewoon lekker samen in een hokje bijkomen uit de narcose. En in plaats van dat ze dan heel verward zijn, zijn ze dan verward maar wel met elkaar en dat maakt het een stuk prettiger voor ze .
Nee dat is helemaal niet idioot. Ik heb staan huilen als een klein kind toen mijn kat onder narcose gebracht werd, vond het zó zielig. Achteraf had ik er veel meer last van dan de kat zelf
Een zwarte kat is trouwens zo niet fotogeniek, als hij zijn ogen dicht heeft zie je hem gewoon 9 van de 10 keer niet! Heb ooit een keer een grappig artikel gelezen van de speld oid. dat ze in asielen een zwarte katten overschot hadden omdat mensen ze niet Instagram waardig vonden, nu begrijp ik dat
mijn kat heeft vandaag een stuk wafel en een stukje boterham gegeten, daarna wou hij aan alles ruiken dat ik ook at, raar beest
Ahhh ik kan me zit zó goed voorstellen. Krijg echt een beetje een knoop in mn maag als ik er aan denk dat ik ze daar dan achter moet laten
Hier dezelfde struggle met 3 zwarte katten Ik krijg ook vaak foto’s van de katten die mijn vader heeft gemaakt en zijn telefoonfoto’s zijn al niet te best, maar op die foto’s kan ik de katten soms gewoon helemaal niet vinden haha