Het niet zo lekker in je vel-topic

Ik moet dit even van me af typen. De laatste weken heb ik veel downs/rotdagen. Het komt daar allemaal kleine dingen die zich op stapelen. Maar ik uit het niet. Ik praat er niet met vriendinnen over, ik praat er niet met mijn ouders over, ik praat er niet met mijn vriend over.

Maar ik heb hier wel eens eerder gepost dat mijn vriend dichtbij staat en dat ik dan bij hem tot een uitbarsting kom. Nu is dat de afgelopen weekenden een paar keer gebeurd. Ook als we op stap waren om iets leuks te doen. Omdat ik dan gewoon moe ben, vaak drink ik wat wijntjes en dan moet/komt het er gewoon uit. Maar het zorgt er wel voor dat die uitjes met hem een beetje verpest zijn. Hij is hartstikke lief voor me en heeft engelengeduld maarja ik heb dan gewoon nergens meer zin in.

Vandaag heb ik ook een beetje een baal dag. Ik heb hoofdpijn, ik voel me alleen en ik heb het gevoel dat iedereen leuke dingen aan het doen is en ik weet niet zo goed wat ik moet doen.

Mijn vriend is in de stad met een vriend en ik haak vanavond later aan. Maar ik weet het niet. Ik heb het gevoel dat ik weer op huilen sta :(. En het is zo dubbel want ik heb geen zin om thuis te zitten en ik wil wel naar buiten maar ik heb ook geen zin om wat te doen.

Nu denk ik erover om het maar af te zeggen maar dat wil ik eigenlijk ook niet.

Edit: en ergens denk ik: “Jezus vloeistof, relativeer. Genie even van je rust, dat je niks hoeft. Ga je straks leuk aankleden, opmaken en heb een leuke avond.”

Dank je voor je reactie! En ja klopt wel een beetje. Ik wil altijd leuk overkomen en het leuk hebben en het uiten voelt voor mij als ‘zeuren’ en dan ben ik bang om mensen tot last te zijn terwijl ik ergens weet dat het helemaal niet waar is. Maar ik praat mezelf soms zoveel negatieve gedachten aan.

En ja ik weet ook niet zo goed waar ik goed aan doe. Ik wil wel gaan maar ik ben bang dat ik dan weer zo’n uitbarsting krijg. Ik denk er nog even over na…

Heel herkenbaar dit. Ik probeer het ook beter te maken met ‘afleiding’ zoals series en shoppen. Terwijl ik juist van dat gedrag af wil en me productief wil voelen. Weet alleen niet zo goed hoe ik dat moet aanpakken nu ik klaar ben met school en pas na de zomervakantie kan werken. Ik werk wel 3 dagen in de week, maar dan zijn er nog 4 vrije dagen over. Ik merk dat ik die beter op moet gaan vullen, want ik ben bang dat ik anders in zo’n gat ga vallen als ik dit nog 2 maanden moet doen.


Vandaag voel ik me echt klote. Het is vaderdag, en ik heb mijn vader nooit gekend. Hij is weggegaan toen ik nog een baby was en toen ik 12 was is hij overleden. Ik stond er helemaal niet bij stil dat het vandaag vaderdag is totdat ik social media opende en alle berichten over geweldige vaders tegenkwam. Dat steekt zo ontzettend erg, ik gun iedereen de beste vader van de wereld want zo’n vader als die van mij gun ik niemand, maar het steekt zo dat ik dat nooit heb gekend. Ik kan er zo kwaad om worden…

4 likes

Knuffel! Mijn vader leeft nog wel, maar ik heb al jaren geen contact meer met hem, dus ik herken wel wat je zegt. Dit soort dagen zijn gewoon confronterend en kut. Helaas.

Wat het eerste deel van je reactie betreft, misschien is het een idee om wat doelen te stellen voor jezelf? Dat kan ook prima over hobby-dingen gaan. Bijvoorbeeld 1 boek per week lezen of 1 keer per week een nieuw gerecht leren koken. Of juist dingen die je al lang wil doen, maar waar je niet aan toekwam, bijvoorbeeld trainen voor een 10k, een instrument leren spelen, een taal leren, een nieuwe hobby, …

Ook @Sobremesa: Kan je geen lijstje maken met dingen die je leuk vindt, waar je van ontspant of die je liever zou doen op momenten dat je niet goed in je vel zit? Dan kan je daar op terugvallen, in plaats van dat je op die momenten ook nog eens moet bedenken wat je kunt gaan doen, want dan is het inderdaad wel gemakkelijker om breinloos te internetten of series te kijken.

1 like

In m’n eentje een eind gaan fietsen/wandelen op een rustige plek, bloemen/planten in de tuin verzorgen, foto’s maken, een boek lezen, langs het water gaan zitten en naar de dieren kijken,…

1 like

@Hinkje Bedankt voor je berichtje! Blijft gewoon kut idd zo’n dag, maar heb het uiteindelijk redelijk van me af weten te zetten. Doelen stellen is misschien wel een goede ja!

Gewoon lekker gaan sporten, yoga, naar buiten, lezen. Ik wil alleen altijd gelijk alles volop, en dat is mijn knelpunt.

2 likes

O ik ben aan het bijlezen en wat jij typt vind ik zo herkenbaar. Ik vind het heel moeilijk om te accepteren dat ik niet zo’n supervrouw ben die alles aankan. En alles er wel eventjes bij doet met extra veel energie en levenslust.

2 likes

Ik struggle ook echt geregeld dat ik niet lekker in m’n vel zit. Ene dag heb ik nergens last van en andere dag is het echt meh. Probeer op die dagen echt naar mezelf te luisteren naar wat ik nodig heb en probeer juist niet dingen te doen die anderen van me verwachten.

1 like

Is het mogelijk om met je studiebegeleider o.i.d. te praten? Misschien kun je met diegene alles op een rijtje zetten, een schema maken en/of prioriteiten stellen. Ik denk dat het goed is als je iemand in vertrouwen neemt hierover die je ook kan helpen. Al dat advies is goedbedoeld, maar ik snap dat dat alleen maar averechts kan werken!

School kan gewoon zoveel stress geven, zeker als alles tegelijk komt of lijkt te komen. Zo’n begeleider kan je echt helpen! Succes :kissing_heart:

Ah dat is vervelend en helemaal niet hoe ze zou moeten doen. Kun je alles (dus al het werk, maar ook je gevoelens op dit moment) op papier zetten? Dat is handig voor jezelf en ook handig voor de persoon waar je eventueel nog bij terecht kan. Het risico op dichtklappen is dan, bij mij althans, altijd kleiner. Ik ben slecht in het uiten van gevoelens en moeilijke gesprekken voeren, maar als ik het opschrijf, kan ik veel makkelijker dingen kwijt.

Mocht je niet meer op de uni terecht kunnen, kun je misschien in je naaste omgeving bij iemand terecht die je zou willen helpen? Je mag het anders ook gerust naar mij sturen, ik wil best kijken of ik je kan helpen!

Je mag me ook altijd een DM sturen

1 like

Wat studeer je?

Ik weet niet of ik kan helpen maar ik ben een heel groot voorstander van keuzes maken die voor jou werken en je daarbij niks aan te trekken van anderen. Studeren doe je op je eigen tempo en je bereikt er niks mee als het alleen maar stress en negatieve energie is. Misschien kun je vakken laten vallen of dat project opschuiven?

Ik ga het even op mezelf betrekken, sorry hiervoor. Maar ik ben ooit begonnen met een master terwijl ik eigenlijk al wist dat t niks voor mij zou zijn. Ik kan namelijk niet zo goed academisch schrijven dus een scriptie is dan niet ideaal. Nouja hele jaar ging goed en toen kwam het onderzoek en de scriptie. En toen ging alles mis. Twee jaar over gedaan, vier keer scriptie ingeleverd en vier keer afgekeurd. En ik kon niet meer. Dit was in 2014/2015 en heb nog altijd niet naar m’n scriptie gekeken omdat het zo’n emotionele drempel is. Ik heb toen besloten om te stoppen terwijl al m’n vrienden gewoon wel hun master hadden en verder iedereen om me heen. Maar het was toen niet de juiste route voor mij. Ik sluit niet uit dat ik het ooit nog ga doen maar toen was het enige juiste besluit ermee te stoppen. Jammer maar helaas. Ben er een stuk gelukkiger van geworden, het was zo’n opluchting.

Misschien sluit dit helemaal niet aan op jouw ervaring, dan sorry dat ik zo over mezelf begin maar misschien heb je er iets aan. Succes in ieder geval!!

1 like

Ohja oké nee dan gaat mijn verhaal niet op. Fijn te lezen dat je het wel nog steeds leuk vindt! Dat scheelt al zo. Dan zou ik inderdaad een planning maken met kleine, haalbare beetjes die je kunt afstrepen. Maar t klinkt alsof je daar hulp bij gehad heb dus dat is al fijn!

1 like

fijn, herkenbaar verhaal! Ik heb met veel moeite mijn bachelor gehaald en durf niet te beginnen aan een master. Werk inmiddels alweer een paar jaar, maar merk toch dat het me onzeker maakt dat ik dat ene papiertje wat iedereen om me heen wel lijkt te hebben, niet heb. Ook al is het papiertje bedoeld voor het vinden van een leuke baan en is dat wel gelukt.

Ik voel me al een hele tijd echt niet goed. Heb wel wat aan de app Youper soms. Nu weer een onzettende baaldag. Was gisteren op een terras iets gaan drinken en zonder aanleiding komt een man zeggen dat het duidelijk is dat de vriendin waarmee ik was veel toffer is als mij en wat er met me mis is:s we zaten gewoon te praten. Snap echt niet dat mensen zoiets komen zeggen.

Met jou is niks mis, met die man wel. Hoe haalt hij het in zn hoofd, daar ga je toch zeker geen waarde aan hechten? :heart:

2 likes

Ik zit er toch wel mee :frowning: vooral ook dat de vriendin die er bijzat niet voor me opkwam :s heb ook niets meer van haar gehoord sindsdien terwijl ik best wel duidelijk wat overstuur was toen ik naar huis ging. En dat is mijn enige beste vriendin.

He ik snap er niks van. Jullie zaten samen op een terras en kwam er toen een vreemde op jullie afgelopen die dit zei? Hoe reageerde jij en je vriendin daarop? En liep hij toen gewoon weer weg? Was hij dronken of zo?

we zaten op een terras het was al laat en er stonden meerdere stoelen bij onze tafel, een man die er ook was kwam bij ons zetten en maakte een normaal praatje en probeerde te raden wat ons beroep was enz. Even later kwam er een kennis (en ik denk ober) van hem ook bij ons zetten, hij zei dan zonder echt met me te babbelen van wat is er mis met u, iedereen ziet dat jij geen leuk mens bent, dat je vriendin veel toffer is.Ik probeerde hem eerst te negeren maar lukte niet echt en ben dan maar vertrokken.

Die man had een probleem. Ik snap het echt super moeilijk is om je dit niet persoonlijk aan te trekken, maar een abnormaal mens die zomaar ergens bij komt zitten en een ander zonder diegene te kennen beschuldigd ‘geen tof persoon’ te zijn, is heel zelf geen tof persoon, dus zijn mening heeft echt nul waarde.

5 likes