Ik hou wel een lijstje bij omdat ik het anders niet meer weet
ik houd geen lijstje bij en ik weet het inderdaad niet meer
Ik had ooit een lijstje op een vorige telefoon en uiteindelijk ben ik die kwijtgeraakt bij het instellen van een nieuwe telefoon. Vind ik oprecht kut haha
Krijg er een beetje rooshv vibes bij met die nationaliteiten waar ze opscheppen over hoeveel âflagsâ ze al hebben.
Huh wat?
Echt? Mensen van hier?
Facking triest van ze
Daarom heb ik 'm ooit naar een vriendin gewhatsappt, valt altijd terug te vinden en zo nu en dan update je 'm en stuur je hem nog een keer
Poortje betreden
Ik kreeg deze doorgestuurd van mijn MOEDER:
Heb me vreselijk zitten ergeren, zei tegen mân moeder dat ik me in de meeste âadviezenâ niet kan vinden, en mijn moeder (al samen met mân pa sinds de tienertijd) zegt dat ik dan ook niet echt opensta voor advies
Aww zo rot altijd van dat ongevraagd advies. Niet lelijk bedoeld naar jouw ouders toe hoor maar ik word altijd een beetje naar van de wijsheden van mensen (vriendinnen bijv of familie) die sinds hun 16e bij hun eerste echte verkering zijn. Want dan weet je opeens alles van relaties? Je weet vast veel, van die ene relatie ja, maar van break ups? Nieuwe mensen ontmoeten? Daten? Please.
@Monstertruck Ja haha en de helft spreekt elkaar ook tegen
@EllaFitzgerald Inderdaad, mijn moeder is nog nooit van haar leven op Ă©Ă©n date geweest, laat staan dat ze weet hoe je vage Whatsappjes moet interpreteren, hoe en wanneer je moet bespreken âwat dit isâ, hoe het voelt om geghost te worden, hoe mensen te ontmoeten, hoe om te gaan met (non-)exclusiviteit etc. Dit zijn vaardigheden hoor!
Ja, dit gevoel heb ik ook. âModern datingâ is wel een ontwikkeling die plaats heeft gevonden parallel aan de komst van Tinder is mijn indruk. Als je films/series kijkt uit de jaren â90/begin â00 dan hebben mensen het na 1 date ook gewoon over hun boyfriend/girlfriend. Dat kan natuurlijk ook gewoon uitgaan, maar dan is er veel meer de notie van samenzijn met 1 persoon i.p.v. kansen spreiden in een niet-exclusieve setting en misschien wel/niet uiteindelijk âechtâ voor iemand gaan. Ik weet niet wat beter is, ik denk dat dit zal wisselen per persoon.
Maar ik zit nog in een extreme bindingsangst fase, en dan kan ik alsnog niet casual daten dus wat weet ik nou
Verder vind ik persoonlijk ongewenst single zijn wel een prima term. Je kan gewenst en ongewenst single zijn toch? Die schrijfster geeft duidelijk aan wel een relatie te willen en liever niet single te zijn.
Maar diegene waar het om gaat ervaart het toch als een probleem?
En met de reacties, tja, ik denk dat er best nuttige dingen tussen staan. Het âwaarnemenâ is overigens precies wat jij omschrijft hoor, dat je gewoon waarneemt dat je bepaalde gedachtes hebt zonder daar verder meteen iets aan te willen veranderen.
(Ik heb een paar maanden terug de mezelf de Omdenken-training-dag cadeau gedaan en vond het echt heel erg tof, dus misschien lees ik het stuk ook wel een beetje bevooroordeeld.)
Dit is gelukkig niet zo, daar was ik namelijk ook bang voor, dat je dan alleen maar krampachtig van alles zou onderdrukken. Maar ik begrijp dat de âtermâ omdenken die suggestie wekt.
Ik denk op zich wel dat het niet exclusief daten met meerdere mensen niet per se goed is voor het ontwikkelen van duurzame relaties. Commitment gaat veel moeilijker als je je al niet wilt comitten aan een persoon daten tegelijkertijd. Als je een persoon date ben je voor mijn gevoel veel meer geĂŻnvesteerd en ook bereid om degene als totaalpakket met goede en slechte kanten te accepteren. Als je steeds een oog halfopen hebt voor wat er mogelijk nog langskomt, is dat veel lastiger. Of als je steeds (onbewust) mensen met elkaar vergelijkt. Met het risico dat je altijd nog op zoek blijft naar de volgende/een betere terwijl die misschien wel helemaal niet komt, maar in de tussentijd blijf je wel op zoek dus richt je je aandacht nooit volledig op een persoon. Ik hoop dat de trend van meerdere mensen tegelijk daten weer overwaait. Het is zo competitief.
Ja, zoals je het zo verwoord herken ik het (helaas) heel erg in mezelf. En ook in mijn ex-date. Er kan altijd iemand zijn die nĂłg beter bij je past. Als een bepaalde tekortkoming je niet aanstaat is het zo makkelijk/verleidelijk om weer op zoek te gaan.
Ik vraag me hierdoor af of ik in mijn omgeving daarom zoveel mensen heb die in het pre-Tinder tijdperk een relatie kregen, die recent uitging en dan hebben ze vrij snel weer een nieuw persoon gevonden. Misschien dat zij niet dat rusteloze hebben, op zoek naar de meest perfecte persoon, maar makkelijker tekortkomingen kunnen omarmen omdat zij die persoon dan niet zien als een van de vele mogelijke matches.
@Penny_Lane @Monstertruck
Ik vind het ook helemaal niet leuk. Niet leuk dat anderen het zo zien en mij als âoptieâ zagen. En niet leuk dat ik het zelf doe. Mijn ex-date was dus zo en dat heeft mij best âbeschadigdâ. Hij was er ook niet helemaal eerlijk over vanaf het begin dus het kwam ook nogal als een klap na een paar maanden. En het verpestte ook het daten op den duur, omdat ik gebukt ging onder het gevoel continu onder een vergrootglas te liggen/bekritiseerd te worden, daardoor ging ik ook uit onzekerheid bepaald (onnatuurlijk) gedrag vertonen, een rol spelen anders dan mezelf. Maar dat voelde hij weer aan en werd daardoor nog afstandelijker, etc. Zoiets wil ik echt nooit meer.
Maargoed ik merk dus dat sinds dat dat over is (7 maanden inmiddels) ik ook een beetje zo geworden ben. Een jongen hoeft bij wijze al de letter âRâ verkeerd uit te spreken en ik ben al klaar. Ik had dat bij mezelf meer geĂŻnterpreteerd als bindingsangst/gewoon nog niet klaar voor daten na liefdesverdriet, maar de post van @Damnatio zet me aan het denken.
Nouja, ik vind daten gewoon in zijn geheel niet leuk meer in deze tijd. Het is allemaal zo ongelofelijk voorwaardelijk. Maar het is wel fijn om er hier over te blijven discussiĂ«ren, om niet teveel in die âmoderne regelsâ mee te laten slepen als het niet goed voelt.
Ik zou zeggen, hou dat vast!
En @Penny_Lane ik observeer die verandering inderdaad ook (gelukkig)!
Bluh ik voel me echt even eenzaam. Waarom vindt nooit iemand mij leuk?? (Is niet helemaal eerlijk want ik vind zelf ook zelden iemand leuk) En ik krijg ĂŒberhaupt heel weinig aandacht van mannen, een vriendin van me heeft aan aandacht geen tekort.
Normaal kon ik wel voldoening halen uit mn scharrel maar die geeft me nu ook geen aandacht. Stom.
Er zijn genoeg mannen of vrouwen die jou zien zitten, maar kom je op het moment even niet tegen. Je moet niet aan jezelf twijfelen hoor, het komt vanzelf. Gewoon genieten in de tussentijd
Je valt me altijd op op het forum - dus ik vind je sowieso al leuk!