Maar is wat jij noemt niet meer een probleem wat je juist veel ziet bij mensen die van relatie naar relatie hoppen, itt mensen die altijd single zijn?
Zo klopt het wel inderdaad!
Hij had die jigsaw analogy ook, weet je die nog @Penny_Lane ? Anyway, hij zegt ook dat het heel belangrijk is om voor jezelf eerst die jigsaw compleet te maken, dat je weet wat JIJ wilt in het leven en wat jij nodig hebt om happy te zijn. Als je happy bent met jezelf dan kan iemand een aanvulling zijn. Als jij een partner zoekt om een deel van je leven op te vullen ben je veel sneller geneigd concessies te doen en ga je sneller aan iemand hangen of je vast klampen om diegene maar niet kwijt te raken. En dat heeft natuurlijk nog veel meer gevolgen.
@Dombo deels wel inderdaad. Maar wat Daniel ook in zân show bespreekt is dat het hebben van een relatie dus mega geromantiseerd wordt. Waarom is het hebben van een relatie zoân ultiem levensdoel, terwijl in feite dus heel veel relaties eigenlijk bullshit zijn. Die zijn er niet vanuit echte liefde maar meer vanuit een angst om alleen te zijn. Het hebben van een relatie is in velen gevallen helemaal niet zo zaligmakend als de hele maatschappij iedereen wil doen geloven.
Hij is in elk geval inmiddels verantwoordelijk voor 45.000 break ups door heel de wereld heen, dus dat bewijst maar hoe veel mensen er bij elkaar zijn voor de verkeerde redenen.
Dit heeft mij in elk geval heel erg geholpen tijdens mijn twijfelperiode over mijn relatie en mijn single zijn nu.
Leuk voor op je cv 
5 likes
Hij is er heel erg trots op hahaha
Ik ben wel fan van Daniel Sloss en vond zân jigsaw verhaal in die zin treffend dat heel veel mensen in een ongelukkige relatie blijven, ook al past die partner niet bij hun âpuzzelâ. Maar voor single mensen ben ik het niet echt met hem eens. Ik heb best een rijk leven met vrienden, werk en hobbies en kan supergoed alleen zijn, en ik begin ook een soort van op dat punt te komen dat ik niet meer heel erg veel meer bezig ben met het krijgen van een relatie. Maar alsnog voel ik vaak een gemis, en denk dat dit niet is omdat ik niet tevreden ben met mijn leven maar gewoon omdat ik als mens met mijn behoeftes soms verlang naar een ander mens in mijn nabijheid die mij op intiem niveau kent en lief heeft.
Maarja ik was 3,5 jaar druk bezig met het vinden van een leuke partner en het heeft me veel leuke momenten opgeleverd maar ook veel kwetsuren en achteraf denk ik: was het het nu waard? Ik vind mân leven dateloos nu best wel even okĂ©, en wil me even focussen op herstellen van mân gezondheid. Ik had het er met mân psycholoog over maanden geleden en toen vertelde zij over haarzelf: ja, op een gegeven moment dacht ik, okĂ© dan blijf ik maar alleen, het is wat het is. En op dat moment dacht ik neeeee daar kan ik me echt niets bij voorstellen.
Maar steeds meer eigenlijk wel. Ik heb geen keiharde kinderwens en dat helpt. Ik kan mân eigen boontjes doppen. Ik heb mân boeken en films. Misschien kan ik mezelf wel vermaken. Het is een fijne en tegelijkertijd verdrietige gedachte.
10 likes
Nee, dan heb ik het verkeerd opgeschreven! Hij bedoelde meer dat je âpuzzelâ al af kan zijn zonder een âpartner pieceâ.
@Penny_Lane het is natuurlijk ook maar een sketch in een comedy show. Maar ik denk dat de boodschap die hij brengt ontzettend belangrijk is.
1 like
Ik denk wel dat het heel belangrijk is om te weten wat je wilt. Je hoeft je levenspad niet uitgestippeld te hebben maar ik denk wel dat het goed is te weten wat voor jou echt belangrijk is en waar jij waarde aan hecht.
In mijn eerste relatie had ik geen idee. Dus als hij dingen wilde dacht ik al heel snel âoh ja goed hoor leukâ. Ik schoof allerlei dingen van mijn eigen leven langzaam steeds meer aan de kant voor hem. Ik paste me aan om meer met hem te kunnen zijn, niet omdat hij dat vroeg, maar omdat ik dat dacht te willen. Uiteindelijk was ik helemaal niet meer zo gelukkig, maar ik had erge moeite met erachter komen waarom dan niet.
Toen de relatie over was en ik mijn eigen leven weer een beetje kon âopbouwenâ met dingen die ik wilde, leerde ik echt heel veel over mezelf. Nu inmiddels weet ik wat ik belangrijk vind, waar ik waarde aan hecht en welke dingen ik nooit meer zou willen opgeven. Dat maakt het âzoekenâ naar een volgende eventuele partner heel anders, omdat ik nu weet met welke eigenschappen en wensen van een ander ik zou willen leven en met welke niet. Waar ik consessies in wil doen, en waarin niet. Ik weet nu veel beter hoe ik mezelf gelukkig kan maken en houden, en wat ik nodig heb voor een leven waarin ik me goed voel.
2 likes
En je kan op een dag naar je puzzel kijken en denken âziet er goed uitâ en dan komt er iemand voorbij en voor je het weet let je niet op zijn al je stukjes weer door elkaar en kun je weer van voor af aan beginnen met puzzelen.
Dat is wel een goede, ja. Interessant om over na te denken wel. Ik denk dat je op een gegeven moment dus besluit wie het waard is om je puzzel voor om te gooien en wie niet? En of iemand het waard is of niet heeft dan waarschijnlijk ook inderdaad te maken met hoe graag je toch weer iemand om je heen wilt hebben.
Maar als je in elk geval weet hoe in het meest ideale geval jouw complete puzzel er uit ziet, dan kun je wel veel sneller handelen als alles door elkaar dreigt te raken, dan wanneer je geen idee hebt wanneer hij ĂŒberhaupt compleet zou zijn. Ofzo.
Edit: Dit doet me er aan denken dat mensen zo vaak zeggen âje moet niet zo kieskeurig zijnâ, als je te lang single bent. Ik vind juist dat je ĂĄltijd kieskeurig moet zijn en benijd die mensen. Want die weten welke puzzelstukjes belangrijk voor hen zijn en willen deze niet opgeven of door elkaar heen laten gooien voor iemand die dat niet waard is. Ik vind dat echt mega bewonderenswaardig juist.
Ja het is ook lastig om over die analogie te praten als niet iedereen het gezien heeft. Want ik bedoel het ook niet zo maar ik krijg het ook niet goed uitgelegd 
Voor de mensen die het willen zien, het begint vanaf 32:00 minuten.
Je kiest toch niet op wie je verliefd wordt. Dat doen je hormonen. En dan kun je vriendelijk bedanken omdat iemand niet in je puzzel past, maar zo werkt dat in het echte leven niet.
Je kiest niet op wie je verliefd wordt nee maar je kiest wel met wie je een relatie aan gaat.
Hoezo kun je er dan niks mee doen? Met iemand zoenen, seks hebben, iemand langere tijd zien of zelfs iets hebben staat toch niet gelijk aan besluiten je leven met iemand te delen? Je kunt het heel leuk hebben met mensen die voor geen meter bij je passen. Maar een vaste relatie aan gaan met het doel bij elkaar te blijven is een heel ander uitgangspunt toch?
Deze tegenstrijdigheid inderdaad. Heel herkenbaar.
Hmm, goede vraag. Voor mij is dat niet zozeer zoân letterlijk punt. Meer emotioneel? Wanneer ik merk dat ik echt investeer in iemand, dat ik bereid ben om echt mijn best te doen voor iemand, niet alleen de lusten maar ook de lasten wil, dat soort dingen. Het is niet een moment van ânu ga ik mijn leven met jou delenâ voor mij. Dat groeit langzaam zo, of dus niet. En je merkt gaandeweg dan dus vanzelf of iemand bij je past of dat je dus toch merkt dat je te veel van je eigen pad aan het wijken bent om die ander maar bij je te houden. Zo zie ik het?
@Penny_Lane dat deel waarin hij zegt dat je dan jaren verspild hebt ben ik het ook echt mee oneens inderdaad ja! Zou dat nooit als verspilling kunnen zien. Als het is wat je toen wilde is het nooit verspild en zelfs al was dat het toen al niet, dan vind ik het altijd nog een les.
Je laatste alinea ben ik het ook heel erg mee eens. Hoe ik de analogie interpreteer is daar ook gewoon ruimte voor. Maar met zulke analogieen is het natuurlijk altijd maar net hoe ieder voor zich het interpreteert en in welke mate het resoneert. Lastig maar wel interessant om verschillende visies erop te lezen!
Het gaat er ook om, en dat is volgens mij ook wat hij zegt, dat je bepaalde keuzes maakt die jou gelukkiger maken dan andere keuzes. Net zoals het in een relatie blijven terwijl het je doodongelukkig maakt, maar het is de makkelijke optie. Omdat je niet weet hoe het is om niét in die relatie te zitten en of je wel weet of dat beter is, doe je het maar niet. Ik denk dat als je (bijvoorbeeld) sinds je 16e in een relatie zit, je op je 26e niet weet hoe het leven is zonder die persoon terwijl dat misschien een beter leven is. Ik ben het met je eens dat het niet zo zwart wit is en dat het leven niet concreet is omdat het constant verandert met ervaringen etc. maar ergens zie ik wel een kern van waarheid in het hele verhaal over weten wat je wilt en jezelf kennen. En die percentages is natuurlijk meer om iets vaags wat begrijpbaarder te maken, natuurlijk kun je geen percentage aan dit soort dingen hangen.
2 likes
Ik denk eigenlijk dat het wel degelijk belangrijk is om enigszins te weten âwat je wiltâ. Natuurlijk is zelfkennis niet allesbepalend en staan plannen/voornemens helemaal niet vast, maar als twee personen totaal verschillende toekomstbeelden hebben dan is de kans dat een relatie gaat werken gewoon echt een stuk kleiner. Ik heb zelf persoonlijk bijna drie jaar de hoop gehad dat het ging werken met een partner die bij defensie werkte en daarom ook om de zoveel tijd weg ging, terwijl ik me dan ondertussen thuis heel eenzaam voelde. In het begin dacht ik nog: ach, dat komt heus wel goed. Alleen dat gebeurde dus niet en uiteindelijk is het daarom ook stuk gelopen. Ik kan daardoor nu wel met zekerheid zeggen dat ik geen relatie meer zou willen met een militair en dat zoiets voor mij bij voorbaat al een dealbreaker is, hoe leuk ik de ander ook vind. Voor mij werkt dat gewoon niet dus ik wil dat niet meer.
Je kan nog zo flexibel willen zijn in je toekomstidealen en heel graag wĂllen dat iets werkt, maar soms is dat gewoon niet genoeg. Ik ben het dus wel met @Cozycute eens dat partners wel deels in elkaars leven moeten âpassenâ om iets goed te kunnen laten werken.
2 likes
Herken je laatste stuk echt 100%. Vind het soms ook een beetje verdrietig, maar het heeft ook wel echt veel rust gegeven. Ik heb zoân one line a day dagboekje wat ik weer een beetje ben gaan bijhouden en vond het echt zo confronterend hoeveel energie er de afgelopen vier jaar is gegaan naar de mannen in mân leven/relaties, lees alle twijfels en ups en downs ook wel echt in het licht van mijn gedachte âomg is dit HEM dan eindelijk?â en heb echt geen zin meer om mezelf die vraag de hele tijd te stellen.
Edit: en echt super fijn dat je je wat beter lijkt te voelen mbt dit onderwerp.
3 likes
Ja precies! Ergens denk ik ook dat die ups en downs ook wel een soort verslaving vormden hoor. Omdat ik mân alledaagse leven dan zo saai/een sleur vond probeerde ik met dat soort relaties te voelen dat ik lĂ©Ă©f (haha gatver dit klinkt stom, maar het is wel de meest kloppende beschrijving). Dus ik ging daardoor ook vaak te lang mee met mannen waarmee het moeizaam ging juist uit een soort van mezelf pijnigen om me niet te vervelen. Het klinkt echt heel erg getikt als ik dit zo opschrijf, maar ik denk wel dat dit het echt is. âGoedeâ jongens die lief en zorgzaam zijn, oprechte interesse hebben, er gewoon prima uitzien, slim zijn: het lukt me gewoon niet om daar iets bij te voelen. En dan hoeveel verlatingsangst ik heb bij die âslechteâ mannen, zoveel bindingsangst heb ik bij de âgoedenâ.
Dus soms denk ik ook: volgens mij wil ik helemaal geen relatie volgens het boekje. Volgens mij wil ik alleen zijn en de ups en downs van romantische liefde hebben. Maar dat blijft alsnog eenzaam natuurlijk.
Maar nu die laatste ârelatieâ heeft mij zo geknakt dat ik wel even tevreden ben met een saai leven haha.
Jouw post destijds heeft me trouwens toen heel erg geholpen, denk er nog met regelmaat aan terug!
12 likes
Ik kwam hier eigenlijk om precies dit te posten wat jij hier al verwoord. Ik heb afgelopen week mijn date verteld dat het voor mij gewoon niks gaat worden. Het was echt een lieve, goede jongen, maar zoals altijd, daar voel ik gewoon niks bij. Bij series glijd ik bij sommige personages echt nog net niet van de bank (wel altijd de bad boy), en bij normale jongens krijg ik het niet voor elkaar om ook maar iets te voelen.
En toen bedacht ik me inderdaad ook. Volgens mij wil ik geen relatie, ik wil gewoon keer op keer die spanning. Het niet weten waar ik aan toe ben en de adrenalinekick die het elke keer oplevert. Wat jij zegt over âvoelen dat ik leefâ dat herken ik echt heel erg. Terwijl een normale relatie op een gegeven moment natuurlijk gewoon stabiel (en voor mij dus blijkbaar saai) wordt. En dan raak ik dat gevoel kwijt en vind ik het niet meer interessant.
Gek genoeg kom ik alleen maar âgoede jongensâ tegen, en als ik heel eerlijk ben zou ik mezelf in de categorie âslechtâ plaatsen. Ik ging laatst googelen op âwaarom zijn bad boys aantrekkelijkâ (ik heb tijd teveel) en kwam er tegelijkertijd achter dat ik eigenlijk al die eigenschappen ook heb. Dus ik ben wel benieuwd wat het met zou opleveren om een keer met zoân jongen te daten. Want ik word er onderhand wel gewoon heel onzeker van dat steeds meer mensen in mijn omgeving relaties krijgen en ik gewoon nooit ook maar iets voel.
5 likes
Aah wat fijn om te lezen 
En vind het rot voor je dat die breuk zoân nasleep heeft gehad, maar fijn dat je nu wel wat hebt aan de rust. Vind 't zelf ook zo chill om voor mân gemoedsrust niet van een ander afhankelijk te zijn.
1 like
