Herkenbaar en ook grappig en ontroerend!
1 like
Oh jongens ik vind deze conversatie zo herkenbaar zelfs nu ik een relatie heb (en misschien dat jullie nu denken van; ja dus wat praat je hier nu dan???) maar ik kan me nog steeds zo goed met alles identificeren. Dit is mijn eerste serieuze relatie die ik ook âpasâ kreeg toen ik 27 was. Ik vind het nog steeds heel raar om naar hem te refereren als âmijn vriendâ omdat ik dan gewoon een error in mijn hoofd krijg van: ik een vriend??? goeie grap. Ik was altijd wel her en der aan het daten maar nooit bleef er iemand hangen. Meestal kapte ik het af; ik voelde hĂ©t niet, Ă©Ă©n keer voelde ik hĂ©t wel maar de andere partij niet (resultaat: ik was kapot, maar anderzijds was ik heel erg opgelucht dat ik dus blijkbaar wel sterke gevoelens voor iemand kon ontwikkelen).
Ik heb mijn vriend ook heel lang nog âmijn dateâ genoemd omdat ik het woord âmijn vriendâ gewoon niet uit mijn strot kon krijgen, alsof dat niet bij mijn paste, ik was altijd de sterke, onafhankelijke dodecavia zonder vriend. Ik moet zeggen dat heel blij ben hoe alles is gelopen, omdat ik nog steeds die sterke, onafhankelijke dodecavia ben (mijn eigenliefde staat bij mij nog steeds op nr1, no shame) maar met dan nu toevallig een vriend.
Ik ben hier dan ook totaal niet om advies te geven of met dooddoeners te komen maar ik wil aangeven dat ik jullie gevoelens zo goed snap, zelfs al heb je je single status enigszins geaccepteerd, dan heb je altijd nog de buitenwereld die er al-tijd wat over moet zeggen, zo vermoeiend.
<3
14 likes
Mooi gezegd en ik ben blij dat je nog in dit topic komt posten. Dit soort inzichten zijn altijd fijn.
Ik moet eerlijk zeggen dat deze post me wel een beetje pijn doet omdat ik er ook altijd van overtuigd was dat ik nooit meer over mijn eerste ex heen zou komen en niemand ooit zou tegenkomen die zo goed bij mij paste als hij. Toen leerde ik R. kennen en had ik Ă©xact hetzelfde gevoel als dat jij nu hebt: ik zou nooit meer iemand mijn vriend noemen. Ik die opnieuw een vriend had, huhh? Maar dat is nu alweer uit en denk ik: ja zie je, toch te voorbarig geweest.
Nouja, dit is toch niet voorbarig, alleen omdat het uit is is het toch niet ineens niet waar geweest?
4 likes
Nee ik ontken het verder niet hoor, maar we hebben het nooit officieel gemaakt en toch noemde ik hem bij iedereen al mijn vriend en hadden we voor mijn gevoel wel echt een serieuze relatie. Daarin heb ik wel echt het gevoel te voorbarig te zijn geweest.
Ik heb dat ook hoor. Ik noem mijn ex vaak mijn ex, soms mijn (ex)date, maar ik vind het woord âvriendâ en âexâ best groot voor dat halve jaar (of ja 8 maanden :p) dat we samen zijn geweest. Ik vind een nieuwe relatie/daten met iemand altijd nog soort van onderzoeken of het iets is en pas na een half jaar/jaar blijkt meestal hoe steady het is. Ja niet dus 
We waren naar elkaar toe wel zoals je in mijn ogen als stelletje bent, maar ik vind âexâ klinken alsof je jaren bent samen geweest.
1 like
Exact dit ja, helemaal mee eens.
Ik herken ook zoveel dingen die hier worden gezegd, ik voel bij sommige berichten ook gewoon bijna de achterliggende pijn. Zelf ben ik tussen mijn laatste en huidige relatie vijf jaar vrijgezel geweest. De eerste paar jaar maakte ik me nergens druk om en genoot ik wel van het vrijgezellenleven, maar vooral de laatste twee jaar heb ik me echt heel naar gevoeld. Heel onzeker vooral. Ik was me steeds aan het afvragen waarom het steeds niet âlukteâ en wat er dan âmisâ was met mij, want ik had echt wel leuke dates. Op een gegeven moment ging ik dat ook steeds meer bij mezelf zoeken, twijfelen aan alles. Of denken dat het misschien niet voor mij was weggelegd, want zo voelde ik dat op den duur echt. Maar ik voelde me tegelijkertijd ook eenzaam en bij vlagen heel jaloers, want ik zag andere vriendinnen om me heen langzaam maar zeker allemaal een relatie krijgen en ook al gunde ik hen dat natuurlijk enorm: ik wilde dat ook. Ik voelde dat zelfs in het âhet leed dat daten heetâ-topic op EGF als iemand vrolijk kwam vertellen dat ze een relatie had gekregen. Dan dacht ik: ja, jij wel. Ik was zo ontiegelijk klaar met Tinder, Happn en mannen tegenkomen in de kroeg, maar wist tegelijkertijd ook niet waar ik iemand anders tegen zou komen. Ik zat voor mijn gevoel echt een beetje vast, was er in mijn hoofd ook heel veel mee bezig. Te veel, eigenlijk. Ik heb toen alle datingapps verwijderd, ben me gaan richten op andere dingen en probeerde vooral echt te gaan genieten van wat ik deed. Ik denk dat dat in zulke situaties ook het beste advies is, âgewoonâ weer genieten. Ăcht genieten en niet meer bezig zijn met wat er ontbreekt. Dat lijkt makkelijk gezegd maar was voor mij best moeilijk.
Achteraf denk ik ook dat dit vaak is wat men eigenlijk bedoelt met dat clichĂ©-advies van âJe moet er niet naar âzoekenâ, het loslatenâ. Wat ik namelijk achteraf in zie is dat ik zelf, doordat ik zo graag iets/iemand wilde, mensen juist alleen maar bij me weg duwde doordat ik (onbewust) veel van dates verwachtte, snel teleurgesteld raakte als het niets bleek te zijn, pessimistisch ingesteld was en bij voorbaat al mensen afschreef omdat ze niet in mijn plaatje pasten. Daarmee maakte ik het voor mezelf steeds moeilijker, maar ook voor anderen. Ik zie dat bij vrijgezelle vriendinnen nu ook vaak gebeuren, dat ze zo opgaan in iets/iemand âvindenâ dat ze eigenlijk gewoon vergeten om ĂŒberhaupt nog plezier te beleven aan daten. Of om echt te genieten van andere dingen, waardoor ze in een soort negatieve spiraal raken. Ik zou daarom eigenlijk willen zeggen: ga pas daten als je je fijn voelt met jezelf en plezier hebt in wat je doet, zodat het daten weer een leuke aanvulling wordt en leuk blijft om te doen zonder dat het je op een negatieve manier bezig blijft houden. Dat lijkt misschien een open deur, maar vergat ik zelf wel heel vaak.
11 likes
Ennn⊠hoe heb je uiteindelijk je huidige partner leren kennen? 
We hebben dezelfde studie gedaan en zijn elkaar toen regelmatig tegen gekomen, maar hebben destijds nooit naar elkaar omgekeken. Na mijn afstuderen ben ik een jaar gaan reizen en daarna besloot ik om nog een tweede studie te gaan doen. Hij had precies hetzelfde idee en toen kwamen we ineens bij elkaar in een projectgroep terecht. Ik vond hem wel een knappe en aardige gast maar heb er verder nooit iets achter gezocht en zag hem eigenlijk nog steeds niet echt staan. Geheel wederzijds trouwens hoor! Een jaar later zijn we met een aantal studiegenoten iets gaan drinken en ben ik bij hem in bed beland. We zijn toen blijven afspreken met de gedachte om friends with benefits te worden/blijven omdat we allebei geen zin hadden in daten, maar zijn toen eigenlijk tegen onze zin in allebei verliefd geworden.
13 likes
15 likes
Maar even serieus, ik herken heel veel hier. Ik heb ook nog nooit een relatie gehad, wel gedate af en toe. Maar ik word niet snel verliefd, en ik ben heel gesloten. Ik vertrouw mensen ook niet snel en ik ben misschien ook wel te kieskeurig. Maar ja, als ik het niet voel, wat kan ik daar dan aan doen? Ik kan wel willen dat ik verliefd word op iemand die qua persoonlijkheid heel goed bij me past, maar als dat niet gebeurt weet ik ook niet wat ik daaraan kan doen.
Ik ben ook nog nooit echt verliefd geweest en ik vraag me wel af wat ik mis. Ook al kan het heel kut eindigen, ik wil het weleens meegemaakt hebben.
Maar ergens denk ik ook, ik vind het wel prima zo. Maar ik ben nu midden twintig, heb nog wel wat single vriendinnen, ik denk dat ik het wel lastiger ga vinden als ik ouder ben en echt iedereen om me heen gesetteld is. Ik vind vooral reacties van anderen irritant, al heb ik daar weinig last van. Maar af en toe mis je wel wat intimiteit.
Tja, lastig allemaal.
5 likes
Aaaah dit is zo cute 
2 likes
Ik ben inmiddels ook al 8+ jaar single (vind het altijd moeilijk om dit te zeggen, maar omdat ik hier niet de enige ben voelt het al wat minder erg), en een hele tijd heb ik hier ook totaal geen last van gehad omdat ik genoeg afgeleid werd door andere dingen, maar sinds een paar maanden heb ik constant het gevoel dat ik NU een relatie wil. Ik kan echt niet meer wachten ofzo? Ik word er ook heel onrustig van, en het voelt steeds alsof ik al te laat ben.
1 like
Ik vind dat âvakantie regelenâ op het werk als single echt niet leuk. Op het werk vraagt iedereen al wanneer je op vakantie gaat maar ja weet ik veel. Ik kan alleen gaan maar ga toch liever met iemand en ik heb geen zin om thuis te zitten en niks te doen. Maar geen vakantie / vrije dagen opnemen is ook zo not done op de werkvloer.
1 like
Helemaal mee eens ja!
En ik merk ook vaak dat het leeftijdsaspect vooral door de maatschappij erbij wordt gehaald, zo van: o ben je al 30, wordt het niet eens tijd dat�
1 like
Ik heb te vaak iemand leuk gevonden, haha, maar ben misschien 2x echt verliefd geweest.
Er is helemaal niets mis met jou! Romantische gevoelens kun je gewoon niet forceren en je geeft zelf al aan dat je aan jezelf twijfelt door maatschappelijke druk. Ik was 9 a 10 jaar geleden voor het laatst echt verliefd en zou dat ook weer willen voelen, dus ik snap je. As we speak heb ik een crush, maar dat is geen verliefdheid.
1 like
Ik ben nu al een paar weken aan het appen met iemand die ik via een datingapp heb leren kennen. Een paar weken geleden wisten we al dat we volgende week naar hetzelfde festival gaan. De afgelopen tijd zat ik een beetje te hinten naar een eventuele afspraak, we appen immers al een tijd. Hij wil mij pas de eerste keer zien op een festival waar we allebei naartoe gaan volgende week.
Snap echt niet waarom hij voor die tijd niet even een drankje wil doen. Zo ver wonen we niet van elkaar vandaan. En dan is de eerste ontmoeting in groepsverband, en waarschijnlijk onder invloed. Ik vind het maar vreemdâŠ
Er is een leed dat daten heet-topic! (https://www.forumfeminarum.nl/t/het-leed-dat-daten-heet-2/)
Maar op zich snap ik hem wel, ik vind dat ook wel chill. Dan kun je gewoon even checken wat je van elkaar vindt qua vibe/aantrekkingskracht en dan als het je niet bevalt weer âjoe ik ga door naar podium xâ.
Zijn de appjes heel vriendschappelijk en niet-flirterig? Misschien dat hij niet echt op Ă©chte date wil?
1 like
oke ik weet niet zo goed waar ik het kwijt moet, dus dan maar hier. Ik vind het zo irritant dat echt elke kerel die ik tegenkom waar ik wel een klik mee lijk te hebben (ok, momenteel staat de teller op 4 van het afgelopen jaar) een vriendin heeft en ik daar dus niets mee kan!
5 likes