Ik ben het helemaal met je eens dat het een stomme opmerking is, maar ik vind het ook niet helemaal los van elkaar staan. Als je knap bent hebben mensen wel sneller interesse in je (of misschien is het correcter om te zeggen dat er meer mensen interesse in je hebben?) dus dan is de kans dat er een wederzijdse interesse is wel groter. Maar het gaat dan inderdaad om kansen en niet garanties.
Je hebt als knap persoon waarschijnlijk meer aandacht en daardoor ook meer keuze. Dus misschien word je dan ook kritischer. Ik heb ook een vriend die echt een heel specifiek uiterlijk heeft en hij had 1 tindermatch, 1 tinderdate en ja ze zijn al 4 jaar verder, of 5? Misschien juist door een minder ruime keuze dat je je sneller aan iemand wil binden en minder kritisch bent. God dit klinkt allemaal zo kut maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Een knap persoon kan net zo goed single zijn dan wat als een lelijk persoon wordt gezien over iemand met overgewicht etc.
De herkenbaarheid in dit topic is zo fijn. Al mijn vriendinnen hebben een relatie of zijn verloofd.
Ik ben er gisteren achter gekomen dat ik de laatste ben in mijn vriendengroep zonder relatie. Ik heb ook last van bindingsangst, dus het gaat gewoon niet zo soepeltjes. Vind het wel echt heel jammer dat het nu alleen nog maar over de relaties van mijn vriendinnen gaat en niet meer over iets anders.
Ook hier trouwens nog nooit een relatie, wel paar dates maar dat was ook niet echt wat. Hoop altijd zo dat mensen niet naar mijn relatiesstatus vragen, want vind het ongemakkelijk :â)
Je moet onthouden dat een relatie hebben ook niet alles is, en dat je uiteindelijk blij moet zijn met wie je zelf bent. Een relatie kan daar een mooie aanvulling op zijn maar gaat je niet gelukkig maken als je niet blij bent met jezelf. Dun zijn maakt ook niet gelukkig, weet ik uit ervaring.
Omarm wie je bent, en leidt het leven dat je wilt leiden. Als jij gelukkig bent en dat ook uitstraalt dan worden mensen automatisch naar je toegetrokken. Uiteindelijk gaat het toch om die innerlijke klik.
Liefs
Mooie reactie. Sluit me hier helemaal bij aan.
Ik vraag me ook af of het niet âmakkelijkerâ is als je nooit een relatie hebt gehad. Ik weet helaas maar al te goed wat ik mis
Nee dat is het niet
Maar had je het dan liever helemaal niet meegemaakt?
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik was zelf ook âpasâ 24 toen ik mijn eerste relatie kreeg. Daarvoor nooit iets gehad wat ook maar enigszins erop leek en ik vond dat zo moeilijk. Liefde en relaties zijn zoiets ânormaalsâ, wat je overal om je heen ziet etc, maar ik kende het niet. Ik voelde me min of meer âbuitengeslotenâ.
En ja, mijn wereld stortte in toen mijn vriend het uitmaakte. Ik had gedacht dat we altijd bij elkaar zouden blijven (misschien wat naief), en het deed zoveel pijn. Maar ik zou het absoluut niet hebben willen missen. Nu weet ik wat liefde is, hoe het is om een relatie te hebben, hoe het is om van iemand te houden. Het was zeker niet allemaal leuk, maar alsnog. En misschien vind ik dat inderdaad nooit meer, zal ik dat gevoel nooit meer hebben, maar dan alsnog heb ik het liever zo dan dat ik het nooit had meegemaakt. Maar dat geldt natuurlijk mogelijk niet voor iedereen!
Ik moet er niet aan denken om de rest van mijn leven alleen te blijven en ik denk ook dat ik doodongelukkig zou zijn, omdat ik ook graag een gezin/kinderen zou willen (en ik heb een aantal jaar gedacht dat ik dat zou krijgen). Maar ja, het valt ook niet af te dwingen⊠Inmiddels weet ik ook niet zo goed meer waar ik heen wil haha. Overigens heb ik net nog zitten huilen omdat een vriendinnetje van mij ten huwelijk is gevraagd en ik het haar heeeel erg gun, maar er zelf wel verdrietig van word dat het mij niet gaat gebeuren (in ieder geval voorlopig).
Ik herken het gevoel van âniet leuk genoegâ helemaal. Hoop dat jullie contact wel leuk blijft en het meer wordt en zo niet: jij bent echt goed genoeg, hoe dan ook. Jouw gevoel mag er zijn. Zorg goed voor jezelf.
Je hebt helemaal gelijk en ik ga proberen zoveel mogelijk dingen te doen waar ik blij van word, of dat nou solo of met vriendinnen is. Dank je wel hiervoor.
Mooi gezegd en mooi dat je er zo in staat. Ik zou willen dat ik er zo over kon denken. Ik heb na mijn eerste break-up na een relatie van 10 jaar 1,5 jaar moeten âherstellenâ van de breuk en nĂ©t toen ik me goed voelde, blij was met mijn leven en met wie ik was leerde ik R. kennen. Voor mijn gevoel is alles van zekerheid weer afgebroken en moet ik mezelf weer opnieuw vinden nu het uit is. Ik zou nu willen dat ik beide exen nooit gekend had en dat ik 29 jaar lang on-onderbroken had kunnen bouwen aan wie ik ben, want hoe ik het ook bekijk: een relatie veranderd je. Je moet een beetje geven en een beetje nemen om een relatie te onderhouden en ik weet niet zeker of ik dat had willen meemaken.
Aah ik heb precies hetzelfde (en ik ben zelfs halverwege de 27 ) Heel herkenbaar dus allemaal helaas.
Mooie post en ook heel mooi om na te streven. Fijn ook dat het voor jou zo werkt. Ik denk alleen wel dat het voor iedereen anders is. Ik ben van mij zelf al veel emotioneler en kan echt een doemdenker / zwartkijker zijn, dus wellicht komt die positieve kijk op mijn vorige leven nooit. Er zijn heel veel mensen die âverbitterdâ zijn door wat ze in het leven hebben meegemaakt en dat is niet gek vind ik. Hoe je uiteindelijk met een situatie omgaat en hoe je ermee wĂl omgaan, dat is wel een keuze. Op dit moment zie ik niet in waarom ik zou moeten vieren dat ik die mannen heb leren kennen en ze mijn hart heb toevertrouwd, wat ze vervolgens genadeloos hebben gebroken. Hadden ze niet hoeven doen, hebben ze wel gedaan.
Denk dat nog nooit een relatie gehad hebben verdrietiger is dan wel en te hebben moeten dealen met een break-up (en ik behoor tot de laatste groep).
Ik ben âpasâ 3 jaar alleen en ik vind alleen door het leven gaan en de horror van daten (+ bijbehorende afwijzingen) zwaarder/eenzamer/heb er meer verdriet van dan mijn âgroteâ break-up (hoewel mijn breakup niet zo heftig was als die van jullie @Evi-lena, @CharlotteYork). Maar kan me voorstellen dat als dit je hele volwassen leven is, dat dat echt super kut is. En ja, het is inderdaad super belangrijk om goed in je vel te zitten/âvan jezelf te houdenâ, maar ik vind dat wel typisch een gezegde van de moderne maatschappij. De mens heeft een biologisch instinct om een connectie met zijn medemens te maken, het is niet voor niets dat de hele wereld relaties aangaat. Het is gewoon een basisbehoefte. Als die nóóit vervuld is geweest moet dat veel last geven.
Vraag voor de mensen die nog nooit een relatie hebben gehad: hebben jullie dan wel dat je ooit verliefd bent geweest/iemand heel leuk vond? Ik heb zelf ook nog nooit echt een relatie gehad en opzich heb ik daar weinig moeite mee. Ik heb juist omgekeerd het idee dat een relatie me zou belemmeren ofzo. Dus eigenlijk hoor ik niet eens in dit topic misschien.
Maar ik ben ook nog nooit echt verliefd geweest. Ik heb wel gedate, semi-relaties gehad, maar ik voel er niks bij. Ook op gebied van sex/zoenen niet. Van mij hoeft het niet. En het idee dat ik dus helemaal niet in staat zou zijn tot verliefdheid vind ik wel heel verdrietig. Dat ik dat nooit zal ervaren. Zeker omdat de maatschappij toch wel ingericht is op stellen/relaties voelt het heel erg alsof er iets mis is met mij. Vrijwel al mijn vriendinnen hebben ook een relatie en dan heb ik toch wel zoiets van: waarom voel ik nou nooit eens iets voor iemand?
Ik ben ook nog nooit verliefd geweest. Heb een tijdje gedacht dat er iets mis was met me. Daarna of ik dan wellicht aromantisch (nee autocorrect, niet aromatisch) ben, maar kwam tot de conclusie dat ik mannen wel leuk kan vinden maar voordat ik dat beginnende gevoel van verliefdheid toelaat ik mezelf er alweer voor afsluit (oa. door wat dingen in mijn jeugd). Heb gewoon tijd nodig en dat gaat vaak nietâŠ
Wel heel fijn om te lezen dat meer mensen met dezelfde âproblemenâ zitten Mijn omgeving probeert het heel erg bij mij neer te leggen, alsof ik raar ben ofzo.
Hebben jullie die docuserie âSingleâ gezien van BNN? @Monkeyslut @Sjern Zo herkenbaar. Ik had er gisteren met mijn zusje nog over. Dat als ik wel eens in een emo bui ben van âik wil ook graag een stabiele fijne relatie, net zoals jij en x hebbenâ dat die mensen dan gaan zeggen âIk kan het me niet voorstellen dat jij geen leuke partner krijgt, in je hele leven, echt niet!â. Terwijl ik denk van eh hoezo niet? Ik zie mezelf echt nog wel als bejaarde en dan alleen. En dat beeld maakt me best verdrietig. Een klik komt voor/bij mij echt niet vaak voor, en dan moet het ook nog werken qua relatie/communicatie/behoeften etc en ik vind die hele kansberekening maar laag :â). (Misschien kan ik uiteindelijk wel âgenoegen nemenâ met korte relaties mijn hele leven lang, maar dat is voor nu niet hoe ik het voor me had gezien/nog steeds zie.)
En ik hoor ook regelmatig: âIk denk dat je er niet zo bezig mee moet zijn, het komt vanzelfâ. En dan bedoelen ze vooral dat ik van Tinder af moet. Maar sorry hoor, het is een manier om meer mannen te leren kennen en de vijver wordt nu eenmaal groter dan wanneer ik me afzonder in mijn huis En het is ook typisch dat het vooral dan mensen zijn die 7/10+ jaar een relatie hebben en dan denk ik sorry maar je snapt er niks van.
Ze bedoelen het goed, maar als ik in een zure bui ben dan word ik er gefrustreerd van.
Ja bij mij ook! Als het vis uitgaan moet dan gebeurt dat maar een enkele keer per jaar.
Ik merkte gisteren dat ik voor het eerst een beetje schaamde voelde voor mijn dategedrag. Ik denk dat er best mensen in mijn omgeving zijn die vinden dat ik veel Tinderdates heb/heb gehad en opeens was ik me heel bewust ervan hoe vaak mensen naar mijn dateleven vragen en hoe vaak ik dan ook kan antwoorden dat ik weer eens een date heb gehad. Ik voelde me er een beetje ongemakkelijk bij ofzo⊠heel raar gevoel want eerder had ik dat nooit.
Nee ken ik niet! Ga ik eens naar kijken.
Fijn om inderdaad herkenning te lezen. Niet fijn dat er meer mensen hiermee zitten natuurlijk, maar aan omgeving heb je soms zo weinig. Of het wordt idd bij mij neergelegd dat ik apart ben, of goedbedoelde opmerkingen als âbij jou komt het vanzelf welâ. En dat vind ik zo makkelijk gezegd uit de mond van mensen die zelf al eeuwen een relatie hebben.
Ik denk idd ook wel eens: misschien ben ik gewoon aromantisch. Maar omdat ik wel interesse in iemand kan hebben wil ik dat toch niet definitief over mezelf zeggen. Verliefd zijn gebeurt alleen niet, het ene moment is alles dan prima, en het andere moment ben ik er klaar mee, interesse is weg en dat krijg ik ook niet meer âgoedâ. Wat jij zegt over jezelf er voor afsluiten is misschien iets wat ik ook wel doe nu ik er zo bij nadenk. Ik vind het lastig om andere mensen dan mezelf te vertrouwen en aanrakingen vind ik 9/10 keer ook niet prettig. Alleen heb ik geen idee waar dat vandaan komt en dus ook niet hoe ik dat moet verhelpen.
Tijd ervoor âkrijgenâ is idd ook zoiets. Vaak willen mensen zo snel duidelijkheid, en dat snap ik ook wel, alleen voor sommige mensen is het niet zo makkelijk. Ik heb ook een vriendin die zegt âmaar na twee maanden weet je toch wel of het iets kan worden??â. Terwijl zo snel een beslissing âmoetenâ nemen volgens mij ook weer zorgt voor dat je je juist af gaat sluiten en denkt: nou dan maar niet.
Ik ook hoor! Zit eigenlijk sinds 4 jaar altijd wel op Tinder. Soms is er niks boeiends qua gesprek en tijden ook geen date, maar ben er wel best mee bezig. Qua swipen. Of met uitgaan toch heel erg gericht zijn op âzijn er nog leuke mannen hierâ.