Het geluk dat een relatie heet

Vraagje…

Mn vriend en ik zijn nog niet heel lang samen, minder dan een half jaar. Wonen allebei op ons zelf maar soms wonen we praktisch samen. Ik denk dat we elkaar gemiddag 1 dag in de week niet zien? Misschien 2. Nu wordt de woning waar hij op dit moment woont over een paar maanden gestript en verbouwd, hij moet er dus voor een half jaar uit. Hij moet dus binnenkort op zoek naar een ander plekje voor minstens een half jaar. Ergens voelt dat voor mij best raar en ik speel er mee in m’n gedachten om voor te stellen dat hij op dat moment best bij mij mag intrekken. Dan kunnen we voor dat half jaar kijken of het al werkt tussen ons, zo niet dan kan hij na een half jaar weer terug en heb ik nog m’n eigen woning. En anders kunnen we misschien rustig aan gaan kijken naar een grotere woning. Ik zit gewoon een beetje zo voor mezelf na te denken, maar ergens wil ik 't ook gewoon graag aan hem voorstellen haha. Misschien vanavond al wel, of op een moment dat hij 't over verhuizen heeft. Gisteren waren we op Funda aan t kijken, dat was al erg leuk en maakte duidelijk dat we graag samen ergens willen wonen.

TLDR: Mn vriend en ik zijn nog maar een paar maandjes samen, maar vriend moet bijna uit z’n huis ivm verbouwing. Ik denk er aan voor te stellen om bij mij in te trekken.

Maar… Wanneer weet je zeker dat je toe bent aan samenwonen? Ik vind het namelijk best spannend en ben bang dat ik de relatie er mee verpest. Nu is 't nog lekker nieuw en ben bang dat ik er zo het “nieuwe/spannende” van af haal. Al zijn we dan al wel 6+ maanden verder tegen die tijd.

Als het goed voelt, voelt het goed. Samenwonen kan ook na zes jaar relatie nog fout gaan dus zou gewoon doen wat voor jou als de meest logische keuze voelt!

1 like

Haha bij ons floepte ik het eruit tijdens het ontbijt.
Hij: ‘ik hou echt van ontbijt’
Ik: ‘ik hou van jou!’ … met vervolgens: :flushed: :flushed:

Dus ja, een echt juist moment is er niet per se hoor! Voor de een is het na een paar weken, voor de ander na een jaar of langer… ik voelde het idd als een soort extreem gelukkig gevoel dat ik gewoon wilde uitten.

10 likes

Bij ons ging het ook zoiets alleen hij woonde nog thuis en ik woonde in onze studentenstad op kamers. Op ten duur was het gewoon veel makkelijker dat hij bij mij sliep ipv elke dag op en neer als we toch naar hetzelfde pand moesten. Dus echt na een week of 2/3 woonden we praktisch samen. Al snel hebben we ons ingeschreven bij sociale huur en na een klein jaar zijn we officieel gaan samenwonen. Dit jaar (mag ik nu zeggen na de jaarwisseling :star_struck:) gaan we trouwen en trekken we eindelijk in ons nieuwbouwhuis.

1 like

Dankje dames! M’n verstand twijfelt nog een beetje (maar meer in de zin van doe normaal meid, hoelang ken je 'm nou), maar m’n hart weet het eigenlijk wel. Maar jullie hebben me een steuntje in de rug gegeven! Ik ga het, wanneer we het er weer over krijgen, voorstellen.

8 likes

Ik ben ooit samen gaan wonen met een jongen waar ik ruim 6 jaar mee had. Regelrechte ramp. Met mijn huidige vriend gaan samenwonen na een paar maanden en dat gaat al zo’n vier jaar helemaal goed! Het ligt echt aan de persoon met wie je gaat wonen en niet hoelang je samen ben naar mijn mening. En daar kom je ook pas tijdens het samenwonen achter haha.

4 likes

Het scheelt denk ik al enorm dat jullie beiden al op jezelf hebben gewoond. Mijn vriend kwam vanuit huis en dat vond ik wel echt lastig in het begin. Zijn moeder deed alles in huis. Dat wilde ze ook graag hoor, en ik vind m’n schoonmoeder een schat, maar dat was in ons huishouden echt mega vervelend soms. Wel natuurlijk mijn eigen ervaring.

Volgens mij is het wel duidelijk :relaxed:

Een ex van me wilde ook vlot samenwonen en ik wilde dat destijds niet. Achteraf heb ik wel eens gedacht, was ik maar gauw samen gaan wonen met hem, dan had dat het ‘relatie-proces’ waarschijnlijk versneld en had ik niet 3 jaar nodig gehad om te ontdekken dat het niet werkt tussen ons.

Denk dat samenwonen in alle gevallen je ‘relatie-proces’ versneld en aangezien jouw hart het duidelijk weet, lijkt me dat het beste argument om je keuzes op te baseren. Veel geluk!

1 like

Ik ben ook al snel bij mijn vriend blijven plakken, denk dat ik na 3 weken daar al elke dag sliep. Hij woonde ook dichtef bij mijn werk.

Ik woonde nog thuis, hij zat in een huis dat de verkoop in ging ivm einde relatie. Gelukkig hadden we de kans om het eerst een jaar te proberen en heb me daarna ingekocht en volgend jaar gaan we trouwen.

1 like

Wij zijn na 3 jaar samen gaan wonen. Omdat ik enorm twijfelde en het voor die tijd ook gewoon goed ging, waarom zou je dat veranderen dacht ik steeds. Beide hadden we ons eigen huisje. Uiteindelijk ging het super goed. Het enige wat ik erna miste is die avond midden in de week die we voor elkaar vrij hielden toen we nog apart woonden!
We waren altijd het weekend samen en op woensdagavond. De woensdagen voelden daarna niet meer zo speciaal als voorheen.
Nu is er namelijk iedere dag wel iets, of een van ons gaat sporten of met vrienden afspreken. Want we zien elkaar toch al dagelijks.
Dat zou ik je dus als tip meegeven, maak tijd voor elkaar. Om iets speciaals (of niet speciaals) samen te doen. Hoeft natuurlijk niet wekelijks :blush:

Opzich wel een goed realisatie voor mezelf. Dat kunnen we natuurlijk wel weer gewoon in gaan voeren.

1 like

Benieuwd naar zijn reactie, laat je het hier weten?

Met m’n vorige vriend hadden we het ook al snel over samenwonen. Toen waren we een maand of drie, vier samen. Zo blij dat ik dat toen niet heb gedaan, was uit pure verliefdheid en een maand later ebte dat gevoel weg en toen was er niets meer over en maakte ik het na zes maanden uit. Als we toen hadden samengewoond was dat een ramp geweest. Met m’n huidige vriend voelde ik wel meteen dat dat goed zou komen maar hem kende ik ook al jaren.

Ik laat het jullie weten inderdaad! Kan eigenlijk niet wachten om het hem te vragen nu haha. Maar zie 'm pas morgenavond, dus nog even wachten. Een vriendin van me moedigde het vandaag ook aan :blush:

@Toeptoep Dat is een goede tip, dankje! Is ook wel een beetje het dingetje wat me tegenhoudt… Straks komen we in een sleur terecht/is het leuke van een nieuwe relatie er snel van af ofzo. Maar ik wil ook wel naar hem uitspreken dat ik 't wel spannend vind en dat ik hier bang voor ben.

1 like

Mijn vriend maakte me vannacht wakker, hij had speciaal voor mij Mc Donald’s gehaald toen hij terugkwam van een feestje terwijl hij zelf Mc Donald’s niet lekker vindt (ja wtf dit snap ik nog steeds niet) :heart::heart::heart::heart:

30 likes

Mijn is echt zo lief. Ik ben nu ruim 38 weken zwanger en omdat ik vrijwel geen klachten heb zit ik nog heel erg in de modus dat ik alles zelf wil doen. Maar nu laat hij me bijvoorbeeld steeds eerst douchen zodat ik niet hoef te bukken om de wanden te drogen. Of hij zegt dat ik alvast lekker op de bank moet gaan liggen en dan brengt hij me een kop thee. Zo fijn dat ik er niet om hoef te vragen.

19 likes

Mijn vriend en ik zeggen altijd “doe je voorzichtig? hou van jou!” als een van ons weg gaat.
Zo ook net. Toen mijn vriend ging hardlopen. Ik lag op de bank Netflix te kijken.
Roept hij terug. “Ik hou ook van jou! Doe jij ook voorzichtig? Dat je niet van de bank afvalt”

:roll_eyes: :joy:

28 likes

Ik was een weekend weg met vriendinnen en ben al best wel wat maanden niet meer zonder mijn vriend geweest. Vind het zo heerlijk om te merken hoe fijn het bij ons thuis is en dat te missen en te weten dat het er nog steeds is als je weer thuis bent.

14 likes

Vriend, uit het niks: zullen we over 1 of 2 weken gewoon even een weekendje weggaan samen? Daar heb ik echt zin in met jou.

Nu zit hij al een halfuur leuke plekjes op te zoeken :smiling_face_with_three_hearts:

21 likes

Update!

Ik liep steeds op 't “perfecte” moment te wachten, tot hij zag dat ik wat wilde zeggen. Dus heb het er toen maar uit gegooid. Hij was volgens mij wel een beetje verrast, maar we hebben er wel meteen goed over gekletst en hij keek steeds echt heel blij/verliefd en vond het heel lief van me.
Hij heeft precies hetzelfde met verstand en gevoel en ik heb ook gewoon toegegeven dat ik 't wel spannend vind en wel hoop dat we tijd voor elkaar blijven maken. Daar was hij 't mee eens en hij zei dat een vriend het alleen maar leuker vond toen ze samenwoonde. En dat we dan meer geld overhouden voor leuke dingen.
Heb gezegd dat hij er nog wel even over na mocht denken, maar toen we later al zo in gesprek waren heb ik gevraagd of hij er nog over na moest denken of dat hij 't al wel wist. Was een beetje een warrig antwoord, maar 't kwam er op neer dat hij 't wel ziet zitten. Maar dat we er nog wel een paar keer over moeten praten qua verwachtingen etc. Hij had meteen al hele ideeën over wat we kunnen doen qua inrichting bij mij met zijn spullen. En hebben al gezellig op Funda gekeken voor iets in de toekomst en wat berekeningen gemaakt. Dus volgens mij komt het wel goed en wonen we over een tijdje samen. Omg zo leuk :heart_eyes:

32 likes

Aaah wat leuk!

1 like

Ik vind het zo mooi dat mijn vriend niet denkt in termen van ‘mannelijk(heid)’ of ‘vrouwelijk(heid)’. Ik denk dat hij nog een grotere feminist is dan ik zelf ben en echt geen verschil ziet in mannen en vrouwen.

Daarnaast vind ik het ook zo fijn dat hij ook geen greintje homofobie vertoont (wat ik helaas toch nog wel bij heel veel hetero-mannen bespeur); we waren net aan het fantaseren over op welke type mannen hij zou vallen als hij bi/homo zou zijn geweest en hij stuurt gewoon enthousiast foto’s van mannen die hij knap vindt, zonder dat er allemaal disclaimers moeten komen van: ‘IK BEN ECHT GEEN HOMOW HOOR.’ (erg dat ik dit bijzonder vind, zo zou het natuurlijk gewoon moeten zijn, maar zo ver zijn de meesten toch nog niet helaas…)

Nu is hij zelf van ‘buitenlandse’ afkomst (hier geboren, zijn vader is hier geboren, maar zijn roots zijn gewoon nog duidelijk zichtbaar aan voor- en achternaam + uiterlijk, maar goed al woonde hij hier pas 3 weken dan nog slaat het volgende nergens op) en dat is voor veel mensen genoeg om hem weg te zetten als iemand die de Westerse cultuur nooit zal begrijpen en hier niet zou horen, zonder ook maar één woord met hem te wisselen. Pijnlijk en jammer, want ze missen de kans om een heel mooi mens te leren kennen

21 likes