Ik vind dit een interessant onderwerp en zelf ben ik nog in dubio. Eerst dacht ik altijd minimaal 2 inderdaad want dan hebben ze inderdaad wat aan elkaar, maar laatste tijd denk ik ook om het bij eentje te houden. Vooral om praktische en financiële redenen.
2 likes
Heel interessant topic! Wij hebben er twee maar bij beiden vrij moeilijk zwanger geworden. Weet dat ik na nr 1 echt buikpijn had bij het idee dat het alleen bij hem zou blijven. Vond dat zó zielig voor hem. Nu heeft ie een zusje van ruim 2.5 jaar jonger en ze hebben echt wel wat aan elkaar maar ik zie nu ook in dat een broertje of zusje hebben voor een kind niet alleen maar geweldig is. Dan spreek ik natuurlijk alleen over de kindertijd.
Leuk om de ervaringen van anderen te lezen, had ik 2 jaar geleden moeten lezen, had me een hoop stress gescheeld;-)
Ik vind het als enig kind echt gek om hier te lezen dat mensen dat “heel zielig” vinden… zoals @Loretje wat vind je daar zielig aan? Ga me bijna incompleet voelen 
6 likes
Ik probeer juist uit te leggen dat dat bij nader inzien juist niet zo is🙄 Ik denk dat het te maken heeft met je eigen referentiekader. Ik ben opgegroeid als 1 van 4 en vond het heerlijk dat ik altijd iemand had om mee te spelen en nog heb ik een redelijk tot hele goede band met alle 3. Dat wilde ik dus ook voor mijn zoontje.
Hoef je niet meteen met je ogen te gaan rollen, dat las ik er niet per se uit namelijk.
Maar ik ben denk ik sowieso even weg uit dit topic… had ik niet verwacht, maar het medelijden met enige kinderen en angst voor begrafenissen doet even wat teveel met me, dan ik van een gezellig vrouwenforum kan hebben 
geen commentaar op de discussie - goed dat die gevoerd wordt en dat alles gezegd wordt - maar het heeft een raar effect op me.
1 like
We hebben nu 1 kindje en ik twijfel heel erg. Zelf heb ik 2 broers maar voelde me ook met hen wel eens alleen… Nu heb ik alle tijd voor haar, ook tijd voor mezelf en kunnen we overal naar toe enzo. Lijkt me lastiger met 2. Alleen bij gezinnen met 1 kindje in mijn omgeving zie ik wel dat ze lastiger kunnen delen, soms echt wel alleen zijn. Voor nu is het met 1 prima.
Het mag je geen rotgevoel geven! Het leven gaat zoals het gaat toch? Als moeder van drie vind ik sommige dingen hier ook lastig om te lezen, over hoe mensen aankijken tegen het krijgen van meerdere kinderen. Maar ja, zoals mensen zoveel meningen! Maak je er vooral niet te druk om 
1 like
ik heb het idee dat dat een persoonlijkheids ding is. lastig kunnen delen. Onze dochter (is alleen) kan dat heel goed, ze is empatisch en sociaal. Terwijl ik bij vriendinnen met meerdere kinderen juist zie dat zusjes écht niet met hún speelgoed mogen spelen.
Ze is ook van baby af aan twee dagen per week naar de kinderopvang gegaan. Moest wel i.v.m. werk maar het heeft haar ook geen slecht gedaan.
1 like
ik vond het opvallend dat ik meer vrienden heb met 1 of 3 kinderen dan met 2! haha.
1 like
Ik heb meerdere zusjes/broertjes, we zijn een gezin van 7. Vroeger hadden we altijd ruzie, maar nu ben ik zó blij. We zijn bijna allemaal boven de 20 nu en we zijn echt elkaars beste vrienden. Daarom wil ik dat ook voor mijn kinderen. Wat er ook zou gebeuren, ik zou hen nog hebben. Die liefde is zo onvoorwaardelijk, zou echt niet zonder kunnen.
Ja, dar wilde ik er eigenlijk nog bij zetten. Dat t dan wel om kindjes gaat die naar de opvang gaan/geweest zijn 
. Ook niet mijn bedoeling om iedereen over een kam te scheren
Ik denk dat het altijd wel iets uitmaakt hoeveel broers/zussen je hebt, of je de oudste of middelste of jongste bent, etc. Het is natuurlijk gewoon wel anders opgroeien als je vanaf dag 1 de aandacht van papa en mama moet delen met broers/zussen, en vanaf het eerste moment altijd een soort gedeelde eerste plek hebt. Ik kan me echt niet voorstellen dat dat 0,0 meespeelt in je ontwikkeling, dat zijn volgens mij heel vormende ervaringen. Maar een hoop is natuurlijk ook opvoeding, karaktereigenschappen, externe factoren etc. En ik denk dat allebei voor- en nadelen heeft! Uiteindelijk heb je als ouder de verantwoordelijkheid om niet een draak van een kind op te voeden, hoeveel je er ook hebt 
1 like
Na dit topic ben ik nog meer overtuigd dat de enige reden om een tweede (of derde of zoveelste) kind te willen is “we willen het” want alle andere redenen zijn dingen waar je geen invloed op hebt (helaas ook niet altijd op het krijgen van meerdere kinderen).
En ik blijf het ongepast vinden om in dit topic re gaan verkondigen hoe graag je twintig kinderen wil omdat je zo goed met je siblings omgaat @Freckles
Volgens mij vraagt niemand erom om overtuigd te worden om meer dan een kind te moeten willen. Wat ik om me heen hoor doet de maatschappij dat blijkbaar al genoeg.
6 likes
Sowieso vreemd om een reden te ‘moeten’ hebben voor een tweede/derde/zevende kind. Na 1 kind was ik lang klaar maar na een paar jaar kwamen er kriebels. En zoals iedere moeder ga je dan twijfelen want ‘ik kan nooit zoveel van een volgend kind houden’ en ‘we hebben zo’n fijn ritme’ en ‘hoe doen we dat met kamers/auto/vakantie/werk’. Maar de reden waarom had geen ene fuck te maken met ons oudste kind? Als ze enig kind was gebleven weet ik zeker dat het alsnog een heerlijk kind zou zijn.
3 likes
Je kan alles van te voren bepalen maar menig vrouw hier weet heel goed dat niks maakbaar is. Mijn ideaalbeeld was ooit geen kinderen krijgen. Mijn kinderwens kwam ook pas vrij laat vergeleken met veel andere vrouwen.
Meer kinderen wil je voor jezelf. Het is een gevoel wat niet aan te duiden is. Is het is eigen egoistische, hormonale ik die de neiging krijgt nog een baby te maken. Al die ‘praktische’ redenen om het wel of niet te willen, zijn randvoorwaarden en geen prioriteit. Net als mensen die bewust 1 kind krijgen, daar ga je ook niet voor omdat je anders later niemand hebt om voor je te zorgen.
(Ps: het eerste jaar met een baby heeft 99% van de moeders deze twijfels. Het is dus imo doodnormaal. Geniet vooral van deze tijd en je ziet wel wat de toekomst jullie brengt )
3 likes
Ik heb mijn mening/gedachten over drie kinderen kunnen delen en ben door niemand ‘aangevallen’ ofzo? Ook niet door de mensen die heel stellig zijn over 1 kind? Ik vind alleen het argument dat je nooit zoveel kan houden dan van je eerste kind altijd heftig. Ten eerste, ik ben niet de eerste in ons gezin. Hield mijn moeder dan minder van mij? Ten tweede; ik zou het heel erg vinden als mijn kinderen dit zouden denken… Daar werd ik een beetje verdrietig van.
Niemand kan een ander overtuigen ook toch, het is een besluit die iedereen zelf neemt en in sommige gevallen neemt de natuur het besluit of je wel/geen/23 kinderen krijgt.
2 likes
Precies wat je zegt. Alles is prima en niemand kan het voor een ander bepalen.
1 like
Je gaat toch ook niet in het kinderwens topic posten dat je geen kinderen wil want kinderen zijn kut en voor de rest moet iedereen het zelf weten “maar ik moet toch gewoon overal mee moeten kunnen posten”.
Dit topic is er vind ik helemaal niet om elkaar te “overtuigen een kind te willen” maar juist om ervaringen en redenatie uit te wisselen juist omdat 2.5 kinderen de norm is.
En ik vind de sfeer juist heel fijn, er posten ook genoeg vrouwen die wel meer kinderen hebben op een manier die ik niet belerend vind overkomen.
Maar als je hier gaat zeggen ik wil zeker ooit meer kinderen want dat is zo gezellig dan voeg je echt niks toe aan de inhoud en dan vind ik dat anderen (en in dit geval ik) daar best iets van mogen zeggen.
7 likes
Waarom is het ongepast om je mening te verkondigen waar nota bene vanuit het topic naar wordt gevraagd? Ik hou het volledig bij mezelf, val niemand aan en veroordeel niemand? Snap niet waarom je je zo aangevallen voelt door mijn reactie.
Toen ik nog 1 kind wilde zeiden mensen ook “wacht maar, het gaat vanzelf kriebelen” 
5 likes