Ik heb net ons nieuwe neefje mogen ontmoeten en vasthouden en mijn dochter was echt heel lief met hem. Merk dat ik best graag nog eens zou willen bevallen en de kraamtijd door zou willen maken maar ik kan me gewoon totaal geen voorstelling maken van een tweede kind erbij? Vanochtend lagen we met onze dochter in bed en m’n man knuffelde haar en zij trok mij erbij en zei ‘samen?’ 
Ik kan dat gewoon niet voor me zien met een tweede kind? Zou willen dat ik in de toekomst kon kijken
5 likes
Heel erg herkenbaar! Zowel het babyknuffelen als de 3eenheid. 
En zo hoorde ik onlangs ook iemand wiens kind net zo oud is als mijn kind, die zwanger is van de 2e. Toen we het erover hadden zei ze; ik wist altijd al dat ik er 2 wil. Dat lijkt me dus heerlijk, die soort van zekerheid voor jezelf.
2 likes
Even m’n verdriet delen hoor: vandaag kreeg ik van vriendinnen met twee kinderen hele schattige filmpjes waarin hun dochters met elkaar spelen. De oudste kinderen zijn even oud als mijn dochter, de jongsten zijn een jaar. En dan steekt het dat ik mijn dochter dat niet kan geven. En dat ik dat als moeder nooit zal hebben.
Ik snap je. Heb ik ook wel eens. Kan echt steken.
Wat mij helpt is dat ik denk aan oa alle ruzie momenten die ze je niet doorsturen maar zeker ook hebben. En dat relativeert het weer voor mij.
1 like
Elke keer als mijn eierstokken weer een klein beetje beginnen te rammelen, komt m’n peuter in een vervelende fase, of heb ik weer een fase dat ik slecht slaap en dus niet goed in m’n vel zit waardoor ik denk: ik zou dat dus echt niet aankunnen, nog een baby. Dus dan parkeer ik het weer. Waarom lijkt het voor anderen wel zo makkelijk te zijn?
4 likes
Zie je dat in je omgeving dat het makkelijk lijkt? Ik heb in onze familie en vriendenkring alleen maar mensen die heel openlijk klagen over hoe vreselijk zwaar een tweede is haha, en zelfs dat ze het niet gedaan zouden hebben als ze dit zouden weten. Dat bevestigt mij elke keer weer in mijn keuze dat het er 1 blijft. Het lijkt mij vooral heel veel energie kosten en gedoe, heb daar geen zin in haha. Kijk juist zo ernaar uit om weer meer en meer tijd voor hobbies enzo te hebben.
4 likes
Oehh nee, dat hoor ik dus nooit rechtstreeks uit iemands mond. Ik hoor meer de “het is wel heftig, maar ook heel erg leuk” verhalen.
Ik hoor alleen maar dat een tweede juist makkelijker is eigenlijk 
Ik geloof wel direct dat je een stukje onzekerheid verliest omdat je alles al een keer hebt meegemaakt.
Nee, eigenlijk niet. Krijg ook vaak de vraag waar de 2e blijft. En aan de ene kant lijkt het me ook wel heel leuk om nog een keer zwanger te zijn, maar de andere kant… haha
2 likes
Als het een gezond kind is, en geen huilbaby… dan wel 
1 like
Ja dat wel natuurlijk, maar in mijn omgeving is dat gelukkig eigenlijk altijd zo.
Dat lijkt me ook zo eng aan het besluit om voor een 2e te gaan. Ik heb nu een prachtig gezond kind, ze is heel makkelijk en wordt steeds makkelijker. Wat als een tweede niet gezond is, of andere problemen heeft? Lijkt me heel moeilijk.
3 likes
Ik snap wel dat het fijn is als je twijfels hebt om te lezen dat bij anderen het makkelijk is of juist spijt hebben van hun tweede kindje (ligt eraan welke bevestiging je zoekt). Maar het is toch bij iedereen compleet anders. Elk kind is anders, elke situatie is anders. Je gaat toch niet weten hoe het bij jou gaat zijn.
2 likes
Wat iig belangrijk is is dat je het samen erover eens bent. Niets is zo giftig als wanneer 1 ouder net wat meer een 2e kind wil bv. En bij elke tegenslag met het nieuwe kind de andere ouder hem/haar op de keuze gaat aanspreken.
2 likes
“Jij wilde dit” is echt dodelijk voor je verkering
4 likes
Vond dit wel een fijne om te lezen, herkenbaar.
4 likes
Goede manier om te zeggen inderdaad! Het valt me ook op dat veel mensen het zelfs al hij de zwangerschap zeggen: in verwachting van ons eerste kindje! Alsof ze al zo zeker weten dat ze meerdere kinderen willen/zullen krijgen. Maarja, dat zal wel een manier van spreken zijn en moet ik misschien niet te veel achter zoeken.
Hoe oud is jouw dochter? Mijn zoon wordt nu bijna 3 en ik krijg die vraag wel echt vaak sinds hij 2 is ongeveer.
Ik plaats hier ook nog even iets wat ik ook in een ander topic gezet heb, heb benieuwd of mensen dit herkennen?
Het speelt voor mij wel heel erg mee in een keus voor een evt 2e. Toen ik zwanger werd in 2017 was ik daar helemaal niet mee bezig, maar ben de laatste tijd wel heel bang wat de toekomst ons brengt qua klimaat, nieuwe pandemieën, de grote verdeeldheid tussen mensen etc. dat ik denk, moet ik dit een kind wel aan doen? Ik maak me ook best wel zorgen over de toekomst van mijn zoontje en voel me dom dat ik daar destijds niet echt mee bezig was maar ‘gewoon een kind wilde’ 🥲
3 likes
Oh dat laatste wat jij noemt heb ik ook last van! Mijn man en ik hadden al tegen elkaar gezegd dat we pas na Corona gaan nadenken over een eventuele tweede, want ik vind dit best een heftige tijd. Maar wat als dit nog vaker voor gaat komen? En inderdaad het klimaat en de politieke verdeeldheid.
Bij de eerste ook niet over nagedacht inderdaad. Maar ik denk dat het wel of niet krijgen van kinderen uiteindelijk geen echt rationele keuze is.
1 like
Nee, ik herken dit niet. Hoewel ik erken dat er erge dingen gebeuren in de wereld, vind ik de mooie dingen nog steeds overheersen. Nou ben ik ook iemand die die hele grote dingen toch te groot vindt om te behappen, dus ik kan het goed los laten. Elke periode in de tijd blijft bovendien gekenmerkt door erge dingen (behalve de jaren ‘90 op de een of andere manier, dat is ook waarom die boomers nu allemaal zo verwend zijn haha), dus ik denk dat dat toch bij het leven hoort.
5 likes