Het bij 1 kind houden

Ligt denk ik ook heel erg aan je kinderen en aan het leeftijdsverschil. Zelf vond ik van 0 naar 1 harstikke mee vallen, maar mijn oudste was een hele makkelijke baby. Maar van 1 naar 2 vind ik daarintegen wel pittig. Want een heftige peuterpuber en een baby de best wel een mieperd is gaat niet altijd over rozen.

Maar een vriendin haar eerste kindje was super zwaar. Huilde veel, sliep weinig en dit duurde ook echt een jaar. Terwijl haar tweede echt een chille baby was. Dus zij doet haar tweede er “gewoon” bij voor haar gevoel.

Ik ken mensen die juist voor 2 vlak achter elkaar hebben gekozen, zodat ze ‘‘snel van de luierperiode af waren’’. (Vind ik vrij wonderlijk als je baby’s wil, maar ook er snel klaar mee wil zijn - dit terzijde.) Maar dat was echt heel zwaar, achteraf hadden ze dit niet opnieuw willen doen.

Ik ken ook mensen die bewust hebben gekozen voor de eerste op de basisschool en dan pas de tweede. Zij wisten namelijk dat het gewoon te heftig zou zijn anders. Zij zijn er heel blij mee dat het zware werk wat meer verdeeld was op deze manier (even kort uitgelegd). En qua leeftijd boeit het echt niet zo (zo ervaren zij het dan).

Huh? Maar je kiest toch voor twee kinderen uiteindelijk, niet perse voor twee baby’s? Ik kijk zelf ook wel uit naar ‘klaar zijn’ met de luier periode maar heb er straks ook 2 in de luiers. Niet omdat ik perse 2 ‘baby’s wilde maar 2 kinderen.

Ik heb een collega dit al drie kinderen in de basisschool leeftijd had welke echt 1,5 jaar scheelden, toen er nog een vierde kwam. Hij gaf aan dat hij alweer zo gewend was aan zijn vrije dag en het gemak van oudere kinderen, dat hij juist die laatste in de luiers zwaarder vond dan 2 in de luiers en 1 nog met af en toe een ongelukje.

Misschien niet het juiste topic maar vraag het hier toch. Ik ben een thuisblijfmoeder met een peuter van 3. En ik vind het zo lastig om hem hele dag te entertainen en merk dat dat de tv ook veel aanstaat.

Ik ondernam wel altijd veel maar nu met Corona is veel dicht. Verder probeer ik altijd met hem te knutselen, spelen, puzzelen etc maar het is totaal geen knutsel kind.

Buitenspelen is een hit en met de treinen spelen ook. Maar dat doe je ook niet 24/7 en vooral niet nu het kouder wordt.

Wat doen jullie zoal? Of is de tv ook bij jullie een hit? En doet iedereen zich op internet beter voor dan de werkelijkheid hahaha

Ik vind het ook lastig nu met corona. Ik ben gister zelfs als uitje naar de Ranzijn geweest. Daar hebben we dieren gekeken en er stonden ook speeltoestellen binnen. Ook ga ik vaak fietsen en stoppen we bij speelpleintjes.

2 likes

Vandaag haal ik hem na school op. We gaan eerst langs de visboer (komen we onderweg tegen), dan samen lunchen. Vervolgens gaan we cake bakken. Puzzelen en dan mag jij even TV kijken. Dan is het waarschijnlijk al tijd voor avondeten. Kan ik koken en kan hij spelen met zn eigen keuken. Daarna douchen en slapen. Dit is mijn dag vandaag. Moet wel eerlijk bekennen dat ik blij ben dat ik hij naar school gaat en daar voldoende entertainment krijgt.

Ja hier gaat die gelukkig ook 3 ochtend naar de psz.

Ik heb laatst de site playadvisor.co ontdekt. Daar staan echt ALLE speeltuintjes in NL op, ook van die hele kleintjes met alleen een wipkip bij wijze van spreken. Ik zoek daar nu al een paar weken op rij een leuke uit in onze stad en daar fietsen we dan heen als ochtend-uitje. Als het lekker weer is rijden we met een omweg zodat het nog langer duurt :+1:t2:

Zolang het niet regent wil ik dit blijven doen. Dikke kleding aan en die kinderen zijn toch de hele tijd in beweging.

9 likes

Hier ook een dochter van 3 en op de 2 dagen dat ik thuis ben gaan we nu het wat minder goed weer is vaak naar de Bieb, langs mijn (schoon)ouders tussen de middag voor een broodje en langs de markt, dat is helemaal fantastisch, want dan krijgt ze een koekje bij de bakker. Ze speelt nu ook af en toe met kindjes na de peuterspeelzaal.

Op de dagen dat ik thuis ben met M. staat de tv ook contestant aan. En ze zit ook regelmatig even op de iPad. We hebben het geluk dat zowel m’n ouders als schoonouders dichtbij wonen en allemaal niet werken. Dus we gaan ook zeker 2x per week daar langs. Ik vind dat soort dagen regelmatig uitzitten, omdat ik constant moet entertainen.

Maar ren je dan ook achter ze aan in die speeltuin? Ik ben laatst met ze naar een speeltuin in de buurt gewandeld en dan wil de ene op de glijbaan en de andere op de schommel en terwijl de ene op zijn kop aan de schommel bungelt probeert deel 2 van de paal af te glijden en breekt half zijn nek. Ik ben 10 jaar ouder geworden die ochtend.

2 likes

Ja het is wel vermoeiend om ze allebei in de gaten te houden maar deel 1 is hier niet zo’n durfal dus in de praktijk hoef ik me alleen maar zorgen te maken om deel 2 :smile:

1 like

hahaha love de deel 1 en deel 2 verwijzingen!

2 likes

Haha daarom heb ik er 1 :crazy_face:

1 like

Daarom post ik het hier ook :wink: Als extra bevestiging dat 1 kind meer dan voldoende is haha

1 like

Momenteel switch ik ook echt naar alle kanten trouwens. Het ene moment kijk ik foto’s van onze peuter als baby en denk ik: geweldig als je dat nog een x mag meemaken. Om vervolgens weer overtuigd te zijn dat 1 kind ook prima is en we het hierbij laten. Iig besloten; voorlopig (binnen nu en 1 jaar) sowieso niet. Ik ben trouwens net 30 geworden, maakt voor jullie leeftijd nog iets uit in de keuze?

Nou ik vind het wel een voordeel dat ik 28 was toen m’n dochter geboren werd. Dat betekent dat ik bij wijze van nog wel 10 jaar na kan denken (dat weet je niet natuurlijk, maar toch).

2 likes

Ik vind dit soort berichten zo fijn om te lezen. Ik vind de dagen nu zeker in Coronatijd alleen met m’n zoon echt heel zwaar. Daarnaast hebben wij voorlopig echt geen wens voor een tweede kind omdat we ons zo met z’n drieën als gezin compleet en gelukkig voelen. Veel vriendinnen krijgen nu hun 2e/3e kind en lijkt het allemaal ‘makkelijk’ af te gaan. Ik moet er echt niet aan denken om 2 kids te hebben, hoe dan?! In combinatie met m’n perfectionisme ben ik soms zo bang dat ik geen goede moeder ben omdat ik het wel als heftig ervaar. Blij om te horen dat ik echt niet de enige ben die het zwaar vind soms.

3 likes

Ik denk ook wel eens dat het door persoonlijkheid komt. Zoals jij het omschrijft @greenie mbt perfectionisme heb ik het niet. Maar zowel mijn vriend als ik zijn beide extraverte introverts (voor de buitenwereld sociaal, maar houden erg van rust, lekker alleen zijn etc) en ik merk als wij met ons kind naar bijv. Een winkel gaan, we daar ook helemaal kapot van kunnen raken omdat je constant die focus op je kind hebt. Herinner me nog van de babytijd dat we bij mensen op bezoek waren die maar bleven praten en dat ik toen zo labiel werd na dat bezoek. Omdat ik geen rust kon vinden ofzo, teveel energieën terwijl ik me eigenlijk alleen op ons kind wilde richten. Ugh…nu ik dit typ denk ik dus weer, 1 kind is echt voldoende.:rofl:

2 likes

Ik ben net 32 geworden, voor mijn gevoel is er nog geen haast. Zou wel ergens in de komende 3 jaar de knoop willen doorhakken. Eerst wilde ik dat voor mijn zoontjes 3e verjaardag doen zodat er (hopelijk) een jaar of 4 tussen zou zitten, maar hij wordt in maart al 3 en heb niet het idee dat ik er dan al uit ben :sweat_smile:

Ik vind het trouwens wel vervelend dat steeds meer mensen er naar beginnen te vragen wanneer er nou een 2e komt, alsof het toch van ons verwacht wordt.

2 likes