Het “bewust-kinderloos” topic

Gadverdamme! Hoe halen mensen het in hun hoofd om zo tegen anderen te praten, kan daar echt met m’n kop niet bij. Ze zullen ook nooit bij zichzelf denken van goh, misschien ben ik wel egoïstisch dat ik per se opa wil worden en dat wil afdwingen bij mijn kinderen.

Mijn moeder kan er trouwens ook wat van. Ik wil zelf ook geen kinderen, omdat ik behoorlijk last heb van angsten en somberheid. Nu zei ze laatst dat ik juist kinderen moet nemen want “dan moet je wel en dan gaat het vast beter met je”. Echt, wtf.

7 likes

@Marijn Wat een lul. Hij leeft in een omgekeerde wereld, híj is de egoïst.

@Twice Bij jou weet ik ook niet wat ik lees. Sinds wanneer zijn kinderen de oplossing voor persoonlijke struggles? ‘Dan moet je wel’, jezus, dan regel je een oppashond maar geen kind.

4 likes

Wow ja idd als de mensen om je heen nou gewoon blij voor je kunnen zijn ipv je keuze bekritiseren dat zou al erg veel helpen.

Niet half zo erg maar mijn moeder deed laatst ook een steek onder water toen mijn zusje vertelde dat ze een tekening van het kindje van een vriendin had gekregen met daarop ‘voor tante X’. Zegt mijn moeder waar ik naast zit “nou dan word je in ieder geval tóch nog een keer tante”. Echt zo kinderachtig en irritant. Ik heb dan ook geen zin om er op in te gaan en doe maar of ik het niet gehoord heb.

1 like

Oh dit vind ik echt heel erg. Zijn zoon dan? Die wil het toch net zo goed niet, neem ik aan. Waarom legt hij alles bij jou neer? Ben benieuwd hoe je vriend hier richting zijn pa mee omgaat ook. (Hoef je niet te vertellen maar jemig man, twee mensen maken dit besluit. Niet één.)

Ik volg yogalessen en laatst had ik les met een klein groepje. Alle andere vrouwen waren moeders en dan voel ik me soms echt een andere soort. Ik voel me daar zo niet bijhoren. (heb wel vrienden en schoonfamilie met kinderen waarbij ik dat gevoel gelukkig helemaal niet heb hoor).

Ik blijf het lastig vinden dat een kind nemen zo de norm is. Ik zoek naar een baan bijvoorbeeld en denk dan ook weleens: vrouw, bijna 34 jaar, woont samen, die zal wel snel/ooit zwanger zijn. Dan kunnen we haar beter niet aannemen! Maarja je gaat ook niet in zo’n gesprek zeggen dat je geen kind wilt en eigenlijk moet dat wel of niet een kind willen ook niet uitmaken bij een sollicitatie, maar toch.

4 likes

Heb net motherhood gelezen, van sheila heti, en kan het jullie hier allemaal aanraden! Ik vond het persoonlijk enorm herkenbaar en ook een heel kwetsbare manier van die twijfel verwoorden. Het is een roman, maar wel heel persoonlijk vanuit de auteur.
Ik herken me zelf niet zo in mensen die heel stellig weten dat ze het niet willen. Voor mij is het soms meer een twijfel. En dat boek gaat in op allerlei redenen om te twijfelen, terecht of niet. Waaronder ze bijvoorbeeld benoemt dat ze heel graag wilt dat haar partner een kind met haar wil, als een uiting van hun liefde / dat hij haar als een goede moeder zou zien. Terwijl ze dat kind zélf eigenlijk niet wilt. En over hoe het zolang het in theorie fysiek nog mogelijk zou kunnen zijn, de beslissing niet echt doorgehakt is. Je kunt je nog bedenken. En ze beschrijft ook hoe ze het als een bevrijding ervaart dat ze in de menopauze komt en het dus geen optie meer is.

Mijn vriend heeft wel al kinderen en dat sterkt me nog meer in het idee dat ik er zelf geen wil. En dat bedoel ik niet ten nadele van die kinderen, die zijn echt best leuk, en ik vind het vaderschap bij mijn vriend zien ook heel mooi om te zien. Maar zelf heb ik daar echt geen zin in, vind het zo wel prima. Ze zijn al ouder dus daar is geen verwachting dat ik een ouderrol opneem oid. Tegelijkertijd voel ik ook wel iets wanneer mijn vriend opmerkingen maakt dat hij het soms jammer vindt dat die periode met kleine kinderen echt voorbij is voor hem. Stukje is het “help nee, straks bedenkt hij zich wilt hij toch nog kinderen” (kan niet eens meer want hij is gesteriliseerd) maar ook een stukje dat ik het heel lief vind om te zien dat hij dat zo leuk vindt ofzo.

6 likes

Oh ja dit vind ik heel herkenbaar.

Nu is de ex van mijn huidige partner (ze is al ouder) opnieuw zwanger en ze had net een nieuwe baan. Denk dat ze daar ook dachten: hebben we een oudere vrouw aangenomen (met oudere kinderen), moeten we weer een vervanger zoeken voor dr. :joy: #kouwekermis Maar doorgaans gebeurt het voornamelijk bij dertigers idd. En dat vind ik ook wel kut bij eventuele nieuwe kansen.

3 likes

Ouderwets patriarchale misogynie waarbij de man , in dit geval mijn vriend en zijn zoon uit de wind wordt gehouden en de vrouw het weer heeft gedaan. Gelukkig pikt mijn vriend het absoluut niet en gaat er fel tegenin en kan ik op de achtergrond treden. Ik heb er al een tijdje niks over gehoord dus misschien is het kwartje bij hem gevallen.

2 likes

Hé wat stom dit, nooit bij stilgestaan dat zoiets meespeelt bij sollicitaties. Ik heb net veel studievertraging gehad, ben al 30+ en moet m’n eerste vaste contract (in mijn werkveld) nog zien te vinden. :frowning_face:

1 like

Officieel mag een werkgever hier niet naar vragen of dit mee laten spelen natuurlijk. Maar ik kan het me gewoon niet voorstellen dat het niet meespeelt of op z’n minst in iemands gedachte zit. Eerlijk gezegd heb ik zelf ook die gedachte wel eens gehad als een collega WEER zwanger is en we weeeeer een freelancer moeten aannemen en inwerken voor die korte periode. Daarna wil diegene vaak ook nog eens een dag minder werken. Tegelijkertijd: werk is ook maar werk, dus het is goed recht van ouders om te kiezen voor minder uren maken.

1 like

Je zou denken dat als je zo egoïstisch bent, het juist de beste keuze is om geen kinderen te krijgen :upside_down_face:

Maar even serieus: naar dat hij zich zo over je uitlaat. En superfijn dat je vriend voor je opkomt!

Als iemand behoefte heeft aan een hele fijne podcast over bewust kinderloos zijn, kan ik deze erg aanraden:

Het zijn persoonlijke interviews met andere kindvrije personen (de host heeft zelf ook bewust geen kinderen). Het is denk ik ook interessant als je juist wel kinderen hebt of nog twijfelt over wel/geen kinderwens.

9 likes