Lees hier al langer mee en post nu ook maar eindelijk wat. Ik heb al best lang last van eetbuien, ben niet te zwaar (best lang ondergewicht gehad) maar heb wel behoorlijk stevige benen/billen/heupen en dat is puur van het vreten. Ik heb gewoon geen controle, niet met tussendoortjes, niet met avondeten en niet met ontbijt (als ik de tijd heb). Ik kan echt schranzen. schaam me ook heel erg als mijn vriend ‘door heeft’ wat ik heb gegeten (bijv als hij Maltesers of chips wil pakken en dat op is). Koop soms zelfs een nieuwe zak omdat ik gewoon niet wil dat hij weet dat ik zo ziekelijk heb lopen vreten… ik las hier wat over een gestructureerder eetpatroon en daar ga ik ook mee proberen te beginnen. Voel me nu gewoon heel verdrietig als ik besef hoe ‘verslaafd’ ik ben aan eten… 
Misschien kan je dan twee boterhammen mee eten tijdens de lunch en dan de 3e een uurtje of twee later? Ik lees dat een 3e boterham je tegenstaat bij de lunch, maar het is echt niet veel én met goed, vullend beleg ook een prima tussendoortje!
Ja misschien kun je het met ze bespreken. Als ze weten waarom, begrijpen ze het misschien ook beter. De optie van @GroenTakje kan ook nog. Succes😘
Rot voor je. Weet je ook hoe dit komt? Hoop dat het lukt om een beetje structuur aan te houden!
Herkenbaar hoor! Goed dat je het van je af schrijft. Kun je er met je vriend over praten? Dat het een serieus probleem begint te worden?
Ja hij weet wel dat ik er heel veel moeite mee heb, maar niet dat ik er zeg maar niet echt mee ‘kan’ stoppen voor mijn gevoel. Hij denkt gewoon meer dat ik er niet alles aan doe en het gewoon te lekker vind om te eten
Ik weet het niet… ik heb altijd wel liefde voor eten gehad (ook wel lastige relatie met eten, vroeger wel tegen een eetstoornis aangezeten) maar het is echt aan het door slaan. Ik heb geen controle meer afentoe, dan voelt het gewoon alsof ik pas rust heb als ik bijv 1 reep chocolade en een (bijna hele) zak chips op heb.
Ik zou het echt eerlijk en open met je vriend bespreken. Weet van mezelf nog hoe groot de opluchting was toen hij ook wist dat ik me niet voor mijn lol vol vrat. Ook omdat we toen bewust samen hebben kunnen zoeken naar oplossingen en hij op belangrijke momenten een stok achter de deur en een steun heeft kunnen zijn.
ugh, niet echt een eetbui gehad, maar gewoon over de hele dag verspreid te veel en te ongezond gegeten en nu voel ik me zo vol en misselijk 
kom ik hier ooit vanaf
Ik heb zowel gister als vandaag een eetbui gehad 
voel me zo vreselijk nu
Sterkte! Niet forceren, laat het over je heen komen. Misschien herken/erken je het op tijd en kun je heel bewust het proces en de gedachten meemaken die zich afspelen in je hoofd op zon moment.
Dat kan je helpen in de toekomst!
Alleen maar herkenning…
Like voor herkenning
Hey, hoe is t gegaan? Ik wou even zeggen dat je niet alleen bent en dat ik (en ik denk iedereen hier) al je gevoelens en gedachten en die eeuwige struggle heel goed herken. Dus ja, ik heb de oplossing helaas ook niet maar even een hart onder de riem.
Oh dat valt inderdaad mee, toch ook wel goed gedaan dan joh!
Ik ben ook superblij met dit topic al praat ik niet vaak mee. In het echt hoor ik mensen er ook nooit over (ja vriendinnen die als ze 3 handjes chips hebben gegeten zeggen dat ze echt moeten stoppen met vreten). Mijn vader heeft er denk ik ook last van maar die wordt altijd een beetje boos als ik erover probeer te praten.
Stoppen met afvallen 
Snap het wel hoor, maar door daar mee bezig te zijn, krijg je juist eetbuien. Je eet gewoon veel te weinig. Ik las volgens mij ergens dat je een gezond gewicht hebt, dus je hoeft niet af te vallen. Zeker nu is het eerst belangrijk om die eetbuien onder controle te krijgen en dat lukt niet als je te weinig eet. Klinkt makkelijk, i know.
volgens mij hoef jij niet af te vallen. ik heb eerder posts gelezen in praattopic en het lijkt me niet verstandig als je nu gaat proberen af te vallen… kan je dit niet beter bespreken met je behandelaar?
Ik heb de laatste tijd ook weer veel last hier van helaas… Ik heb wel dat de hoeveelheid die ik eet in een eetbui erg wisselt. Heeft iemand hier een idee wannneer het ‘echt’ een eetbui is en wanneer een subjectieve eetbui? In principe maakt het voor het gevoel enzo natuurlijk niet uit maar ik vind het zo lastig dat ik niet weet waar die grens ligt…
Op Proud2bme staan een aantal artikelen over eetbuien, volgens mij ook met het verschil tussen de 2 soorten!
Ik denk dat juist omdat je minder gaat eten, terwijl je lichaam dus wel het eten nodig heeft, je eetbuien krijgt. Heb je een eetlijst of een diëtist?