Ik was altijd zo jaloers op kinderen die een eigen tv op hun kamer hadden en later een eigen computer waar je op kon msn’en. Dan was je echt cool!!!
En ik wilde altijd zooo graag een deurbel op mijn slaapkamer want dat zag ik in het speelgoedboek en dat leek me zo leuk
Oh en ik wilde een eigen vaste telefoon op mijn slaapkamer zoals kinderen in Amerikaanse series en films dat altijd hadden
Ik dacht ook eerst dat dit dure hotels waren, want Formule 1 was de hoogste/beste autosport wist ik, dus dan was formule 1 hotel waarschijnlijk ook heel goed. Of misschien dacht ik zelfs dat het ermee te maken had? In ieder geval dacht ik luxe haha
Ja deze! Ik had de blauwe en liep natuurlijk als een pasgeboren hertje op ijs. Zag er niet uit
Ik was als kind mega verslaafd aan Monster House Make-over en Extreme Home Makeover enzo. Daar veranderden ze die kinderkamers ook vaak tot fancy dingen. Ik wilde ook super graag een thema kamer door die tv programma’s. Waarin je dan door een luikje te openen ineens een geheime kamer in kwam, dat was echt mijn droom. Ok misschien is dat ook wel fancy maar ik vind hem erbij horen omdat het zo onrealistisch is haha. Ik vond het nml ook zo fancy als ik op mijn kamer weer eens een ‘hutje’ had gemaakt mbv een deken als ‘dak’ en wat boeken voor ondersteuning. En dan had ik op die ene vierkante meter ruimte voor mijn dagboek; een ander boekje oid en mijn hele fantasiewereld. Wat een leven Haha
Ik vond andere kinderen met een beugel altijd heel fancy en ik baalde dat ik zelf geen beugel mocht
Blokjesbeugel, plaatjesbeugel, buitenboord beugel, het had me geen klap uitgemaakt.
Ik haalde paperclips uit elkaar en maakte daar een beugel van en dan ging ik heel moeilijk praten en slurpen want dat deden imo mensen met een beugel.
Hahaha ik deed mijn tong tussen mijn bovenlip em voortanden, omdat mensen met een beugel daar ook een verdikking hadden
Nee, na een nachtje ging hij weer de zolder op. Dat vond ik ook helemaal niet gek, ik was toch een nachtje een prinses geweest!
Geen idee waarom mijn ouders hem niet lieten hangen. Misschien waren ze bang dat de magie er dan snel voor mij af was…?
Wij kenden een gezin wat een beetje kakkerig was, en die hadden altijd heel veel fancy spullen. Omdat die mensen altijd allemaal streepjestruien droegen heb ik heel lang streepjestruien geassocieerd met luxe.
Ja ik ook! Die brede wit-donkerblauwe strepen, alsof ze net van een zeilboot afkomen.
Liefst met een ankertje erop!
Maar er was ook echt een tijd dat dat helemaal hip was. Mensen begonnen het ineens massaal vies te vinden maar vroeger was je echt tha bomb hoor als je je visite een kopje senseo gaf.
Haha dat deed ik ook! Maar dan van ijzerdraad ipv paperclips. Ik ging dan ook gerust met mijn vriendinnen een middag lang beugels maken. Deden er allemaal strijkkralen op, want blokjesbeugels hadden van die gekleurde elastieken
Ik vond als kind borsten heel fancy. Was zo jaloers dat ik ze nog niet had (ik was 6/7). Toen ik mijn eerste topje kreeg propte ik die dan ook vol met WC papier, ging daarna dan ook gewoon naar buiten
Ja vooral als je zo’n ‘cappuccino’ pad had (een koffiepad en erop een melkpad ). Dat was net de Starbucks en we hadden nog niet eens Starbucks in Nederland!
Toen ik 12 was fantaseerde ik over een toekomst waarin ik het volledig gemaakt had, en daarbij hoorde een ladyphone. Met name die van Nokia met zo’n gek uiterlijk waren in mijn ogen echt fancy dingen uit de toekomst:
Ik had nooit verwacht dat technologie nog verder zou komen dan dit. Dit was het toppunt van design en techniek.
Ik vond het echt heel fancy als ik bij mensen thuis kwam en ze plakjeskaas hadden. Wij hadden altijd een blok kaas in huis. Ik vond plakjes echt heel luxe
Een e-mailadres hebben haha. In de periode dat sommige mensen net wel of net nog geen internet hadden, had ik een paar klasgenootjes die al een e-mailadres hadden (geen idee wat ze daar toen eigenlijk mee deden). Ik had dat nog niet en vond hun echt heel cool.
En deze mensen waren helemaal cool als ze óók een mobiele telefoon hadden (had ik ook nog niet).
Toen wij eenmaal ook internet hadden, heb ik daar vaak mijn 10 minuten -de tijd dat ik er op mocht per dag- verspild aan het maken van een e-mailadres, want ik had geeeen idee hoe ik dat moest doen.
Mét Otazu telefoonsieraad! OVER FANCY GESPROKEN mijn vader kocht soms een Otazu ketting voor mijn moeder en ik had in mijn leven nog nooit zulke exquisiete juwelen gezien. Even ter illustratie, het waren dus dit soort dingen:
Die waren ook gewoon duur hoor trouwens, maar of ik ze fancy zou noemen… Zien er wel uit alsof een achtjarige ze heeft ontworpen dus wat dat betreft was ik heel erg on brand. Ik heb ze menigmaal uit haar sieraden-doosje gestolen om even om te doen en naar mezelf in de spiegel te kijken.
Of kinderen die een slot op hun kamer hadden. Had dat zo graag willen hebben zodat mijn ouders moesten kloppen voordat ze mijn privedomein in mochten. In mijn beleving had ook bijna iedereen een slot op de slaapkamer, maar nu ik erover denk ken ik echt niemand die in een normaal huis een slot heeft op slaapkamers.