Dingen die je als kind fancy vond maar het eigenlijk niet zijn

Hij zat idd in Rotterdam Alexander, dat winkelcentrum heette in de jaren 80 en 90 De Oosterhof!

1 like

Hahaha, ja met dat ‘binnenterras’ achter glas met zo’n armoedige nepgrasvloerkleed haha

10 likes

Ja sorry voor de verwarring! Niemand hier noemt het Alexandrium.

1 like

Oh ik heb eigenlijk geen flauw idee hoe je het noemt, ik noem het Alexander omdat ik op dat station moest uitstappen. Ik haatte het daar :speak_no_evil:.

1 like

Ik dacht dat het Alexandrium I (Oosterhof), Alexandrium II (megastores) en Alexandrium III (woonwinkels) was, maar blijkbaar is het allemaal gewoon Alexandrium en heb je dan die drie delen: https://alexandrium.nl/

3 likes

Ik dacht vroeger dat je echt superrijk/fancy was als je in de Randstad woonde. Met Amsterdam als ultiem hoogtepunt. Dan kon je namelijk alle coole dingen doen zoals kindacteur of model zijn en meedoen met Kinderen voor Kinderen. In het Noorden zouden mijn fantastische talenten natuurlijk nooit zomaar op straat gescout worden, maar daar hadden ze het heus wel gezien.

48 likes

Vroeger kreeg ik wel eens chocoladeshampoo. Het was echt mierzoet en rook zo chemisch, maar ik voelde mij erggg fancy als ik daar mee mijn haren mocht wassen.

2 likes

Eerste keer dat ik zo’n ring zie, maar ik vind hem best wel vet? Ik word 25 in juni :hugs:

4 likes

Als je op een kinderfeestje cake mocht versieren met slagroom en snoepjes. Want dan had je echt veel ‘taart’. Terwijl we dan eigenlijk echt zo’n fabriekscake met slappe slagroom uit een spuitbus en goedkope spekjes en smarties erop gesmeten kregen, hoe makkelijk kun je het er vanaf brengen.

36 likes

Same! Over heel veel dingen voel ik me wel nostalgisch maar dat gevoel van luxe en fancy kende ik als kind niet

3 likes

Ik vond Bubble Joe shampoo altijd helemaal geweldig. Wilde dat zo graag. Als we gingen schoolzwemmen hadden alle coole kinderen Bubble Joe met cola geur. Zo vaak om gevraagd maar ik moest het doen met andrelon of kruidvat eigen merk shampoo.

12 likes

jaaa same ik had dat met Herbal Essences! Kan die tune ook nog meezingen hahaha

1 like

Haha jaa lekker staafjes halen bij de dierenwinkel

1 like

hahahahahaha schattig dit!!! duhhh, hallo waarom snap je het niet?

6 likes

Nutella pasta.
Vroeger hadden wij de goedkope van Orinoko
Orinoko-Chocopasta-Puur-350Gr-14959
Nu koop ik Nutella als ik er trek in heb

21 likes

Wat een heerlijk betoog is dit over de snelweg! Love de magische vergelijkingen.

Voor mij waren hotels altijd magisch, wij gingen altijd met de tent weg.
Oh en de waard tenten waren ook megaduur. Wij hadden iglo tentjes en ik dacht altijd dat dat was omdat we arm waren.
Maar het bleken best dure tenten te zijn die m’n ouders gewoon handig vonden :’).
(ook dacht ik dat we naar de camping gingen omdat we arm waren, ook nooit campings met zwembad. Later hoorde ik dat die campings heel duur waren. We zijn bv eens 2 weken op een camping aan de rand van Budapest geweest. Dicht bij het centrum maar mooi in de natuur. Bleek kneiterduur te zijn (we hadden toen ook nog eens voor een maand een auto gehuurd, die voelde wel heel fancy want het dak was van glas) en ik dacht alleen maar wat zijn we arm zo zonder hotel.

3 likes

Mijn droom was echt een jas met een binnenzak, dat vond ik zooo fascinerend en vernuftig.

En ook leggings met zo’n band onder je voeten vond ik heel speciaal. Mocht ik natuurlijk niet :roll_eyes:

Maar om eerlijk te zijn vind ik veel dingen die hier genoemd worden nog steeds best wel ‘duur’ of bijzonder? :joy: Niet omdat het letterlijk veel geld kost of chique is, maar wel omdat het bijvoorbeeld de a-merk variant is en wij dat dus nooit hadden.
Superherkenbaar topic, echt nostalgie

26 likes

omg ik heb laatst echt heel lang zitten googelen naar ‘chocoladepasta’ en ‘aapjes’ en allerlei varianten daarop maar niet kunnen vinden! Zo heette het dus haha. Volgens mij hadden we wel een iets oudere variant met minder uitgebreide tekeningen.
Wij noemden dat ook aapjespasta volgens mij?

2 likes

Toen ik echt nog jong was gingen wij bidden voor het eten, we zeiden dan het “onze vader” maar je had ook het “wees gegroet Maria” oid en ik at soms ergens bij mensen die het wees gegroet zeiden en ik raakte dan in paniek en dacht echt. HELP en ook dat ze een soort van koningen waren. Ik kon namelijk het wees gegroet niet zo opratelen. Ik kon het trouwens wel in een andere taal en dat vond ik ook fancypansy.

1 like

:heart_eyes::heart_eyes::heart_eyes::heart_eyes: hoe je dit hebt beschreven!!! Je nam me er echt heen!!! Wij hadden ook geen auto, dus ik had precies hetzelfde gevoel. Vooral wegrestaurants in Frankrijk waarbij je eerst met een overdekte brug naar de andere kant van de weg moest oversteken, zo luxe! Ik heb nog steeds geen rijbewijs en zit haast nooit in auto’s, dus voor mij voelt in de auto ergens heen nog steeds speciaal, helemaal als ik voorin mag zitten want dat mocht ik nooit vroeger. Ik weet nog dat we een keer langs een drive in gingen; want ik mocht ook nooit mcdonalds maar omdat ik jarig was mocht het voor 1 keer wel. Dat vond ik zooooooo luxe, dat we dat gewoon konden bestellen in de auto.

Overigens ben ik toen op de parkeerplaats uitgestapt en ben alsnog in de mcdonalds gaan zitten, want ik werd misselijk van auto’s en de geur van benzine. Maar ik wilde per se eens de drive in proberen. Nog steeds de enige keer dat ik in een drive in ben geweest.

8 likes