Ik zie nu pas dat dit boek is gekozen, dus ik ga eraan beginnen. Ik heb vakantie gelukkig. 
2 likes
Ik zal vanavond even kijken of ik het boek kan vinden. 
Bijna al mijn boeken zitten in dozen en staan bij mijn zus op zolder (tijdelijke opslag wegens verhuizing). Moet ik alle dozen af, aaaah.
3 likes
Ik heb 'm inmiddels in huis en begin vanavond met lezen 
1 like
Jullie raden het vast al, ik kon letterlijk elke doos bij langs en het boek zat in de ALLERLAATSTE doos. 
Maaaarrrr ik doe nu officieel mee!
7 likes
Oooh no wat irritant! Maar wel fijn dat je hem nu hebt
1 like
Ik heb het boek helaas nog niet binnen, hoop dat mijn reserving volgende week binnen komt.
1 like
Heb 'm gister uitgelezen, las vlot weg! Ben benieuwd naar iedereens input over 1.5 week!
1 like
Wow, zo snel!
Ik heb het boek bijna uit, ik zal in november tussen het verhuizen door wel meepraten.
1 like
Ik moet zeggen dat ik er nu - eenmaal begonnen - ook wel redelijk snel doorheen ga. Ik heb vandaag met tussenpozen 60 bladzijdes gelezen ongeveer. Zometeen weer verder.
Ik zag net dat het boek is genomineerd voor Best Debut + Best Fiction bij de Goodreads Choice Awards. (Hier kan je alle genomineerden vinden en stemmen.)
3 likes
Vanaf wanneer gaan we bespreken? Dan heb ik een stok achter de deur.
1 november! Morgen dus 
1 like
Okido!
Goodmorning! Vandaag gaan we het boek bespreken. Je mag uiteraard alles kwijt wat je wilt. Daarbij heb ik ook een aantal vragen die je eventueel kunt invullen:
- Wat vond je van het boek?
- Wat vind je van de ontwikkeling van de hoofdpersonen? Wie spreekt je het meeste aan?
- Vind je de titel van het boek passend bij de inhoud?
- Wat denk je het de hoofdboodschap van de schrijver is?
Ik ben super benieuwd!!
Ik kom terug als ik het uit heb.
Ik sluit me hier wel bij aan! Het was erg makkelijk om te lezen en de thema’s maakten het wel interessant, maar de personages vond ik matig. Ik kreeg een beetje Liane Moriarty/Celeste Ng-vibes van het ‘soapachtige’ karakter van de verhaallijn (waar eigenlijk ook nét iets te veel toevalligheden in zaten), maar bij die twee auteurs vind ik dat er meer diepgang in de personages zit. Het gebrek aan diepgang komt bij Alix en Kelly denk ik vooral doordat ze meer symbolen of personificaties van een probleem zijn dan echte personen – maar misschien moeten we dat als lezers gewoon accepteren. Het gaat hier toch om maatschappijkritiek, en misschien horen dit soort personages daar gewoon bij.
Maar ja, wat is Emira dan?
Emira vond ik het meest vlak en het saaist van alle personages, maar later dacht ik: misschien is dat expres? Voor Kelly en Alix, maar ook voor haar vriendinnen, wordt ze (onbedoeld) een soort ‘object’, een gespreksonderwerp, een speelbal, iemand die gestuurd en geholpen moet worden – alsof ze vergeten dat Emira gewoon een persoon is die ook een mening heeft en haar eigen keuzes kan maken. Misschien wilde de auteur wel eenzelfde effect bereiken bij de lezer; dat je Emira lange tijd ziet als een ‘kwestie’ of een ‘charity project’ in plaats van een personage, en uiteindelijk beseft: jezus, ze is ook gewoon een mens. Alix en Kelly zijn niet goed wijs.
Aan de andere kant: het hoort ook wel bij Emira’s karakterontwikkeling in het boek dat ze eerst weinig keuzes durft te maken, en uiteindelijk Kelly negeert, opstaat tegen Alix en er zelfs voor kiest om Briar en Alix voorbij te lopen.
Ben wel benieuwd wat jullie idee hierover is.
Ik vond Briar trouwens geweldig, vond de dingen die ze zei zo typisch en schattig. Beste personage van het boek, haha.
4 likes
Ik vond het boek helemaal niets, helaas. Ik kwam er zelfs moeilijk doorheen, en was echt gefrustreerd toen ik hem na een lange avond lezen nóg niet uit had. Het taalgebruik ging voor mijn gevoel ook telkens heen en weer, misschien kwam het daardoor? Kan dat nog niet goed onder woorden brengen, wellicht herkent iemand zich hierin. Opvallend is dat ik normaal heel snel kan lezen, en ook Engels lees ik regelmatig. Het lag voor mij dus echt aan dit boek.
Ik vond het een ontzettend vlak boek, zonder diepgang. Ik heb inmiddels verscheidene boeken rondom het onderwerp racisme/white supremacy gelezen en had echt verwacht hier weer iets meer van op te steken, maar het tegenovergestelde gebeurde. Ik ergerde me aan de karakters omdat het allemaal zo bedacht voelde.
En ja, Briar was in principe heel schattig maar gezien ik een kind in vergelijkbare leeftijd heb, voelde ook zij (helaas) heel onrealistisch. Het enige wat me raakte in het boek was dat Emira haar keuze voor wel/niet dit gezin, betekende dat ze Briar zou moeten achterlaten. Het eerste wat eindelijk eens herkenbaar was.
Ik ben dus ook heel benieuwd wat de mensen die hem mooi vonden, er zo mooi aan vonden. Ik heb het niet kunnen vinden, helaas.
4 likes
Ik sluit me bij al het bovenstaande aan. Op Goodreads werd het door de mensen die het goed vonden omschreven als satire, maar dat kon ik er echt niet uithalen.
Ik vond eigenlijk alle personages vlak en onecht, kon ook geen band met de hoofdpersoon voelen eigenlijk. Alhoewel de thema’s belangrijk zijn die besproken worden vind ik het er allemaal wel heel erg dik bovenop liggen, had ik het interessanter en misschien sterker gevonden als ze het subtieler gedaan hadden. Nu denk ik dat de meeste mensen zich niet per se zullen herkennen in het racisme van Alix omdat het zo obvious en ongemakkelijk is wat voor gekke moves ze maakt.
Het las gemakkelijk weg, maar het hele verhaal leek meer een kapstok om bepaalde dynamiek uit te leggen, niet per se heel erg een boeiend verhaal te schrijven.
3 likes
Vond het begin van het boek wel interessant, maar vond het vrij snel vervelend worden. Had hem gelukkig wel snel uit 
Ik vond de personages inderdaad ook vrij vlak en de verhaallijn te toevallig.
Vond het wel mooi hoe de relatie tussen Emira en Briar beschreven werd, en hoe de keuze voor Emira om ander werk te zoeken hier door beïnvloed werd.
1 like