Ik zit pas op 25%. Ik “lees” hem als luisterboek, en het is mn 1e luisterboek ooit. Moet nog erg wennen. Moet echt focussen anders mis ik alles.
Ik vond het ook een mooi boek. Ik vond de schrijfstijl heel prettig en de rol van de natuur in de roman had een hele rustgevende uitwerking op mij. Ik vond inderdaad ook dat de Japanse cultuur heel goed werd beschreven, de schrijver heeft zich hier duidelijk in verdiept. Het enige minpunt voor mij is dat ik het echt een kort boek vond. Ik lees zelf best snel en heb dit boek dan ook in een avond uitgelezen en ik merk dat ik daardoor toch iets minder verbinding voel met de karakters omdat het zo snel weer voorbij was.
1 like
Voor mij was dit boek inderdaad ook ‘te dun’. Miste misschien daarin precies de verdieping.
Ik herken de elementen die jullie benoemen, maar op mij hadden ze een totaal andere uitwerking! Ik ben niet zo enthousiast over het boek als jullie maar ik ben daarom juist wel heel benieuwd wat jullie van mijn hersenspinsels vinden (en ik vind het leuk om te lezen waarom jullie zo enthousiast zijn).
Ik kreeg juist het gevoel dat de schrijver te veel van zijn kennis deelde, alsof de research belangrijker was dan het neerzetten van een mooi verhaal; zeker in het eerste deel.
Natuurbeschrijvingen vind ik vaak fijn en rustgevend, bijvoorbeeld in De acht bergen, maar nu vond ik ze eigenlijk vooral vrij saai en tempoverlagend. Ik vond het echt lastig om door te lezen in dit boek, het greep me niet.
Ook ik miste diepgang/verbinding met het hoofdpersonage, maar ik weet niet zeker of dat aan de lengte van het boek lag (al is een heel leven in zo’n dun boek proppen natuurlijk lastig). Voor mijn gevoel lag het vooral aan wat de schrijver het personage wel en niet liet delen en denken. Ik kreeg geen hoogte van hem. Wat is die hele Shizo nou voor iemand? Ik heb geen idee. Maar wellicht is dat ook een deel van de Japanse cultuur dat hier juist heel geloofwaardig is neergezet; dat je je emoties niet mag laten zien, dat eer en respect boven alles gaan.
Lang verhaal kort: het lage tempo, de vele natuurbeschrijvingen, de hoofdpersoon; het werkte gewoon allemaal net niet voor mij. Te veel bomen, te weinig introspectie.
Maar misschien was het allemaal wel anders geweest als ik het boek op een ander moment had gelezen.
Ik wil tot slot nog kwijt dat ik het mooi geschreven vond en dat ik me zeker kan voorstellen dat jullie (en anderen) het prachtig vinden! Objectief gezien waardeer ik het, subjectief gezien is er gewoon sprake van een mismatch tussen mij en dit boek.
2 likes
Ik ben wat minder positief, helaas. Ik had een soort Murakami stijl verwacht (want Japan, lekker kortzichtig), maar dat was het echt niet. Hoewel het een kort boek is, kwam ik er bijna niet doorheen. Er gebeurde gewoon zo weinig. Normaal vind ik dat niet zo erg (want in bijvoorbeeld Murakami kabbelt het ook maar een beetje door), maar ik kreeg geen connectie met de hoofdpersoon en vond het eerlijk gezegd gewoon een beetje saai. Ik had ook het idee dat het verhaal niet zo liep, alsof het allemaal losse stukken zijn die niet echt een geheel vormen. Wel vond ik de natuurbeschrijvingen erg mooi, vooral de beschrijvingen over de heuvel met de kersenbloesems. Maar toch zou ik het boek niet per se aanraden, tenzij je houdt van meer proza-achtige boeken.
2 likes
Ik kan me gek genoeg ook wel weer in de minder positieve recensies vinden. Vond het na het lezen ook echt moeilijk om hem te beoordelen. Vijf sterren…of… drie? Uiteindelijk dus vijf sterren gegeven, maar merk dat ik toch wel op 2 gedachtes hink. En dat zit hem vooral in dat het me niet helemaal greep zoals andere boeken wel hebben gedaan. 
1 like
Ik heb hem net uitgelezen en er gebeurt juist enorm veel maar het is allemaal zo vreselijk feitelijk (niet eens letterlijk dan, want er is veel verzonnen) en VLAK. Ik gaf echt geen reet om Shizo terwijl dat wel zou moeten in theorie door alle gebeurtenissen. Maar nee, kon er echt niks van maken. Snap ook niet dat de schrijver
Samenvatting
Steeds in drie pagina’s of minder zelfs halve levens probeert te vertellen. Shinzo krijgt vijf kinderen en twee bladzijdes later zijn er alweer drie dood en zijn vrouw ook. En ik zat dat allemaal te lezen zonder enige emotie te voelen.
Nou conclusie voor mij is in ieder geval dat het enorm vlak was, geen diepte heeft en heel oppervlakkig aanvoelde voor mij.
3 likes
Gaan we weer een nieuw boek lezen? 
5 likes
Jaa wat een goed idee! Ik heb al een aanrader vast; The eighth life (for Brilka) / Het achtste leven (voor Brilka)!
Ha die ben ik toevallig nu aan het lezen!
1 like
ik wil deze keer ook graag meedoen!
Ik ben ook Het achtste leven aan het lezen nu! Als dit 'm wordt doe ik dus mee!
Ha die heb ik net uit! Dus dan kan ik ook een keer meedoen. Het is wel echt een enorm dikke pil.
Voor een boekenclub zou ik wel eerder iets dunners en toegankelijkers kiezen, maar misschien ben ik de enige die er zo over denkt.
5 likes
Leuk! Ik heb het achtste leven alleen al gelezen dus als dat hem wordt moet ik een keer overslaan.
Ja, ook al vind ik het zeker een aanrader, maar ik denk niet dat hij heel geschikt is, omdat hij zo waanzinnig dik is. Heeft iemand anders nog een goede suggestie? Zou graag een keertje meelezen Ik heb zelf honderd jaar eenzaamheid nog wel op mijn lijstje staan, maar die is misschien ook wat heftig.
Ik ben heel benieuwd naar Girl, Woman, Other, maar die is nog niet vertaald (vertaling komt er wel aan).
ik denk dat deze in het engels prima te volgen is voor iedereen hier, denk echt dat een vertaling heel veel afbreuk doet aan de onconventionele manier waarop het boek geschreven is
1 like
Goed om te weten! Hoe denkt de rest over in het Engels lezen? En zijn er nog andere voorstellen voor boeken?
1 like
Engels lezen is wat mij betreft
- Prima
- Niet prima
0 stemmers
1 like