Ik denk inderdaad Emma en mr. Knightley.
5 likes
Ik ben blij dat ik de Nederlandse vertaling lees, anders was ik denk ik al afgehaakt.
Vind het leuker dan ik verwacht had. Ik dacht dat ik het heel saai en langdradig zou vinden. Dat is het ook wel een beetje, maar tot nu toe stoort het me niet.
Ik vind Emma wel grappig. Zo vol van zichzelf, maar toch zo ‘keurig’. Ben wel benieuwd wat haar te wachten staat.
1 like
Ik vind het makkelijker lezen dan ik had verwacht. Heb me wel zitten ergeren aan Emma, vooral inderdaad als ze Harriet zo overduidelijk aan het pushen is terwijl ze maar blijft zeggen dat het haar keuze is. Verder vond ik deze eerste hoofdstukken wel nog veel inleiding. Heb het gevoel dat het verhaal eigenlijk pas net begonnen is. Maar ik heb wel zin om door te lezen!
Ik vind het vooral verbazingwekkend dat bepaalde klassen vroeger dus gewoon echt geen reet te doen hadden. Emma en die vader doen echt niets gewoon.
11 likes
De hele opsomming van personages aan het begin met beschrijving is zo lastig om doorheen te komen. Het leest zo veel makkelijker als personages wat natuurlijker beschreven worden als het relevant is. En daarna leest het makkelijker weg.
En Emma is wel lekker irritant, maar net relatable genoeg en met goede bedoelingen dat je haar niet gaat haten.
Haar vader daarentegen… Ik snap dat Emma hem aardig vindt, want hij hemelt haar op, maar hij klaagt over alles. Ook ziet hij alleen maar beren op de weg. En is niet eens blij voor Mrs. Weston.
2 likes
Deze passage viel mij op omdat ik iets herkende van vandaag de dag, in de meer abstracte zin van ‘out of iemand league’ zijn. Ik ben normaal degene in bijvoorbeeld een netwerkgesprek die blij is als de ander zich verwaardigt met mij te praten (overdreven uitgedrukt). Laatst sprak ik een keer iemand die het wel zag zitten bij onze organisatie te komen werken, toen was ik ineens het waardevolle contact. Wij hebben geen klassenmaatschappij, maar soms kun je je iets minder dan iemand voelen en het is een fijn gevoel als dat schuift.
Ook apart: Emma noemt haar Harriet, Harriet noemt Emma Miss Woodhouse. Maar ik vermoed dat voor een lezer van toen vanzelfsprekender was.
4 likes
Dat zou ik wel een beetje vreemd vinden, maar zou kunnen ja.
Heerlijk lijkt me dat trouwens, een jaartje zo’n leven, elke dag beetje wandelen, chillen… Alleen een beetje jammer dat je als vrouw ook niks anders kon doen als je zou willen, als man kon je nog wel je eigen bedrijf beginnen ofzo.
Het is ook wel duidelijk dat Mr. Elton verliefd is op Emma ipv Harriet trouwens
3 likes
Is dit in een grapje of had je echt niet door dat Miss Taylor en Mrs. Weston dezelfde persoon zijn?
En @Monstertruck
Ja mannen moesten eerst iets opbouwen om hun vrouw te kunnen onderhouden natuurlijk :’)
Maar zijn jongere broer is met haar oudere zus getrouwd en Weston is ook met iemand getrouwd die ouder is dus ik dacht dat een normaal verschil eerder 10 jaar was dan 20 ofzo.
Ik was op een gegeven ogenblik wel een beetje de weg kwijt, want las in alle haast elke keer Mr. Weston (in gesprek met Mr. Knightley). Ergens wordt er dan ineens iets geschreven over een goede vrouw zijn en dat ze tijdens haar leven voorbereid werd op dit huwelijk en ik dacht heh hij was toch in gesprek met Mr. Weston, wat heb ik gemist? * @still Heeft me gecorrigeerd: alleen Mrs Weston was aanwezig en ik moet niet meer lezen als ik slaap heb 
Verder heb ik wel een beetje medelijden met Harriet, duidelijk dat ze mr. Martin eigenlijk niet wilde afwijzen. Harriet kijkt duidelijk heel erg op tegen Emma en wil het per se in haar ogen goed doen.
Wel heeft Emma denk ik beetje bord voor haar kop, mr. Elton geeft haar elke keer complimenten: hoe ze Harriet heeft omgetoverd tot een superieure versie van zichzelf en over hoe goed ze wel niet kan schilderen. Emma schuift de complimenten elke keer af op Harriet, maar ik denk dat hij vooral enthousiast is over Emma eigenlijk.
2 likes
Ik lees nu alles bij en heb (dom dom) de spoiler geopend over de film die hierop is gebaseerd, wat ik echt cool vind trouwens, maar nu weet ik wel meer hoe het verhaal gaat lopen denk ik haha. Achja…
Verder vind ik het zoveel leuker om te lezen dan ik dacht. Ze doen inderdaad echt gewoon helemaal niets de hele dag. En dat neerkijken op echt iedereen “lager”, zoals ook een docent etc.
In het begin heb ik voor mezelf even groot opgeschreven: mrs. Weston en miss Taylor = zelfde persoon!!! Ik bleef er steeds twee andere vrouwen bij zien.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat! Hier bijlezen is wel goed omdat ik merk dat ik sommige ‘tussen-de-regels’-opmerkingen niet meteen zie, zoals dat Mr. Elton zo veel complimenten geeft aan Emma. En ben benieuwd of ze nou gaan richting een relatie met Mr. Knightley of die ‘verloren’ zoon Frank. Welke van deze twee willen Mr./Mrs. Weston nou koppelen aan Emma (eind h.5)?
2 likes
Huh maar Mr. Weston was toch niet bij dat gesprek? (Hoofdstuk 5). ‘Mijnheer Weston zou me ongetwijfeld steunen als hij hier was…’.
Nu ik de Engelse zinnen hier zie ben ik heeel blij dat ik het in het Nederlands lees.
@Monstertruck Ik ben ook heel benieuwd wat voor lot meneer en mevrouw Weston op het oog hebben voor Emma…
Ik had ook nog niet door dat Meneer Elton waarschijnlijk verliefd is op Emma ipv Harriet. Kon wel voelen dat er iets niet klopte maar wat precies daar was ik nog niet achter.
Wat mij opvalt is dat Harriet steeds halve zinnen maakt, laat goed haar onzekerheid zien tegenover de zelfverzekerdheid van Emma die wel makkelijk uit haar woorden komt. ‘en hij is in ieder geval altijd erg vriendelijk; ik zal me altijd zeer aan hem verplicht voelen, en een groot respect voor hem hebben - maar dat is iets heel anders dan - en u weet, hij mag me misschien wel graag, maar dat betekent nog niet dat ik - en ik moet bepaald bekennen dat ik, sinds ik hier op bezoek kom, mensen heb ontmoet - en als men ze zou gaan vergelijken’… enz. enz.
Ik geniet ook erg van de in zeer nette bewoordingen weergegeven toch wel beledigende opmerkingen: ‘maar bij mij, is er niet zo’n betovering over mijn waarnemingsvermogen gespreid en ik moet nog steeds zien, horen en me herinneren’.
Mijn versie van het boek maakt gebruik van noten. Zo staat er een noot bij de zin dat juffrouw Woodhouse Harriet zelfs de hand had geschud. ‘In de tijd waarin Jane Austen schreef, bestonden de gewone, formele begroetingen voor heren uit buigingen, en voor dames uit révérances; een handdruk was toen nog een teken van speciale vriendelijkheid of intimiteit’.
3 likes
“Mijn versie van het boek maakt gebruik van noten. Zo staat er een noot bij de zin dat juffrouw Woodhouse Harriet zelfs de hand had geschud. ‘In de tijd waarin Jane Austen schreef, bestonden de gewone, formele begroetingen voor heren uit buigingen, en voor dames uit révérances; een handdruk was toen nog een teken van speciale vriendelijkheid of intimiteit”
Oh dat is echt top! Zo kun je bepaalde karakters (het hele verhaal eigenlijk) beter plaatsen
5 likes
Oh moet je nagaan hoe snel ik door dat hoofdstuk geskipt ben 
Je hebt helemaal gelijk, mijn hoofd maakte gisterenavond het onderscheid tussen Mr. en Mrs. niet meer, vandaar dat ik er gewoon klakkeloos vanuit ging dat ze er alledrie waren haha
1 like
Jaa idd, en het zijn gelukkig ook niet super veel noten, dat haalt je zo uit het verhaal. Maar net genoeg om wat meer achtergrondinformatie te geven.
2 likes
Yesss, ik ben bij! Ik merk dat ik een beetje in een reading slump zit en dan is dit boek eigenlijk niet handig om daar uit te komen. Ik had hem als audiobook aangezet en ondertussen was ik hersenloos spelletje aan het spelen. Normaal prima, maar nu ik bovenstaande discussie teruglas, merkte ik dat ik toch wel iets belangrijks gemist heb: mr. Martin en een brief??? Oeps. 
Denk dat ik maar even terugblader voor dat stuk.
1 like
Oké grapje, ik heb TOT hoofdstuk zeven gelezen/geluisterd. De naam Martin was ik vergeten (dus heb hoofdstuk 4 opnieuw geluisterd) en nu ik verder ga merk ik dat hoofdstuk 7 dus over de brief gaat. 
3 likes
Ik heb net bijgelezen tot en met H7 en vind het wel leuk maar zit er ook nog niet helemaal lekker in. Vind Emma echt bloedirritant tot dusver maar hoop dat dat nog verandert. Het lezen zelf gaat best prima, ik krijg niet alles even goed mee als bij andere boeken maar de schrijfstijl is denk ik ook even wennen.
Oh wow hahaha, dit heb ik echt gemist
Ik vind de karakters van Emma en Harriet supergoed neergezet, ik kan ze echt voor de geest halen. Het hautaine van Emma en het volgzame van Harriet.
Ik ben het eens met alles wat al gezegd is over de tijdsgeest: belang van klassen, belang van huwelijk, de hogere klasse die geen reet uitvoert.
Maar wat ik wel altijd interessant vind (ook met andere boeken uit die tijd) is hoeveel belang gehecht wordt aan bepaalde talenten (met name bij vrouwen). Je bent een geslaagde vrouw als je mooie brieven kunt schrijven, veel leest, kunt tekenen en schilderen, kan zingen of een muziekinstrument kan bespelen, goed kan converseren of goed de gastvrouw kan zijn. Maar tegelijkertijd is het ook weer niks waard, want uiteindelijk is je uiterlijk/stand hetgeen wat je uithuwelijkt (= het ultieme doel).
Ik vind het ook wel interessant dat Emma zegt nooit te willen trouwen, dat kon dus wel gewoon geaccepteerd worden destijds.
8 likes
Ik denk dat het alleen geaccepteerd wordt omdat zij (zover ik het begrijp) de hoogste van stand in de gehele omgeving is en zichzelf kan onderhouden als haar vader is overleden. Huwelijken zijn echt zakelijke transacties.
Het is sowieso allemaal wel anders dan ik had verwacht. Ook de leeftijd waarop men trouwt, omdat men dus eerst wat op moet bouwen om te kunnen trouwen.
4 likes