Heb je daar meer informatie over? Welke vitamines zijn, naast D, cruciaal?
Ik heb met behulp van mijn acupuncturist goede technieken aangeleerd om een paniekaanval te voorkomen/verhelpen.
Altijd proberen je handpalmen open te houden en openen naar boven. Ook is er een âgeheimâ kalmeringpunt in je onderarm die je kan masseren. Vouw je hand dubbel richting je pols, vanaf de vouw kan je dan 3 vingers meten en dan in het midden.
Ook tijdens werk masseer ik soms mijn derde oog als ik me gestresst voel, helpt ook voor mij.
3 likes
Ik heb al zo lang ik mij kan herinneren emetofobie en heb daarin goede en minder goede periodes. Nu heb ik 2,5 jaar geleden een maagbacterie gehad en sindsdien nog steeds in periodes last van mijn maag. En ik heb het idee dat mijn angst om over te geven, mijn maagklachten versterken waardoor ik dus steeds in een vicieuze cirkel kom. Heb hierdoor ook niet van kerst kunnen genieten omdat ik weer eens last heb van mijn maag en (gezamenlijk) eten wordt dan gewoon ontzettend lastig. Ik heb voor morgen toch maar weer een afspraak gemaakt met de huisarts omdat ik niet altijd maagtabletten kan nemen en de klachten nu inmiddels zo lang duren dat ik er klaar mee ben. Nu weet ik ook dat ik teveel gefocust ben op mijn maag waardoor ik er de hele dag mee bezig ben, maar ik kan gewoon nergens anders aan denken. Ik probeer allemaal vervangende gedachtes te bedenken, maar niets werkt.
Wilde trouwens gewoon even mijn ei kwijt, dus sorry als het een beetje een warrig bericht is.
2 likes
Ik heb de laatste tijd steeds vaker een aanhoudend sluimerend angstgevoel ipv plotse maar korte opstoten van angst. Ik pieker over mijn leven en wat ik allemaal zou moeten doen maar dus niet doe, over hoe gefaald ik me voel, hoe ik niks kan etc. Ik had het een hele tijd redelijk in toom maar nu begin het weer wat moeilijker te worden. Ik word wakker en voel me meteen angstig en slecht, als ik alleen ben ook, enzovoort. Heeft iemand nog tips om dit gevoel wat te temmen? Mag vanalles zijn, oefeningen, voeding, supplementen, medicatie, ⊠Ik weet iig dat ik weer zou moeten sporten want dat helpt me echt wel, maar dat is nog even niet mogelijk wegens een blessure.
Wat mij heel erg helpt is focussen op wat anders⊠als je je heel erg op je angstgevoelens gaat focussen worden ze alleen maar erger.
Wat ik dan doe is me heel hard op het huishouden concentreren, opruimen, schoonmaken en dan ook proberen daar over na te denkenâŠ
En vooral niet bang zijn voor het angst gevoel ( klinkt makkelijker gezegd dan gedaan) maar als je er bang voor bent creeer je angst voor de angst en dan krijg je ook een cirkel
Wat voor mij werkte was het concreet maken van de angst, alsof ik zelf de controle terug pakte. Als ik het op voelde komen had ik een soort conversatie in mijn hoofd met de angst (lijk wel gek nu ik dit zo teruglees) en dan zei ik hoi angst, ik zie dat je er bent (accepteren) maar ik heb jou niet nodig. Dus kun je weggaan? Dankjewel. Dan ging er in mijn hoofd een knop om en was de angst âweggestuurdâ. Geen idee of dit ĂŒberhaupt te snappen is voor een ander want in mijn hoofd klinkt het logisch haha.
Wat @anon50122296 inderdaad ook al zegt moet je inderdaad proberen niet bang zijn voor het angst gevoel, en bij mij werkte bovenstaande dus om dat te voorkomen. Bij mij hielp de gedachte âWat is het ergste wat er kan gebeuren? Een paniekaanval. En is dat erg? Nee eigenlijk niet, want daar kom ik weer uitâ ook om mezelf te kalmeren op het moment dat je nog een beetje rationeel kan denken. Hoewel het op het moment misschien voelt alsof je dood gaat is het eigenlijk âmaarâ paniek.
Ik zie trouwens net dat je het eigenlijk hebt over een sluimerend angstgevoel, de bevindingen hierboven zijn misschien beter geschikt voor de ineens opkomende angst. Ik heb zelf ook last gehad van dat sluimerende gevoel (nog steeds aanwezig als ik stress heb) en heb daarbij goede hulp gehad van de psycholoog. Veel schrijfopdrachten, dingen rationeel maken (waar ben ik eigenlijk bang voor? kan ik voorkomen dat ik op voorhand bang ben - als je bijv angstig gaat slapen ben je al bang dat je de volgende dag angstig wakker wordt en zo blijf je maar doorgaan).
Heb je daar ooit op die manier hulp voor gehad (psych of poh-ggz)?
2 likes
@anon50122296 Bedankt voor je antwoord! Ik probeer mezelf ook wel af te leiden door op iets anders (meestal lezen) te focussen maar vanaf dat ik daarmee stop, komt het gevoel in full force weer terug.
@hallodaar Ook bedankt voor je reply! Die eerste oefening die je vertelt ga ik zeker eens proberen. Maar het gaat inderdaad meer om een sluimerend angstgevoel dat uren kan aanhouden, geen korte angstaanval. Deze week heb ik mijn eerste sessie bij een nieuwe psycholoog, dus hopelijk kan zij me hiermee wat helpen, maar ik moet zeggen dat eerdere psychologen me ook allerlei oefeningetjes lieten doen, maar ik daar niet zoveel baat bij had. Misschien lukt het deze keer wel. Het probleem is gewoon dat ik het gevoel heb dat mijn angsten niet echt zo irrationeel zijn. Het zijn gewoon dingen die ik dringend eens onder ogen moet komen en aanpakken, maar het lukt me maar niet en ondertussen blijft de tijd maar voorbij tikken. Daar voel ik me schuldig en bang over, en dat triggert dan het piekeren.
Vanavond ga ik naar een concert terwijl ik pleinvrees heb. Heb al uitvoerig therapie gevolgd voor pleinvrees, maar heb een flinke terugval gehad. Nu vind ik het ZO lastig om niet op mijn angsten te reageren maar ze er gewoon te laten zijn, brrrr. Heb een hotel in de buurt geboekt zodat ik naar een veilige basis kan uitwijken, hopelijk helpt dat iets. Mân hart gaat echt 100 km per uur, voelt me niet fijn op dit moment
Heb je een staanplaats of zijn er ook zitplaatsen?
Toen ik naar een concert ging (in de ziggodome) had ik een zitplaats wat wel fijn was want daardoor kon ik afentoe even de gang op of naar de toiletten om tot mezelf te komen. Probeer dat ook afentoe te doen. En doe oordoppen in want dan is het geluid minder overweldigend. Probeer jezelf een beetje enthousiast te maken, je gaat naar een concert, je gaat een artiest zien die je leuk vindt. Probeer je daarop te focussen en op de muziek. You can do it.
En probeer nu ook ontspannende dingen te doen, goed adem te halen. Het hielp mij om vast te bedenken wat de uitwegen waren als het niet ging. Als je het straks hebt gedaan kan je super trots op jezelf zijn!
2 likes
Superbedankt voor je post! 
Ik denk dat ik deze op de weg erheen nog 100x ga lezen haha. Je geeft in ieder geval hele fijne tips, ik denk dat het inderdaad slim is om het allemaal wat minder overweldigend te maken
Helaas heeft The Box geen zitplaatsen 
heb al besloten dat ik achteraan ga staan voor een beetje ademruimte
Geen probleem, ik hoop dat het een beetje gaat helpen! Laat je het weten hoe het is gegaan?
succes en veel plezier!
1 like
Dat probeer ik voor mezelf te herhalen inderdaad, maar door de (ook wel leuke) spanning voor het concert raak ik spontaan alles kwijt. Ben nu in het hotel dus kan tot straks nog een beetje rustig aan doen 
1 like
Ik heb hier ook regelmatig last van en ben een echte controlfreak. Het kan dan ook echt dagen aanhouden, zoân gevoel.
Voor mij helpt het om alles avonds voor het slapen op te schrijven en verder âmagâ ik er dan niet meer over nadenken. Want erover nadenken helpt niets aan de situatie. Ik probeer dan realistisch te denken âkan ik de uitkomst van de situatie veranderen door er maar honderd keer over na te denken? Nee. Ik verspil alleen maar energie dus laat het losâ.
Ik probeer alleen maar te denken dat ik me zo voel omdat dit blijkbaar iets belangrijks voor me is, zonder precies na te denken waar ik bang voor ben.
Meditatie helpt hier ook wel bij, erover praten met mensen, sporten, wandelen, jezelf afleiden met podcasts of knutselen of koken, schoonmaken, etc.
3 likes
Wat goed!! Heel fijn om te lezen
1 like
Hoi iedereen,
Ik heb een vraag! Mensen die tips hebben, dit herkennen etcâŠ
Ik ben in feite heel mijn leven al bekend met angst, die zich telkens anders uit (alsof angst gewoon in mijn systeem zit en gewoon een uitweg nodig heeft, super irritant). Ik kan er altijd wel redelijk mee omgaan, als in, ik ben strijdlustig dus ik functioneer desondanks wel goed, vermijdt weinig en laat de angst mijn levensgeluk niet beheersen. De laatste paniekaanvallen die ik gehad heb waren 8 jaar geleden.
Maar nu⊠met kerst was ik flauw gevallen door een plots adrenaline gevoel dat kwam opzetten. Ik schrok op zich wel, maar zag het als iets eenmaligs dat âvast te maken had met twee glazen wijn op een redelijk lege maagâ, ik maakte me er niet druk om. Twee weken later op werk echter kwam opeens een paniekgevoel opzetten, vanuit mijn lichaam, weer een soort adrenalinestoot en tintelingen. Ik maakte me daarvoor dus nergens druk om, was gewoon gefocust op mijn werk (met cliĂ«nten, ik ben zelf psycholoog nota bene, moet je nagaan :S, anywayz). Ik schrok er dit keer van, want ik moest echt mijn best doen om er bij te blijven. Ik ging steeds verzitten en op mijn ademhaling letten, maar voelde mijn bewustzijn vernauwen ofzo. Het liefst was ik weggerend.
Inmiddels heb ik nu 5 keer zoân aanval gehad binnen een maand tijd. Ik begin me zorgen te maken en wil niet dat dit oploopt. Mijn angst is nu met name het bang zijn dat die aanvallen oplopen tot flauwvallen, omdat ik steeds zo licht word in mijn hoofd. Ondanks dat het internet zegt dat flauwvallen bij paniek niet kan, weet ik uit ervaring dat het wel kan (4 keer gebeurd in mijn leven). Ook kan het omslaan in derealisatie, minstens net zo naar.
Zijn er mensen die paniek in relatie tot flauwvallen herkennen? Of mensen die specifiek hiervoor tips hebben?
Ik hoor het graag! <3
1 like
vervelend van dat gevoel zeg! ik herken het zelf niet maar heb je je bloeddruk al eens laten checken?
Samenvatting
ik heb net een lorazepam gepakt en het voelt een beetje als falen ofzo terwijl het heel goed ging met mijn angsten. Het is carnaval en ik heb gisteren veel gedronken en dan vannacht van 10-1 geslapen en sindsdien ben ik al koffie aan het drinken dus ik weet dat het door de combinatie van alcohol, weinig slaap en cafeĂŻne komt maar hoop zo dat dit niet een voorbode is voor een terugval ofzo
Ik hoop heel erg dat ik zo kan slapen want het gaat nu echt kut, iedereen slaapt ook nog en er is niemand in de buurt waar ik ook zo maar even naartoe kan en voel me echt even heel alleen. Mijn grootste angst is ook dat er iets mis is met mân hart, dit is eigenlijk de enige angst die nog af en toe opspeelt de laatste tijd en ik heb al gedacht om een hartonderzoek te laten doen ofzo maar dat vind ik ook weer zo overdreven, zien ze me al aankomen bij de dokter waarvan ik ook denk dat ze in mn dossier iets hebben opgeschreven dat ik hypochondrie heb omdat ik toen het slechter ging vaak ben geweest met echt de meest belachelijke ziektes die ik dacht te hebben
ik zou het ook een beetje toegeven aan mân angst vinden, en dat wil ik niet, maar het beĂŻnvloedt me wel in die mate dat ik heel erg moeilijk kan slapen, hypergefocust ben op mân hartslag altijd en ik heb ook oprecht wel hartkloppingen maar als ik bijvoorbeeld gedronken heb en er wat minder op let ofzo dan heb ik dat niet dus ik denk dan toch dat het in mân hoofd zit?
Sorry voor dit warrige verhaal maar moest het even van me afschrijven. Voor de rest gaat alles gewoon goed in mân leven dus snap er echt niet veel van
1 like
Aaah herkenbaar. Maar waarom kom je niet onder eten uit? Als je echt misselijk bent gewoon minder/niet eten, eten tegen je zin in is ook helemaal rot.
Naar dat je je zo voelt. Herken dat stressgevoel heel erg. Hoop dat het eten bij je ouders toch wel gaat. Het kan ook helpen om wel te eten. Lang niet eten kan je extra misselijk maken, dus wellicht toch wel goed om iets te eten. Sterkte!
1 like
Fijn!! 