Angst- en paniektopic

Ja het is voor mij een lange termijn optie, maarja wanneer ga je eraan beginnen :stuck_out_tongue: het is gewoon zo lastig dat de angst geen duidelijke bron heeft dus hoe ga je dat aanpakken met therapie?

1 like

Emdr vond ik heel apart maar wel effectief! Mijn therapeut maakte gebruik van een scherm waarbij ik een stip moest volgen met mijn ogen. Als je daar goed “inzit” begint de sessie door terug te gaan naar een herinnering met veel emotie. Daar vertel je over en de therapeut begeleid je door vragen.
Ik vond het heeeeel raar om te merken dat de emotionele lading echt minder/helemaal weg was daarna.
Ik dacht dat ik er nog hele sessies over moest praten, maar kon gewoon door met het volgende punt.
Na therapie was ik wel heel heel heel erg moe en de dag erna ook nog. Maar hoe verder in de behandeling hoe minder dat werd. Volgens mij was ik met 5 sessies van mijn klachten af!

Wanneer ga je beginnen en heb je een goede klik met je therapeut?

2 likes

Emdr had bij mij als vij effect dat ik ging opruimen. Iedere keer na een sessie was het huis heel schoon.

Helaas ook heel moe en gekke hoofdpijn.

1 like

Ik kamp ook al jaren met angst en paniek. Het ging een hele tijd heel goed, o.a. door medicatie. Maar het laatste half jaar zit ik in een neerwaartse spiraal. Ik wil graag weer beginnen met therapie maar ik zie op tegen de wachttijden, intakes en vragenlijsten. Ik heb het gevoel alsof ik steeds moet bewijzen dat ik Ă©cht hulp verdien. Ik weet ook niet waar ik goed aan doe, bij een grote ggz instelling aankloppen of juist bij een wat kleinere lokale psycholoog/therapeut?

1 like

Wow klinkt heel interessant!

Ik zou ook weleens emdr willen proberen maar het gaat om iets wat ik als klein meisje heb meegemaakt dus herinner me het niet helemaal, is emdr dan wel een optie denk je? Want als ik het me niet herinner wordt het moeilijk om het boven te halen

Wat fijn jouw reactie! Ik start begin oktober, de therapeut had een enorme wachtlijst. Koos haar uit omdat ze mij aanspreekt. Nadat ik haar mailde belde ze me en dat gesprek was direct zo leuk. Dus dat is positief.

Heb eerst traumatherapie gevolgd (angst/paniek is gevolg van opgroeien met moeder met persoonlijkheidsstoornis en trauma’s). Ik merk dat dit al best veel heeft gedaan maar dat er ook weer nieuwe stappen te zetten zijn. Emotionele blokkades, bepaalde manieren van tegen dingen aankijken. Denk dat mijn angsten ook wel hieruit voortkomen. Hoop dat EMDR mij weer verder helpt

Zo naar dat je er weer last van hebt. Je hebt altijd recht op hulp!

Ik heb amper ervaring met de GGZ, behalve dan Ă©Ă©n belachelijk gesprek met de POH van de huisarts. Heb gekozen voor een therapeut die echt bij mij past, met een therapievorm waar ik achterstond. Sterkte

1 like

Ik denk dat proberen altijd kan. Het maakt niks kapot.

Vaak door de goede vragen van de therapeut kun je wel veel.

Eugh ja mijn huisarts probeert mij ook een gesprek met de POH aan te smeren maar ik zit daar niet op te wachten. Ik zie dat je zelf gewoon gemaild hebt en zo een afspraak hebt kunnen inplannen, dat is fijn! Ik hoop dat je er baat bij hebt :smile: Ik baal echt ontzettend van de wachttijden maar ja hoe langer ik wacht met bellen, hoe langer het duurt voor ik aan de beurt kom.

Klopt! Gewoon doen :sparkling_heart: ik vond het heel fijn om geregeld mijn hart te luchten bij iemand die er verstand van heeft.

Soms, vooral als ik val of als iets heel vies vind heb ik echt paniekaanvallen. Dan ga ik hyperventileren zonder dat ik het door heb. Soms voel ik het aankomen maar ik krijg mij adem niet onder controle en dan wordt langzaam alles zwart en moet ik echt gaan zitten tot ik weer rustig word


Ik vroeg me daarom af: hoe controleren jullie je adem bij paniek?

Ik houd mijn hand op mijn buik, zodat ik daar naartoe adem. Ook tel ik. Dus 5 tellen inademen, even inhouden (3 tellen ongeveer) en 5 tellen uitademen, weer even inhouden. Dan herhalen totdat ik was rustiger ben/adem.

2 likes

Van dat soort ademhalen word ik dus juist extra benauwd, alsof ik niet genoeg zuurstof krijg ofzo? Heel stom, maar ik denk dat dat inderdaad de manier is die wordt aangeraden om je ademhaling terug onder controle te krijgen

Jaa ik snap je wel! Soms als ik echt al ‘te ver’ in paniek ben lukt het mij ook niet. Dan lijken die 5 tellen in -en uitademen alsof ik stik en niet genoeg lucht krijg. Daar heb ik ook geen oplossing voor helaas, behalve wachten totdat het voorbij gaat.

1 like

Die ademhaling is ook grotendeels de paniek, dat is zo lastig. Want als je gestrest raakt dan raakt je ademhaling van slag, en dan krijg je nog meer stress. Ik vind het ook lastig hoor. Tijdig herkennen van een te hoge ademhaling helpt. En anders even een stap terug, ergens gaan zitten als het kan en tot rust komen.

Thanks dat je even gereageerd hebt. Ik zag inderdaad bij een lokale therapeut dat de wachttijd maar een week was!! Ik heb er ook 1 uitgekozen die niet ALLES kan behandelen maar echt specifiek angsten op haar site had staan als vakgebied. Ben heel erg benieuwd!

Ik heb trouwens cgt gehad! Het was niet “de” oplossing maar het heeft me zeker geholpen en ik pas de geleerd technieken nog iedere dag toe.

2 likes

@MadameMignon late reactie maar dit is precies waar ik ook last van heb, ik opende het topic juist nu voor het eerst om er over te klagen! Ik heb ook een gegeneraliseerde angststoornis en ik word er zo gestoord van dat er op het moment niets aan de hand is, en dat ik dan toch al die fysieke sensaties heb. Hartkloppingen, hyperventilatie, en idd alsof je bloed door je lichaam racet, met deze temperaturen voelt het soms alsof m’n huid in de fik staat.

Ik kan ook echt slecht tegen het gevoel dat ik er niks aan kan doen en het gewoon maar moet accepteren? Want zoals je zegt, heeft therapie zin als er geen “reden” is om je zo te voelen? (ik heb nu wel therapie voor iets anders, maar hier heb ik het nooit over omdat het voelt alsof dat toch geen zin heeft). Ik heb ook al van alles geprobeerd wat je bij Kruidvat kan kopen, helpt niks, en ik reageer heel slecht op medicatie dus dat is mij ook afgeraden door de psychiater. Wat blijft er dan nog over? Mss moet ik ook maar eens hasj gaan proberen haha, word er onderhand wel gestoord van.

Sorry hele rant maar het zat me echt hoog vandaag! Wel fijn om er eens iets over kwijt te kunnen (ik deel dit nooit zo met mijn omgeving), en ook om wat herkenning te vinden.

3 likes

@JaneB je zou softdrugs, als je geen andere medicatie gebruikt, kunnen proberen toch? Ik gebruik nu wel medicatie wat goed werkt maar soms zou ik best een joint willen proberen om even te kunnen ontspannen, maar dat durf ik niet ivm mijn medicijnen.

Ik snap dat gevoel van het niet zomaar kunnen accepteren heel goed. Alsof dit je leven moet zijn. Het voelt voor mij ook heel oneerlijk. Ik heb soms zoveel moeite met basale dingen waar anderen gewoon geen last van hebben. Heb je er de afgelopen jaren constant last van gehad of heb je ook goede periodes waarin je er geen last van hebt? Oh en dit weer is voor mij ook een ontzettende trigger!

2 likes

Al sinds mijn 12e last van paniekaanvallen, ik denk dat het werd gestimuleerd door hormonale anticonceptie. Nu ik namelijk een koperspiraal heb heb ik er vrij weinig, tot niet, last van. Met de pil soms wel heftiger en met het mirenaspiraal gooide ik mezelf bijna voor de trein als het had gekund. Heel sick.

Ik heb de angst om controle kwijt te raken over mijn lijf; ziek worden dus en dan met name overgeven en diarree krijgen. Met PDS is dit dubbel op kut, omdat ik dus ook wel daadwerkelijk echt ziek kan worden. Leren het te accepteren ‘ik heb ze nou soms gewoon’ heeft me echt veel geholpen, maar toch durf/kan ik nog niet met het OV en is eten gaan met mensen waarbij ik me niet vertrouwd voel dus nieuwe vrienden of grote groepen nog een drama.

2 likes

Ik wilde net vragen of anderen ook merken dat de angsten opspelen rondom menstruatie. Vanwege medische redenen gebruik ik geen pil o.i.d.

Overweeg nu intermittent fasting, want dat schijnt positief te werken voor je hormoon balans. Maar wil het eerst verder uitzoeken.

Die angst om de controle kwijt te raken, dat heb ik ook zo sterk. Bang om flauw te vallen waar veel mensen bij zijn, of de angst om om te vallen midden in een grote ruimte waar je niet zomaar weg kunt. Of het nou een plein of een groot meer is als ik in een kano zit

2 likes