Ik heb over een maand de eerste afspraak bij de psycholoog om erachter te komen of ik ADD heb. Is het raar dat ik me daar op ga voorbereiden en het één en ander op papier ga zetten dat ik kan gebruiken in het gesprek? Ik ben gewoon echt slecht in vragen over mezelf. 
Nee helemaal niet! Ik heb het zelf ook gedaan voor mijn intake, want op het moment zelf vergeet ik anders de helft van mijn symptomen of wordt het een warrig verhaal. En sowieso is het voordeel aan psychologen dat ze zoveel zien/meemaken dat ze zelden iets raar vinden 
@En_17_Anderen: ik heb nu geen begeleiding meer, maar heb wel diverse soorten hulp gehad van psychologen maar ook van een coach. Kan niet iemand specifiek aanraden w.b. coaching, maar wilde wel even de tip geven om iemand te zoeken die gespecialiseerd is in ADHD (dat is wellicht ook je plan maar kon dat nog niet opmaken uit je post). Ik had nl. een coach die dat niet was en hoewel ze me opzich een eind op weg kon helpen, miste ik toch dat stukje specialisatie omdat ADHD best complex kan zijn en het soms flink onderschat wordt
en nog een edit want ik lees van onder naar boven terug 
, maar @anon42392789 ik zou het denk ik laten afhangen van hoeveel behoefte je hebt aan het antwoord of je wel/niet ADHD hebt. In het geval dat je jezelf beter wil begrijpen, je heel erg vastloopt/n.a.v. de diagnose handvatten wil krijgen rondom omgaan met ADHD of het wil weten om een stukje zelfacceptatie te kunnen bereiken, dan zou ik het laten uitzoeken. Als het niet heel veel meerwaarde gaat hebben en enkel een extra ‘label’ oplevert en je dat niet heel belangrijk vindt (en dit standpunt lijk ik op te kunnen maken uit jouw verhaal), dat zou ik het denk ik niet doen want er gaat toch weer tijd en geld inzitten. Ik vond het persoonlijk belangrijk om uit te zoeken, omdat ik mezelf heel erg veroordeelde over de gebieden waarop ik vastliep: ik vond mezelf lui/dom/ongemotiveerd etc. De diagnose heeft mij geholpen om mijn strubbelingen te kunnen plaatsen en in te zien dat ik het niet expres doe en het simpelweg aan mijn brein ligt (En ik liep ook gewoon heel erg vast op gebied van studie, huishouden, dagelijks leven inrichten).
2 likes
Nou precies dit is hetgeen waar ik bang voor ben. 
Thanks voor je reactie. Ik heb gelukkig nog mooi een maand de tijd om alles op een papier zetten.
1 like
Ja, ik ben wel op zoek naar iemand die in ieder geval voldoende ervaring heeft met adhd. Psycholoog hoeft niet per se, want ik wil nu hulp dus geen zin in wachtlijsten.
Maar ik vind veel van die websites van die coaches zo slecht of zweverig geschreven dat ik bij voorbaat al afhaak. Vandaar dat ik hier op zoek ging naar tips.
Eventuele tips voor (groeps)trainingen zijn ook welkom! Ik heb alleen groepstherapie gehad voor ADHD, maar daar werden nooit concrete handvaten gegeven.
@Bergson Is helemaal niet vreemd en juist slim. Dan krijg je alles een beetje op een rijtje Ipv dat het als een warboel uit je mond komt (dat overkomt mij altijd). Zo weet je zeker dat je de belangrijke dingen in elk geval vertelt.
1 like
ADHD is regelmatig zo overweldigend.
Hebben jullie ook dat sommige dagen mensen terug appen echt een opgave is? Dan kan ik bijna geïrriteerd raken omdat (leuke!!!) mensen mij berichten of bellen. Terwijl ik helemaal niet geïrriteerd wil zijn, maar gewoon geen energie heb om sociaal te zijn.
Of dat vreemde dingen opeens een behoorlijke drempel worden. Soms kan ik bijvoorbeeld super lang niet meelezen op 't forum, omdat ik het heel druk heb en aan het eind van de dag gewoon moe ben. Maar hoe langer ik weg blijf, hoe meer ik er tegenop zie om weer te gaan lezen omdat ik dan denk/zie dat er gewoon nieuwe topics in de tussentijd geopend zijn en dat de oude topisc al + duizenden extra posts hebben. Ik moet van mezelf per se in chronologische volgorde alles lezen maar ik denk: man, dat slaat echt nergens op? Van wie moet dat?
Vind het leven altijd al vrij overweldigend maar ik besef pas sinds kort dat ik die ‘overwhelm’ grotendeels gewoon zelf creëer.
2 likes
Haha oh ja dat soort coaches kan ik ook slecht handelen. Herinner me nu wel Eveline Roux van https://adhdbijvrouwen.nl/over-mij/. Heb niet de hele website gelezen dus geen idee of zij onder heel zweverig valt, maar ik ‘ken’ haar naam doordat ik in een facebookgroep zit die zij heeft opgericht voor vrouwen met ADHD. Ze komt daar wel fijn over en heeft zelf ADHD dus is een ervaringsdeskundige. Ze geeft ook online coaching, wellicht is het wat
@Nestley_Toulhouse héél herkenbaar, zeker nu in de lockdown. Al die informatiestromen voelen gewoon heel overweldigend. Ik kan me daar ook heel schuldig over voelen naar mijn vriendinnen toe, omdat ik dan heel lang niet terug app. En qua forum herken ik het ook wel en daardoor post ik ook niet zoveel mee want er is zoveel info om op te reageren en dan moet je daaruit kiezen maar wat is dan het belangrijkste en en en 
En heeft het chronologisch lezen niet iets te maken met het overzicht kunnen houden/alle info kunnen structureren? Dan slaat het misschien wel ergens op, want dat past ook bij ADHD dus ik weet niet of je de overwhelm perse zelf creëert… maar ben inmiddels vergeten welk punt ik met deze laatste zin wilde maken 
en weet eigenlijk ook niet of je het ‘grotendeels zelf creëren van de overwhelm’ negatief naar jezelf bedoelde
Ik volg sinds vorige week groepstherapie voor volwassen met add/adhd en ik vond de eerste keer alles al zo herkenbaar! Ook dat de psycholoog zei dat mensen vaak zeggen ‘ja, ik denk dat ik ook adhd heb want ik vergeet ook wel eens iets’ en het zo een beetje bagatelliseren terwijl jij er veel last van heb. Ik herken dat namelijk best wel dat mensen het een beetje af proberen te doen als dat je je niet moet aanstellen en dat iedereen wel eens wat heeft. Ik vind het ergens wel ‘fijn’ dat hier zo veel (h)erkenning is.
5 likes
Ik heb misschien een stomme vraag, maar ik heb het vermoeden dat ik ADHD heb. Komt niet zomaar uit de lucht vallen, mijn zus is jaren geleden al gediagnosticeerd. Als ik lijstjes op internet bekijk herken ik me heel erg erin, het vergeetachtige, impulsieve, moeite met concentratie, enz. Mijn zus zei altijd ja het zijn klachten die iedereen in meer of mindere mate heeft, het gaat er met name om of het je belemmert in je dagelijkse leven. Nou opzich niet, maar ik merk met mijn werk dat ik sommige dagen niet veel gedaan krijg, zeker icm met het thuiswerken. Ik vraag me nu af of het misschien goed zou zijn om toch naar een huisarts te gaan. Maar hoe doe je zoiets haha “ik denk dat ik adhd heb” is ook zo raar. Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Heel lang uitgesteld, getwijfeld, besproken met een vriendinnetje die ook adhd heeft. Nog langer uitgesteld en getwijfeld.
Uiteindelijk een afspraak gemaakt bij de huisarts die me heeft doorverwezen.
Het is helemaal niet gek om dat te vragen. Want anders kom je er nooit achter natuurlijk. Maar ik snap je wel hoor (vandaar dat ik er ook zo lang over heb gedaan om actie te ondernemen).
Dus als je het wil weten, gewoon die afspraak maken! Je hebt waarschijnlijk ook nog een wachtlijst bij de instelling waar je naar wordt doorverwezen, dus hoe sneller hoe beter.
Thanks!! Ja ik wil liever niet overkomen alsof ik zelf mijn diagnose al heb gesteld door te googelen terwijl dat wel zo is natuurlijk haha
Maar fijn om te horen dat ik niet de enige ben die er lang over twijfelt en jij dit ook hebt gehad. Ben je blij dat je wel die stap hebt gezet uiteindelijk?
Ja zeker! Ik had dan ook echt moeite met studeren waardoor dat niet goed ging. Sinds ik medicatie gebruik gaat het een stuk beter.
Grappig, want soms twijfel ik of ik het wel echt heb en of de medicatie wel echt wat doet en of ik niet gewoon minder lui ben geworden. Maar als ik terugdenk is het toch een wereld van verschil!
Je kan een lijstje maken met punten waar je tegenaan loopt en dat aan de huisarts voorleggen en vervolgens aangeven dat je door die symptomen adhd vermoed en dat je je daar graag op zou willen laten testen. Dan voelt het wellicht wat minder gek voor je dan binnenkomen met ‘ik denk dat ik adhd heb’ Al zal een huisarts daar ook niet van op kijken en zal hij/zij vervolgens ook wel doorvragen naar je klachten.
hebben jullie eens een voorziening aangevraagd (extra tijd) bij jullie vervolgopleiding voor add/adhd? Ik heb dit laatst gedaan na een hele lange tijd te hebben uitgesteld. ik voelde me al heel bezwaard om de afspraak te maken, en
- heel verhaal weg -
He, maar met wie had je dat gesprek dan? Ik vind dit super onprofessioneel klinken. Bij mijn weten krijg je zoiets best snel geregeld als je het aankaart bij de studieadviseur. Was dit een gesprek met een docent? Ik moest gewoon een formulier invullen en een doktersverklaring sturen en toen was het geregeld. En zo gaat het op mijn werk (uni) ook. Niks geen gesprek waarbij iemand achterlijke uitspraken doet (wtf die uitspraak over je medicatie…).
Ik heb gebruik gemaakt van extra voorzieningen tijdens mijn tweede studie. Die tentamens waren in gigantische zalen met meer dan 1000 studenten en ik kon die chaos niet aan. De studenten met extra tijd zaten in kleine zaaltjes met max. 20 studenten, uiteindelijk had ik daardoor ook extra tijd, maar het ging me dus vooral om minder afleiding. Was ZO fijn! Dus ja, ik zou hier zeker werk van maken.
Ik heb deze week gebeld met mijn huisarts dat ik graag een verwijzing wilde naar de POH. Heb heel veel moeite met het creëeren van structuur nu met dat thuiswerken. Ik loop al een jaar achter de feiten aan en zorg minder goed voor mezelf etc. Nu vond zij dat de POH niet gespecialiseerd genoeg is en het zou zonde van onze tijd zijn als ik daar heen zou gaan. Nu word ik doorgestuurd, maar overal is natuurlijk een megaaaaa wachttijd. Maar ik wil eigenlijk gewoon dat er NU iemand met mij meekijkt en meedenkt. Dat hoeft voor mij niet per se iemand te zijn die gespecialiseerd is, want daar moet ik maanden op wachten.
Echt zo frustrerend dit!
Ik was ook best wel flabbergasted.
Ik had eerder een gesprek met de studieadviseur die inderdaad aanraadde om de voorziening aan te vragen (omdat ik me ook zorgen maakte over afstuderen tijdens Corona), en dat moest dan weer bij iemand anders.
Ik heb nu wel de voorziening gekregen maar alleen voor een aantal maanden als ik een verklaring zou doorsturen. Ze zei dat ze bij de uni per geval kijken en dus niet iedereen het meteen krijgt. Alleen vraag ik me dan af waar ze dat op baseren. Het leek nu dus op een aantal aannames door snel je resultaten te bekijken. Vond het ook vooral naar dat ze dat deed, in plaats van aan mij vragen hoe het precies zit of hoe ik het dan vind gaan bijvoorbeeld.
Ook tegenstrijdig om eerst te zeggen dat het zo goed gaat, dus je hebt het niet nodig en dan van oh maar als je het zo slecht doet gaat het je niet gaat helpen.
Dit was dus gewoon een decaan van de uni die dit soort gesprekken aan de lopende band voert…
Best wel rottig en zou ook niet heel snel terug durven zo terwijl dat dus misschien wel moet. Maar ik snap wel dat ze er terughoudend mee zijn (dat je dan eerder had moeten aankloppen als je er echt mee zat).
Alleen was dit zo’n aparte ervaring dat ik dacht zal dit altijd zo gaan, of heb ik gewoon een apart persoon te pakken? Zal ook een soort ‘beleid’ zijn van mijn uni helaas.
Goed dat je in elk geval gebeld hebt en aangeeft dat je hulp kan gebruiken! Nu inderdaad afwachten. Structuur is hier ook ver te zoeken als ik zelf kan bepalen hoe laat ik opsta enz. ik houd al niet meer bij welke dag het is soms, dus heel herkenbaar! Ik mis zelfs naar de bieb gaan wie had dat gedacht haha
Heeft iemand tips voor fijne boeken? Ik heb al jaren de diagnose, maar eigenlijk sinds ik de diagnose heb, heb ik het een beetje weggestopt en praat er ook nooit over met iemand. Maar sinds het filmpje over autisme van vet gezellig, heb ik toch wel behoefte om me er weer wat meer in te verdiepen.
Druks vond ik goed voor de herkenning.
2 likes
Ik ben sinds gisteren begonnen met een lage dosis Methylfenidaat. Wilde expres laag beginnen (10 mg per dag) om te kijken hoe mijn lichaam reageert op dit medicijn omdat ik altijd veel bijwerkingen heb van medicatie. Heb dit afgesproken met de psychiater maar mijn groepsbegeleider van adhd groepstherapie liet wel heel duidelijk doorschemeren dat hij vond dat het wel heel laag was. Terwijl ik mij er juist fijn bij voel om kleine stapjes te nemen omdat ik medicatie gebruiken best een stap vond/vind. Dit zei ik ook tegen hem en dat het gewoon mijn eigen keuze is en dat ik altijd nog hoger kan gaan als ik dat wil. Ik vind sowieso dat ze erg pro medicatie zijn en wat minder naar andere opties kijken. Misschien omdat we allemaal volwassen zijn die deze vorm van therapie volgen. Heeft iemand ook deze ervaring met groepstherapie?
Ik vind Scattered Minds van Gabor Maté het beste boek wat ik tot nu toe heb gelezen over add/adhd
1 like
Ik doe zelf geen groepstherapie, maar als je pas gisteren begonnen bent en langzaam wil beginnen dan is dat toch helemaal prima zou je denken. Vooral als je dat hebt afgesproken met de psychiater! Lijkt me ook meer tussen jullie ipv die ander. Vooral als je het nog niet eens uitgeprobeerd hebt is het een beetje stom dat ze je pushen terwijl je gewoon iets hebt afgesproken.
Als je niks merkt en daarna hoger wil zitten kan dat ook gewoon altijd, dus gewoon doen waar je je goed bij voelt (vooral als je psychiater daarmee akkoord is)!
En volgens mij heb je vaak wel meer last van bijwerkingen in het begin, omdat je lichaam er nog aan moet wennen. Misschien is langzaam beginnen dan juist fijn idd. Helemaal weg is het bij mij bijvoorbeeld niet.