Ik snap mezelf niet!
ik ben echt een enorme genieter, daarmee bedoel ik: ik geniet en waardeer oprecht de kleinste dingen in het leven, soms irritant voor anderen als ik dan weer roep ‘jongens geniet ff van dit moment, sta er ff bij stil joh kijk wat we doen/hebben/zijn, kijk eens naar de lucht etc’
zoals mijn uitzicht (bus/trein/raam), kleine tafereeltjes die ik zie gebeuren, mijn koffie, mijn eten, mijn muziek waar ik dan intens naar luister, en gewoon heel veel momenten; als ik alleen ben of met anderen. dingen die dieren doen, gewoon hoe ze zijn. dingen die mensen doen, zonder dat ze weten dat ze zo zijn. ik ben bijv iemand die vaak huilt om geluk
daarentegen kan ik ook zo enorm veel piekeren en boos zijn op mijn verleden en leven, ben ik heel erg beschadigd als persoon en zie ik eerder beren op de weg dan mogelijkheden en heb ik een lichte frons tussen mijn wenkbrauwen gecreëerd na al die jaren, een piekeraars blik noem ik dat vaak.
hoe kan ik deze twee uitersten van mezelf zijn? ik heb nooit in mijn leven professionele hulp gehad voor veel dingen(buiten mijn eetstoornis) en ik zie mezelf dat ook niet doen, maar ik ben benieuwd of mensen dit herkennen.