Ik vond mijn master zo veel makkelijker dan mijn bachelor. Dit lag vooral aan het verschil in onderwijs op de verschillende universiteiten denk ik.
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Het klopt dat normaliter de premaster studenten veel met elkaar optrekken. Helaas heb ik door Corona alleen nog online lessen gehad, waardoor de Universiteit nog heel abstract aanvoelt. Ik probeer nog mijn weg te vinden.
Super bedankt! ik heb heb je lijstje opgeslagen !
Ik vind de stof niet per se moeilijker, maar het is wel meer werk allemaal. Mijn bachelor was opgedeeld in heel duidelijke blokken: 4 periodes, elke periode 2 vakken van 7.5 punt. Nu heb ik meestal 5/6 vakken tegelijk die weliswaar minder ECTS waard zijn, maar waar ik voor mn gevoel alsnog evenveel werk per vak in moet steken om goed te kern te begrijpen en er mee verder te kunnen. Ik heb nu ook ineens semestervakken en daar ga je ook weer anders in dan als je weet dat je een vak na 10 weken weer afrond. Mijn master is ook veel wetenschappelijker, dus ineens veel meer papers schrijven en onderzoek doen terwijl ik dat in mijn bachelor vrijwel niet heb gehad. Dat is ook wel even wennen en ik merk dat ik toch wel wat ondersteuning daar in mis (ik heb wel een WO-bachelor gedaan, maar een technische studie dus dat is veel toegepaster dan de gemiddelde alpha studie en veel minder wetenschappelijk opgezet).
Ik moet nu ook veel meer in de avonduren en weekenden werken omdat doordeweeks alle dagen zijn volgepropt met colleges, werkgroepen groepsprojecten, en al het andere werk moet je daarnaast nog maar zien te doen. Tijdens mân bachelor was ik vaak wel elke dag van 9 tot 6 bezig, maar daarna was je ook wel klaar voor de dag (behalve in de tentamenweken dan haha). Nog iets wat anders is: tijdens de bachelor had ik vooral tentamens en deadlines aan het einde van elke periode, nu is dat veel meer verspreid en heb ik eigenlijk altijd wel een naderende deadline of tentamen, best vermoeiend haha.
Wat overigens denk ik ook scheelt is dat ik tijdens corona met mijn master ben begonnen en ik ben gewoon echt niet goed in thuis werken/studeren, ik denk dat als ik in de normale situatie hiermee was begonnen ik het een stuk makkelijker had gevonden!
Ahh ja dat is al anders natuurlijk. Ik heb nu ook al semestervakken en als ik het masterrooster zie, heeft elk vak maar 1 college per week. Essays schrijf ik nu ook, dus deadlines en onderzoek heb ik gelukkig al ervaring mee. Ik start in februari, dus dan is sowieso ook alles nog online. Maar ben erg benieuwd!
Heb je altijd last van abnormale vermoeidheid? Of is dat sinds kort?
Ik heb 10 jaar geleden de overstap gemaakt van hbo naar universiteit. Een van de dingen die toen speelde was dat het voor mij lichamelijk erg zwaar was om te voldoen aan alle verplichtingen die het hbo aan mij stelde en er weinig ruimte was voor een passend programma. (Strenge aanwezigheidsplicht en vaak 9 tot 4/5._ De opleiding zelf weinig uitdagend, de uitdaging voor mij was om genoeg uren aanwezig te zijn.
Voor mij bleek de universiteit een betere optie omdat ik daar o.a. meer vrijheden had + minder contacturen (maar goed, dat verschilt natuurlijk per opleiding en opleidingsinstelling). Nu doe ik weer hbo, maar spelen bepaalde problemen niet echt meer. Wel beloven ze van alles, maar in de realiteit is veel (toch) niet mogelijkheid. Ik geef anderen alleen als tip mee om zoveel mogelijk vast te laten leggen, zowel wat jij mankeert, wat jij nodig hebt (of denkt te hebben in de toekomst) en wat zij voor je zouden (kunnen) doen. Dat het niet bij leuke beloftes blijft want daar zijn ze goed in.
Deze ervaring heb ik ook mbt hbo/universiteit! Ik had geen vermoeidheidsklachten oid maar ik vond de aanwezigheidsplicht in combinatie met weinig uitdaging in de vakken op het hbo ook echt zwaar. Naar mijn idee zat ik daar hele dagen verplicht âvoor nietsâ terwijl ik mijn tijd zo veel nuttiger had kunnen indelen. Ik had daardoor ook echt geen motivatie om er iets voor te doen. Toen ik naar de universiteit ging en maar een paar uurtjes per week verplicht les had, had ik eindelijk tijd voor zelfontwikkeling, (vrijwilligers)werk, nevenactiviteiten en er achter komen wat ik echt leuk vond door dagjes meelopen met onderzoekers/ stages. Ik merk ook bij mijn vrienden dat aanwezigheidsplicht vaak hetgeen is wat een studie zwaar maakt, dus zeker een goed idee om eens te kijken naar een optie waarbij dit minder speelt!
Ik had vandaag een paper deadline om 17:59 maar door gedoe met inleveren (de stroom viel uit rond 17:45 waardoor de computer niet meer aan ging ) heb ik hem Ă©Ă©n minuut te laat ingeleverd, om 18:00. Op turnitin wordt er geen onderscheid gemaakt tussen hoeveel te laat je bent dus er staat nu alleen â<1 hr late.â In de course manual staat niet dat je punten aftrek krijgt als je het een X aantal tijd te laat inlevert en ik heb de coordinator / docenten er ook niet over gehoord, maar je weet het nooit zeker natuurlijk (op sommige universiteiten zijn ze daar wel heel streng mee, zelfs een minuut is dan al reden tot puntenaftrek). Ik twijfel of ik mijn editor hier even een mailtje over moet sturen? Ik neem dan natuurlijk wel verantwoordelijkheid en het is ook niet bedoeld als slap excuus, maar om even aan te geven dat het geen nalatigheid is maar pure pech.
- Wel mailen en de situatie uitleggen, gewoon voor de zekerheid
- Niet mailen, dan trek je er alleen maar de aandacht op en ze zullen vast niet moeilijk doen om 1 minuut
- AndersâŠ
0 stemmers
Zou gewoon even mailen, dit is wel iets waar je niet zoveel aan kan doen en dan kunnen ze ook niet zelf conclusies gaan trekken
Voordat ik aan mijn master begon moest ik verplicht het vak âPhilosophy of Science and Qualitative Methodsâ (10EC) volgen deze zomer. Dit moest omdat deze kennis en vaardigheden volgens de universiteit belangrijk zijn bij het projectwerk wat ik moet doen tijdens de master.
Nu ben ik al MAANDEN bezig met een project met 4 anderen en heb ik al zo vaak gehamerd op dat we iets zouden moeten doen met dat wat ik geleerd heb tijdens de zomer maar maar 1 groepsgenoot (die alles voor het zeggen heeft) weet ĂŒberhaupt waar ik het over heb en die zegt dat het niet belangrijk is (bij haar codetaal voor âheb ik geen zin inâ).
We moeten het project 6 januari inleveren en onze begeleider heeft ons vorige week allemaal feedback gegeven. Grootste probleem dat ze had: ze snapte niet hoe alles met elkaar samenhing. Onze vragen met de keuze voor de theorieĂ«n, hoe die theorieĂ«n met elkaar samenhangen, hoe we werken daarmee etc. En het ding is: die antwoorden zijn er niet want er is bijna geen samenhang. Ze wil graag weten vanuit wat voor âperspectiveâ alles komt, maar 3 mensen in mijn groepje hebben dus geen idee van het bestaan ervan? Dus dan zeggen ze: laten we het maar gewoon negeren.
Maar dan stel ik een vraag over iets waarvan ik het antwoord nodig heb om iets te schrijven over wat we doen en dan heeft weer niemand een idee waarover ik het heb en dan ben ik weer alles aan het uitleggen. En dan komt steeds weer de opmerking: laten we het maar weglaten. Terwijl alles wat we nu hebben elkaar tegenspreekt en als ik dan een kleine aanpassing wil maken zodat ik er iets samenhangend van kan maken zijn ze butthurt want dat hebben ze zelf ingebracht en oh wee als ze eens niet 100% gelijk kunnen hebben of iets aan moeten passen.
Ik ben altijd supererg bereid tot het aanpassen van iets wat ik eerder heb gezegd of ingebracht, want mijn ego heeft gewoon geen plek in onderzoek. Maar het is wel kut als je begeleider de hele tijd met precies hetzelfde commentaar komt als dat wat je al had geopperd en dat dan nog steeds niet wordt geluisterd. Ze snappen gewoon niet dat we het onszelf heel moeilijk maken terwijl het makkelijker kan?
Waarom heb ik dan al die fucking tijd en geld in dat zomervak gestopt? Zo klaar met dit
Wat gek ook dat jij dat vak moest volgen om toegelaten te worden (en blijkbaar is dat ook echt nodig voor je master) en die anderen niet? En dat je dan ook een project moet doen met die mensen, dan voel je je een ook beetje genaaid door de uni.
Snap je frustratie, het klinkt echt vreselijk irritant.
Ik moest het volgen omdat de bachelor die ik gevolgd heb een hbo-bachelor was. Ik ben wel ooit begonnen met studeren aan een universiteit en heb mijn minor tijdens die hbo-bachelor ook aan die universiteit gedaan, maar dat was niet voldoende. Uiteindelijk heb ik echt nog wel nieuwe dingen geleerd tijdens dat zomervak waar ik nu profijt van heb, dus lijkt me dat ze bij mijn toelating goed gekozen hebben.
Van de andere mensen in mijn projectgroep heeft eentje aan de universiteit waar we nu aan studeren een bachelor gevolgd, de anderen hebben ergens anders gestudeerd. Twee in de UK en een in Denemarken. Die anderen hoefden op basis van hun vooropleiding het vak niet te volgen, maar het blijkt nu dat ze hier niks over hebben gehad. Althans, dat claimen ze. Ik kan me dat eigenlijk niet helemaal voorstellen, want anders zouden ze toch ook bij hun toelating naar dat vak zijn gestuurd? Of anders hadden ze bij dat vak en mijn project nu nooit zo aangedrongen op het belang ervan?
Het lijkt me ook sterk idd, waarschijnlijk hebben ze dan gewoon geen zin om moeite te doen
Ook echt balen dat je dan helemaal dat vak gevolgd en je er van alles van weet en dan zit je met deze mensen opgescheept. Hopelijk komt het nog een beetje goed voor de deadline
Ik twijfel al minstens een jaar om een bachelor studie te doen naast mijn voltijdse job. Ik twijfel zo hard of het wel haalbaar is om alles in afstandsonderwijs te doen.
Anderzijds heb ik nu nog geen kinderen en is ons huis zo goed als klaar (=weekends terug vrij om te kunnen studeren). De laatste tijd denk ik er meer en meer aan want ik werk in de energiesector in België en mijn functie kan wel eens gedaan zijn over een paar jaar.
Ik wil het niet graag toegeven, maar het wringt toch een beetje dat ik gestopt ben na 1 jaar bachelor (ik was totaal niet geslaagd hoor, had veel herexamens, maar ik kon wel verder als ik wou).
Hebben mensen hier ervaring met avond-/afstandsonderwijs? Of mensen die me raad kunnen geven?
Ik werk 4 dagen en doe een tweede bachelor in deeltijd (1 collegedag, in de middag en avond en ik volg nog 2 avondvakken versneld) online. Ik volg zo veel mogelijk vakken omdat ik eigenlijk eind volgend jaar wel klaar wil zijn, maar dat wordt wel krap (ik wil in 2 jaar in plaats van 4 jaar afronden).
Ik denk dat het er heel erg vanaf hangt wat je met de studie wilt bereiken. In jouw geval klinkt het alsof je in de toekomst nog wel eens wat anders zou willen, dus je doel is duidelijk. Zou wel heel concreet gaan uitzoeken met een studieadviseur (van de opleiding die je gaat volgen) hoe je het voor je ziet.
Ik merk zelf dat ik het aan de ene kant wel fijn vind om online colleges te volgen, maar ook dat de opleiding (docenten eigenlijk) nog moeite hebben met hoe ze die online uurtjes nuttig kunnen vullen. Het is dat ik deze opleiding echt nodig heb voor mijn werk, maar dat âromantischeâ idee van online lessen volgen is bij mij wel vrij snel verdwenen.
Daarnaast is mijn grootste ergernis dat de studie deeltijd is (dus veelal gericht op oudere studenten met werkervaring), maar de opdrachten en stof wel echt het niveau hebben dat bij studenten die vers van de havo afkomen past. Voel me niet echt uitgedaagd. Voordeel is dus wel dat je je opleiding bijna altijd zelf kan inrichten, dus dan kan je je studielast wat meer of minder maken.
Bedankt voor je antwoord Dit helpt me wel al wat verder.
Ik doe ook een tweede bachelor naast 36 uur werken. Ik heb zelf afstandsonderwijs en 3-4 contactdagen per jaar (nu online). Voor mij werkt het heel goed, omdat ik juist het meest leer van zelfstudie. Hoorcolleges en projecten zijn gewoon echt niet mijn ding en steek ik bijzonder weinig van op. In de avonduren nog studeren lukt mij niet echt, ben dan veel te moe vaak. Maar met weekenden en om de week een dag vrij lukt het wel gewoon goed. Ik weet niet of het overal zo is, maar ik doe een 4-jarige HBO opleiding, maar ik mag er in totaal 6 jaar over doen. Dus als het een tijdje even niet lukt of je iets vertraging oploopt door drukte op werk is dat ook niet erg.
Zeker als je inderdaad twijfelt of je in de toekomst iets heel anders wilt doen, is nu wel het meest handige moment. Wat je zelf ook al zegt: nog geen kinderen, huis klaar etc. Ik weet ook niet welke richting je op wilt en of het misschien een optie is om duaal te gaan studeren? Ik heb zelf een duale werkplek in het ziekenhuis in de functie van mijn opleiding. Dus daar heb je wel echt de controle en een stok achter de deur om te gaan studeren.
Ik had eerst een soort van een stage geregeld als in dat ik contact had met iemand van de afdeling en we een gesprek zouden plannen voor de invulling van de stage. In principe hadden we al een duur en startmaand afgesproken, maar door corona gaat dat dus niet door en is dat gesprek nog niet geweest. Dat zou dan komen als het straks weer kan. Maar nu heb ik dus een baan gevonden en ga ik geen stage meer lopen. Weet eigenlijk niet zo goed tot in hoeverre ik dat moet laten weten. Er staat niks vast, er is geen gesprek bij mij en bij het laatste contact spraken we af dat ik zou mailen als corona rustig/zo goed als weg is. Wat zeggen jullie, gewoon laten omdat er niks vaststaat of even zeggen joe bedankt voor je tijd maar het wordt hem niet?
Ik zou gewoon even mailen en aangeven dat je plannen gewijzigd zijn.
Je weet nooit of je ooit nog eens ( in welke vorm dan ook) met hun te maken krijgt en daarom ben ik echt voorstander van netjes afsluiten.
Hebben mensen die al lang afgestudeerd zijn ervaring met weer te gaan studeren, naast werk? Ik heb nu iets meer tijd en wil gewoon iets nuttigs doen. Dacht misschien aan Engels of politicologie. Weten jullie wat de mogelijkheden zijn die niet al te prijzig zijn. Misschien wil ik er later ook iets mee (andere richting op) dus ik wil er ook wel een diploma aan overhouden als dat kan. Heb bij LOI gekeken maar weet iemand of die thuisstudies daar serieus worden genomen? Zo nee, bieden uniâs of hogescholen mogelijkheden om veel als thuisstudie te doen.