Wat een heftige verhalen trouwens, al die neerbuigende mensen en onvriendelijkheid!
Ik ben semi-avonturier, wat zijn leuke vage landen?
Jemig he, dat is echt niet oke! Ik snap dat je daar niet tegenin gaat
1 like
Allebei vaak meegemaakt. Vroeger keek men vooral op mij neer bij de eerdergenoemde horeca/detailhandel horrorbaantjes. En nu kijken sommige mensen tegen me op en anderen juist niet. Ik werk dan wel op een universiteit maar stel weinig voor in mijn vakgebied en ik heb nog niet eens een PhD. Maar mensen die weinig verstand hebben van het systeem denken al gauw dat je één of andere belangrijke professor moet zijn om college te mogen geven (wat ik die mensen niet kwalijk neem!). In de familie gaat men er ook automatisch van uit dat ik een hoog salaris heb, wat gewoon niet waar is. Sommige Duitse collega’s van mij (promovendi) krijgen niet eens betaald en die geven ook college. Het is sowieso een raar systeem.
3 likes
5 likes
Ik vind Iran echt een gigantische aanrader. En Georgië, echt prachtig! Die 2 landen staan heel hoog in m’n favorieten. Azerbeidzjan is ook leuk. Of Oezbekistan.
En verder hangt het ervan af wat je vage landen vindt, haha. Riga is bv. een toffe stad. En Bulgarije/Sofia.
4 likes
En Kazachstan!
1 like
Ja, maar ik begin pas maandag met werken, dus zit nu in de sauna die mijn huis is met de gordijnen dicht en de ventilator aan in mijn ondergoed.
1 like
Ik ben ook geïnspireerd door alle nostalgische polls.
Kennen jullie het (slaap)liedje Nina Bobo?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ojaaa, dat is ook zo naar.
Wij hadden in ons eerste jaar geneeskunde een verpleegstage, dan moest je meelopen met de verpleging/verzorging en wat dingen meekijken. Ik mocht op een gegeven moment meekijken met een endoscopie, maar de arts die dat deed, die deed net alsof ik niet bestond. De verpleging die erbij was was wel heel aardig en geïnteresseerd en vroegen wat ik deed enzo. Toen ik zei dat ik geneeskunde deed, toen kon hij me ineens wel zien. Vond dat echt niet sympathiek. Maar ook tijdens mijn coschappen heb ik dat veel meegemaakt. Heb het zelfs nog op mijn afstuderen gezegd bij ‘wat hoop je te bereiken in de toekomst’. In plaats van allerlei ambitieuze wensen had ik daar neergezet dat ik tijdens mijn coschappen ook heb geleerd hoe ik nooit wil worden, en hoop dat ik mensen kan blijven behandelen met respect en vriendelijkheid, ongeacht hun afkomst, sociaal economische status of opleidingsniveau. Ik zag echt heel vaak artsen die gewoon onbeschoft waren of juist heel minzaam inderdaad.
40 likes
mensen kunnen overal aso zijn 
1 like
Je wilt niet weten hoe diezelfde artsen doen tegen de schoonmaakmedewerkers die hun afdeling en OK’s komen schoonmaken. Af en toe kan ik ze wel wurgen.
Vooral dat ze tegen mij dat heel denigrerend zitten te praten over MIJN mensen alsof wij daar samen wel even een onderonsje over kunnen hebben. Omdat ik zelf niet schoonmaak verdien ik opeens wel respect? Ga even heel snel fietsen.
6 likes
Hier hetzelfde! Gek genoeg heb ik zelfs weinig/geen angst om alleen op reis te gaan, maar zeer regelmatig wel angst om überhaupt de deur uit te gaan en onder de mensen te zijn. Dat snap ik zelf ook niet helemaal.
1 like
Ja, inderdaad, dat krijg ik niet uitgelegd aan mensen. Dat ik “prima” in m’n eentje naar een land als Iran ga (“oorlog”, “gevaarlijk”), maar ook wel eens een halfuur te laat ben, omdat ik mezelf heb moeten oppeppen om m’n deur uit te gaan.
3 likes
Ja, ik moet zeggen dat ik de meeste artsen die ik ben tegengekomen tijdens mijn stages (vooral in het ziekenhuis) om deze redenen ook geen leuke mensen vond. Heel hoge dunk van zichzelf en hun kunnen, maar gewoon akelig tegen de meeste anderen, regelmatig ook denigrerend over hun eigen patiënten. Niet allemaal natuurlijk, tijdens elk coschap zag ik ook wel een arts die ik echt goed vond, waar ik ook een voorbeeld aan wilde nemen.
Buiten het ziekenhuis vond ik de meeste artsen heel vriendelijk en menselijk, ik denk ook omdat ze doorgaans veel dieper contact hebben met hun doelgroep. Maar ja, daar wordt dan door de specialisten ook weer wat op neergekeken, want buiten het ziekenhuis werken telt ook niet echt.
Kleine disclaimer; de ziekenhuiswereld is ook voor artsen heel erg hard. Je moet ook wel hard worden en wat eelt op je ziel krijgen om het aan te kunnen (onderlinge competitie, maar ook veel heel zieke mensen en mensen sterven). Ik ken mensen die er bewust mee gestopt zijn omdat ze merkten dat ze aan het verharden waren. Denk dus niet dat het per se de mensen zijn, als wel de cultuur. Echter, resultaat blijft hetzelfde.
6 likes
Welke neem je?
- Magnum limited edition
- Magnum white
- Magnum almond
- Magnum classis
- Magnum caramel nuts
- Magnum strawberry white
- Magnum mini classic
- Cornetto classic
- Cornetto cheesecake
- Cornetto aardbei
- Ben en Jerry cookie dough
- Raket
- Festini
- Split
- Big Milk
- Solero
- Duo vanille chocolade
- Calippo sinaas
- Calippo cola
- Schatkist
0 stemmers
Ja gadver je ziet dit soort dingen zoveel. Ook mensen die verbaasd reageren als je goedemorgen zegt tegen mensen van de schoonmaak ofzo, ik vind dat zo bizar. Hoop echt van harte dat ik nooit zo word.
1 like
Ja! Ben aan het bij lezen dus misschien is t antwoord al 100x gegeven maar bedoel je het ei van oom Trotter van Marc de Bel? Moest daar toevallig vandaag aan denken in een andere context!
1 like
Jaaa hij was al genoemd, maar deze was het inderdaad! Wil ‘m eigenlijk wel weer lezen een keer haha
1 like
Een Nederlandse rapster uit de stal van Lange Frans heeft zichzelf de “artiestennaam” Anne Frank gegeven. Vind jij dat kunnen?
- Nee, nogal belachelijk!
- Ja, moet kunnen
- Geen mening
0 stemmers