Bij mij schakelt hij alleen uit als het ook nut heeft, als je je airco ofzo aanhebt dan gaat het ook niet. En er zit zo’n tellertje die bijhoudt hoeveel je aan km gewonnen hebt met dat systeem! Per keer is dat echt te verwaarlozen maar heb er nu wel flink wat km’s mee bespaard in totaal dus echt zo’n alle kleine beetjes helpen ding.
Ik zet hem zelf dus ook altijd in zn vrij (ook omdat ik het zelf comfortabeler vind aan mijn linkerbeen haha), maar soms gaat echt 2s erna het stoplicht op groen. En dan vraag ik me af of het eigenlijk wel zin heeft, of het opstarten niet meer kost dan die 2s stationair laten draaien. Natuurlijk, op de langere termijn zal het altijd zin hebben natuurlijk!
Het starten gebeurt meestal op de batterij. Dus je systeem vraagt weer een spanning van je batterij met ook piekstromen hierdoor.
Echt super goed is het niet. Ik kan het alleen als mijn accu ook voldoende vol is, anders doet mijn start stop het niet.
Rij je een automaat of schakel auto?
- Automaat
- Schakel
0 stemmers
Of nou ja, elektrisch dus die schakelt helemaal niet.
Voor degenen die een partner hebben, mijn partner is:
- meer dan 10 jaar jonger
- 8 - 10 jaar jonger
- 5 - 7 jaar jonger
- 2 - 4 jaar jonger
- tot 2 jaar jonger
- ongeveer even oud
- tot 2 jaar ouder
- 2 - 4 jaar ouder
- 5 - 7 jaar ouder
- 8 - 10 jaar ouder
- meer dan 10 jaar ouder
0 stemmers
Heeft het leeftijdsverschil/levensfase tussen jullie wel eens voor ‘problemen/moeilijkheden’ gezorgd of voorzie je deze in de toekomst?
- Ja (wat dan?)
- Een beetje
- Nee
0 stemmers
Omg 1900
Leeftijd niet, levensfase wel. Ik werkende, toe aan huisje boompje beestje, hij laatbloeiende student en muzikant, lang leve de lol en vrijheid. Maar gaat nog prima, communiceren is key haha.
Nu niet meer, maar tien jaar geleden was hij een feestende student die amper rond kon komen en woonde hij in een verschrikkelijk smerig / druk studentenhuis.
Ik had toen al zelf een appartement, vaste baan en had een wat rustiger leven. Inmiddels is dat verschil er niet meer en zijn we allebei saai / getrouwd / ouders.
Wat kun je beter/vind je fijner?
- Analoog klokkijken
- Digitaal klokkijken
0 stemmers
Je moet kiezen
Een fiets. Maar wel met 21 versnellingen dus heb schakel gestemd.
Haha, ik kreeg vroeger ook wel eens naar m’n hoofd dat ik niet van het script moest lezen
…maar er was helemaal geen script
Het antwoord was dan gewoon “nee”.
(niet dat ik zeg dat dat bij jou zo ging overigens hoor)
Misschien een beetje zweverig of vaag verwoord (hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel), maar: heb jij het gevoel nog in contact te zijn met je innerlijke kind?
- Ja
- Een beetje
- Nee
- Wat is dit voor onzin
0 stemmers
En als je een beetje of nee hebt geantwoord, zou je graag meer in contact komen met je innerlijke kind? (en waarom?)
- Ja
- Misschien
- Nee
0 stemmers
Op welke momenten merken jullie dat het kind in je naar boven komt?
Zo af en toe heb ik van die momenten dat ik me bepaalde situaties of een sfeer uit m’n kindertijd herinner. Dat zijn altijd fijne herinneringen, aan hoe je eindeloze middagen in de tuin kon spelen, of verheugd was over een verjaardag of kerstmis. Dan mis ik dat gevoel van kindzijn wel, waar je gewoon ongeremd van dingen kon genieten zonder verantwoordelijkheden en zorgen.
Ik kan dat nl echt niet meer, een middag niksen of iets frivools doen en er van genieten. Lijkt me geweldig om dat wat meer te kunnen.
Het kind in mij komt heel vaak naar boven, eigenlijk is ze er altijd. Maar ze is er extra als ik bijvoorbeeld allerlei kleuren paaseitjes koop, of in de Efteling ben, of ik liedjes zing voor Kroepoek. Of wanneer ik kwispel als mijn vriend naast me ligt en me vastpakt.
@Karen_Walker mijn moeder zegt ook bolcom… Je bent toch niet mijn zusje he? Dat zou echt akward zijn.
Ja, ik mis het speelse, het eindeloze enthousiasme en de creativiteit. Nu vind ik mezelf vaak zo zeuren en moeilijk doen. En ik zie vaak bij mannen dat ze nog wel lekker kunnen lopen kutten en spelen, dat zou ik ook wel weer willen!
Ja! Nu ik zelf een baby heb kan ik wel echt opgaan in het spelen met de blokken. Bouw dan hele kunstwerken voor hem. Maar het is een baby dus hij geeft zero fucks en wil gewoon wat omver meppen, ongeacht hoe het er uit ziet.
Maar ik mis weleens het écht helemaal op gaan in een super spannend gefantaseerd spel (ik kon samen met mijn beste vriendje de meest fantastische spannende verhalen verzinnen / spelen). En ik had bijvoorbeeld ook een imaginary friend; een mini zeehondje die in mijn handpalm paste, haha!
Dat eindeloze verhalen en werelden creëren, en vooral dat gevoel van opgaan in die wereld, mis ik weleens ja.
Ik voel me soms bijna een kleuter als ik zo geniet van kleine dingetjes in de natuur. Ik denk ook dat ik altijd wel een beetje een overheersende onvolwassen kinderlijke kant zal houden. Ook als ik mijn vioolleerlingen les geef voel ik me eigenlijk meer een van hen dan de verstandige volwassene haha.
Onmogelijk! Ik heb geen broers of zussen