Stel je persoonlijke vraag #11

Centraal Station
#756

Nou nog dan een poll, weet jij nog of je als baby/dreumes/peuter/kleuter eten/interessant of vooral LEKKER vond? Mijn kleine nichtje heeft dat dus wel en ik vind dat zoooo lief. Dat ze er zo van kan genieten. Ik heb dat echt nooit gehad. Ik at omdat het moest en daarna weer kon spelen.

  • Ik weet dit niet meer
  • Ik denk vrij gemiddeld
  • Nee ik hield niet zo van eten, en daar is wel eens een struggle uit ontstaan
  • Ik was 1 grote smikkelkont
  • Ik denk dat ik iets onder het gemiddelde zat als het aankomt op liefde qua eten op jonge leeftijd
  • Ik was een ramp op dat gebied en wilde bijna niks eten

0 stemmers

#757

Dit gebeurde bij mij regelmatig :’) M’n zusje heeft het ook wel eens de volgende ochtend gekregen. Ze is ook wel eens weggelopen omdat ze geen spinazie wilde eten.

Witlof, zuurkool en rode kool ging ik echt van kokhalzen (en vind ik nog steeds niet lekker maar lust ik wel). Ik ben pas dingen gaan lusten toen ik op kamers ging, denk ook dat deze aanpak averechts werkte. En m’n moeder kookte bijna alleen maar AVG en dat vind ik gewoon niet lekker. Oh ja en ze pureerde de pastasaus anders ging ik de groente eruit vissen (ik vind pasta bolo nog steeds bleh).

3 likes
#758

Klopt hoor, maar ik heb dit dus zo in mijn herinnering alleen ik weet niet of het echt zo “erg” was. Ik weet bijvoorbeeld ook nog, dat ik wel eens op de gang of in de bijkeuken moest eten. Maar ik had 2 zussen en 1 broer en het was regelmatig oorlog aan tafel dus ik zou wel niet zo lief zijn geweest dan, haha. Ik heb er in elk geval geen trauma’s aan opgelopen.

#759

Maar die kolen is dat ook niet zwaar verteerbaar voor zon klein kind? Ik had het dan over baby fase tot kleuter. Dat is toch ook heftig op zo’n maagje (haha). Mijn moeder zei altijd dat ze me dat absoluut niet wilde geven want ik kreeg altijd buikpijn dan. Het ergste is nog mijn herinnering dat ik bij de oppas karbonade moest opeten. Ik wist niet wat dat was. Was al wel 6 denk ik. Het MOEST en dan maar met appelmoes. Nou echt, en kijk ook denk ik dan ff naar wat het oppasgezin normaal eet mens. Dat was dus in haar huis. Er zat bot aan het vlees, had ik nog nooit gezien. Misschien begon daar mn “trauma” aan lappen vlees.

#760

Ik kotste alles uit en was echt een graatje. Heel sneu, haha

#761

Heb jij vroeger een oppas en/of au-pair gehad?

  • Ja voor een enkele dag in de week
  • Alleen een avondoppas
  • Weet ik niet meer
  • Meerdere avonden een avondoppas
  • Ik ben opgegroeid met een au-pair(en natuurlijk ook met jouw ouders)
  • Vroeger hadden we wel (eens) een middagoppas die in het begin van de avond weer vertrok
  • Sporadisch
  • Nee nooit
  • Ik ging een dag of enkele dagen naar een kinderdagverblijf
  • Anders, een combinatie van dit

0 stemmers

#762

Soms! Maar meestal familie of gingen we naar familie (broertje/ik en nichtje werden sowieso altijd met z’n drieĂ«n opgevangen na school door een van onze ouders/oma’s en als er dan een keer een gat viel ergens was er wel een oppas, die kwam soms ook 's avonds ofzo, maar was niet heel regelmatig).

2 likes
#764

wij hadden een oppas die 's ochtends voor school kwam en ons naar school te brengen en die ons tussen de middag en na school weer op kwamen halen en naar ons huis bracht (en soms naar haar huis toe, maar meestal ons eigen huis) en dan bleef tot mijn ouders thuis kwamen. Ze was echt een beetje familie.

edit: dit topic deed me eraan denken dat ik met mn zusje (al jaren!) graag met haar af wilde spreken maar we kregen steeds geen reactie. Heb nu allemaal oude nummers gebeld en haar gesproken! Zo leuk. Ze was helemaal blij om me te spreken, maar ik denk ook dat ik nu weet waarom het contact zo stroef vind. Heb het idee dat ze een beetje vergeetachtig is geworden. Ze vroeg naar ons broertje (die we niet hadden) en ongeveer 5x in 5 minuten hoe oud ik nu ben en hoe het met mijn ouders is
 Ah wel, ze vond het superleuk als we een keer langskomen dus dat gaan we binnenkort doen!

6 likes
#765

Ik vond het allerleukste toen ik op een kinderdagverblijf moest kijken en daar zei een medewerkster “ik ken jou nog! Ik heb op jou en ook je grote zus gepast”. Mn ouders probeerderen blijkbaar een jongere generatie uit dan " strenge tantie annie" (want daar ging ik tegen in ik kan ook stront eigenwijs zijn) zij had toen al 2 kinderen en ze vertelde me echt zonder slijmen dat mn zus en ik hele lieve nette opgevoede kinderen waren en dat ze zich dat nog herinnerde. En toen herinnerde ik haar ook weer. Zij is toen naar haar hbo sph alsnog in het kinderdagverblijf gaan werken waar ze waars. Eerst stage liep. Ze zei ook echt dat wij heel lief en niet vervelend waren (wow dit klinkt te slijmerig ). Als we naar bed moesten deden we dat direct en nam mn zus me mee. En wij wisten al heel snel dat je je niet mocht “misdragen/vervelend doen” . Dus dat deden we dan ook allemaal heel braaf, maar ik kan me zelf helemaal geen strakke opvoeding herinneren.

#766

Mijn nichtje gaat standaard naar oma, dus ja ik denk van wel.

#767

Mis de optie wij mochten gewoon van tafel wanneer we dat wilden. Deden we natuurlijk niet tijdens eten maar zodra Mn bord leeg is vertrok ik naar de woonkamer.

3 likes
#768

Oh mijn moeder zegt “stem maar gewoon een ramp hoor”. Ik vond niks lekker. Lijkt me heeeel vervelend om zon baby/dreumes te hebben. Het leek daarna beter te worden. Vind ik ook gewoon jammer voor mn moeder.

#769

Nooit echt een oppas gehad, alleen door grootouders. Elke woensdag waren mijn zusje en ik 12:15 klaar met school en bleven we de hele dag bij opa en oma zodat mijn moeder ook 1 volle dag in de week kon werken. En daarna altijd 's avonds met z’n allen bij hen eten als mijn ouders ons op kwamen halen. (Ik koester al die herinneringen, woensdag was altijd Ă©Ă©n van mijn favo dagen van de week toen!)

3 likes
#770

Ik mis altijd een optie bij een poll, heb het geaccepteerd haha. Anders ooit nog een keer over met die optie.

#771

Gingen christelijk opgevoede gezinnen, waar ook ter wereld je bent geboren etc. Gingen jullie vroegen wel eens eerst bidden voor het eten?
Of dat nou Brazilie roots, Syrie, Nederland is.
ANONIEM

  • Ja wij gingen bidden voor het eten
  • Soms
  • Vroeger nu niet meer
  • Ik bid niet

0 stemmers

#772

Over welke leeftijd hebben we het dan? Ik ben verbaasd dat zo weinig mensen kinderdagverblijf aanvinken? Of betekent dat weer iets anders in Nederland?

Ik heb alleen lange tijd vaste opvang gehad toen ik ziek was als jong kind en niet naar de opvang kon, en daarna ging ik elke dag doordeweeks naar de creche. 's avonds of weekend was nooit echt met een oppas, maar naar familie of bij schoolvriendjes. Oh onverwachts ziek van school door een griepje oid was wel met een oppas trouwens! Maar dan altijd een andere, dat ging via de ziekenkas.

Hadden jullie dan allemaal ouders die overdag thuis bleven om voor jullie te zorgen?

#773

Dit was vooral een gewoonte van mijn vader, die zelf niet christelijk is maar wel zo opgevoed. Meestal wachtten mijn moeder en ik dan in stilte tot hij klaar was, en dan begonnen we tegelijk met eten. Heb het idee dat ik toen ik kleiner was wel eens meedeed maar dat weet ik niet meer zeker. Bij mijn opa en oma deden we het wel altijd met z’n allen, dan bad mijn opa hardop.

#774

Mijn moeder was huisvrouw dus was altijd thuis inderdaad!

#776

Nederland is wereldwijd kampioen part-time werkende vrouwen. Dus dat verklaart denk ik wel deels waarom veel mensen Nee nooit hebben gekozen.

#777

Wij hadden een vaste oppas. Die kwam overdag oppassen en later alleen na schooltijd.
Ik heb het idee dat een kinderdagverblijf of buitenschoolse opvang in die tijd nog niet echt gebruikelijk was (tussen 1985-1995), in mijn omgeving hadden veel vriendjes / vriendinnetjes iig een vaste oppas die aan huis kwam.