Ik heb soms het idee dat 50% van mijn boek totstandkomt door heel gestresste, maar ook heel intensieve en productieve episodes waarin ik er ineens een paar duizend woorden uit knal (had het niet verwacht maar kan straks toch nog 5000 woorden aanleveren bij mijn promotoren). Voor mijn gevoel lanterfant ik tussendoor soms ook te veel maar nu hoop ik maar gewoon dat dat periodes zijn dat (goede) ideeën een beetje rijpen.
Maar had dit hele proces wel iets meer zen voor me gezien 
Ja, ik ben naar België gegaan en heb in een open competitie een project aangevraagd. Ik kan je alleen weinig tips geven want dat is in elk land en elk vakgebied weer anders qua haalbaarheid en kansen. Het begint allemaal met een goed idee en een specifieke vakgroep/begeleider waar je mee in gesprek kan om de mogelijkheden te bekijken. Kan wel zeggen dat het ook daarna nog bij mij bij de 3e aanvraag pas raak was hahaha.
Ik doe momenteel in het VK (Londen) mijn PhD. Op mijn afdeling zijn denk ik het meerendeel van de projecten zelf ingevuld, waaronder ook mijne. Er zijn veel universiteiten met Doctoral Training Schools waar je zelf met een onderzoeksvoorstel komt (wel binnen een bepaald vakgebied en enigszins passend bij je beoogde supervisors). Dus ja, het kan zeker!
Oh joh, als je zelfs nog aan je master moet beginnen dan zou ik me daar allemaal echt nog niet druk over maken! Na een bachelor alleen heb je echt nog niet genoeg zicht op het onderzoeksveld en alle mogelijkheden om een PhD voorstel te bedenken. Je moet nu gewoon je interesse blijven volgen en zien welke onderwerpen je aanspreken. Wat je eventueel kunt doen is een onderzoeksmaster uitzoeken omdat je daar net wat meer voorbereid wordt op een eventuele onderzoeksbaan (maar dat is geen garantie en zeker ook niet noodzakelijk), tzt aan de studiebegeleider en je docenten voorleggen dat je denkt aan een PhD, en een stage doen (dat laatste raad ik eigenlijk alle masterstudenten aan). Je kunt je als masterstudent ook aansluiten bij graduate schools en eventueel meedoen aan workshops of congressen. Tijdens een master kun je ook naar voorlichtingen over promotietrajecten en soms vakken volgen over het schrijven van een PhD onderzoeksvoorstel. Dan wordt je ook veel duidelijker wat je opties zijn en wat je eventueel wel/niet wil.
Tsja je kunt natuurlijk wel gewoon gaan googelen wat voor mogelijkheden er allemaal zijn, dat verschilt per land en vakgebied. Het kan helemaal geen kwaad om je zelf te informeren natuurlijk, maar dat is wel lastig als je nog geen idee hebt wat je wil doen!
Ik heb een onderzoeksstage gedaan bij een onderzoeksinstituut dat een fatsoenlijke stagevergoeding betaalde, maar dat is alweer 8 jaar geleden dus ik weet niet hoe het nu met de stagevergoedingen staat… zonder die vergoeding had ik het ook niet kunnen doen. Als je in je studieprogramma ruimte hebt voor keuzevakken etc. kun je je stage soms in die ‘uren’ doen, en je kunt soms ook regelen dat je je afstudeerscriptie icm een stage schrijft. Maar die dingen komen vaak aan op eigen initiatief (ik heb allerlei toeren uitgehaald om mijn studieprogramma op dit soort manieren in te vullen, maar dat was dan ook een master met veel keuzevakken/richtingen/etc.) en niet vanuit de opleiding. Maar je kunt dit soort vervangingen altijd voorleggen aan de examencommissie.
Vooral goed om te onthouden denk ik dat er niet maar een manier is om met een eigen onderzoeksidee geld/een plek te krijgen. Vanuit mijn eigen ervaring is het vooral belangrijk dat je goed contact hebt met een professor die je kan helpen met het uitwerken van een onderzoeksidee en weet hoe het aanvragen van subsidie in zijn werk gaat (of je weer in contact ken brengen met een collega). Een manier waarop je dat tijdens je master kan doen is goed nadenken over de begeleider van je masterscriptie en als je een tijd door die person wordt begeleid ook kenbaar maken dat je nadenkt over een PhD. En mijn advies zou ook zijn om toch ook je ogen op te houden voor bestaande plekken. Het is zeker goed mogelijk hoor om een eigen voorstel te schrijven en ik snap heel goed de aantrekkelijkheid daarvan (heb het zelf ook geprobeerd) en ik bedoel absoluut niet dat je dat idee moet laten gaan. Maar het is gewoon wel een stukje lastiger en je moet toch ook echt “geluk” hebben en in dat proces die motivatie vast weten te houden!
Even hier op aanhaken: die competitieronde van de NWO is sinds 2(?) jaar in veel vakgebieden afgeschaft. In mijn vakgebied is het bijv. bijna niet mogelijk om in Nederland een PhD te doen met je eigen voorstel. Vrienden van mij zijn naar het buitenland gegaan, en zij hebben vaak wel hun eigen onderwerp.
@Victoria @quarterlife de kleine slagingspercentages van aanvragen is idd ook belangrijk om in je achterhoofd te houden, zeker in verhouding met de tijd die je in een aanvraag investeert. In de open ronde waar ik uiteindelijk ben aangenomen (en in de rondes ervoor) was dat 5%, echt ruk. Het is dus ook een beetje de vraag of je die tijd die zit in het schrijven van de aanvraag al tijdens je master moet nemen, of je beter eerst kunt afstuderen en daarna weer verder gaat. Het kan toch beter niet ten koste gaan van je opleiding, cijfers of scriptie (want die zijn voor open competities ook belangrijk). Ik heb dat laatste gedaan, wat natuurlijk wel betekende dat ik niet in één klap door kon met een PhD, maar me wel tijd gaf om (naast betaald werk) te publiceren en een aanvraag te schrijven, waardoor mijn kansen beter werden. Er bestaan redelijk wat beurzen voor specifiek het schrijven van een PhD aanvraag. Dan krijg je 3 maanden oid een beurs om je te richten op de aanvraag. Achteraf had ik een plek in een bestaand/groter onderzoeksproject denk ik ook fijner gevonden omdat je dan meer ‘embedded’ zit. Ik vind/vond een individueel project achteraf wel héél individueel soms 
@Meka ja in mijn vakgebied is hij in Nederland ook weg… Zo jammer!
Ik kende ze via-via maar veel anderen uit mijn omgeving hadden dat niet, die hebben gewoon een keer een mailtje gestuurd aan degene met wie ze wilden samenwerken. Daar wordt overwegend positief op gereageerd als je een goede student bent met een leuk idee 
Sommige PhD programma’s hier in het VK bieden ook een bijbehorende onderzoeksmaster van 1 jaar aan als onderdeel van het traject waarin je ook het voorstel schrijft. Ik heb zelf tijdens mijn onderzoeksmaster in Nederland het voorstel geschreven, en verbazingwekkend genoeg hoefde dat nog niet super gedetailleerd te zijn (echt maar een paar alinea’s) en er is ook heel veel veranderd aan m’n onderzoek ten opzichte van dat eerste voorstel. Dit verschilt denk ik wel per uni/afdeling!
Ik ben elke dag nog heel erg blij dat ik hier ben gaan promoveren, met name vanwege de vrijheid die ik heb om echt mijn eigen onderwerp te bepalen. Ik denk dat het in NL vrij uniek is om niet op een bestaand project te solliciteren (tenzij je een NWO talent grant krijgt), dus dat is echt een voordeel aan het VK! Helaas is er wel veel onzekerheid wat betreft Brexit en nu natuurlijk de coronacrisis, dus dat maakt de toekomst wel heel onduidelijk.
Ja in het VK kun je een beurs krijgen (geen vetpot maar je komt er wel mee rond), dan ben je dus niet perse werknemer van de universiteit zoals in Nederland, dus je bouwt ook geen pensioen op ofzo helaas.
Ik heb een tijdje gekeken naar PhDs in VK, Zwitserland en Duitsland omdat ik ook naar het buitenland wilde. Maar volgens mij zijn salaris/secundaire arbeidsvoorwaarden nergens zo fijn als in Nederland… In Italië zou ik maar €1000/maand verdienen, dus toen dacht ik hell to the no. En inderdaad je bouwt geen pensioen op enz. Dus dat is wel iets om te overwegen!
Mijn promotor is dyslectisch, ik kijk weleens een stukje voor hem na, haha! (doen we onderling als groepje voor elkaar hoor, in ons vakgebied ligt de focus erg op schrijven)
Ik vraag me af of hier ook grote verschillen tussen vakgebied zitten?
Ik kan me voorstellen dat als je promoveert binnen geschiedenis of politiek etc. je veel meer zelf schrijft.
Ik werk in de biomedische wetenschap en voor ons is schrijven meer een soort van kut iets wat gedaan moet worden, maar ikzelf en mijn collega’s staan liever in het lab. Ik werd wel heel onzeker dat tijdens het schrijven van mijn eerste paper mijn baas (laatste auteur en mijn copromotor) steeds dingen compleet omgooide, of anders opschreef en dat ik eigenlijk een soort van ander paper terugkreeg. Maar bij navraag bij collega’s is dat schijnbaar normaal haha.
Ik ben helaas ook echt helemaal niet goed in schrijven, maar ben nu bezig met een review om die vaardigheid wat te verbeteren.
Man, echt mijn grootste frustratie met de wetenschap. Al die fucking co-auteurs die zowat niks hebben bijgedragen, maar is ‘politiek’. Er zijn bij ons op de faculteit ook professoren die publicatie lijsten hebben van 500+ papers, puur omdat ze op alle papers van hun afdeling komen (met name in epidemiologie). Gaat echt nergens over!
Het verschilt ook heel erg per land. In de landen waar ik mijn veldwerk doe is het gebruikelijk dat field assistants en dergelijke ook als co-auteur benoemd worden terwijl dat hier nooit gedaan wordt.
Ik loop nu stage bij een ondetzoeksgroep en het hoofd daarvan doet echt amper iets in het onderzoek. Toch staat hij op letterlijk elke paper die wordt gepubliceerd en dat zijn er echt mega veel (tientallen per jaar want grote groep). Hij komt ook gewoon amper z’n kantoor uit en je kan alleen bij hoge uitzondering met hem communiceren via z’n secretariaat. Ik snap dat dit is hoe het werkt, maar is toch mega irritant dat er iemand op je paper staat waarmee je nog nooit hebt gepraat?
Ook zuur voor die assistenten, alsof je werk dan niet gewaardeerd wordt.
@Pax heel kut en vreemd inderdaad. Ik had laatst haast ruzie omdat mijn co-promotor (die veel te lief is) bijna zichzelf co-laatste auteur wilde maken met mijn promotor (die dus professor is en een vreselijke haai) omdat het geld waarop we dit onderzoek doen hebben van de promotor. Maar het concept en uitvoering komt verder compleet van mij en mijn copromotor. Ik denk dat mijn promotor niet eens precies snapt wat we gedaan hebben?? (Hij doet meer klinisch onderzoek). Echt ziekelijk, gelukkig heeft hij niet gedaan
Haha mijn promoter is ook dyslectisch dus ik doe de tekst nalezen ook zelf, of vraag iemand anders uit m’n groep (en andersom doe ik het ook voor hen).
edit: gvd ik weet nooit wanneer ik nou promoter of promotor moet gebruiken. Als het over de persoon gaat is het promotor… toch?
Waarschijnlijk een long shot dit, maar is hier toevallig iemand die Castor (vragenlijstsoftware) gebruikt voor onderzoek en die wil helpen met 2 vragen? Ik word helemaal gestoord van dit programma :’)
Ben nu op de helft (qua tijd helaas niet qua onderzoek) was mijn motivatie even kwijt maar die heb ik weer teruggevonden nadat ik gisteravond vast de eerste versie van mijn dankwoord heb geschreven 