Ja ik heb dit gedaan, is bij mij overigens niets uitgekomen. Is er iets specifieks wat je wilt weten?
Inmiddels ben ik bij de gynaecoloog geweest en werd meteen na de echo duidelijk dat ik Pcos heb. Mijn eierstokken zitten vol. Ik ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd en nu weet wat de oorzaak is van mijn onregelmatige menstruaties. Ik heb geen overgewicht, geen last meer van acne en weinig last van overbeharing dus qua behandeling zal ik pas iets gaan doen als mijn kinderwens actief wordt. Voor nu hoop ik dat dit voldoende rust geeft om niet meer te stressen over mijn uitblijven menstruaties en wellicht dat ik op die manier ook al wat verbetering ga zien.
Fijn dat nu duidelijk is dat je PCOS hebt, dan kan daar in de toekomst ook gericht naar gehandeld worden!
Omdat het na anderhalf jaar nog niet gelukt is om zwanger te raken, heb ik volgende week weer een inwendige echo om te kijken wat de status is. Drie jaar geleden heb ik ook al eens een echo gehad en toen kwam al naar voren dat het sterk lijkt op PCOS. Mijn man kreeg vanochtend de uitslag van zijn spermaonderzoek en dat was gelukkig positiefšš»
Meh vorige keer na 113 dagen ongesteld geworden en zit nu weer op dag 64. Heb de huisarts inmiddels gesproken en die zegt dat bijv. aan PCOS niet zoveel te doen valt zolang ik geen actieve kinderwens heb. Ze wil ook niet testen, omdat bijv. een echo alsnog geen uitsluiting geeft of ik PCOS zou hebben of niet. Maar het is zo irritant dat ik er toch elke dag mee bezig ben: altijd maandverband mee, een beetje buikpijn: āword ik dan vandaag wel ongesteldā, etc. etc. Ik word er heel erg onrustig van.
Vervelend zeg. Is er op heden helemaal geen bloed geprikt? Onregelmatige menstruatiecyclus is in ongeveer 70% het gevolg van PCOS, maar in de rest van de gevallen niet. Bijvoorbeeld een te traag werkend schildklier of teveel prolactine kan ook leiden tot onregelmatige en lange cyclussen. Bloedprikken is zo gedaan.
Nee, nog helemaal niks. Alleen een gesprek met de huisarts. Ik ben gestopt met de pil in februari, misschien is dat de reden dat mijn huisarts wil wachten met bijv. bloedprikken.
Bij mij gaf een echo wel die uitslag? Raar dat ze dat niet wil doen. Als je het graag zeker wilt weten zou ik er echt op aandringen / het eisen. Het is jouw lichaam en als je hier mee tobt terwijl dat niet nodig is (een echo is zo gemaakt) mag je toch zelf die keuze maken? Misschien wil je niet aan de hormonen maar bij helpt het dat ik de pil slik, zo kan ik zelf timen wanneer ik een bloeding opwek word en hoef ik er niet steeds rekening mee te houden. Het is ook ongezond voor je lijf als je lange tijd geen bloeding krijgt of opwekt. Lijkt me best wat energie kosten om er elke dag zo mee bezig te zijn, dat heb ik een halfjaar gedaan (geen menstruaties) en toen heb ik me laten doorverwijzen.
Oh en daarop aanvullend. Toen ik met de pil stopte en dus een halfjaar niet menstrueerde voordat ik naar de huisarts ging, gaf deze aan dat het normaal is dat na een maand je menstruatie weer op gang komt. Dus als je nu al zo lang gestopt bent mag je je zeker laten doorverwijzen vind ik
Ja klopt! Mijn huisarts zei dat als je wel op de echo duidelijk andere dingen ziet dat je wel pcos kan hebben. Maar als je cystes/blaasjes (?) niet ziet, betekent het niet dat je geen pcos hebt (zei mijn huisarts), dus dan heb je nog geen uitsluitsel. Daar doelde ze op. Ik ga idd toch vragen naar een doorwijzing, want om nou nog 5 jaar te wachten, tot ik een actieve kinderwens heb, vind ik ook wel heeeeel lang. Al helemaal omdat ik me wel onrustig voel haha
Daarom heb je dus ook bloedonderzoek ernaast nodig. Enerzijds om de diagnose pcos te ondersteunen of andere oorzaak te vinden.
Mijn gynaecoloog zegt bijv ook dat wanneer je minder dan 4/5 keer per jaar menstrueert dat ongezond is voor je baarmoeder. Het slijmvlies blijft dan te lang zitten waardoor je een verhoogd risico hebt op baarmoederkanker. Alleen al daarom is een diagnose belangrijkā¦ ik menstrueer inmiddels vrij regelmatig, maar hij hamert er wel echt op dat als ik minder vaak ongesteld word ik terug moet komen. Met als reden dus dat je baarmoeder af en toe gewoon opgeschoond moet worden en ik daar dan dus medicatie voor zou krijgen.
Plus andere klachten zijn ook wel pcos gerelateerd en belangrijk lijkt me? Ik moet bijv ook direct aan de bel trekken van hem wanneer ik aankom in gewicht zonder dat er qua eetpatroon dingen anders zijn. En ook wanneer ik me emotioneel slecht ga voelen, depressief of neerslachtig etc. Omdat dat ook door die hormonale disbalans veroorzaakt kan worden en dat wel klachten zijn waar je niet zomaar mee rond moet blijven lopen volgens hemā¦
Dat lees ik inderdaad ook steeds op internetā¦
Bedankt voor jullie berichtjes! Ben nu wat zelfverzekerder om te pushen bij mijn huisarts voor een onderzoek.
Goed idee, echt op je strepen staan wat betreft een onderzoek. Het heeft mij een paar jaar geleden erg goed gedaan om mijn vermoedens bevestigd te krijgen. In die tijd erna heb ik het goed kunnen verwerken, en nu zwanger worden inderdaad moeilijk gaat bij mij, ben ik er erg rustig onder. Het komt niet als een verrassing. Sorry als ik dit bericht naar mezelf toe getrokken heb; ik gun jou ook die duidelijkheid, en verklaringen waarom je lichaam soms doet wat het doet (en soms niet doet wat het moet doen).
Ik heb ook in deze situatie gezeten. Vorig jaar maart gewisseld van Mirena naar koper spiraal en in december nog steeds geen regelmatige cyclus. Toen naar huisarts gegaan en die zei kom maar terug als je zwanger wilt worden. Merkte dat ik het niet los kon laten, mijn cyclussen werden ook steeds langer en het werd een beetje een vicieuze cirkel, want die onzekerheid geeft stress en daardoor werden mijn klachten ook heviger. Ben in september terug gegaan naar de huisarts en heb dit keer echt aangedrongen op een doorverwijzing. Kon vrij snel bij de gynaecoloog terecht en bij mij was het na de echo meteen duidelijk. Achteraf heb ik spijt dat ik zo lang ben blijf aanmodderen in onzerkeheid. Dus echt je niet laten afschepen en gewoon aan dringen op een doorverwijzing. Succes!
Zijn sommige van jullie na de diagnose (weer) aan de pil gegaan? Ik merk dat ik heel erg aan het twijfelen ben. De gynaecoloog heeft het vanuit het protocol ook aangeraden, maar ik was toen vastberaden om het niet te doen. Ik slik al ruim 12 jaar de pil niet meer, ben destijds bewust gestopt omdat ik niet zo lekker op de hormonen ging. De Mirena spiraal is me altijd goed bevallen, maar omdat ik daardoor al 10 jaar niet ongesteld werd wilde ik mijn cyclus leren kennen en ben ik vorig jaar overgestapt op een koper spiraal. Inmiddels weet ik dat het een illusie is om te denken dat ik makkelijk een natuurlijke cyclus krijg. Ik ben van mening dat een gezonde leefstijl daar zeker aan kan bijdragen, maar het is geen heilig middel. PCOS blijft een syndroom waarop zoveel factoren van invloed kunnen zijn. Door het koperspiraal heb ik vaak last van klachten als buikpijn, krampen, tussentijds bloedverlies en contactbloedingen. Ik merk dat ik daardoor niet echt in staat ben om het los te laten, wat weer resulteert in stress. Met de Mirena had ik dit niet, werd niet ongesteld en was er daardoor ook niet mee bezig. Ik weet nog niet precies wanneer mijn vriend en ik willen gaan proberen zwanger te worden, zoals de situatie er nu voor staat denk ik ergens eind volgend jaar. Ik heb er aan gedacht om mijn koperspiraal te verwijderen, de kans dat ik met deze cyclus op natuurlijke manier zwanger word is heel klein, maar er is wel een kans en als het gebeurt ben ik er op dit moment nog niet helemaal klaar voor. Daarnaast denk ik dat dat averechts gaat werken, omdat ik geen idee heb wanneer ik ongesteld moet worden zal ik waarschijnlijk regelmatig pregnancy scares hebben, wat weer voor stress zorgt. Van spiraal wisselen voor een jaartje vind ik ook weer zo wat. Condooms zijn een optie, maar ik ken mezelf (en mijn vriend) goed genoeg om te weten dat we veel zwakke momenten gaan hebben (want de kinderwens is er echt wel), wat weer resulteert in preganancy scares. Dus opeens dacht ik misschien moet ik de pil toch tijdelijk een kans geven. Dan verdwijnen hopelijk die klachten, heb ik een regelmatige āmenstruatieā waardoor ik er niet zo mee bezig ben en kan ik stoppen wanneer ik er klaar voor ben om zwanger te worden. Ik heb geen idee hoe ik op die hormonen ga reageren, toen ik ooit begon met de pil zat ik midden in de pubertijd en ik kan me er weinig meer van herinneren. Daarom ben ik er wel een beetje bang voor, terwijl ik veel vriendinnen heb die zonder problemen al jaren de pil slikken. Ik ben vooral benieuwd of iemand deze struggles herkent en als dat zo is welke keuze er is gemaakt.
Dit is voor het eerst dat ik op zo een forum zit. Ik ben 28 jaar en getrouwd met een hele lieve man en wij hebben een kinderwens. Sinds een paar maanden is bij mij bekend dat ik PCOS heb. Natuurlijk wel even slikken maar voor mij was het ook al wel even zo van, nu weet ik waarom ik sinds jongs af aan al een hele onregelmatige ongesteldheid heb. En met onregelmatig bedoel ik echt onregelmatig. Dan weer 1 maand wel, 2 maanden niet, 1 maand weer wel en dan bijvoorbeeld 3 maanden weer niet. Alleen toen ik begon met de pil op mijn 21e was ik het elke maand hoewel mijn gynaecoloog aangaf dat dit niet echt een natuurlijke menstruatie is. Ik ben nu denk ik iets meer dan een jaar gestopt met de pil. Helaas is 1,5 jaar geleden ook de ziekte van Crohn vastgesteld dus daar was ik ook druk mee. Nu is dit gelukkig rustig en zijn we begonnen met een traject om zwanger te worden. Drie a vier maanden gestart met Clomid tabletten en ik hoop dat het snel zo mag zijn. Vind het wel beetje moeilijk inschatten van wanneer ben je vruchtbaar omdat het erop lijkt dat dit ook niet helemaal duidelijk is.
Gelukkig heb ik verder geen echte andere symptomen behalve acne en onrustige huid. Geen last van mentale klachten of stemmingswisselingen.
Vervelend zeg alles bij elkaar. Gelukkig is de Crohnnu rustig. Heb je na start van Clomid echoās gehad om te zien wanneer je eisprong nadert? Dan kun je van die dag in je cyclus uitgaan. Anders eventueel ovulatietesten ernaast gebruiken. Maar let op, bij pcos kunnen deze testen soms al eerder pieken dan normaal.
Ik ben zeker blij dat het qua Crohn rustig is nu. Ja, bij de eerste twee kuren heb ik regelmatig echoās gehad. Ik ben nu met de derde kuur (van de 3e tot 7e menstruatiedag elke dag 1 tablet) bezig. Ik heb enkele keren een evolatietest gedaan maar hier kwam uit niet vruchtbaar. Ook gaven ze bij mij in het ziekenhuis aan dat die testen voor mensen die PCOS hebben vaak onbetrouwbaar zijn. Ik ga nu een beetje uit van 14 dagen later na de 1e menstruatiedag en doen eraan wat wij kunnen doen/het proces beĆÆnvloeden.
Qua timen wanneer je eisprong is en dan zwanger proberen te worden was volgens mijn gynaecoloog vrij lastig. Zijn advies was om gewoon 3x per week verspreid over de week seks te hebben, aangezien sperma 5 dagen overleefd zit je zo altijd wel een keer goed qua timing was zijn advies haha. Was toen totaal niet aan de orde hoor, maar ik vroeg gewoon hoe de kans op natuurlijk zwanger worden zit en wat ik in de toekomst zou kunnen verwachten. Toen zei hij dat dit altijd zijn advies is, ook wanneer je hormonen gaat slikken/spuiten om een eisprong op te wekken.
Ik ben ongeveer een jaar na de diagnose weer met de pil begonnen. Ik werd helemaal gek van het niet weten wanneer ik ongeveer zou gaan menstrueren, liep altijd met iig een schone onderbroek in mān tas voor het geval dat. Met de pil kan ik de klok erop gelijk zetten.
Ik zit juist weer twijfelen om te stoppen met de pil. Ik ben langzaam aan weer gezonder aan het leven en wil daarmee kijken wat het doet voor mān lichaam, of mijn cyclus weer wat normaler wordt. Met de pil kan dat niet en dat vind ik dus echt een groot nadeel. Plus dat ik dus die hormonen in mān lichaam helemaal niks vind en merk dat mān lichaam er niet zo lekker op gaat.