Kattentopic

Fuck… :disappointed:
Echt heel heel heel veel sterkte gewenst. Zo oneerlijk.

1 like

Ik weet helaas hoe je je voelt. Het is zo oneerlijk als ze zo jong zijn! Echt intens verdrietig dit.

Heel veel sterkte.

Vooral als het zo totaal onverwachts komt kun je die omschakeling bijna niet maken. Hoezo wat wil je met het lichaam doen? Niks, gewoon mee naar huis nemen. Punt.

Mijn kat was ook plotseling overleden. Ik was er bij. Hij lag te slapen en ineens schrok hij wakker en viel van de bank en bleef daar liggen. Ik heb hem weer terug op te bank getild, het leek of hij een epilepsieaanval had, dus ik noemde zijn naam en aaide hem zachtjes om hem weer bij te krijgen, maar toen hield het ademen op en was hij weg.

Wij hebben niet echt een tuin, alleen een betegelde patio/binnentuintje, dus we twijfelden. Maar ik wou hem toch dichtbij houden, dus hebben we wat stenen eruit gehaald en een mooi hoekje voor hem gemaakt. Het voelt wel fijn dat hij nog in de buurt is.

Het gemis blijft wel, hopelijk kun je goed afscheid nemen.

Wat doet het pijn hè… Was jouw katje ook zo jong? :worried:

1 like

Ach nee… wat vreselijk. Ik voel dit bericht echt in mijn maag. Heel veel sterkte!

1 like

Wat moet jij ook geschrokken zijn zeg…had ze een verleden met epilepsie (omdat je dit direct dacht)?

Hier hetzelfde inderdaad…we halen straks ook wat stenen aan de kant.

Het gemis is er nu al zo erg…en ik ben nog niet eens thuis geweest. Zoals ik zei wonen we niet samen en zie er echt tegenop om de avonden thuis alleen door te moeten brengen zonder mijn lieve knuffel…

1 like

@Moezemeisje Ah nee, wat een verdrietig bericht. Arm katje en arme jij. Ik kan me heel erg goed voorstellen dat je er tegenop ziet om weer naar huis te gaan en dat zij er dan niet meer is :(. Kun je dit weekend bij je vriend blijven? Heel veel sterkte!

Nee geen verleden met epilepsie, maar omdat zijn lichaam schokte dacht ik daar aan.

Kun je inderdaad niet even wat meer bij je vriend thuis zijn, zodat je nog bij haar bent? Ik kan me voorstellen dat avonden alleen thuis echt heel naar zijn nu.

Ik heb er na 2,5 jaar soms nog verdriet van. Mijn katje was nog niet eens een half jaar oud.

Misschien inderdaad lekker zoveel mogelijk tijd met je vriend doorbrengen :heart: anders is het helemaal zo verdrietig in je eentje.

Mijn vriend en ik gaan dit weekend voor de tweede keer kijken in het asiel voor een kat, wie weet ben ik wel een kattenmoeder zondag :heart_eyes: Ik ben zooo enthousiast dat ik er bijna elke avond over heb gedroomd hahaha. Vorige week hebben we daar meer dan 2 uur gespendeerd maar er was met geen enkele kat een overweldigende ‘klik’. We hebben alles al gekocht en weten wat we zoeken. Ik ben benieuwd of hier iemand al eerder een kat heeft geadopteerd en misschien nog gouden tips heeft?:hugs: Wat heeft jou overgehaald om de kat te nemen?

@Moezemeisje heel veel knuffels voor jou!:yellow_heart:

5 likes

Bedankt :). Ik heb ook nog een dwergpapegaai, dus moet sowieso naar huis. Dat waren ook dikke vrienden, dus hopelijk kwijnt het vogeltje niet weg nu.

Het zal toch een keer moeten natuurlijk. Ik wacht sowieso tot het begraven achter de rug is…

Och wat jong nog…was het ook tijdens een operatie? Ik kan me voorstellen dat je daar nog lang last van hebt. Je had haar ook nog niet zo lang lijkt me ?

Dan denk je het ziektebeeld te herkennen inderdaad…zou me ook goed voor kunnen stellen dat je alleen maar in shock bent omdat je niet weet wat er gebeurt en of het goed komt.

Het is inderdaad fijn om nog tegen haar te kunnen praten nu…al wist ik gisteren niet zeker of ik haar mee wilde nemen of op laten halen bij de dierenarts. Het voelde toch al niet echt meer als mijn lieverd toen ze niet meer recht in mijn ogen keek…

Hij is thuis overleden, waarschijnlijk ook iets met het hartje, maar dat is een gok natuurlijk. Hij begon opeens te gillen en een pootje stond helemaal stijf, en binnen een paar tellen stopte hij met ademen.

Pff wat sneu zeg. Dat moet heel erg schrikken geweest zijn.


‘Mag ik nu dan eindelijk in de doos Balou’

25 likes

@Moezemeisje wat een verschrikkelijk nieuws, zo onverwachts :disappointed_relieved:. Heel veel sterkte :two_hearts:

1 like

Ik spam dit topic wel vol op deze manier, maar moet toch even weer wat van me afschrijven…Sorry.

Inmiddels ben ik voor het eerst in mijn eigen huis zonder mijn lieverd en wat is het hier verschrikkelijk stil.
Normaal zou ze nu al languit tussen mijn buik en laptop gewurmd liggen met haar pootjes om mijn arm geslagen.

Het was zo’n schatje. Een heerlijke zachte knuffelkat waarmee je alles kon doen en die je overal volgde, maar toch ook een lekker eigenwijs ding met een overvloed aan karakter. Ik heb nooit moeite gehad met alleen thuis zijn, maar met haar samen was het 100x leuker en gezelliger. Daarnaast was ze er altijd, omdat ze niet naar buiten wilde (het balkon was haar ver genoeg en buiten was eng).

Zometeen breng ik een gedeelte van haar spullen naar de berging. Het is hier zo leeg. Ik mis haar zo :slightly_frowning_face:.

Oh ik begrijp je helemaal :(:slightly_frowning_face:
Ik wens je heel veel sterkte. Het is heel erg om je kleine vriend/in te moeten missen.
Dikke, dikke knuffel :’(

1 like

Ook een knuffel vanaf hier!

1 like