Bij mij de laatste tijd steeds de autodeur open willen doen, en de telefoon uit het autoraam willen mieteren. Gevolg van veel als passagier gezeten te hebben de laatste weken.
En veel met ogen en scherpe voorwerpen, vooral als ik mijn bril een tijd op heb gehad en dan af heb. Dan ben ik me zo bewust van m’n blote ogen en hoe kwetsbaar ze zijn.
O ja en mensen willen zoenen, maakt niet uit wie.
Oh nee hoor. 
Omg dit is best een geniaal idee voor een thriller/horror film. Over intrusies niet meer in bedwang kunnen houden.
(Mocht dit idee worden uitgevoerd ik wil 20% van de winst )
Ik heb deze al in het opbiecht-topic gepost maar ik heb er ook eentje uitgevoerd 
Ik was net klaar met het schrobben van mijn balkon en wou net het (hele vieze) sopwater weggooien. Toen zag ik iemand onder het balkon door lopen en toen heb binnen 1 seconde besloten om de hele emmer over zijn hoofd leeg te kieperen. Eigelijk moest ik de emmer gewoon in de gootsteen of toilet leegkiepen…
Ik ben in ieder geval heel snel naar binnen gevlucht daarna. Diegene is gelukkig ook niet meer aan de deur geweest ofzo. De flat had sowieso 12 etages en vrij kleine balkonnetjes dus ik denk dat diegene niet gezien heeft van welk balkon het water kwam. Maar ik heb me daarna een partij schuldig gevoeld.
Ik heb heeeeeeel vaak dat ik random mensen wil zoenen. Herriner me vooral een oude man die een vriendin en ik moesten interviewen op de middelbare school, ik kon helemaal niet luisteren ik was zo geconcentreerd op die gedachte. Heel vreemd. Maar later toen ik in winkels werkte dacht ik dat ook vaak.
Als ik dronken ben doe ik dat ook als t in me opkomt Haha. Oude mannen, dikke mannen, ik weet niet het is een soort drang.
Ik doe wel eens mijn ogen dicht als ik stijl naar beneden een tunneltje met bocht in fiets.
Jij bent nu al de held van het topic. 
Hahaha. Vooral omdat ik 25 was ofzo. Niet eens 10 
Ik bedenk nu dat ik vroeger toen ik achterop de fiets zat bij een vriendinnetje ineens de behoefte had om tijdens het rijden haar fietssleutel om te draaien (van het vaste slot). Dat zorgde er natuurlijk voor dat er meerdere spaken braken.
Ik heb vaak dat als ik mijn scheermesje vast heb ik de doucche de neiging om iets in mijn gezicht te scheren?? soms denk ik he zal ik mijn wenkbrouwen of mijn lippen er afscheren. Als ik met mijn fiets wacht bij een stoplicht voor een drukke weg komt er ook wel eens een gedachte om gewoon de weg op te gaan. Zo raar hoe dit werkt.
Hahaha dat heb ik ook! “Wow die wenkbrauwen kunnen in 1 x weg zijn”
Ik snap dit laatste helemaal. Ik ‘geloof’ vaak gewoon niet dat ik mijn leven zo erg zelf in de hand heb en dan denk ik daar helemaal over na.
Dit heb ik wel eens gedaan haha, ik schakelde per ongeluk van de 5e versnelling naar achteruit. Het was niet heel spannend, de tandwielen maakten een heel hard kgggg-geluid en toen kon versnellingspook niet meer verder
Oh ik vind het zo fijn dat ik nu gewoon weet dat dit “normale” gedachtes zijn.
Ik heb het vaak bij hoogtes: als ik bijvoorbeeld bovenop een gebouw staat, dat ik denk: hoe zou het zijn als ik hier nu vanaf spring?
Dit doet me eraan denken dat ooit bij iemand in de auto zat die met 60 de auto in z’n 1 zette. Los van het feit dat je best hard aan je pook moet trekken wil je dat ook echt niet. Maakt echt een heel vies geluid, gevolgd door een heel harde klap en grote kans dat je koppeling en tandwielen los op de weg vliegen haha.
Achteruit is als het goed is beveiligd dus dat is niet mogelijk. En als het al mogelijk is dan is je moter ook meteen naar de beeeeep
Maar wat is nu eigenlijk een verklaring voor intrusies? Geloof echt dat iedereen het wel heeft, maar de gedachte wil verdringen en dus ook niet meer herinnerd. Omdat je er gewoon naar van word. En omdat veel mensen niet weten dat het eigenlijk normaal is, omdat we het toch zien als hele bizarre gedachten.
Jaaa, dit soort gedachten heb ik ook vrij vaak! Waar ik woon worden vaak evenementen op deze brug georganiseerd:
Ik denk dan altijd “Wat wonderbaarlijk dat bijna niemand eraf springt of iemand anders eraf duwt!”.
Of wanneer ik door een straat loop waar niemand langsloopt maar waar enorm veel geparkeerde auto’s staan, dan denk ik ook heel vaak “Het zou zo makkelijk zijn om andermans dingen te kunnen beschadigen, toch knap dat bijna niemand dat doet.”.
Een iets onschuldigere: als ik in Amsterdam loop en ik zie mensen langs de gracht zitten, ‘zal ik een duwtje geven?’ :’)
Dit heb ik ook heel vaak!! Terwijl ik eigenlijk bang ben om naar de rand te gaan heb ik ook een drang om er keihard op af te lopen en gewoon door te lopen, de ruimte in.
Denk je nooit: ‘Wat als ik nu een hele hap uit iemands haar knip?’
