Ja, echt heel erg gemeen. Die meiden zetten ook anderen in de klas tegen mij op dat ze absoluut niet bevriend moesten worden met mij. Maar ja, denk altijd maar zo dat ze hun portie nog wel krijgen en voor een paar is dat ook al gebeurd…
De nostalgie 
1 like
Je had vroeger ook nog Stukafest en ik dacht toen dat het een festival voor dat merk was, maar het is een afkorting voor StudentenKamerFestival. 
3 likes
Hahaha ooh stel je voor dat er een festival zou zijn met echt alleen maar bezoekers met stukabroeken aan! Vroeger was dat niet zo gek, maar dat zou er in de huidige tijd echt hilarisch uitzien. Ik stem voor.
3 likes
Ja zo idioot. Gepest worden is sowieso al nooit leuk, maar als het dan je voormalige vriendinnen zijn krijgt je zelfvertrouwen al helemaal een dreun
Oh boy. Ik ben in 1999 begonnen en weet niet precies meer wanneer ik klaar was.
Vol goeie moed begon ik aan de gemengde vwo/havo burgklas, ik kon niet wachten om Grieks en Latijn te gaan doen en was echt een beetje een boekenwurm. Maar al snel kwam ik erachter dat er sociaal veel te beleven viel op school en dat ik een heel groot probleem heb met autoriteit en consequenties. Wanneer er iets moest, zoals huiswerk maken, had ik nooit het gevoel dat dat voor mij telde. Dat is de rest van m’n schoolcarriere een probleem geweest en de voornaamste reden dat alles in de soep liep.
Brugklas: Er zaten best wat kinderen van mijn basisschool op m’n nieuwe school en daar was ik vrij close mee, jongens en meisjes. Uiteindelijk trok ik altijd meer met jongens op want de meisjes vond ik vooral tuttig. Ik deed helemaal niks aan m’n schoolwerk behalve bij Nederlands en Engels, dus aan het einde van het jaar kreeg ik havo-advies. Gek genoeg vond ik dit heel erg kut, ondanks dat ik natuurlijk wel wist hoe het kwam.
Tweede: In de zomervakantie had ik wat skateboardende jochies leren kennen die into punkrock waren dus dat werd een beetje m’n nieuwe ding. Ik ging nog steeds met de kwajongens uit m’n klas om vooral maar distantieerde me van het groepje alto’s want ik haatte Slipknot en Marilyn Manson. In de klas werd ik steeds brutaler, ik had vaak discussies met docenten en deed alleen m’n best bij het handjevol vakken dat ik leuk vond. Met moeite en een waarschuwing ging ik over naar de derde, met een hoop achterstallige corvee- en nablijfuren.
Derde, eerste keer: Hier begon het mis te gaan, ik spijbelde om naar het indoor skatepark in een andere stad te gaan, ging voor het eerst uit in de weekend en had een vriendje uit weer een andere stad die ik via CU2 had leren kennen. Toen dat uit ging had ik een veel te oude vriend (wat bezielde die guy van 22) en was totaal niet meer bezig met school. Voor zover ik al op school was hield ik me afzijdig en zat ik in de les gewoon boeken te lezen. Einde van het jaar moest ik blijven zitten en daar had ik weinig zin in op die school, dus ging ik naar een andere school.
Derde, tweede keer: Dit was een openbare school en ondanks m’n vriendschappen en liefdesleven buiten het schoolleven om, was deze nieuwe wereld een cultuurschok. Ik had altijd in nette buurten op school gezeten met kinderen van welvarende ouders of in het buitenland gewoond met expats om me heen. Hier deden ze havo en mavo en ontmoette ik voor het eerst kinderen van allochtone afkomst of met een hele andere socio-economische thuissituatie. Hele andere sfeer en ik maakte moeilijk vrienden, voelde me best eenzaam op school. Tot ik een leuke jongen ontmoette die in de 5de zat en eindeloze studie-uren had, we spijbelden samen en ik liep vaak letterlijk zwaaiend naar de docent achter het raam van het lokaal het schoolplein af. Dat schooljaar was ik meer uren afwezig dan in de klas en m’n mentor probeerde me nog te redden. Hij zag dat ik veel las, zag ook wel dat ik niet perse dom was maar gewoon onwillig en deed vreselijk z’n best om me te motiveren en op het rechte pad te krijgen. Halverwege het jaar heeft hij zelfs nog getracht me naar een tweetalige klas te verplaatsen om me uit te dagen maar de andere docenten waren al helemaal klaar met me dus dat ging mooi niet door. Einde van het jaar was de enige optie om naar de mavo af te zakken en dat ging me te ver, dus toen ben ik gestopt met school.
Vierde en vijfde: Hier begonnen m’n gescheiden ouders pas samen in te grijpen, ik was een vreselijke puber en luisterde naar niemand at this point dus dat was even schrikken. Ik kreeg de keus tussen 1) werken tot ik oud genoeg was voor vavo of 2) een andere oplossing vinden want ik moest en zou minstens een havo-diploma halen. Achteraf ben ik ze dankbaar haha.
Toen heb ik bedacht dat ik staatsexamen ging doen en heb ik een organisatie gevonden die daar begeleiding bij gaf. Alle verantwoordelijkheid lag bij mij, ze hielpen alleen met de planning en er waren wat docenten voor lastige zaken zoals wiskunde. Na een uitgebreide test vonden ze dat ik prima vwo aan kon dus ik koos 12 (!!! wat dacht ik) eindexamenvakken en ging aan de slag. M’n plan was om dit allemaal binnen een jaar even te fixen. Deze versnelde en beknopte manier van leren ging me best goed af eigenlijk en m’n tussentijds resultaten waren best goed. Tot de daadwerkelijke examens begonnen. Binnen een week pleegde m’n grootvader euthanasie en ging m’n relatie van anderhalf jaar heel dramatisch uit. Ik lag helemaal overhoop, had paniekaanvallen en heb maar de helft van de vakken gehaald.
Vijfde en zesde: Toen moest ik dus de andere helft nog doen. Ik was een beetje klaar met die staatsexamenbegeleiding, ik moest ervoor naar allerlei rare kleine dorpjes reizen en zat steeds in m’n eentje in kamertjes te werken met als enig hoogtepunt een kopje thee. M’n relatie was voorbij, de situatie thuis was ook niet echt chill want m’n moeder had totaal geen begrip voor m’n mentale pubertoestand tijdens die examentijd dus ik dacht tabee. Ik regelde een au pair baantje in Zwitserland en pakte m’n spullen. Dat eerste gezin was 1 grote bak ellende dus binnen een maand was ik weer thuis. Ik ging op zoek naar een nieuw gezin maar had m’n opleiding nog in m’n achterhoofd. Ik hoorde over een Luzac-achtige school in de buurt en kreeg m’n ouders zo ver dat ze duizenden euro’s neerlegden zodat ik via die school m’n resterende examens aan het eind van het jaar kon doen. De school was flexibel en liet me online leren, ik zou met kerst naar huis komen, dan wat toetsen maken en anderhalve maand voor de examens naar huis komen om de rest af te ronden.
Bij m’n tweede gezin had ik het fijn, deed ik braaf m’n huiswerk, de tussentijdse toetsen haalde ik met dikke voldoendes. De laatste weken voor het examen werkte ik keihard en maakte elke dag inhaaltoetsen, zelfs op zaterdag ging ik naar school. Uiteindelijk heb ik die tweede helft van m’n eindexamens cum laude gehaald en ik had zelfs nog een extra vak toegevoegd!
Wat een bende haha. M’n studie is ongeveer net zo verlopen maar goed, ik leef nog.
5 likes
Heb altijd wel wat vrienden gehad maar voelde me altijd wel een beetje een buitenbeetje, niet moeilijk ook op een een 99,9% blanke school van rijke mensen met allemaal dezelfde stijl en smaak.
In mijn eerste jaar was ik nogal nerdy, maar naarmate dat ik wat nieuwe vrienden maakte probeerde ik daar wat meer bij te passen. Ik probeerde me ook ‘fashionista’ voor te doen (want ik had modemagazines als Elle en Cosmopolitan ontdekt haha) en droeg steeds een gouden metallic handtas 
De jaren erop werd ik meer alternatief en hing ik vooral met de enige 2-3 andere alto mensen rond. Kreeg toen ook wel wat meer met negativiteit van anderen te verduren. Eerst was ik vooral emo met een vleugje punk (bandshirts, zwarte All Stars, zwarte hoodies, gescheurde skinny jeans, patches en buttons, arafat sjaal, Jack Skellington, overdreven zwarte eyeliner onder de ogen, …) nadien volop wannabe Myspace scene queen (luipaardprintjes, lippiercing, Kiki Kannibal diamant ketting, getoupeerd haar dat stijf stond van de haarlak, …) om uiteindelijk een wat milder stijltje te krijgen, vrij basic maar nog steeds wel anders dan de rest van de school (nogal Urban Outfitters en Ed Bangerz geïnspireerd). De laatste jaren kreeg die stijl nog meer m’n eigen draai naarmate mijn muzieksmaak en interesses ook steeds duidelijkere vorm kregen en kreeg ik ook steeds meer appreciatie van de ‘cool kids’ dat ik gewoon mijn eigen ding deed, dus dat was wel fijn. Toen had ik ook het meeste vrienden en was mijn schooltijd het leukste.
In het algemeen werd ik wel altijd als een van de slimmere en creatievere mensen beschouwd. En ook een beetje raar, maar ik denk dat het positief bedoeld was 
Mijn middelbare schoolperiode was van 1996 tot 2003.
Ik begon het eerste jaar in handel, de klas was wel ok, ik was braaf en stil (dat was in de hele periode zo,ik kwam pas meer los na nieuwjaar 
) . Ik kon jammer genoeg niet mee met wiskunde en Frans, ik kreeg daar toen bijles voor zodat ik mijn 1e jaar haalde. In het tweede jaar heb ik nog tot de herfstvakantie handel gedaan en toen moest ik zakken(zelfs met bijles wou wiskunde niet lukken) naar beroeps (wat betekende dat ik ook naar een andere school moest en ook een 7de jaar moest doen om een A2 diploma te halen). Super leuke klas.
In het 3de jaar moesten we kiezen of kantoor of verzorging. Ik heb toen kantoor gekozen. Dat heb ik gedaan tot en met mijn 7de jaar.
In het 6de en 7de moesten we stage doen, ik deed dat zo tegen mijn goesting, ik deed dat echt niet graag, ik kwam 's morgens binnen en telde de uren af tot ik naar huis mocht gaan. Ik heb van mijn 4de middelbaar gezegd dat ik iets in de sociale sector wou doen. Na mijn middelbaar ben ik volwassenonderwijs en avondschool gaan doen om mijn diploma kinderzorg en orthopedagogie te behalen.
Maar ik was dus in de middelbare school een stil en braaf kind, die heel goede cijfers haalde, niet de populairste maar ben nooit gepest geweest. Ik deed gewoon mijn ding en iedereen liet me gerust.