Hoe was jij op de middelbare school?

Persoonlijk
#59

Behoorde echt niet tot de ‘populairste’ meiden, maar was wel een beetje een allemansvriend. Kon met iedereen wel een babbeltje maken, of je nu populair was, een nerd of wat dan ook. Ik denk dat ik mezelf kan definiëren als een sportieve nerd :’).

Heb ook op vwo, havo en VMBO-TL gezeten. Dat heeft denk ik ook meegeholpen in het kennen van mensen. Qua jongens had ik eigenlijk ook niks te klagen. En qua feestjes bijwonen ook niet.

Toch vond ik de middelbare school niet zo leuk als nu het studeren. Ik wist al in het tweede leerjaar wat ik wilde doen, waardoor ik mij ging vervelen en dus zo ging schommelen tussen verschillende richtingen.

#61

Voor leraren was een brutale aap, maar moet zeggen dat ik dat nu nog steeds niet erg vind. Haalde voor de vakken die ik semi interessant vond zonder veel moeite ook wel ok cijfers en voor NL bijv goede cijfers en de docente haatte dat, want ik was echt een kutwijf naar haar (en zij naar mij…)

Ik had een eigen vriendinnengroep, waarbij ik dan wel ‘de dikke’ was die niets om uitgaan of jongens gaf, heb nog steeds diezelfde vriendinnen en ben nog steeds zo HAHA. Heb al eens reünie van het tto gehad en toen viel me op dat ik echt met superveel mensen heb gepraat en iedereen mij nog kende en m’n vriendinnen veel minder :upside_down_face:

Zat op de middelbare van 2002-2008 OMG I AM GETTING OLD

1 like
#62

haha nou ja ik bedoelde niet populair maar gewoon in het algemeen mega aardig/iedereen vond jou leuk. Niet populair zoals Mean Girls populair, helpt dat

2 likes
#63

Ik ben stiekem best verbaasd dat zo veel mensen rond dezelfde tijd als ik op de middelbare school zaten, ik dacht altijd dat ik mega jong ben hier maar nu ik erover nadenk is dat echt dom, zo veel mensen zijn nu ook bezig met afstuderen aan hun bachelor oid en dat ben ik nu ook dus waarom ben ik verbaasd

#64

Oh yikes, als ik op die periode terugblik vond ik mezelf helemaal geen aangenaam persoon …

Ik ben gepest in de lagere school/basisschool, waardoor ik op mijn nieuwe middelbare school extra likeable en populair wou zijn. Ik kopieerde het gedrag van populaire leerlingen en gedroeg me heel obnoxious, terwijl ik in wezen juist een stillere en meer serieuze persoonlijkheid heb. Vanaf het tweede jaar, ik was toen veertien, begon ik me ook hypervrouwelijk te profileren. Ik ging altijd met hoge hakken naar school en met veel make-up op, en als iemand van de leerkrachten er iets op zei genoot ik er ook wel van om tegen hen in te gaan. Hierdoor begonnen andere leerlingen wel wat van me te vervreemden.

Doorheen mijn middelbare schooltijd haalde ik wel erg hoge punten, terwijl ik er niet altijd veel voor hoefde te doen. Mijn korte-termijn geheugen werkt goed en ik ben best analytisch/synthetiserend ingesteld, waardoor ik best gemakkelijk leerstof kon onthouden en verwerken. Ik vond het op school ook heerlijk om met andere leerlingen of leerkrachten te debatteren en mijn mening over maatschappelijk issues te verkondigen, ik geloof dat ik ook wel bekend stond als iemand die graag moeilijke woorden gebruikte (opnieuw: profileren).

In mijn zesde en laatste jaar kon ik mezelf steeds moeilijker motiveren om naar school te gaan en heb ik erg veel gespijbeld. Nu weet ik dat ik toen eigenlijk in een soort depressie geraakt was door moeilijkheden thuis (mijn ouders hadden gefraudeerd en daarom kwamen er erg veel deurwaarders, werden we uit huis gezet,etc … lang verhaal). Mijn ouders wisten dat ik thuis zat, maar deden er niet erg veel voor om we wel naar school te laten gaan.

Voor mij is op kot/kamers gaan en studeren aan de universiteit echt een verademing en redding geweest. Ondertussen heb ik een beginnende academische carrière, maar ondervind ik wel wat mentale problemen met zaken waar ik mezelf vroeger zo goed in vond (studeren, schrijven,…). Ik geloof wel dat die ervaringen me menselijker en nederiger gemaakt hebben. Ik heb soms de neiging om mijn vroegere ‘ik’ te idealiseren, omdat deze veel zelfverzekererd leek, maar ik was toen ook een pak oppervlakkiger en veel minder empathisch.

3 likes
#65

Ik was niet populair en ook niet knap (ik droeg jongenskleren, was te zwaar, droeg mijn haar in een lage pony en droeg nog een kinderbrilletje toen ik naar het middelbaar ging…). Op één of andere manier werd ik wel aanvaard en had ik heel veel (oppervlakkige) vrienden. Ik hing over de middag wel altijd met een ander kliekje mensen. Ik had hele hoge punten.
Dit is veranderd toen ik 16 werd, toen ben ik een periode zwaar afgevallen en ging ik lenzen dragen en jurkjes etc. Op dat moment kreeg ik ook twee a drie vriendinnen met wie ik nu nog steeds contact heb.
Ik begon toen ook vaak uit te gaan, ging over de middag van school ondanks dat dat niet mocht, heb af en toe wel eens een middag gespijbeld. Geen opstandigheid ofzo, want ik bleef gewoon diegene die het met iedereen wel kon vinden. Mijn resultaten kelderden wel.
Heb twee keer een jaar in het middelbaar moeten dubbelen. Wegens omstandigheden thuis maar denk ook wel omdat ik schoolmoe was.
Ik kijk met gemengde gevoelens terug op mijn middelbare schoolcarrière :joy: het was een relatief onbezorgde tijd maar weet niet of ik het zou willen overdoen.

#68

Ben wel een beetje een hate it or love it type :woman_shrugging:

2 likes
#69

Ik heb echt een rot tijd op de middelbare school gehad (2006-2010). Ik had op de basisschool heel veel vrienden en vriendinnen en in de eerste zat ik samen met mijn toenmalig beste vriendinnetje in de klas. Zij veranderde in die periode echter heel erg en begon met anderen op te trekken, te roken etc. We zijn toen dus uit elkaar gegroeid en in het tweede jaar ben ik heel erg gepest door haar en haar nieuwe vriendinnen. Ik had op dat moment ook geen andere vriendinnen en voelde me heel erg alleen. Halverwege het jaar sloot ik aan bij een leuk groepje lieve meiden, maar helaas moest ik aan het eind van het jaar naar de mavo en konden zij allemaal op de havo blijven. Hoewel ik ze in de pauze nog zag is dar vervolgens ook verwaterd. In de derde hing ik er maar een beetje bij. Ik werd niet per se gepest maar had verder ook weinig aansluiting. Buiten school had ik gelukkig wel wat vrienden en voelde ik me ook veel zekerder. Zowel dat jaar als mijn vierde jaar zat ik vaak in de pauze in de mediatheek omdat ik gewoonweg niemand had om bij te staan.

Vond het echt een nare tijd en vooral de eerste twee jaren hebben me echt wel onzeker gemaakt. Ik werd ook vaak toegevoegd op MSN door meiden die me dan gingen uitschelden of zeggen dat ik lelijk was en zo.

Gelukkig heb ik de jaren daarna op zowel mbo, hbo als nu op de uni heel veel leuke vrienden gemaakt en is ook mijn onzekerheid verdwenen.

#70

Ik zat van 2009 tot 2013 op de middelbare school en ik was heel rustig, ik ben er nooit uitgestuurd, nooit te laat gekomen, haalde hoge cijfers. Echt een soort ‘nerd’, maar ik hoorde eigenlijk wel bij de populairen. Vooral de eerste twee jaar. Uiteindelijke merkte ik dat ik dat groepje niet heel fijn vond. Dus toen zocht ik mijn plekje op bij de wat ‘minder populaire’ klasgenoten. Eigenlijk een allemansvriend.

Wat me wel is opgevallen, dat ik wel anders was dan anderen: ik had en heb 0% interesse in alcohol, ik wilde niet uitgaan, ik zei eerlijk ‘nee’ als ik iets niet wilde, ging niet met de massa mee, ik vond school oprecht leuk, nam het op voor klasgenoten als ze gepest werden, droeg nooit merkkleding, was zowat de laatste die zoende etc. Maar ik ben hier nooit mee gepest of geplaagd, terwijl dit best wel dingen zijn waardoor scholieren wel makkelijk ‘op te pakken’ zijn (wat ik overigens niet begrijp hoor, begrijp me niet verkeerd!!). Terwijl ik wel heel erg verlegen en stil was. Dus het is ook niet alsof ik heel veel zelfvertrouwen uitstraalde ofzo haha.

#74

Zou kunnen dat dat per school anders is natuurlijk! Maar als ik kijk naar de andere ‘populaire’ klasgenoten, waren dat wel de kinderen die spijbelden, lage cijfers halen, er altijd werden uitgestuurd, of heel veel drama maken in de klas met de docent. Qua dat plaatje paste ik er niet bij.

1 like
#76

Laat ik mijn eigen vraag ook maar beantwoorden, dat is wel zo eerlijk. Ik was die ‘average’ leerling met een handjevol vriendinnen in het eerste jaar totdat ik voor langere tijd niet naar school kon gaan . Toen ik terug kwam, leek ik niet meer te bestaan en was ik de uitgerekende persoon om te pesten. Ik liep niet in merkkleding van Tommy Hilfiger, Ralph Lauren en McGregor zoals veel populaire klasgenootjes maar in de kleding van H&M Divided die ik in de sale kocht. Bovendien had en had een andere lichaamsbouw wat ook vaak het onderwerp was van pesterijen. Meiden in de brugklas waren verder vooral gek op Lizzie McGuire, Johan Nijenhuis-films en van die torentjes lipgloss van de HEMA en Miss Sporty make-up. Ik had daar niks mee. Skatekleding vond ik op ten duur wel fijn en vooral comfortabel zitten/

Ik was toen wel zo slim om even later bevriend te raken met enkele jongeren uit hogere klassen.
Denk ook dat ik geestelijk een beetje voor liep op mijn klasgenoten omdat ik thuis al meer verantwoordelijkheden had.
Toen ik van niveau veranderde, werd ik volgens mij vaak gezien als ‘nerd’ omdat ik met weinig inzet nette resultaten behaalde. Ik ben nog een keer van school gewisseld en toen was ik weer die ‘average’ student die twee vriendinnen had op school en met iedereen overweg kon gaan.

1 like
#77

Ik zat van 2006 t/m 2012 op de middelbare school en het was echt de hel.
De brugklas was op zich nog wel oké, ik had vrienden en vriendinnen, haalde goede cijfers etc. Ik had problemen thuis en psychische problemen waardoor het steeds slechter ging en ik mijn vrienden kwijt raakte. Ook moest ik zo nodig alto/emo/gothic/wat dan ook zijn, waardoor ik enorm werd gepest (tot aan bekogelen met afval aan toe). In volgens mij de vierde klas kwam er een nieuwe jongen in mijn klas en we bondden gelijk door het feit dat we allebei buitenbeentjes waren, hij is jarenlang mijn allerbeste vriend geweest. Heb 'm net een berichtje gestuurd dankzij dit topic omdat ik hem nog steeds mis :smile: In datzelfde jaar maakte ik ook vrienden in een andere klas, we waren zeker niet het ‘populaire groepje’ maar ook weer geen totale losers of zo. Overigens heb ik een tijdje terug mijn rapporten terug gelezen en het was echt bizar om te zien dat ik tijdens al die ellende hoge cijfers ben blijven halen en leraren altijd positief over me waren! Volgens mij was ik echt een nerd, haha.

Als ik erop terugkijk voel ik echt medelijden met puber-NoyraSoturi, ik was echt wel diep ongelukkig en alles lijkt ook zo belangrijk en zwaar op die leeftijd. Dat is nu wel heel anders, hoewel ik dat gevoel van “er niet bij horen” nog steeds weleens heb.

1 like
#78

Ik was een alto en ik ben er nooit echt mee gepest. Kwam ook wel doordat we op school best een grote groep met alto’s hadden denk ik. Had ook een behoorlijke vriendengroep en ik was de zangeres van een schoolbandje (extra coolness punten). We keken wel neer op alto’s die een jaar lager zaten, natuurlijk. Met hun Tokio Hotel. Neppers. Je was bij ons alleen cool als je naar Blink 182 en Incubus luisterde. Die laatste is nog steeds een van mijn favoriete bands haha.

Verder was ik een streberig kind dat goede cijfers haalde. Niet echt een rebelse alto dus haha. Had het relatief makkelijk. Al kreeg ik wel eens opmerkingen van de populaire meiden. Maar het boeide me niet zo.

2 likes
#79

Ik was extreem onzeker en vrij stil. Middelbare was van 2002-2008. Ik ging met één vriendin van de basisschool naar dezelfde brugklas. We kwamen uit een dorpje met hele kleine klasjes (mijn klas had 12 kinderen) opeens op die mega school en met 30 kinderen in een klas. Mijn basisschool vriendin maakte heel makkelijk nieuwe vrienden en ik vond dat maar eng en dus bleef ik een beetje alleen. Had wel 2 vriendinnen gemaakt maar vanaf het derde jaar begonnen die zich ook opeens te cool voor mij te vinden en me vaak te negeren. Kan me herinneren dat ik ook heel onzeker was (al vanaf dag 1 middelbare school) over mijn kleding en uiterlijk. En mezelf dik vond terwijl dat helemaal niet zo was. Ik werd buitengesloten en heb wel eens gedacht dat ik liever dood wilde. De meiden bij mij uit de buurt waarmee ik samen naar school fietste gingen al wegfietsen voordat ik er was, zodat ik alleen moest.
Had vanaf mijn 15e een veel ouder vriendje van een andere school en daar besteedde ik mijn vrije tijd aan. Op school voelde ik me maar eenzaam. Het was echt een kuttijd. Haalde wel hoge cijfers en was er altijd. In het laatste jaar kwamen er toch nog wat meiden van de populaire groep die wel met me om wilden gaan en me ‘cool’ vonden en ging ik wel eens uit met hen. Maar weet nog wel dat ik dacht ‘jaa jongens komen jullie nu mee, lekker laat’.

Uiteindelijk ben ik in mijn studententijd helemaal opgeleefd en had ik daar wel heel leuke mensen als vrienden. Ik spreek nu heel af en toe nog één meisje van de middelbare school maar we hebben zulke andere levens dat het niet echt een hechte vriendschap is, ik zie haar meer als een kennis en heb de lelijke dingen die zij heeft gedaan wel vergeven.

#80

Ik was heel stil en onzeker. Had niks met make up, had puistjes en werd gepest. Ik zat rond 1999 op de middelbare school.

#81

Ik kan zelf echt niks meer herinneren van die populariteitsstrijd. Misschien was dat bij ons niet zo heftig, of misschien ging het gewoon een beetje langs me heen.

Ik behoorde wel tot een wat alternatiever clubje. Geobsedeerd met de jaren 70. Jongens en meiden door elkaar. Kan me vooral van die achtertuinfeestjes herinneren en beetje wiet roken bij iemand op zolder.

Daarnaast had ik nog een wat ‘neutraler’ vriendinnengroepje. Dat zijn nog steeds mijn beste vriendinnen! Iedereen zei altijd: je échte vrienden krijg je tijdens je studie. Ik vind het nu juist heel fijn dat mijn vriendinnen allemaal iets anders gedaan hebben.

1 like
#82

Ik zat op de middelbare van 2005-2012 en ik had echt de tijd van m’n leven. Zat wel bij het ‘populaire’ kliekje maar we waren echt goede vriendinnen, hadden lol met elkaar en gingen veel sporten. Ik denk dat ik toen beter in m’n vel zat en zelfverzekerder was dan nu :sweat_smile:

#83

Ik deed havo van 2004-2009. Volgens mij was ik een allemansvriend, werd nooit gepest, heb nooit gepest, maar hoorde ook niet bij de popi jopi’s. Ik haalde goede cijfers en was ook wel leuk voor de leraren, al was ik niet per se braaf, werd er ook wel eens uit gestuurd of kreeg strafwerk.

Echt een gemiddeld kind dus :stuck_out_tongue:

#84

Ik was een beetje een buitenbeentje maar ook een kleine draak. Spijbelen, te laat komen, recalcitrant tegen leraren en af en toe ook wel een beetje treiteren. In het begin (brugklas/tweede klas) ben ik ook wel gepest geweest. Worstelde heel erg met mezelf en klitte heel erg aan een aantal vriendinnen. Nu heb ik wel spijt dat ik niet wat opener was naar andere mensen dan het kleine clubje waar ik altijd mee omging. Ik vond echt iedereen stom.

Ik was niet populair en ik wilde dat ook niet maar aan de andere kant kon ik me er ook zoveel van aantrekken. Echt dramatisch hoeveel ik daarover gepiekerd heb. Ik zag ook die poll over het soort persoon dat je was en ik voelde me altijd de meest gehate persoon op school (terwijl dat in retroperspectief wel meeviel).

Was eerst een beetje alternatief (DC schoenen, wijde Stuka broeken, etc.) en daarna eigenlijk alle stijlen door elkaar.

#85

Ik hoor/lees dit dus wel vaker en ik vind dit altijd ZO gemeen/erg :confused:

1 like