Ik ben laatst alweer 31 geworden.
Ben 26, laatste jaren ging ook zo snel! Echt bizar die omschakeling van studeren naar een werkend leven
- Leeftijd interesseert me zo weinig… ik heb veel jongere en veel oudere vrienden, en het maakt zo weinig uit.
Ik ben 24!
23
28
22
Haha een heel topic gewijd aan de leeftijd van de verschillende forummers! Als er toch eens hier op het forum de optie zou zijn om een vraag te posten met daarbij verschillende antwoordopties waar anderen dan op zouden kunnen stemmen
Maarja, boeiend, ik ben 25!
Ik ben 35 maar zie er heel jong uit, mensen schatten me altijd tussen 18 en 22 ofzo Maar goed ook, want ik gedraag me vaak ook als een kind. Als in: als ik met mensen ben waar ik me bij op mn gemak voel doe ik altijd “lekker gek” (dit klinkt echt fout) en heb schijt aan normaal doen. Ik voek me ook echt geen 35. In heb ook pas net mn rijbewijs en geen interessante carriere/baan.
Verder ben ik wel netjes opgevoed dus ben niet een aso hoor en gedraag me in het openbaar hardstikke normaal haha.
Er staat een poll in de beginpost?
brb even de poll aanpassen ben inmiddels bijna 2 jaar ouder haha
Bijjjjna 27 en soms voel ik een vaag soort ‘paniek’ dat ik nog niet gesetteld ben qua relatie terwijl ik dat vroeger rond deze leeftijd eigenlijk wel had verwacht te zijn. Veel van mijn vrienden zijn het al wel en mijn moeder had mij op deze leeftijd al, en was zelfs al bijna zwanger van de tweede. Dat vind ik objectief gezien echt confronterend maar anderzijds ben ik nu ook wel heel blij met de vrijheid die ik heb, kansen op werkgebied, ik heb ein-de-lijk fijne woonruimte, en mijn sociale leven is ook heel fijn. Ik weet ook niet 100% zeker of ik kinderen wil, ik denk het wel maar vind het ook een enorme keuze om te maken en weet niet of ik ooit echt die knoop zou durven doorhakken. En als ik de gedachte aan kinderen loslaat vind ik het ook helemaal niet erg eigenlijk nu om weer single te zijn, zelfs wel fijn geloof ik.
Vind van het ouder worden vooral erg lastig dat je ouders ouder worden; nu hebben de mijne ook wel vrij ernstige gezondheidsproblemen maar vind dat echt het meest confronterende eraan Dat is soms ook wel iets wat me een beetje aanvliegt, de gedachte dat mijn moeder waarschijnlijk nooit mijn (nu nog puur hypothetische) partner ontmoet gaat hebben, en dat ze mijn eventuele kinderen vermoedelijk ook niet gaat leren kennen. Vind het ook heel verdrietig dat onze band pas nu het zoveel slechter met haar gaat en de tijd een beetje op raakt, een stuk beter is geworden.
Wow sorry ik raak altijd een beetje melancholisch en beschouwend als ik bijna jarig ben geloof ik maar denk wel veel over leeftijd, tijd, ouder worden na de laatste maanden. Ouder worden qua uiterlijk vind ik OK, gaat wel sneller dan ik had gedacht maar voel me anderzijds een stuk zelfverzekerder dan in de periode van mijn 16e tot mijn 24e eigenlijk.
Like voor de herkenbaarheid!