Dat kan prima met C1 niveau zou ik zeggen Je kunt met zo’n niveau weinig slechts aanrichten als je iig niet verwacht dat je je kind als near native kan opvoeden. Ik ga dit ook doen met m’n C1 Engels en zo goed als C2 Duits.
Dit kan ik uit ervaring beamen! Mijn ouders spreken allebei een andere native taal en toen ik klein was gingen ze dan ook de taal van de ander thuis spreken. Dat ging een beetje mis. Die taalniveau’s (ABC12 weet ik veel) voor een tweede taal zijn gewoon echt niet hetzelfde als native speaker zijn. Ik kan het eigenlijk altijd lezen/horen als iemand Engels schrijft/spreekt terwijl het niet zijn/haar moedertaal is, ook al spreken ze de taal goed. Je hoort zelf echt niet dat je af en toe Dunglish spreekt en het lijkt me niet zo verstandig dat aan een kind mee te geven dat zelf nog taal aan het ontwikkelen is. Ik zou dan denk ik eerder mijn kind veel Engelstalige films etc. laten zien en ze vroeg helpen met Engelse boekjes lezen oid dan zelf Engels tegen ze praten als je ze graag een tweede taal wil leren. De meeste van mijn Nederlandse vrienden spreken echt prima Engels puur omdat ze er veel aan blootgesteld zijn door tv en muziek enzo.
Maar wat als je je kind ook een prima B2 of C1 niveau wilt aanleren? Niet iedereen heeft als doel om zijn kind C2 niveau Engels of welke taal dan ook aan te leren.
Volgens mij kun je oprecht niet zoveel slechts aanrichten als je zelf maar niet met je A1 wan twoe tree aan komt kakken. Je moet echter wel je verwachtingen bijstellen van je kind. Maar de enige Engelse input die hij of zij krijgt, zal nooit alleen van de ouders komen in onze maatschappij.
Ik ben zelf groot voorstander van ‘kunnen communiceren in taal X is belangrijk’ en ik geloof er heilig in dat een klein grammatica of uitspraak foutje bijvoorbeeld niet zo erg is, zowel bij het aanleren als het spreken.
Als je geen zin hebt in een discussie snap ik dat trouwens, kap me dan maar vriendelijk af
Ik weet er het fijne niet van, maar mijn professor sociolinguïstiek raadde het mijn studiegenoot (die echt uitstekend Engels spreekt, leest en schrijft!) af om zijn kind tweetalig op te voeden aangezien Engels niet zijn moedertaal is. Afgaande op haar kundigheid denk ik dat we wel kunnen stellen dat het niet verstandig is om te doen. Je kunt nog zo goed in Engels (of welke taal ook) zijn, dat betekent niet dat je de ‘babyspeak’ beheerst.
En @grace.
Het ligt er mijns inziens aan wat je doel is. Als jij jouw kind op academisch gebied goed in Engels wil laten worden, nee doe het dan aub niet, je kind Engels leren met je B2 niveau.
Als jij wilt dat je kind een alledaags gesprek kan voeren over de grens, ja dan kun je het eens proberen met een gemiddeld eigen niveau.
Een taal beheersen kan op meerdere niveaus, ik denk dat je zelf moet bepalen wat je doel is.
Het gaat er volgens mij niet om wat het doel is, het gaat er meer om dat kindertaalverwerving een natuurlijk proces is en het is heel kunstmatig als jij als ouder Nederlands én een andere taal tegen het kind spreekt. Zeker als je de babyspraak in die taal niet beheerst.
Ik ben het met je eens dat je het zo authentiek mogelijk moet houden. Maar het doel is voor mij wel belangrijk. Het klopt dat one parent one language het best werkt.
Maar als jouw doel is om je kind wat extra taalkennis bij te brengen, dan voed je je kind niet echt tweetalig op.
Ik reageerde dan ook op het ‘Engels in de opvoeding meegeven’ en niet specifiek op het tweetalig opvoeden. Ook hiertussen zit nog een grote schaal gelukkig.
Het is toch niet gek dat er een verschil is tussen de taal die kinderen leren als ze leren praten en schrijven, en taal ‘als tweede taal’ leren als je oud genoeg bent om je moedertaal te beheersen en te begrijpen dat dat een andere taal is?
Dan ligt het aan de leeftijd van het kind en moet je alsnog het jonge kind geen taal leren die je zelf niet perfect beheerst. Ik ben ook voorstander van in een vreemde taal kunnen communiceren, maar een kind in nederland heeft echt niet meer nodig dan “Hello, thankyou, goodbye” in het buitenland. Op oudere leeftijd hebben we vaak zoveel genetflixt en goede engelse les gekregen dat we de engelse taal prima beheersen én als we dat niet doen kunnen we het alsnog leren.
Edit: Er is inderdaad niks mis met grammaticale foutjes in taal 2, maar wel met een verstoord taalgevoel in de moedertaal omdat je als tigermama zo graag wilt dat je kind meerdere talen spreekt
Jong aanleren is juist wel goed en ik denk dus dat perfecte beheersing alleen nodig is als je ook perfecte beheersing van je kind verwacht. Huh hoezo heeft een kind in Nederland niet meer nodig dan die woorden? Een kind wil toch ook kunnen communiceren? Bovendien is het passief netflixen wel anders dan actief spreken. En ja, Engelse les kan je ook op een goed niveau brengen. Maar ondersteuning vanuit huis kan ook zeker helpen.
Verstoord taalgevoel is idd niet wenselijk, blootstelling aan taal X voor de kritieke periode en als kind zijnde is misschien wel wenselijk.
En de moedertaal lijdt er niet onder als een ouder gewoon Nederlands spreekt, blijkt uit onderzoek.
Ik vind het prima om te discussieren, maar in mijn ogen valt hierover vrij weinig te discussiëren. Misschien hebben wij een ander idee van het jonge kind ( ik heb het dan over tot een jaar of 6/7). Een gebrekkige taal 2 heeft bewezen effect op het taalgevoel van taal 1 & dat taalgevoel is op latere leeftijd vele malen belangrijker dan je kunnen redden op vakantie. Die twee talen kan je bij het jonge kind niet van elkaar scheiden. Dus kan je als ouder het lerende kind beter geen talen leren die je niet goed spreekt.
Verder denk ik dat we het niet eens gaan worden. Zelf vind ik het volkomen onnodig om met de taalverwerking van een kind te gaan rommelen omdat het misschien handig is op vakantie. Uit mijn ervaringen hoeft een jong kind echt geen engels te spreken om het leuk te hebben op vakantie, kinderen redden zich prima met handen en voeten. Als het nodig is spring je als ouder namelijk toch in aangezien jonge kinderen bijna niks belangrijks zelf regelen. Als het kind nieuwsgierig is kan je hem prima even wat leren, maar het is gewoon vrij onnodig.
En ja: jonge kinderen zijn goed in het oppikken van talen, maar vijftienjarigen zijn dat (uitzonderingen daargelaten) als ze een beetje interesse hebben ook. Net als twintigjarigen en ga zo maar verder. Als het nodig is komt dat echt wel.
Ik leerde van mijn ouders gewoon een hoop Engelse woordjes. Dan gingen ze iets aanwijzen en dan leerde ik hoe ik het in het Engels moest zeggen. Best handig. Ik was toen wel ‘al’ 6.
*Tweetalig opvoeden als je als ouder de taal niet als moedertaal hebt vind ik wel een beetje special snowflake.
Tweede taalverwerving bij kinderen heeft nog wel veel verdergaandere voordelen dan dat het “handig is voor op vakantie”
Er is ook overtuigend bewijs dat vanaf middelbareschoolleeftijd ongeveer het aanzienlijk lastiger wordt vreemde talen te leren trouwens!
Maar dat zie ik persoonlijk ook als ‘je kind iets leren’, niet als ‘tweetalige opvoeding’.
Ik had het er laatst met mijn vriend over hoe we dat zouden doen als we kinden zouden krijgen (kleine kans). We zouden dan wellicht in Canada of Zweden wonen en we gingen even uit van de Zweedse situatie:
- Mama: Nederlands (mijn eerste taal)
- Papa: Engels (zijn eerste taal, Nederlands is zijn tweede en hij woont hier bijna zijn hele leven + Nederlandse ouders)
- ‘Aan tafel’ en bij familie e.d.: Nederlands
- Met Zweeds of ander niet-Nederlands sprekend bezoek: Engels
- In de supermarkt o.i.d. tegen personeel: Zweeds (zou ik dan leren, spreekt mijn vriend wel bijna vloeiend)
- Op school leert het kind dan Zweeds/misschien Engels
Lijkt me wel heel vermoeiend, maar ik denk dat dit als je het consequent doet wel het beste is als een kind 3 talen moet leren.
Als je spreekt van ouders die bijvoorbeeld twee talen volledig spreken of beide andere talen spreken wel ja. Als je spreekt van het aanleren van een voor jou vreemde taal (die jij dus zelf ook niet dagelijks nodig hebt/voor jou niet natuurlijk is) is die taal voor het kind ook vreemd en onnatuurlijk. Dan zie ik dat eigenlijk als een vrij onnodige taal. Die leuk of handig is om jong te leren, maar niet per se opweegt tegen de nadelen. Terwijl je die taal vaak wel op oudere leeftijd (ondanks dat het lastiger is) goed kan leren.
Ik heb het hier niet over woordjes leren of een klein gesprekje, maar over genoeg om je goed te kunnen redden.
Je noemde het jonge kind niet, je noemde alleen het woord kind. Kinderen van 5-12 willen denk ik wel meer communiceren dan de de woorden die jij specifiek noemde. Verder gaat het oppikken van talen voor de leeftijd van 12 jaar aanwijsbaar beter. Prima dat jij vindt dat er weinig te discussiëren is, ik ben ervan overtuigd dat er een enorm grijs gebied bestaat en dat talen en de wetenschap over talen nog volop in ontwikkeling zijn. Ook denk ik dat er verschillende doelen zijn met verschillende middelen. Maar oké zal verder niet meer uitweiden als je dit wilt stoppen. Onnodig vind ik het aanleren van een taal echter nooit, zoals jij dat stelt.
Excuus dan. Ik doelde constant op het jonge kind & het kind dat nog aan de beginfase van taalleren staat. Daar gaat de originele post die deze discussie starte ook over. Ik ben het namelijk wel met je eens dat het leren van een extra taal handig kan zijn. Qua noodzaak ben ik het echter niet met je eens: ik zou het zelf lekker zijn beloop laten omdat ik voldoende vertrouwen heb in het onderwijs en natuurlijk verloop qua leren van engels & een aanvullende taal in beginsel niet noodzakelijk vind.