Ben je boos omdat er wéér een Turkse bakker vervangen is door een matcha-latte tent? Of vind je het juist wel chill dat jouw plaatselijke volkswijk eens wat hipper wordt? Zou je juist voor geen goud in de stad willen wonen?
Verklaar u nader.
Ben je boos omdat er wéér een Turkse bakker vervangen is door een matcha-latte tent? Of vind je het juist wel chill dat jouw plaatselijke volkswijk eens wat hipper wordt? Zou je juist voor geen goud in de stad willen wonen?
Verklaar u nader.
Hier ben ik het zo mee eens. Ook als je ziet hoe bepaalde gebieden in Nederland met ruimte leegvloeien omdat alles (werk, openbaar vervoer, veel mogelijkheden tot onderwijs, culturele activiteiten) gecentreerd zit in de randstad.
Ik ben dus het ideale voorbeeld van het type gentrificatie dat ik verafschuw, maar anderzijds niet zonder kan. Woon sinds kort in een renovatieproject in een slechtere wijk in Utrecht. Enerzijds voel ik me schuldig t.o.v de wijk: de grote meerderheid van de oorspronkelijke bewoners konden de woningen na renovatie onmogelijk nog betalen (ons deel is koop met relatief lage prijzen, andere delen zijn sociale huur (maximum prijs) en vrije sector (ook hoge prijs). Anderzijds denk ik: maar waar is anders mijn plek dan? Het is niet dat ik ergens anders in deze stad/omgeving een appartement van deze grote kan betalen.
Ik vind het wel lastig. Ik ben zelf uit mijn provincie naar de randstad getrokken als eerste voor school en erna ook voor werk. Ik woonde eerst in een stad. Maar uiteindelijk in een dorp ernaast gaan wonen. Puur omdat de stad ook veel te duur is.
Ik ben dus ook heel bewust naar de randstad getrokken.
Zelf vond ik het toen ik ging studeren super belangrijk om naar Amsterdam te gaan (heel cool), maar nu ben ik dus ‘fucked’ want al mijn vrienden wonen hier en dat is de reden dat ik er niet meer zomaar weg wil.
Ik vind niet dat Ams zo veel meer bijzonders te bieden heeft dan kleinere steden in Nederland en ik vind het niet eens zo leuk meer. (Ik woon er pas 9 jaar en in die tijd is er al zó veel veranderd in negatieve zin. Laat staan voor mensen die er zijn geboren en getogen.)
Ik was laatst in Utrecht en ik vond dat meer op Amsterdam lijken ttv dat ik er ging wonen dan Ams zelf.
Ik vind dat gentrificatie ook wel positieve kanten heeft als het met mate gebeurt. Mijn moeder woont in een volkswijk in een kleinere stad en haar buurt is er de afgelopen jaren een stuk veiliger door geworden. (Oorspronkelijke bewoners kunnen er ook gewoon blijven wonen en de buurt wordt beheerst door sociale huur.)
Op de meeste plekken slaat het echter zo door waardoor alle steden nu een beetje een eenheidsworst worden.
Overigens voel ik me ook super ondankbaar dat ik zo denk maar het is gewoon niet wat ik voor ogen had toen ik hier kwam wonen.
Klopt helemaal, ik vind ook echt niet dat individuele bewoners zich schuldig moeten voelen over hun positie. Want juist in deze markt ben je blij als je ergens kan worden. De woningmarkt wordt door de laatste kabinetten gezien als een vrije markt terwijl het dat juist niet is.
Niet alleen naar jou ik zag het net ook in dat andere topic voorbij komen, maar ik vind Ams echt een lelijke afkorting haha. Het klinkt zo raar.
Haha sorry ik spreek het niet zo uit maar ben gewoon een luie typer.
Sorry niet Pierlala maar ik vind dat het (fiscaal) wel wat minder aantrekkelijk gemaakt mag worden om meer dan één huis te hebben/huizen als belegging te houden. Of bijvoorbeeld dat als je dit doet, dat je het niet leeg mag laten staan maar voor een eerlijke prijs moet verhuren.
Ik woonde tot 5 jaar geleden aan de Amsterdamse Straatweg in Utrecht en kan wel huilen als ik er nu kom. M’n favo plekjes en discutabele witwaszaakjes getransformeerd in veganistische restaurants.
En hoewel het geen gentrificatie is, maar wel in die lijn: ik moet ook huilen van al die Amerikaanse shit die in het centrum wordt geopend. Tot op met je TGIF en Baskin Robbins. Sowieso het nieuwe Hoog Catharijne.
Ik vind het zo onwijs zonde dat alles steeds meer eenheidsworst wordt. Om inderdaad nog maar niet te spreken van de achterlijke huur- en koopprijzen.
Kijk bij een vrije markt economie ga je ervan uit dat vraag en aanbod in balans raken. Neem nou sokken, heeft iedereen genoeg sokken dan zakt de prijs, is er een tekort dan wordt daarop ingehaakt gaat de prijs omhoog en worden door fabrieken snel weer sokken aangemaakt. Waarna het aanbod weer groter wordt. En de prijs daalt.
Met de huizenmarkt kunnen vraag en aanbod niet zo snel op elkaar worden aangepast, het bouwen van een huis kost gemiddeld 1,5 jaar. Daarnaast is wonen een basisrecht, geen sokken is niet zo erg maar geen dak boven je hoofd is niet humaan. En tenslotte is de ruimte in Nederland schaars.
Ik denk dat het systeem zoals het was, met grote woningbouwverenigingen zonder winstoogmerk en daarbij een aanwezige overheid een erg goed systeem was. Ook meer huurwoningen zoals bijvoorbeeld in Duitsland het geval is zou daaraan bijdragen.
Dag Toko Mitra en de Literaire Boekhandel. :’( Ik werd stiekem er wel vrolijk van toen ik zag dat op de oudegracht Lola Liza weggaat. Natuurlijk wel rot voor het personeel, maar ik heb het echt gehad met synthetische troep. Ik vind het ook wel jammer dat Utrecht nu ook een Primark heeft en de AH bang is zijn positie te verliezen en nog meer filialen opent. Alsof het echt rot is om 5 minuten te moeten lopen om je boodschappen te kunnen doen.
Gentrificatie heeft eigenlijk gewoon 2 gezichten maar de kans dat het de verkeerde kant opgaat is veel groter dan dat het een buurt goed doet. Ik bedoel dat het bouwen/verbouwen van bepaalde woningen in o.a. Kanaleneiland en Overvecht wel ervoor kan zorgen dat de buurt weer wat leefbaarder wordt omdat er weer wat meer kapitaalkrachtigere mensen komen te wonen. Maar je kan moeilijk de huidige bewoners er allemaal uit gaan gooien omdat er meer werkeloosheid en criminaliteit heerst. Eigenlijk zou je dat probleem vanuit een andere positie moeten benaderen: “Hoe kunnen we daar de werkeloosheid aanpakken zodat die mensen een eerlijker, beter bestaan kunnen opbouwen waardoor er minder problemen zullen ontstaan?” Maar ik denk dat met de bestaande benaderingswijze in Nederland het weer geld gooien wordt in een bodemloze put.
Denk ook dat het het een groter totaalpakket moet zijn in wijken als kanaleneiland en overvecht. Meer begeleiding van gemeenten om integratie binnen de wijken te bevorderen (denk aan subsidies voor inclusieve projecten/winkels). Ook omdat kapitaal opbouwen eerder over generaties dan over jaren gaat en mensen elkaar daarin kunnen ondersteunen.
Daarnaast zie ik onderwijs als megagrote speler. Keuzevrijheid is momenteel té heilig, dus gaan straks de jonge kinderen van de kapitaalkrachtige groep niet binnen de wijk naar school (zie je nu al gebeuren). Die kinderen kunnen van elkaar leren, mits ze elkaar tegen komen. Anders ontstaan er binnen wijken witte enclaves.
Ik heb al mijn hele leven in Rotterdam gewoond en heb het grootste deel van mijn leven voornamelijk in Rotterdam Zuid doorgebracht. Rotterdam Zuid is een beetje het ‘slechte’ gedeelte van Rotterdam, en de buurt waar ik woon/werk is zeker niet altijd even goed geweest. Nu zijn er ook nog veel problemen met criminaliteit e.d, maar ze zijn wel bezig met een enorm nieuwbouw project verder in de de straat en ik denk dat het een kwestie van tijd is eer dat het hier ook een vegan/koffie/hipster boel wordt haha. Sowieso is de tranformatie die Rotterdam in het algemeen heeft doorgemaakt soms echt bizar voor mij. Ik kan me nog zooo goed herinneren dat er geen hond hier kwam, en dat alles altijd in renovatie was hier. Het was meer zand en gruis dan dat het stad was soms. Of dat ik met mijn vriendinnen slechts keuze had uit 5 nachtclubs en dat we daarna een beetje stonden van…wat nu? Er was serieus geen FUCK hier te doen nooit haha. Of dat ik met mijn vriend naar restaurants ging en dat geen enkel restaurant bijna een engelse menukaart had, nu is alles in het engels. Of dat ik gewoon een restaurant kon binnenlopen en dat het meestal wel leeg was en ik gewoon kon gaan zitten. Nu moet ik 9/10 keer reserveren en zit het op zn minst wel een beetje vol. Alles begon om te slaan toen die Markthal ineens kwam. Mensen stonden ineens foto’s te maken van graffiti en op de brug. En ik dacht dan altijd van:’ Wtf? Waarom zou je hier nou foto’s van maken?’ , gewoon omdat Rotterdam voor mij niet als iets ‘toeristisch’ overkwam haha. En nu zit het gewoon vol met yuppies, hipsters etc.
Het is eigenlijk gewoon niet het Rotterdam waar ik in opgegroeid ben, en dat in de span van 5 jaar ongeveer. Ik herken het eigenlijk bijna niet meer terug. En eerlijk, ik vind het niet meer het echte Rotterdam. Datgene wat het zo bijzonder hier maakte herken ik in het centrum niet meer terug, en ergens vind ik dat heeeel jammer, ook al is het fijn dat er veel meer te doen is enzo. Waar ik nu woon op zuid is naar mijn mening echt nog een overblijfsel van het echte rare/aparte Rotterdamse volk waar ik zo aan gewend ben geraakt Dus ergens vind ik gentrificatie wel leuk omdat het gewoon voor wat meer dingen om te doen zorgt, maar ergens fuckt het ook met de authenticiteit van een plek en dat vind ik echt echt echt niet leuk haha. Ik denk ook dat ik het niet zo goed kan uitleggen, maar soms als ik mensen dan in zo’n gooisch accentje hoor zeggen:’ Ach Joost zullen we een wijntje drinken bij die nieuwe wijnbarwrrr?’ . Dan denk ik echt:’ Jij hoort hier niet, pleurt op!’, (Uiteraard met overdreven rotterdams accent )
Ik ben wel voor een aanpak die meer behelst dan wat er nu gebeurt en ik ben vind ook dat onderwijs een van de belangrijkste peilers is. Echter ben ik geen voorstander zoals het in sommige andere landen eraan toe gaat m.b.t. beperking vrije schoolkeuze, dat je in een bepaald gebied moet wonen om daar ook je kinderen naar school te kunnen laten gaan. Er zijn artikelen over Nederland dat vrije schoolkeuze juist hand in hand gaat met segregatie. Maar in Amerika heeft het soms juist nog meer gezorgd voor een tweedeling in de maatschappij.
Ik denk eerder dat de overheid heel veel steken heeft laten vallen m.b.t. leerlingen die niet in een kansrijke omgeving opgroeien. Dat ze enerzijds te soft naar de ouders toe zijn en anderzijds gewoon te weinig geld wordt uitgeven om ervoor te zorgen dat je als dubbeltje ook een kwartje kan worden. Ik denk dat ‘het probleem’ (omdat sommige mensen zelf het geen probleem vinden of het juist het racistisch vinden als je een andere aanpak zou hanteren voor een specifieke buurt) al na een jaar na de geboorte moet worden aangepakt. Wanneer blijkt dat ouders, om wat voor reden dan ook, het niet lukt om een kind een redelijke voorbereiding te geven voor wat komen gaat, dat de gemeente mag ingrijpen. Desnoods dat kinderen op 1,5 jaar al naar een geintegreerde peuterspeelzaal/kinderopvang/school gaan die gratis is zodat de kinderen geen achterstand meer hebben wanneer ze beginnen op de basisschool. Bovendien zou het dan ook makkelijker moeten zijn voor de ouders om aan zichzelf te kunnen werken (opleiding volgen/ werken/ vrijwilligerswerk doen).
En als die kinderen een betere start hebben dan lijkt me ook dat zij enerzijds beter integreren en anderzijds de kans groter is dat zij misschien de dans ontspringen en later opgroeien in een betere omgeving wat betreft kansen op een baan/ beter financiële situatie etc.
In mijn ogen kan dat prima naast elkaar bestaan. In principe heeft de overheid niets met die luxe appartementen te maken toch. Of bedoel je dat dan op die plek goedkopere woningen gebouwd zouden moeten worden?
Laat mensen die het kunnen betalen vooral in de publieke sector wonen want dan blijft de sociale huur voor mensen die dat niet kunnen. Dat mensen er dan ook echt wonen zou wel een goede voorwaarde zijn i.m.o.
Ik ken ook genoeg mensen in Amsterdam die €3500 pp in de maand verdienen en samenwonen in een sociale huurwoning en er niet aan denken om iets anders te zoeken. Tuurlijk, heb je overal, scheefwonen. Maar dan moet je noodgedwongen de stad uit vanwege de belachelijke prijzen.
De situatie in Nederland is wel slecht vergelijkbaar met die in de vs. Ik zie keuzevrijheid zeker niet als heilige graal, maar de witte vlucht die je hier ziet is wel schadelijk. We hebben momenteel goede basisscholen in multiculturele wijken wiens populatie voor 90 procent uit leerlingen met een migratieachtergrond bestaan. Dit terwijl in de wijken in kwestie die balans veel minder extreem is.
Ik vind een maatregel zoals jij die voorstelt juist veel te ingrijpend. Wat is “een redelijke voorbereiding”. Hoe verkoop je dat aan ouders? Hebben die ouders dan minder recht op enige vorm van keuze in de opvoeding? Of tijd met hun kind.
Daarnaast benader je integratie zo heel eenzijdig. Die kinderen moeten vervolgens na zo’n programma integreren naar de “witte” samenleving toe, maar feit is dat juist in deze wijken de “witte” samenleving relatief nieuw is. Het moet van twee kanten komen.
Ik zou nooit maatregelen opleggen waardoor kinderen 5 dagen per week hele dagen weg zijn van hun ouders. Maar ik denk dat het best goed zou zijn als kinderen 2 á 3 (halve) dagen onder de pannen zijn. Hoewel kinderen zich niet allemaal op hetzelfde tempo ontwikkelen, zijn er wel dingen die tot op zekere hoogte meetbaar zijn. Of kinderen al in bepaalde mate beschikken over bepaalde vaardigheden/kennis en of de ouders bijvoorbeeld bepaalde dingen ondernemen met hun kinderen (bijv. naar de (gratis) bibliotheek, thuis voorlezen, letters aanwijzen). Ik vind dit net zo hard gelden voor ‘witte vrouwen’ die hun kinderen thuis houden tot ze naar de basisschool gaan en dan blijkt dat ze helemaal niet zijn voorbereid voor die omslag. Er zijn ook best wat witte vrouwen ,vaak laagopgeleide vrouwen, die geen vertrouwen hebben in de kinderopvang etc en hun kind te beschermend opvoeden door ze thuis te houden.
En je kan bij zo’n educatieve hub natuurlijk ook gewoon aandacht besteden aan activiteiten van verschillende culturen. Maar een te vrij karakter van een peuterspeelzaal zoals vroeger is denk ik niet goed genoeg om achterstanden weg te werken. Ik heb taalles gegeven aan moeders met een buitenlandse achtergrond. En je moest echt bergen werk verzetten om enkele ouders over te halen om naar een peuterspeelzaal te gaan of mee te doen aan gratis activiteiten in de bibliotheek. Ze gaven vaak aan dat zij zich alleen voelden etc maar, vaak wilde men echt niets ondernemen. Dat de afstand tussen de bibliotheek en hun huis te groot was. Al was het maar drie straten verderop en prima te doen met je kinderwagen op de stoep.
Ohja je hebt gelijk! Op die manier had ik het niet bekeken.