Jaa zij is zo tof en goed
Ik vind dit wel heel goed. Ook mooi dat ze het wel hebben doorgevoerd, ondanks dat het symbolisch is. Ik denk dat het ook wel meisjes op ideeën kan brengen om ook eens een carriÚre bij defensie te overwegen.
@Evenveel volgens mij wordt het niet met terugwerkende kracht gedaan, dus alleen meisjes die nu 17 worden en iedereen die daarna komt.
Ohja en ook nog even over de achternamen discussie, ik vind dat ook zĂł moeilijk. Ik voel me aan de ene kant echt een onafhankelijke feministische vrouw, maar ik vind het idee ook heel mooi van dat je dan samen Ă©Ă©n naam hebt. In mijn geval zou ik denk ik kiezen voor een dubbele achternaam, omdat mijn vriend een best chique achternaam heeft en dat dan wel mooi staat haha. Hij zou denk ik alleen niet mijn achternaam er ook bijnemen (ik denk puur uit âdat hoort toch nietâ-redenen), maar misschien kan ik hem nog ompraten
Qua kinderen zou ik ze heeel graag dubbele namen willen geven en ik vind het echt zĂł stom dat dat in NL niet kan. Ik zie trouwens dat er een petitie is:
https://petities.nl/petitions/dubbele-achternaam-in-nederland?locale=nl allemaal ondertekeneeen
Ik ben gister ffe van de leg geweest door dit onderwerp.
Ik date nu een paar weekjes met een hele leuke, lieve jongen en eigenlijk een goede match op bijna elk vlak.
Hij weet al vanaf de 1e date dat ik interesse heb in politiek, links georiënteerd ben en me bezig hou met feminisme/racisme etc. (Hij stemt zelf D66). We hebben ook al wat discussies (in good nature) gehad over genderrollen en waarom ik me bezig hou met feminisme etc. Hij heeft zich daar nooit echt mee bezig gehouden en had gewoon een neutrale mening.
Maar gister werd het een wat hardere discussie, en kwam het er uiteindelijk op neer dat hij vond dat ik âhet probleem waarschijnlijk groter vind dan het werkelijk isâ en âis feminisme nou echt nog nodig?â en âhij kwam uit een gezin van veel vrouwen en zij hadden nooit problemenâ, en dit raakte me allemaal zo erg. Zo erg dat het me niet lukte om goede tegenargumenten te verzinnen (en nog steeds zit dat stuk in mn hoofd nu inneens op slot) en dat maakte het allemaal nog erger.
Vervolgens zegt hij dat ik het me allemaal te persoonlijk aantrek en dat ik mijn punt duidelijker zou kunnen maken als ik het niet zo emotioneel bracht. En ik ging als een mak lammetje daarin mee.
Maar later tijdens seks moest ik gewoon stoppen want ik kon het allemaal mentaal niet loslaten, tranen stonden me nader. Vrij awkward, maar het deed me gewoon pijn om zo weggezet te worden als een emotioneeltje, dat voor iets opkomt omdat ik graag slachtoffer speel want vrouwen hebben het gewoon prima.
Rest van de avond is ook ongemakkelijk geweest en was opgelucht dat hij naar huis ging (maar ook verdrietig want waarom doet hij zo tegen me als hij verder zo lief en leuk is? Is dit een soort compensatie). Stom genoeg heb ik hem daarna ook nog eens geappt met sorry voor de discussies, ik vind het moeilijk om geen gelijk te krijgen.
Ik herken mezelf niet? Ik verviel gewoon precies in die onderdanige âman weet beterâ vrouwen rol, wat is dit?
En nu de volgende dag ben ik gewoon best wel kwaad. Ik voel me zo gekleineerd en geschoffeerd als stom feministje wat zeur je. Alles is goed hier in NL. Ja het is hier een stuk beter dan in andere landen maar er kan nog een hele hoop verbeterd worden en hoe kan hij daar in godsnaam net zoveel inzicht hebben als ik. Gewoon niet.
Hm, ik denk dat het niet erg is als iemand niet direct snapt of weet waar je het over hebt want iedereen moet het een keer leren, maar ik vind het niet ok dat hij jouw mening wegzet als âte gevoeligâ. Respect voor de mening van degene met wie je date is belangrijker dan het met elkaar eens zijn vind ik.
Hij gedraagt zich slecht en jij hoeft echt je excuses niet aan te bieden.
Aw wat vervelend, herken me wel in je gevoelens! Zit denk ik (helaas) ook heel erg in ons aangeleerd gedrag om dan als vrouw toch maar de goede vrede te bewaren en sorry te zeggen etc.
Ik heb zelf ook momenten in het begin van onze relatie gehad dat ik echt heeel erg boos werd op mân vriend omdat hij dan een meisje omschreef als âstomme hoerâ bijv. Dat hij zo over een andere vrouw praat vond ik zĂł niet oke, dan moest ik ook superhard huilen en ik was dan zo teleurgesteld. Hij snapte dat dan ook niet altijd, maar gelukkig na lang praten vaak uiteindelijk wel (en nu haalt hij het gelukkig niet meer in zân hoofd om zoiets te zeggen ), maar soms kost het ook gewoon wat maanden/jaren om elkaar echt goed te leren kennen.
Ik zou 'm dan ook niet direct afschrijven: hij heeft wat tijd nodig om jouw gevoelens te leren kennen, maar jij hebt ook net zo goed wat tijd nodig om hem te leren kennen en hoe hij er over denkt. Communicatie = key!
Ik weet niet eens zo goed hoe ik moet reageren, komt vast omdat ik het minder goed snap
Pfffff ik zit Russiaâs war on women te kijken op tv, word er helemaal naar van. Echt vreselijk naar.
Ik snap het ook niet. Is ze nou next level sarcastisch of meent ze dit?
Leuk initiatief hoor maar wat is nou eigenlijk het doel. Waarom moet je aan de slachtoffers vragen of ze oké zijn? Waarom niet aan de daders?
Dit heb ik ook gereageerd op insta en heb al 91 likes
Echt hoor âZo maken we samen duidelijk dat het okĂ© is om ongewenst seksueel gedrag te bespreken.â Waarom niet gewoon een strict no policy beleid waarbij de dader per direct eruit wordt gedonderd en een toegangsverbod van minstens een half jaar krijgt, om duidelijk te maken dat ongewenst seksueel gedrag gewoon niet ok is? Bespreken is allemaal leuk en aardig maar zet niet echt zoden aan de dijk om het te voorkomenâŠ
Preach!
Helemaal mee eens! Al vind ik het wel goed dat er IETS gebeurt, echt hoe vaak je tijdens uitgaan wel niet ongewenst aangeraakt wordt. Die mensen kan je alleen nooit uitkafferen, omdat er op dat moment net tien mensen langs je liepen en het gewoon niet duidelijk is wie het was.
En het wordt ook (iig in mijn omgeving) zo normaal gevonden terwijl dat het niet is? Ik heb het ook lang normaal gevonden, ja vervelend maar het hoort erbij? Zoiets. Ik denk dat het bij mij veranderde toen ik een keer op vakantie overdag op een markt ook in mân bil geknepen werd. Een vriendin appte toen hoe het daar was en toen ik het tegen haar zei, zei ze iets van âOoh, ach ja! Ik werd vannacht ook nog in mân bil geknepen haha, maar dan gewoon in Leiden!â. Mijn eerste gedachte was meteen van: maar dat is anders. Maar het is niet anders, het is allebei erg, ook al is er in clubs alcohol in het spel. Ik geloof ook dat de mannen die dat tijdens het uitgaan doen toch zich ergens onbewust beter/onaantastbaar voelen + uitgaan is dan het moment want daar ââkanââ het.
Stel ook je vraagt een groep mannen twee vragen: Heb je wel eens een vrouw lastiggevallen? En daarna: heb je wel eens in iemands kont geknepen/per ongeluk expres met je hand langs een borst/vul in tijdens het uitgaan? Ik vraag me ook af of het antwoord op de tweede vraag dan niet veel vaker ja is. Terwijl het antwoord op vraag een dan eigenlijk ook ja zou moeten zijn, maar dan veel dit dan toch niet zien als lastigvallen of zo.
Maar dit zijn maar hersenspinsels wellicht met veel denkfouten hoor en ik ben het met jullie eens dat het nog lang niet genoeg is, maar wel fijn dat er EEN begin is!
woorden schieten tekort, ik dacht, ik dump dit hier. vaginale rehabilitatie
en
Nog even over die achternamendiscussie (ja nog steeds, sorry).
Ik heb zelf een islamitische vader, en mijn achternaam is dus ook islamitisch. Voornaam is wel westers. Mocht ik ooit iemand tegenkomen met wie ik zou willen trouwen, man of vrouw, dan zou ik denk ik wel hun achternaam aannemen, al is het maar omdat je die eerste racistische indruk van mensen dan overslaat (ervan uitgaande dat ik dan verliefd ben op iemand met een westerse achternaam, anders slaat deze discussie nergens op). Ik vind bijvoorbeeld vliegen naar Amerika met mijn afkomst best een issue, in het huidige politieke klimaat al helemaal, en tuurlijk heb ik ook een tintje en doe ik dat niet teniet met een andere achternaam, maar met sollicitaties word je dan iig niet om je achternaam overgeslagen of sneller eruit gepikt in negatieve situaties.
Daarentegen schrijf ik en ik wil daarbij wel mijn eigen naam aanhouden. Ik ben namelijk wel trots op mijn naam (en afkomst), en ik ben wel zoân egotripper dat als ik mijn naam op een website of in een krant of hopelijk ooit op een boek zie staan, ik daar op kick en ik wil dat het mijn naam is in plaats van die van mijn partner.
Het is niet dat ik me heel vaak onveilig voel, of actief benadeeld, het zijn meer de kleine dingen (al kan je daar nog lang discussies over voeren). Maar ik vind het dus best wel kut dat ik het toch zou willen veranderen? Want vanuit patriarchische overwegingen voel ik helemaal niets bij het aannemen van de achternaam van mijn partner. Heb daar helemaal geen âoh dan hoor ik pas echt bij mijn partnerâ gevoelens bij, en ik hoef dit dus ook helemaal niet. Maar ik vind het dus kut dat ik ondanks al mijn feministische gelobby dan toch er in mân achterhoofd over nadenk om een andere achternaam aan te nemen in deze maatschappij, ik kan dat niet zo goed rijmen.
Weet dat het feminisme er ook om draait dat je die keuze zelf kan maken (zoals hier eerder ook al werd gezegd), dus eigenlijk is dit een hoop gewauwel om niks. Maar het voelt niet als een eigen keuze omdat het wel vanuit een maatschappelijke overweging is die mân pet soms te boven gaat en een âveiligereâ achternaam aannemen een beetje laf voelt. Misschien hoort dit ook wel meer in het white privilege topic thuis, maar feminisme en intersectionaliteit gaan toch hand in hand dus ik denk dat het hier ook wel kan.
tldr, ik vind het gewoon nogal lastig te balanceren, merk ik. En het voelt ook heel suf omdat ik niet eens een relatie heb nog dus waar maak ik me druk om haha
@Hufflepunk ook als je de naam van je man officieel overneemt, blijft je meisjesnaam altijd in je paspoort staan. Dus ik weet niet of dat je zal âhelpenâ met reizen naar bv Amerika zoals je benoemt.
Dan komt er Hufflepunk islamitische naam, gehuwd met Jansen (bv) in je paspoort te staan.
Haha nou⊠Weer wat geleerd vandaag. Suf dit. Met sollicitaties enzo is het dan nog wel zo, maar dan heeft het met reizen niet veel zin idd. Goed dat je het zegt!