Echt zo goed! Want ik kan me herinneren dat je een tijdje terug wat minder goed in je vel zat dus ben echt blij dit te horen! En ik ben vanmorgen niet op de weegschaal gaan staan hehe 
1 like
Ik herken heel veel van wat jullie schrijven, @Otzi en @Yzile. Fijn om te lezen dat je nu goed in je vel zit!
Vanochtend was ik bij mân psych en dat was echt megafijn. De afgelopen weken gaat het best goed met eten, geen echte eetbuien meer gehad en sporten doe ik weer voor mân plezier. We namen mân behandelplan door om te kijken waar we nu staan en hij zei dat als ik op dit moment voor het eerst bij 'm zou komen, hij geen diagnose âboulimiaâ meer kon geven. Dat was echt een opsteker, en ook voor het eerst dat ik niet dacht ânou hoe lang gaat deze goede flow nog duren?â
Ook heb ik al twee weken chocolade en koekjes, voorheen eetbuivoer, in huis en 't lukt me gewoon om er maat mee te houden! Gewoon eke dag een koekje, of een stukje chocola.
En ik heb vanavond een date, ik ben zenuwachtig, en dat zou normaal gesproken echt een trigger om te gaan vreten zijn, en nu heb ik dat niet!
8 likes
Ik meld me hier ook even aan. Over het algemeen eet ik gezond/genoeg, maar vanaf ik mij mentaal minder voel krijg ik eetbuien. De laatste maanden voelde ik mij heel slecht, waardoor ik soms ben gaan overgeven na een vreetbui. Ik durf dit aan niemand te zeggen, maar hoop hier zo snel mogelijk vanaf te komen. Ik denk dat iedereen ook âvreemdâ zou reageren, aangezien ik over het algemeen een heel positief persoon ben en mensen het al moeilijk vinden om te begrijpen dat ik slecht in mijn vel zat (zit?). Geen idee wat ik hiermee wil bereiken, maar het voelt al goed om dit hier neer te typen!
Ik had gisteren een mental breakdown omdat ik voor het eerst in anderhalve week ofzo op de weegschaal ging staan (normaal doe ik dit obsessief dagelijks). En ik wist al dat ik het niet moest doen omdat het toch altijd tegen zit. Maar voor mijn gevoel ging het echt goed de afgelopen dagen. Ik had veel minder troep gegeten dan normaal en sport/beweeg nu 4 x in de week (voorheen deed ik geen klote) en toen ik erop ging staan bleek dat ik aangekomen was. Ik was echt helemaal hysterisch en aan het hyperventileren bekant. Mijn vriend moest me kalmeren. Ik ben het soms zo spuug en spuugzat dat mijn gewicht mijn hele leven beheerst.
Gatverredamme. Diep triest hoe een getalletje mij zo mentaal kapot kan maken. Zelfs nu voel ik me nog steeds depressief erover. Maar blijkbaar als ik gewoon normaal probeer te leven en eten (veel beter dan voorheen) word ik dikker?!?! Er is echt iets mis met mij. Het lijkt wel alsof ik niet meer in staat ben om af te vallen zonder mezelf uit te hongeren en dood te sporten. Het liefst zou ik gewoon normaal leven, maar ja ik vind mezelf zo walgelijk dik op dit moment dat ik wel moet afvallen. Omdat ik me anders weer geen raad weet met mezelf in de zomer. Maar eigenlijk wil ik gewoon leven zoals ik nu doe omdat dat de enige manier is waarop ik me een normaal mens voel en gelukkig, maar ja dan moet ik maar accepteren dat ik een walgelijk dik monster ben de rest van mijn leven. Kutzooi. Sorry maar voel me zo down op dit moment 
Het kan ook zijn dat je (tijdelijk) even vocht vasthoudt. Door het sporten kan je ook aankomen qua spiermassa (zwaarder dan vet). Voorheen stond ik ook echt vaak op de weegschaal. De weegschaal geeft me echt alleen maar een kutgevoel. Ik ben nu ook een paar kg zwaarder. Maar ik focus me meer op wat ik zie in de spiegel en hoe mijn kleding zit. Af en toe meet ik mezelf met een meetlint. Misschien werkt dat ook voor jou? Probeer echt niet te streng te zijn voor jezelf 
2 likes
Dank je Ik moet idd niet zo hysterisch doen. Ik wou gewoon dat ik het niet zo belangrijk vond. Er zijn meer dingen in het leven dan slank zijn, maar helaas is dat al een heel leven lang mijn obsessie. Ik ben nu wel al weken bezig met sporten dus denk helaas niet dat het daarvan is 
. Maar goed ik ga gewoon door en denk idd dat ik jouw advies maar op volg over een meetlint gebruiken! Alleen moet ik zeggen dat ik dat altijd verkeerd lijk te doen ofzo 
1 like
Herkenbaar! Geen tips. Veel over praten helpt! Je bent in elk geval niet de enige die zich zo voelt.
Er is niks mis met jou en woorden zoals walgelijk dik monster mag je niet over jezelf denken want je zou dat ook NOOIT over iemand anders zeggen!!!
1 like
Super lief!
Dank je wel, super lief. Ik voel me al wat beter gelukkig.
Ik meld me hier ook aan. Best spannend, ergens bang dat ik herkend word, maar vind het ook fijn om ervaringen te delen en te lezen dat meer mensen met dezelfde dingen worstelen.
Ik heb al heel erg lang boulimia waarbij ik dus eetbuien heb en daarna overgeef. Soms gaat het een tijdje beter en nu gaat het alweer een hele tijd niet goed. Ik kom bij een psycholoog voor andere problemen en we bespreken nu de opties voor, weer, een eetstoornisbehandeling. Dat voelt heel erg als falen en alsof het allemaal nooit meer goed gaat komen 
Anyway, inmiddels wel weer drie dagen eetbui-vrij, dat is een beginâŠ
1 like
Ik weet hoe frustrerend en uitzichtloos het soms kan voelen, maar je gaat er ooit een weg in vinden. Echt waar!
1 like
Ik heb al eetbuien sinds ik mij kan herinneren.
Heb âvroegerâ de diagnose BED gekregen, en ook al ben ik al 10 uit de behandeling heb ik er nog steeds wekelijks mee te maken.
Elke avond zeg ik weer tegen mezelf dat het morgen voorbij is maar helaas is elke dag weer een gevecht.
Ik probeer er mee te leven anders maak ik mezelf gek terwijl dit ook"gek" is.
1 like
Ik heb ook een globaal schema. Als ik op gevoel zou eten zou het echt een puinhoop worden. Het probleem is inderdaad wel dat als het iets anders loopt dan gepland, er gelijk paniek in de tent is en alles ââverpestââ is.
1 like
Ik hem hem laten maken (ik stuur je even een privébericht met meer info)
Eigenlijk hetzelfde als die van jou. Het enige is dat het mij nu niet lukt om lekkere dingen te eten zonder eetbuien te krijgen, echt op geen enkele manier. In plaats daarvan eet ik dus wat saaiere dingen zoals crackers of ontbijtkoek. Het hoogtepunt van mijn dag is ook de hagelslag op broodđ
@Jauregui ik heb laatste tijd ook veel last van eetbuien⊠bij mij helpt het juist om me strikt aan mijn eetlijst te houden en daar ritme en structuur uit te halen. Zorgen dat ik alles af kan vinken en dat het âkloptâ. Dat geeft ook een goed gevoel.
Voor mij helpt het om geen eetbuiproducten (geen typische⊠wat voor mij daar altijd daartoe leidt) te eten als tussendoortje, maar iets wat wel koek is maar bijv niet te zoet ofzo. Iets wat mij doet denken aan gestructureerd bezig zijn⊠dus ik heb andere tussendoortjes bij mijn eetlijst dan in eetbuien en daardoor houd ik een soort overzicht en heb ik zowel geen dooreetdrang als ik nu een td neem volgens de lijst⊠maar dat is echt uitproberen.
Voor mij is afgaan op hongergevoel echt nog geen optie⊠vind ik lastig om te accepteren, maar het is nu eenmaal zo. Door de lijst strikt aan te houden heb ik minder eetbuien en is het overzichtelijk⊠en rustiger in mijn hoofd 
@NoTime waarom ik op jou reageer is omdat het voor mij dus ook niet werkt om eetbuiproducten toe te staanâŠ
2 likes
Fijn om te lezen dat ik hier niet de enige in ben. Ik heb hier in de afgelopen jaren overigens wel stapjes in gezet hoor. ââVroegerââ kreeg ik bijvoorbeeld ook eetbuien van ontbijtkoek of kon ik niet eens pak vlokken in huis hebben, die moest dan helemaal op. Nu kan ik echt wel genieten van brood met vlokken en haal ik bijvoorbeeld ook weleens een ââluxeââ broodje voor bij de lunch. Babysteps, dat wel.
1 like
Is havermout misschien iets voor je? Je moet het eerst helemaal klaarmaken, dus het is niet makkelijk om meerdere porties te nemen. Met wat kaneel en appel ook nog eens heel lekker en zeker gezond! In mijn ervaring vult het ook goed.
Krijg je nog voldoende begeleiding? Dit soort dingen zou je eventueel ook met een diëtiste kunnen bespreken zodat jullie samen een voedingsschema op kunnen stellen dat voor jou werkt.
1 like
Ontzettend vervelend dat je geen hulp meer hebt! Is het niet mogelijk om ergens anders nog te beginnen? Afvallen lijkt me geen goede focus voor jou op dit moment. Eigenlijk moet je op de een of andere manier weer een wat neutralere relatie met eten en je lichaam zien te krijgen.
Ik herken best veel van mijn jongere zelf in jou (toen ik 19/20 was). Altijd dat geworstel met eten en het ene uiterste na het andere. Het kan ontzettend vermoeiend en frustrerend zijn en ik wil je gewoon even een hart onder de riem steken. Ik liep ook vast in behandelingen, leek niet verder te komen en ben er een tijd helemaal mee gestopt. Uiteindelijk toch ergens een laatste greintje motivatie gevonden, iets ouder geworden en uiteindelijk in vijf jaar tijd een gigantische omslag kunnen maken in mijn leven. Ik zit nu totaal niet op het gewicht dat ik wil, maar ik ben wél gelukkig en ik kan 95% van de tijd gewoon een normaal eetpatroon aanhouden.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is: je hebt nog zoveel mogelijkheden! Ik hoop echt dat je hulpverleners kan vinden die je verder kunnen helpen en dat je hun hulp ook echt wilt accepteren, hoe moeilijk het ook wordt. Je kan er zoveel gelukkiger van worden. 
2 likes
